Þjóðviljinn - 26.02.1955, Blaðsíða 10

2
3
Er huldufólk til?
Það var í rökkurbyrjun
22. febrúar s.l., er rit-
stjóri Óskastundarinnar
var að ganga heim til
sín, að fjórir drengir,
[7—10 ára, gengu í veg
fyrir hann. Þeir voru í-
byggnir og höfðu auðsjá-
anlega verið að ræða
merkileg mál.
— Það er gaman að
Óskastundinni, sagði einn
þeirra.
— Það gleður mig að
heyra það, sagði ritstjór-
inn.
— Ég klippi hana allt-
af úr, sagði annar, —
hvað kostar mappan, tú-
kall, er það ekki.
— Jú, sagði ritstjórinn.
En það var svo sem
auðfundið, að það var
ekki þetta, sem þeir
höfðu verið að ræða um,
þó að þeir notuðu tæki-
færið til að ávarpa rit-
stjórann svona vingjarn-
lega.
Þeir litu hver á annan
og brostu hóglega, og þá
sagði einn, það sem öll-
um var í huga.
— Heldurðu- að huldu-
fólk sé til, sagði hann.
Ritstjórinn fann, að til
mikils var ætlast af hon-
um, jafnvel að hann gæfi
óskeikult svar, seg öi
annaðhvort já eða nei.
Hann þagði andartak.
— Ég vil ekki segja
nei við þessari spurn-
ingu, sagði hann, — það
eru svo' ’margar sagnir
um huldufólk fyrr og síð-
ar.
— Já, það eru margar
sögur um huldufólkið, en
við höfum nefnilega heyrt
að það sé huldufólk í
Öskjuhliðinni. Hefurðu
heyrt það?
— Þið eigið kannski
við huldukonuna, sem
sagt er að hafi verið í
klettunum sunnan við
Grænuborg.
— Nei, við höfum ekk-
ert heyrt um hana. En í
Óskjuhlíðinni hefur fund-
izt hlutur frá huldufólk-
inu og hann er kominn í
safnið.
— Jæja, hvaða hlutur
ætli það hafi verið?
— Það var bara einhver
hlutur, svo að þetta er
ekki bara saga, fyrst
hluturinn fannst.
Það var auðheyrt, að
hér voru miklar sannan-
ir fyrir hendi, og í raun-
inni þær sannanir, sem
drengirnir vildu fá til
þess að grunur þeirra um
tilveru huldufólks væri
staðfestur.
Það væri auðvitað gam-
an að heyra eitthvað
fleira um þetta. En ó-
neitanlega reikar hugur-
Framh. á 4. síðu.
Skrítlur
Elli kom inn til sín og
sagði þær fréttir að Beggi
vinur hans hefði dottið
ofan úr 30 feta húsi í
gær.
— Hvað er að heyra
þetta, sagði fólkið, meidd-
ist hann ekki mikið.
— Nei, nei, hann
meiddist ekkert, hann
datt úr neðstu tröppunni.
Skrítlur
Tvö systkin og Villi,
kunningi þeirra, höfðu
farið upp á háaloft og
voru þar að gramsa í
dóti.
— Hvað eruð þið að
gera þarna uppi? kallaði
faðir systkinanna.
— Ekkert.
— En hann Villi?
— Hann er að hjálpa
okkur.
4000 ára
gamall bátur
í þorpinu Stjutj í nánd
við Voronesj í Sovétríkj-
unum fannst fyrir
skömmu bátur frá upp-
hafi bronsaldar, þannig
að hann er um 4000 ára
gamall. Þetta er holaður
eikarstofn, 7,55 metra
langur og gengur fram í
odd. Báturinn hefur varð-
veitzt mætavel og er ein-
stæður í sinni röð.
f OLALDÍÐ — 09 snjjóboltarnir
hvers vegna láta
strákarnir svona?
Geta þeir aidrei hætt
þessu snjókasti?
Þeir ættu þó að vita
að ...
