Þjóðviljinn - 20.02.1955, Síða 3

Sunnudagur 20. febrúar 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (3
Framíærsluíulltrúarnir leggja leið sína í herskálatverfin:
Kol og olía boðin sem náðargjöf íhalds-
ins eða persónulegur velgerningur!
íhaldið felldi tvisvar að koma tilkynningu um að-
stoðina á framfæri með opinberri auglýsingu
FöUcið, sem íhaldið hefur með svikum sínum og að-
gerðaleysi í húsnœðismálunum, dæmt til að hafast við
í braggahverfum Reykjavíkur hefur síðutsu dagana orð-
iö fyrir nýstárlegum og óvœntum heimsóknum. Gljá-
fœgðir lúxusbílar hafa svifið miUi hinna lágreistu
braggabygginga og út úr þeim stígið framfærslufulltrúar
Reykjavíkurbœjar, flytjandi íbúunum þann boðskap að
íhaldið hafi litið til þess í náð sinni og ákveöið að veita
því aðstoð í forvii kola eða olíu til þess að það verði ekki
mnkulsa í frosthörkunum.
í flestum tilfellum gefa fram-
færslufulltrúarnir íhaldsmeiri-
hlutanum dýrðina en fyrir kemur
þó að þeir breeða fyrir sig öðrum
tóni. Þá eru þeir maettir sem
vinir og persónulegir velgérðar-
menn fjölskyldunnar sem ekki
fundu nokkra ró fyrr en þeir
höfðu gengið úr skugga um líðan
hennar og þarfir. „Já, hefðirðu
ekki gott af að fá kolapoka eða
olíutunnu". Sérstaklega halda
þeir kolunum fast að fólki, jafn-
vel þótt ekki sé hægt að nota
þau vegna þess að olíukynding
er fyrir í bragganum. En þeir
kunna ráð við því, þessir boð-
berar mannkærleikans og hjálp-
seminnar: „Það er þó altént
hægt að selja kolin og þú hefur
áreiðanlega not fyrir aurana,
blessuð".
Tillagan var felld
en framkvæmd samt!
Þessi vinnubrögð eru athygl-
isverð og einkennandi fyrir í-
haldið. í bæjarstjórn hreyfði Þór-
unn Magnúsdóttir, formaður
Samtaka herskálabúa málinu
fyrst. Flutti hún tillögu um að
þurfandi fólki í herskálunum
yrði séð fyrir aðstoð til að gera
við skemmda bragga og sömuleið-
is'fjárhagsaðstoð til upphitunar.
íhaldið snerist öndvert við og
felldi tillöguna. Nokkru síðar
upplýstist í framfærslunefnd, þar
sem Þórunn hreyfði málinu enn,
að farið væri að veita þá aðstoð
sem tillagan gerði ráð fyrir. Síð-
ar skýrði borgarstjóri bæjarráði
frá þessum upplýsingum og gat
þess að 70 fjölskyldur fyrir
utan þær sem væru á framfæri
bæjarins, hefðu fengið aðstoð.
.1
Of veigamikil ákvörðun!
Og á þessum bæjarráðsfundi
flutti Guðmundur Vigfússon til-
lögu um að bærinn tilkynnti her-
skálabúum með opinberri auglýs-
ingu að aðstoðin væri veitt,
þannig að enginn þyrfti að verða
útundan vegna skorts á vitneskju
um málið. Ekki treysti íhaldið
í bæjarráði sér til að taka svo
veigamikla ákvörðun án utanað-
komandi aðstoðar og samþykkti
að vísa tillögunni til umsagnar
Magnúsar V. Jóhannssonar, yfir-
framfærslufulltrúa.
Enn fellt
Á fundi bæjarstjórnar s.l.
fimmtudag tók Sig. Guðgeirsson
tillöguna upp og las þá borgar-
stjóri yfir bæjarfulltrúum álits-
gerð yfirframfærslufulltrúa, en
niðurstaða hans var í stuttu máli
sú að algjör óþarfi væri að aug-
lýsa hjálpina opinberlega, þar
sem ætla mætti að öllum væri
nógsamlega kunnugt um hana
af blaðaskrifum!
Og íhaldið drap tillöguna í
annað sinn.
Ekki réttur
heldur ölmusa
Tilgangurinn er kominn í ljós.
Aðstoðin við braggabúana má að
dómi íhaldsins ekki undir nein-
um kringumstæðum vera réttur
heldur skal hún vera náðargjöf
þess eða persónulegur velgem-
ingur af hálfu framfærslufulltrú-
anna. íhaldinu þótti óþarfi og
sóun að auglýsa aðstoðina opin-
berlega í blöðum eða á annan
venjulegan hátt. Hitt þótti því
mesta snjallræði að kaupa leigu-
bíla undir framfærslufulltrúana
og senda þá út í herskálahverfin
til þess að tilkynna fólkinu per-
sónulega hve náðarfaðmur íhalds-
ins væri breiður eða hve vel þeir
vektu sjálfir yfir þörfum þess og
velferð. Þetta þykir þægilegt upp
á seinni tímann, þegar húsbænd-
urnir og sendimenn þeirra þurfa
kannski á „lítilfjörlegri“ aðstoð
að 'halda til þess að „bjarga“
höfuðstaðnum frá „glundroða
og upplausn“ eða þjóðinni allri
frá „öngþveiti og stjómleysi"!!
