Þjóðviljinn - 09.10.1954, Blaðsíða 6

36) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 9. október 1954
þlÓOVIUINN
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður - Guðmundsson (áb.)
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarnl Benediktsson, Guð-
mundur Vigfússon, Ivar H. Jónsson, MagnÚ3 Torfi ólafsson.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavik og nágrenni; kr. 17
annars staðar á landinu. — Lausasöiuverð 1 kr. eintakið.
i Prentsmiðja Þjóðviijans h.f.
*>•-------------------------------—-------------------<9
' ÞJénar braskaranna
1 I svari við fyrirspurn frá Sigurði Guðgeirssyni á bæjarstjórn-
ferfundi í fyrradag gaf Gunnar Thoroddsen borgarstjóri þær
upplýsingar að 204 fjölskyldur hefðu leitað aðstoðar bæjaryf-
■ irvaldanna vegna húsnæðisskorts um s.l. mánaðamót. Af þessum
fjölda fékk tæplega helmingur einhverja fyrirframgreiðslu, svo
•í?em lán til að fullgera eða kaupa íbúðir og aðrir aðstoð til að
greiða húsaleigu fyrirfram. Hlutskipti hinna, eða meira en helm-
ings þeirra er til bæjarins leituðu, hefur orðið það að leysa upp
heimili sín, að svo miklu leyti sem fólkið hefur ekki getað bjarg-
Að sér af eigin rammleik. Nær tuttugu fjölskyidur úr hópi
þessa fólks eru enn í algerum húsnæðisvandræðum og útburðar
hefur verið krafizt á 5 fjölskyldum.
Þessar upplýsingar sýna ljóslega hve hörmulegt ástandið er
S húsnæðismálum höfuðstaðarins og eru þó tölur borgarstjórans
Ú engan hátt tæmandi. Fjöldi fólks sem er í húsnæðisvandræð-
nm leitar ekki til bæjarins af þeirri einföldu ástæðu að það tel-
það með öllu þýðingarlaust. Fjárhagsaðstoð bæjarins í þess-
nm efnum er takmörkuð við lágar fjárupphæðir, sem ekki koma
oðrum að gagni en þeim sem hafa nokkur fjárráð sjálfir eða
íiðra lánsmöguleika. Svimandi fjárupphæða er nú krafizt sem
fyrirframgreiðslu á húsaleigu í langflestum tilfellum og verð-
lag íbúðarhúsnæðis sem gengur kaupum og sölum er orðið slíkt
að það er flestu fólki með lágar eða miðlungstekjur óviðráðan-
legt. Hér duga því engar skottulækningar eða bráðabirgðaráð-
stafanir, það eitt er lausn á vandanum að byggðar séu hag-
kvæmar íbúðir yfir fólkið og til þess varið nauðsynlegu fjár-
magni með þeim kjörum sem almenningi eru viðráðanleg. Fyrir
þessu hafa sósialistar barizt ■ árum saman á þingi og í bæjar-
Btjórn Reykjavíkur en allar raunhæfar framkvæmdir verið
hindraðar af fulltrúum auðmannastéttarinnar og braskaranna
sem græða á húsnæðisneyðinni
Sjálfstæðisflokkurinn sannaði það einu sinni enn á bæjar-
(Etjórnarfundinum í fyrrakvöld að hann hefur ekkert lært og
engu gleymt í þessum efnum. Guðmundur Vigfússon flutti á
fundinum ýtarlega áskorunartillögu á næsta Alþingi um að gera
gagngerðar ráðstafanir til að tryggja stórlega aukið fjármagn
til íbúðarhúsabygginga. Voru meginatriði tillögunnar eftirfar-
andi:
1. Að ríkissjóður leggi fram eða útvegi bæjar- og sveitarfé-
löguninn nauðsynlegt fjármagn til þess að auðvelda þeim að
vinna skipulega að útrýmingu liúsnæðisskorts og heilsuspillandi
Sbúða. Lán þessi verði til langs tíma og með hagkvæmum vöxtum
2. Að Byggingarsjóði verkamanna og byggingarsamvinnufé-
lögum verði séð fyrir auknu fjármagni eða nýjum tekjustofnum.
3. Að lánadeild smáibúða verði séð fyrir nauðsynlegu fjár-
tnagni, lánin veitt til lengri tíma og vextir lækkaðir.
4. Að Veðdeild Landsbankans verði látin’taka til starfa af
fullum krafti.
I rökstuðningi fyrir málinu sýndi Guðmundur fram á nauð-
Byn þess að gjörbreyting yrði á aðstöðu almennings, bygging-
arsamtaka og bæjarfélaga í lánsfjármálum. Engin von væri um
raunhæfar og varanlegar úrbætur á húsnæðisástandinu að öðru-
iim kosti. Málsvarar Sjálfstæðisflokksins treystu sér ekki til
annars en viðurkenna þau rök. Eigi að siður mátti bæjarstjórn-
in ekki skora á Alþingi að bæta úr lánsfjárskortinu. Fulltrúar
Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar samþykktu sameiginlega að
vísa tillögunni frá. Á þeirri stundu urðu Heródes og Pílatus
vinir, Þórður Björnsson og íhaldið féllust í faðma um vernd
Innsfjárskortsins, þessa sameiginlega afkvæmis stjórnarflokk-
anna beggja.
Reykvíkingar þurfa að festa sér í minni þessa afstöðu bæjar-
íulltrúa Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar. Hún sannar að þeir
líta ekki á það sem hlutverk sitt að gegna hagsmunum almenn-
ings og bæta 'úr vandkvæðum hans. Þeir eru bundnir á klafa
þeirrar fámennu okurklíku sem vill viðhalda lánsfjárbanni og
húsnæðisskorti í því skyni að græða á neyðinni. Þeir eru þjónar
braskaranna. Verkefni almennings er að sameinast um að
iosa sig við slíka fulltrúa strax og tækifæri gefst. Um það
þurfa Reykvikingar að sameinast og knýja þannig fram þá
gjörbreytingu á afstöðu bæjarfélagsins til húsnæðismálanna sem
«in getur leyst vandamálið varanlega og í samræmi við hags-
tjnuni almennings.
Górilluveiðar í
Kvöldlð fyrir veiðamar dansa Afríkumennimlr i leiðangrin-
um eftir trumbuslætti.
I'að er ekki heigium hent að fást við górllluapa, stóru
mannapana, sem hafast \>ið í frumskógum Mið-Afríku. Dýr
þessi hafa týnt svo töiuimi, að frönsku nýlenduyfirvöldin
leyfa ekkl veiðar nema íyrir dýragarða. Þessar myndir eru
frá einum slíkum leiðangri. Að ofan sjást leiðangursmenn
vera að fjötra kvengórUlu, sem náðist með því að fella tréð
sem hún sat í. Á myndinnl til hliðar heldur svertingja-
drengur á górilluunga, sem fannst skjálfandi af ótta og
handleggsbrotinn í limi trésdns. Hann hresst-st íljótt við að
fá mjólk úr pela.

Þessi þreklegi gór-
illukari er ekki
frýnilegur dauður
og nærri má geta
hvernig var að
mæta honum Kf-
andl við rætur
trésins, þar sem
kvennabúr hans
og ungar höfðu
leitað hælis. Tvær
af konum hans
lcituðu hefnda og
voru felldar og
tvær hröpuðu tll
dauðs. Fimm dýr
vom því felld til
þess að eitt og
ungi yrðu hand-
sömuð en um tveir
tugir af fjölskyld-
unni komust und-
an á flótta.