Rétt skal
Nú skulum við aftur
athuga orð, sem hljóma
Orðsendingar
Mörg bréf bárust síð-
ustu viku. Margir hafa
sént efni, nokkrir tekið
þátt í verðlaunasamkeppn-
inni, og sumir sent fyr-
irspurnir.
Mappan. Börn úti um
land hafa beðið um
möppuna. Til athugunar
er að senda möppuna til
sölu hjá útsölumönnum
Þjóðviljans.
M. Jóh. Höfn, Homa-
firði. Það getur komið til
mála að birta danslaga-
textann sem þú biður
um. Þökk fyrir þitt góða
bréf.
G. B. Mánagötu og Þ.
K. Það var gaman að fá
vísurnar ykkar. Einhverj-
ar þeirra birtast í næsta
blaði.
Þeir, sem ætla að taka
þátt í samkeppninni,
þurfa að senda efni sem
fyrst.
vera rétt
eins í framburði, en
merkja sitt hvað, eftir þvi
hvernig þau eru rituð.
Það eru orðin seyði og
seiði.
Seyði (af að sjóða) í
potti, seyði af fjallagrös-
um, grasaseyði. Máltækið
segir: Það verður að súpa
seyðið af því, þ. e. að
taka slæmum afleiðingum
af einhverjum verknaði.
Að seyða eitthvað. Seyð-
isfjörður.
Seiði. Þ. e. smáfiskur,
varaseiði, upsaseiði. Að
seiða þýddi líka að
galdra, beita töfrabrögð-
um. Seiðkona sat á seið-
hjalli og seiddi til sín það
er hún girntist, fiska úr
sjónum og fugla loftsins.
Samtal...
Framh. af 1. síðu.
sprettur. Og mér kom í
hug að engan kunnugan
skyldi undra, þó að hann
Gummi litli yrði ein-
hverntíma framarlega í
hópi hlauparanna okkar.
Snafi
Úr endurminningurn
Siggu litlu
Aumingja gamli Snati
sem liggur frammá lapp-
ir sér fyrir utan skemmu-
dyr, hvað skyldi hann nú
vera að hugsa?« Manstu
Snati minn, þegar við
vótum lítil, að við vor-
um bæði að renna okkur
á sleða? Þá kom allt
í einu bylur svo ég hélt
að tröllin mundu koma
og taka mig. Manstu einu
sinni þegar við fóruni
niðrað sjó að tína skelj-
ar, og þp.hoppaðir allt í
kringum mig? Þá var nú
gaman, Snati minn. En
nú ertu orðinn gamall og
ég er orðin stór, og þú
liggur fyrir utan skemmu-
dyr, en ég er heima að
hjálpa 'mömmu til í búr-
inu. Vertu sæll Snati
minn; ég aetla að skreppa
inn og kyssa mömmu.
H. K. Laxness
í Vefarinn mikli.
'm
— ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 26. febrúar 1955
10)
Kaup - Sala
Kaupum kopar og
eir
U t varps viðgerði r
Radíó, Veitusundi 1.
Sími 80300.
Ragnar Ölafsson
hæstaréttarlögmaður og lög-
giltur endurskoðandi. Lög-
fræðistörf, endurskoðun og
fasteignasala, Vonarstræti 12,
sími 5999 og 80065.
Sendibílastöðin h.f.
Ingólfsstræti 11. — Sími 5113.
Opið frá kl. 7.30-22.00. Helgi-
daga frá kl. 9.00-20.00.
Saumavélaviðgerðir
Skriístoíuvélaviðgerðir
S y I g i a.
Lauíásveg 19, sími 2656
Heimasími: 82035.
Sendibílastöðin
Þröstur h.f.
Sími 81148
1395
Nýja sendibílastöðin
Sími 1395
L j ósmyndastof a
Laugaveg 12.
Viðgerðir á
rafmagnsmótorum
og heimilistækjum.
Raftækjavinnustofan Skinfaxi
Klapparstíg 30. — Sími 6484.
Málmiðjan, Þverholti 15.
Mun’ð kalda borðið
að Röðli. — RöðulL
Nýbakaðar kökur
með nýlöguðu kaffi. —
Röðulsbar.