En hvað segja bæjarbúar um
það siðferði eða þá' fjármála-
speki sem í þessum vinnubrögð-
um eru fólgin?
Guðjón Einarsson Long
fimmtugur á morgun
„Blaðaumsagnir46 utvega úrklippur úr
innlendum og erlendum blöðum
Fyrirtækið Blaðaumsagnir tók til starfa 1. febrúar 1952
og hefur því starfað í þrjú ár.
Tilgangur og starf þess er að
safna úrklippum um ýmis efni
úr dagblöðum landsins. Þessu
er þannig fyrirkomið, að menn
gerast áskrifendur að einhverju
vissu efni og fá þá allt sent,
sem um það efni er ritað í
blöðin.
Dagblöðin eru spegill þjóðar-
innar, er sýnir öll þau mál í
ljósi samtíðarinnar, sem efst
eru á baugi hverju sinni. Er
óþarft að taka það fram, hve
verðmæt heimildarrit slíkar
blaðagreinar verða, er tímar
líða.
Fyrirtæki, félög og einstak-
lingar safna úrklippum úr dag-
blöðum. Einkafyrirtæki og op-
inberar stofnanir safna öllu
dagblaðaefni, sem fjallar um
viðkomandi stofnanir, störf
þeirra og rekstur. Einstakling-
ar safna öllu dagblaðaefni um
hugðarefni sín, en þau eru eins
mörg og íbúar þessa lands.
Blaðaumsagnir vinna úr um
þrjátíu blöðum, sem gefin eru
út víðs vegar um landið. Á
hverja grein, sem klippt er úr
blaði og viðskiptavinur fær, er
límdur blaðhaus, sem ber með
sér, úr hvaða blaði greinin er
og hvenær hún birtist.
Fram til þessa hefur aðeins
verið hægt að útvega úrklipp-
ur úr íslenzkum blöðum, en nú
getur fyrirtækið einnig boðið
viðskiptamönnum sínum úr-
klippur úr erlendum blöðum.
Nú þegar er hægt að útvega
úrklippur úr dönskum, enskum,
norskum og sænskum blöðum,
og innan skamms mun einnig
verða hægt að útvega úrklipp-
ur úr flestum öðrum Evrópu-
blöðum svo og bandarískum.
Á kvöldvöktum við umbrot
Þjóðviljans 1938—1941 kynnt-
ist ég frænda mínum frá Seyð-
isfirði, Guðjóni Einarssyni
Long. Á þeim árum áttu kvöld-
vaktir til að teygja sig ískyggi-
lega fram eftir nóttu, því prent
smiðjan litla við Hverfisgötu
var með öllu óviðbúin því að
prenta dagblað, þó ekki væri
nema fjórar síður. En lengri
hefðu þær vaktir oft orðið ef
Guðjón hefði ekki gengið þar
að verki með því kappi og á-
huga sem einkennir starf hans
hvar sem er. Það leið ekki á
löngu þangað til við urðum
beztu kunningjar, auk frænd-
seminnar sem við spauguðum
með í tíma og ótíma.
„Viljans merki“
á Akranesi
Kvikmyndin „Viljans rnerki"
hefur nú verið sýnd á þrem stöð-
um, í Reykjavík, Hafnarfirði og
á Selfossi, og hafa tæplega 5000
manns séð hana. Hafa kaupfé-
lögin tekið upp þann hátt, að
bjóða almenningi að sjá mynd-
ina ókeypis hvert á sinu félags-
svæði, og sáu til dæmis 2500
manns myndina í Hafnarfirði.
í dag, sunnudag, verður mynd-
in sýnd á Akranesi og býður
Kaupfélag Suður-Borgfirðinga
öllum bæjarbúum til sýninganna
í Bíóhöllinni kl. 2.30, 5, 6, 7 og
8 og er sýningin klukkan 6 fyr-
ir börn. Á frumsýningunni flyt-
ur Erlendur Einarsson, forstjóri
SÍS, ávarp.
Úrklippur úr sænskum blöð-
um, þar sem getið er um sænsku
frumsýninguna á þessari mynd,
hafa nú borizt hingað. Fara blöð-
in mjög lofsamlegum orðum um
myndina og telja hana vera hina
ágætustu kynningu fyrir ísland.
Guðjón er fæddur á Seyðis-
firði 21. febrúar 1905, sonur
Einars Jóliannssonar Long og
fyrri konu hans Jónínu G. Jóns-
dóttur. Guðjón hóf prentnám á
Seyðisfirði í ágúst 1923 og lauk
námi 1928. Það ár fór hann,
suður og stundaði sjómennsku
og prentstörf í Vestmannaeyj-
um og Reykjavík. Árin 1930,
til 1935 vann hann ekki að
prentstörfum en 1935 stofnaði
hann prentsmiðjuna Víkings-
prent með Birni Jónssyni og
Stefáni Björnssyni og vann þar
til ársins 1941. Næstu ár var
hann vélsetjari við Morgun-
blaðið, en gerðist vélsetjari í
Prentsmiðju Þjóðviljans 1945
og var þar að starfi þar til
seint á árinu 1949. Þá fór hann
í Ingólfsprent um skeið, en
vinnur nú í Félagsprentsmiðj-
unni.
