Þjóðviljinn - 27.05.1955, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 27. maí 1955
Vill láta banna að vín sé
I veitt við bara
88 iuHtzúar sátu ársþing umdæmis-
stúkunnar nr. 1
' Vorþing umdæmisstúkunnar nr. 1 var haldiö í Reykja-
vík dagana 7. og 8. maí 1955. ÞingiÖ sátu 86 fulltrúar úr
umdæminu.
Miklar umræður urðu á þing-
inu um það ástand, sem nú
síkir hér á landi um áfengis-
xieyzlu og vínveitingar.
Meðal þeirra samþykkta, sem
þingið gerði, var áskorun til
framkvæmdanefndar umdæmis-
stúkunnar um að hef ja í Ríkis-
útvarpinu og víðar öfluga á-
róðursstarfsemi gegn áfengis-
bölinu og að leita samstarfs
við stórstúku Islands og áfeng-
isvarnarráð um auknar áfengis-
vamir og boðun bindindis.
Einnig voru samþykktar svo-
hljóðandi tillögur: „Vorþing
umdæmisstúkunnar gerir þá
kröfu til hlutaðeigandi aðila,
að framfylgt sé til fullnustu
því lagaákvæði, að unglingum
innan 21 árs aldurs sé ekki
veitt vín í veitingahúsum. Telur
þingið nauðsynlegt að allir, sem
T I L
LIGGUB LEIðlN
vín er veitt á slíkum stöðum
hafi í höndum aldursvottorð í
vegabréfs formi.“
„Þar sem reynslan hefur sýnt,
að vínveitingar við hina svo-
nefndu bari, leiða til síaukinnar
áfengisneyzlu, skorar vorþing
umdæmisstúkunnar á fram-
kvæmdanefnd stórstúkunnar og
áfengisvarnarráð að beita sér
eindregið fyrir banni gegn slík-
um veitingum."
Framkvæmdanefnd umdæmis-
stúkunnar skipa nú:
Þorsteinn J. Sigurðsson, um-
dæmistemplar, Þórður Stein-
dórsson, uindæmiskanslari,
Svanlaug Einarsdóttir, umdæm-
isvaratemplar, Maríus Ólafsson,
umdæmisritari, Páll Kolbeins,
umdæmisgjaldkéri, Jón Kr. Jó-
liannesson, umdæmisgæzlumað-
ur unglingastarfs, Karl Karls-
son, umdæmisgæzlumaður lög-
gjafarstarfs, Bjarni Halldórs-
son, umdæniisfræðslustj., Krist-
jana Ó. Benediktsdóttir, um-
dæmiskapelán, Jón Hjörtur
Jónsson, uindæmisfregnritari,
Sigurður Guðmundsson, fyrrv.
unulæniisteinplar.
Umboðsmaður stórtemplars
var kjörinn Gísli fíigurgeirsson
verkstjcri í Hafnarfirði.
óstiiRnn
Á að flenna Reykjavík upp í Hofsjökul?
ræður verðlagi á rakarastofum?
Hver
„REYKJAVÍK er ekki borg,
heldur safn af smáþorpum“
segir Homo sapiens í bréfi til
Bæjarpóstsins. „Stefnan virð-
ist vera sú að flenna hana allt
upp í Hofsjökul og austur að
Seljalandsmúla, og það er víst
að svonefndum skipulagsstjór-
um hennar mun takast það á
skömmum tíma ef þeir fá að
halda áfram hér eftir sem hing-
að til. En ég fuliyrði, að hefði
borgin verið byggð af ein-
hverju viti og framsýni væri
leikur einn að láta hana rúmast
innan Öskjuhlíðar og Sjó-
mannaskólahæðarinnar, og það
hefði verið hagkvæmast fyrir
alla aðila. En nú er komið upp
þorp í Laugarnesi, annað í
Kleppsholti, hið þriðja í Vog-
um, fjórða í Sogamýri, fimmta
í Blesugróf, að ógleymdu smá-
ibúðahverfinu og öllum bragga-
hverfunum sem sáð hefur ver-
ið um bæinn með þeim vís-
dómslega hætti að hver byggð
hefði sitt braggahverfi sér til
uppbyggingar — já, uppbygg-
ingar, það er rétta orðið.
