Þjóðviljinn - 16.06.1954, Qupperneq 10

30) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 16. júní 1954
INNAN
VII)
MÚRVEGGINN
EFTIR A. J. CRONIN
26.
Pál. Hann hikaði, leit flóttalega aftur fyrir sig og svaraði
lágri röddu.
* „,Ég er að vinna. Ég get það ekki.“
Páll starði undrandi á Mark. Rödd hans, látbragö
hans, jafnvel útlit hans var gerbreytt. Fjör hans o'g á-
hyggjuleysi var á bak og burt; hann virtist vandræðaleg-
ur, næstum þvingaður, hann skotraði augunum í sífellu
flóttalega um lestrarsalinn.
„Þú hefðir þó getað látið mig vita,“ sagði Páll, gagn-
tekinn réttlátri reiði.
„Ekki svona hátt,“ tautaði Boulia. Hann gekk alveg
að Páli og talaöi lágt og í flýti. „Mér þykir leitt að þurfa
að svíkja þig, Mathry, en sannleikurinn er sá .... Ég
verð að draga mig í hlé. Ég bauð þér hjálp mín án þess
• að hugsa, bara að gamni mínu, en það er ekki eins gam-
an og ég hélt.“
„Hvað hefur komið fyrir?“
„Ég get ekki sagt þér þaö .... en hlustaðu nú á,“
Mark lækkaði röddina enn meir. „Farðu að ráðum mín-
um og hættu við allt saman. Ég get ekki sagt meira, en
mér er alvara; mér hefur aldrei fyrr veriö svo mikil
alvara.“
Það varð óþægileg þögn.
„Ég fæ þó að sjá þig aftur?“.sagöi Páll með hægö.
Mark leit undan og hristi liöfuðið. Hann sagði stirð-
iega: ;
„Ég á að fara í vinnu annars staðar .... í bæjarbóka-
safninu í Retwood. Ég verð að fara þangað í vikulokin.“
Aftur varð þögn, löng og óþægileg. Páll andaði djúpt
; og hann fór að skilja. Reyndar hafði hann ekki byggt
um of á samhjálp Marks. En nú var meira að segja hún
úr sögunni. Hann var aftur aleinn .... hann yrði aleinn
; að horfast í augu við framtíðina. Og það sem meira var,
hann sá nú í fyrsta skipti í uppgjöf unga bókavarðarins
: fram á eitthvað af hinum óþekktu hættum sem hann
, átti sjálfur eftir að mæta.
Ótal spurningar brunnu á timgu hans. En hann sá að
Boulia þráði ekkert frekar en að losna við hann. Og því
rétti hann fram höndina og sagði aðeins:
„Mér þykir leitt, ef ég hef komið þér í vandræöi.
Þakka þér fyrir alla hjálpina. Gangi þér vel. Ég vona við
hittumst aftur.“
Um leið sneri hann sér á hæli, fór út úr bókasafninu
og gekk að næsta símaklefa. Ef til vill var hann ekki
enn orðinn of seinn. Áköfum fingrum blaðaði hann í
þvældri og óhreinni símaskránni, sem hékk í festi við
símann, 1ann loks númerið sem hann leitaði að og setti
tvo smápeninga í rifuna. Eftir bið sem honum fannst
óendanleg fékk hánn samband.
„Er það í Eikinni konunglegu?“
‘ „Jú, það er Eikin. Það er Jack sem talar.“
Páll þóttist þekkja rödd þjónsins sem hafði afgreitt
hann í vikunni á undan.
„Þetta er kunningi ungfrú Burt. Ég átti að hitta hana
í kvöld klukkan sjö. Viljið þér taka skilaboð til hennar?
Segið herrni að ég hafi tafizt en sé á leiðinni.“
„Mér þykir þaö leitt,“ svaraði þjónninn, „en ungfrú
Burt er ekki hér.“
„Hefur hún ekkert komið í kvöld?“
' „Hún kom eins og venjulega og stóð við 1 hálfa
klukkustund. Hún fór héðan um áttaleytið."
Páll lagði heyrnatóliö á, hugsaði sig um andartak,
fór síöan út úr klefanum. Þremur mínútum seinna var
hann kominn út á torgið og þaðan tók hann sporvagn
beint til Bromlock Hill. Klukkan hans var hálfníu þeg-
ar hann kom að húsinu við endann á trjágöngunum.
Ekkeyt ljós var í framhlið hússins, en það var ljós
í einum hliðarglugganum uppi. Páll opnaði hliðið, gekk
upp akbrautina; tók síðan í sig kjark, beygði inn á hlið-
arstíginn og barði á bakdyrnar. Um leið gelti hundur
fyrir innan, síðan voru dyi’nar opnaöar og grannvaxin
fölleit miðaldra kona í svörtum ráöskonubúningi stóð
í gættinni.
„Gæt-i ég fengið að tala við ungfrú Lovísu Burt?“
Konan virti Pál fyrir sér frá hvirfli til ilja.
„Hún var með höfuðverk og fór aö hátta.“
„Gæti hún ekki komið niður andartak?“ sárbændi
Páll. „Ég er vinur hennar.“
„Því miður.“ Ráðskonan hristi höfuðið. „Vinir þjón-
ustufólksins fá ekki að koma hingað. Það eru lög hér
í húsinu.“
Hún lokaði hurðinni og tautaði eitthvað í samúðar-
skyni. Páll var vonsvikinn en þó ekki bugaður. Hann
varð að hitta Lovísu Burt.
Kvöldið var þurrt og svalt, stjörnurnar á himninum
mýktu myrkrið. Himinninn var skær í kvöldkulinu og
það marraði í visnum trjálaufum undir fótum Páls þeg-
ar hann gekk til baka að aðalinnganginum. Og í gegn-
um stóran, upplýstan glugga, sem ekki hafði verið dreg-
ið fyrir vegna kvöldfegurðarinnar, kom hann auga á
húsbóndann, manninn sem hann hafði áður séð á leið
að póstkassanum, og roskna gæðalega konu sem virtist
vera kona hans. Önnur hjón, gestkomandi að því er virt-
ist, voru einnig í ríkmannlegri stofunni. Allt fólkið var
í kvöldbúningi.
Páll stóð í skjóli við runnana og horfði á sviðið, viröu-
legt og heimilislegt og ótrúlega fjarlegt hinum skugga-
legu og kveljandi hræringum sem brutust um í brjósti
hans. Hann sá að bridgeborð var tilbúið til hliðar við
fólkið. Af hlátri þeirra og rólegum samræðum þóttist
hann geta ráðið að þau héldu áfram lengi enn og hann
yrði því að sáetta sig við langa bið.
Allt í einu heyrði hann þungt fótatak í skuggunum
fyrir aftan sig. Hann sneri sér snögglega við og fyrir
aftan hann stóð lögregluþjónn.