Guðjón kvæntist 4. okt. 1930
Ingunni S. Guðmundsdóttur,
trésmiðs í Reykjavík, ágætri
konu, og eiga, þau þrjú mann-
vænleg börn Jónínu, Sigurð og
Georg.
Þessar fáu línur eru skrifað-
ar til þess að þakka Guðjóni
handtok hans við Þjóðviljann
fyrr og síðar, og flytja honum
beztu árnaðaróskir í tilefni
merkisdagsins á morgun, —■
fimmtugsafmælisins.
S. G.
Fjðlbreytt kvöld-
skemmtun Þróttar
N.k. þriðjudagskvöld efnir
Knattspymufélagið Þróttur til
fjölbreyttrar skemmtunar í
Austurbæjarbíói. Koma þar
fram margir beztu listamenn og
skemmtikraftar bæjarins, m.a.
Guðrún Á. Símonar og Magnús
Jónsson sem syngja dúett úr
-Z p i # óperum og óperettum með und-
L.I.L. motmælir ummæl- weik Friý sh,a»d-
syngur Smarakvartettmn i
Reykjavík nokkur lög með að-
lllYl 1 1|Ti<^'7h n ^arls Billich, Hjálmar
Wlll WI alyilUlllúl M. tlllO Gíslason fer með gamanvísur,
Öskubuskur syngja vinsæl dæg-
„L.Í.Ú. lítur mjög alvarlegum augum á ummæli brezka uriög. Þá skemmtir Hallbjörg
sendiherrans í yfirlýsingu, sem hann birti i dagblööun- Bjarnadóttir og hraðteiknarinn.
AllT
FYRIR
KjÖTVERZLANtR
tó.Sw HTeitUOn Gr,1,>í;Cl. 3. »ln, 00360.
^íí^iinn incjarópjö ll
SJ.RS.
um og ríkisútvarpinu 10. þ.m., þess efnis, að brezkum og
íslenzkum sjómönnum muni virðast svo, „aö skipum og
skipshöfnum sé hættara viö óveörum í opnu hafi vegna
þess, aö reglurnar frá 1952 geri bæöi íslenzkum og erlend-
um skipum erfiöara aö leita landvars, þegar stormar
nálgast'.
Reglunum um rétt útlendra
og innlendra botnvörpuskipa til
að leita landvars undan veðri
var ekkert breytt árið 1952,
þegar flóar og firðir voru frið-
aðir fyrir botnvörpu- og drag-
nótaveiðum og landhelgin færð
út um eina sjómílu til verndar
fiskistofninum.
Að áliti íslenzkra togaraskip-
stjóra hafa þær reglur, sem
gilda um rétt skipa til að leita
landvars undan veðríi, aldrei
orðið til neinnar hindrunar því,
að hægt væri að gera það, þeg-
ar þess var þörf.
Framangreind ummæli sendi-
herrans verða því, án þess að
til þess væri ætlazt, til þess að
ýta undir þann róg, sem íslend-
ingar eru bornir í brezkum blöð-
um, í sambandi við hin hörmu-
legu sjóslys, sem urðu, er togar-
arnir ,,LORELLA“ og „RODE-
RIGO“ fórust.
L. í. Ú. harmar, að sambúð
og eðlilegum viðskiptum íslend-
inga og Breta skuli hafa vérið
spillt árum saman, af aðilum,
sem hafa það að markmiði, að
bola íslendingum burt af brezka
fiskimarkaðinum og hafa gripið
til ofbeldis og svívirðilegs rógs,
til þess að koma fram þessu á
formi sínu, án þess að brezk
stjórnarvöld hafi hafizt handa til
þess að hindra þessar aðgerðir
Skorar L. í. Ú. á íslenzk
stjórnarvöld að gera brezku rik-
isstjórninni ljóst, hve afdrifarík-
ar afleiðingar áframhaldandi af-
skiptaleysi af hennar hálfu,
gagnvart framferði brezkra tog-
araeigenda, muni hafa á við-
skipti og sambúð íslendinga og
Breta í framtíðinni.“
Þróttur er yngsta knatt-
spyrnufélagið í bænum, aðeins
5 ára gamalt, en starfar af
miklum krafti. Félagið hyggst
senda 2 knattspyrnuflokka til
útlanda á sumri komanda og
hefur mikinn hug á að reisa fé-
lagsheimili. Rennur allur ágóði
af skemmtuninni á þriðjudags-
kvöldið í félagsheimilissjóð.
aöoaosiía!!)
- Ctjóir vet
- Drjúqt
- Hr«inl«gt
- þaecjilecjt
ÚTBREIDIÐ
ÞJÖÐVILJANN