Kvensilfur
smíðað, gyllt og gert við. Trú-
lofunarhringar smíðaðir eftir
pöntun. — Þorsteinn Finn-
bjarnarson, gullsmiður, Njáls-
götu 48 (horni Vitastígs og
Njálsgötu).
Fyrst til okkar
Húsgagnaverzlunin
Þórsgötu 1
Munið Kaffisöluna
Hafnarstræti 16.
KLIPPIÐ HÉR!
Dvalarheimili
aldraðra sjómanna
Minningarspjöld fást hjá:
Happdrætti D.A.S. Austur-
stræti 1, sími 7757 — Veiðar-
færaverzlunin Verðandi, sími
3786 — Sjómannafélag Reykja-
víkur, sími 1915 — Jónas
Bergman, Háteigsveg 52, sími
4784 — Tóbaksbúðin Boston,
Laugaveg 8, sími 3383 —
Bókaverzlunin Fróði, Leifs-
gata 4 — Verzlunin Lauga-
teigur, Laugateig 24, sími
81666 — ólafur Jóhannsson,
Sogabletti 15, sími 3096 —
Nesbúðin, Nesveg 39 — Guðm.
Andrésson gullsm., Laugaveg
50 sími 3769
UU1JÖ16CÚ6
si&uuuaaRran60xi
Minningar-
kortin
eru til sölu í skrifstofu Sós-
íalistaflokksins, Þórsgötu 1;
afgr. Þjóðviljans; Bókabúð
Kron; Bókabúð Máls og
menningar, Skólavörðustig
21 og í Bókaverzlun Þor-
valdar Bjaraasonar í Hafn-

Erlend
Framhald af 6. síðu.
hefur átt marga fundi með Ho
og öðrum valdamönnum þar
og gert við þá samning um
réttindi franskra kaupsýslu-
manna og atvinnurekenda.
Þegar franski herinn yfirgefur
Haiphong, síðasta brúarsporð
sinn í norðurhluta Viet Nam í
maí í vor, munu Frakkar og
lýðveldisstjórnin reka þar í
sameiningu kolanámur, sem-
entsverksmiðju, vefnaðarvöru-
verksmiðjur og ýmis önnur
stórfyrirtæki.
Ut af þessu er nú risin deila
milli Frakklands og Banda-
ríkjanna, segir Edward Wein-
thal, fréttaritari bandaríska
fréttatímaritsins Newsweek.
Franska stjómin hefur farið
þess á leit að Bandaríkjastjórn
undanskilji frönsk fyrirtæki í
norðurhluta Viet Nam við-
skiptabanninu sem hún hefur
sett á öll svæði sem stjórnað
er af kommúnistum. Banda-
ríkjastjórn hefur svarað, að
ekki aðeins verði viðskiptabann-
tíðindi
ið látið ná til þessara fyrir-
tækja heldur verði franskir eíg-
endur þeirra settir á svartan
lista og öllum fyrirtækjum
þeirra hvar sem er i heimihum
meinað að kaupa eða selja vör-
ur í Bandaríkjunum og eignir
þeirra í bandarískum bönkum
frystar. Að sögn Weinthals
kemst Bandaríkjastjórn svo að
orði að þolinmæði hennar
gagnvart Frökkum sé að þrjóta.
Þeir hafi með daðri sínu við
Ho Chi Minh stórskaðað að-
stöðu Ngo Dinh Diem í suður-
hluta Viet Nam. Ngo verður æ
háðari Bandaríkjamönnum, sem
m. a. hafa algerlega tekið við
af Frökkum að þjálfa her hans.
I ærið skorinorðu svari hefur
franska stjórnin vísað hinum
bandarísku hótunum á bug og
lýst yfir að sú stefna að gæta
til hins ýtrasta franskra hags-
muna i báðum hlutum Viet
Nam sé fastákveðin og henni
verði alls ekki breytt. Aðaler-
indi Bonnet til Bangkok er að
ræða þessa deilu við Dulles.
M. T. Ó.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við
andlát og jarðarför
Öimu Árnadóttur
frá Auðbrekku, Hörgárdal.
Eiginmaður, börn og
tengdabörn