Gersr þú þaB?
Hér er heilræði sem margar
’ húsmæður þekkja en þó ekki
allar, og margar sem þekkja
það gleyma stundum að fara
eftir því. Ráðið er einfaldlega
það að vinda prjónagarnið sitt
utanum bréfið eða merkið sem
er utaná hespunni. Ef mann
vantar gam í viíbót er auðvelt
að finna heiti og númer á lit
j og garni. Annað mál er það,
hvort hægt er að fá umrætt
gam, en iíkurnar eru þó me'ri,
. þegar maður veit nákvæmlega
* hvað gamið heitir.
FAIiIÐ er að framleiða sér-
staka renmlása í rauf á pilsum
og klaufar á hefrabuxum. Þeir
em í mismunandi lit.um cg
lengdum. Rennilásarair eni ftn-
gerðir og mjög sterkir og lás-
inn hagkvæmur og fyrirferða-
lítíll.
Á myndinni er einn af þessum
beltislausu kjólum, sem nú eru að
ryðja sér til rúms. Þessí kjóll er
þétt hnepptur niður að framan,
og sennilega þætti mörgum nóg
um að hneppa öllu saman á hverj-
um degi, en það er eina bótin, að
hægt er að komast af með helm-
ingi færri hnappa og hnappagöt.
Kjóllinn er alveg sléttur og að-
skorinn, nema útsláttur í pilsinu
að neðan, ermamar stuttar og í-
settar. Hann er kragalaus í háls-
inn, og ef einhverjum finnst háls-
málið of heiðið, er hægt að nota
k)út í hálsinn eða hafa lítinn,
lausan kraga í frábrugðnum lit.
HEKLA
fer frá Reykjavík laugardaginn
19. júní klukkan 10 árdegis til
Norðurlanda.
Tollskoðun og vegabréfaeftir-
lit hefst klukkan 8.30 í toll-
skýlinu.
Bráarfoss
fer frá Reykjavík laugardaginn
19. þ.m. kl. 10 f.h. til New-
castle, Hull og Hamborgar.
H.F. EIMSKIPAFÉLAG
ÍSLANDS.
Stóii með flétíttðu sæti
Það er engin nýlunda að sjá
stóla með fléttuðu sæti, en þeir
eru nú meira í tízku en þeir
hafa áður verið, og þar sem
þeir eru bæði ódýrir og sterldr
er hægt að mæ!a með þeim-
Fléttuð ólituð sæti hafa auk
þess þann kost að þau fara
vel við næstum alla liti og það
kemur sér vel. Fléttuðu sætin
eru i sínu g:ldi þótt aðatlit
stofunnar sé breytt úr bláu og
yfir í grænt.

2 dl. mjólk bætt í. Þetta soði
og kælt. 100 g smjöriíki og 15
g sykur hrært vel saman
eggjarauöur, 1 matak. vauuu
sykur, kókóblandan, 200
hveiti, 1 /o tsk. ger og stí)
þeyttum hvítunum blandað
Deiginu hellt í smurt, rasr
a*
stráð mót og kakan bökuð
að gizka klukkustund viö fren
ur vægan liita.