ENGINN REIKNAR út þann
kostnað sem þetta hefur í för
með sér, og það er meðal ann-
ars fyrir þennan útflennuskap
höfuðborgarinnar sem 4000
manns í bænum biða nú eftir
lóðum. Alltaf þarf sem sé að
vera að „skipuleggja" ný og ný
hverfi, grafa göturæsi, leggja
vatns- og skólpleiðslur; og þetta
er svo mikið verk eða illa að
því unnið að húsin sjálf kom-
ast ekki upp fyrr en eftir dúk
og disk. En meðan ástandið er
þannig standa einnar hæðar
kumbaldar, eða minna en það,
við sjálfar höfuðgötur bæjar-
ins; og þar sem ættu að rísa
voldugar íbúðarblokkir upp á
5—6 hæðir, eins og neðst við
Vesturgötu, er einhverjum
kumpánum ieyft að hrófa upp
asnalegu veitingahúsi til að
dekra við smekk eða öllu held-
ur smekkleysi menningar-
snauðra broddborgara. Sjálfur
miðbærinn er sem sé ekki
nema hálfbyggður; ef einhver
þróttur væri í þeim sem eru að
puða í málum bæjarins létu
þeir ekki svona handahóf við-
gangast, létu þeir ekki duttl-
unga peningamanna í miðbæn-
um ráða fyrir sér. Hér vantar
nýja stefnu nýrra manna“.
„HVER RÆÐur verðlagi á rak-
arastofum bæjarins?" spyr ann-
ar bréfritari. „Það kostar 17
krónur að láta klippa sig nú
til dags, og það þó maður sé
að verða sköllóttur. Þetta er í
hæsta lagi tíu mínútna verk,
og þannig gæti rakari haft 102
krónur á tímann af því að
klippa mannshausa — Það eru
816 krónur á dag miðað við
8 stunda vinnudag. Dálaglegur
skildingur. Raksturinn veit ég
ekki hvað kostar, en það er á-
reiðanlega eitthvað tilsvarandi.
Rakari sem hefur nóg að gera
er enginn smákalli með þessu
verðlagi, og ég spyr aftur: hver
ákveður verðlagið á rakara-
stofum." — Bæjarpósturinn
skýtur spurningunni til réttra
aðila. Og um leið beinir hann
þeirri spurningu til föðurhús-
anna hvað valdi verðmismuni.
á brauði í brauðsölubúðum
bæjarins. Hann kaupir stund-
um hálfa smjörköku með eft-
irmiðdagskaffinu í mjólkurbúð-
inni á Týsgötu. Þar kostar
helmingurinn 2 krónur, en ekki
nema 1,85 í búðinni á Skóla-
vörðustígnum. Og helmingarnir
sýnast fljótt á litið jaíngóðir.
: Gaberdíne-
■
SKYRTUR
■
■
{á drengi og lierra. ■— Verð
frá kr. 70,00. •—•
■
■
■
■
■
| Toledo
Fischersundi
v
F Sagan af 1
r
Trístan og Isól
1. og 2. BÖK I 4. BÖKAFLOKKI MÁLS 0G MENNINGAR
Nútímaskáldsaga eftir franska höfundinn
J0SEFH BÉDIER
„Viljið þér, göfugu herrar, heyra fagurt ævintýr um ást-
ina og dauðann? Það er sagan af Trístan og ísol drottn-
ingu. Heyriö, hversu þau unnust meö miklum fögnuöi og
miklum harmi, og síöan dóu þau af því á sama degi, hann
sökum hennar, hún sökum hans“.
Meö þessum oröum hefst skáldsaga Bédiers sem samin
er á þessari öld. út af hinum fornu sögum og ljóðum,
keltneskum og frönskum, um Trístan og ísól, og af slíkri
snilld aö hún er einstök 1 bókmenntunum. Ein megin-
uppistaöa þessa verks er söguljóð frá 12. öld, en um þaö
hefur Bédier sagt að það sé eitt hinna undurfáu fögru
bóka mannkynsins. f inngangsoröum aö þessari útgáfu
segir Einar Ól. Sveinsson prófessor: „Trístansljóöin erfa
frá keltnesku sögunum harminn, hinn tragíska undirtón,
en efu um leiö gædd frönskum næmleik og nærfærni,
smekk, jafnvægi og öryggi“, og um skáldsögu Bédiers segir
hann aö verkið sé í senn unniö af lærdómi og list.
HiÖ harmþrungna, djúpfagra ástarævintýr af Trístan og
ísól sem vart á sinn líka dregur öld eftir öld að sér at-
hyglina, og íslendingum hefur áöur borizt hljómur af
því í hinu fornfræga Trístanskvæði meö viðlaginu: Þeim
var ekki skapað neraa aö skilja, sem prentað er hér aftan
viö útgáfuna. Bók Bédiers kemur meö ævintýrið í heild:
alla fegurö þess.
Einar Ól. Sveinsson hefur snúið bókinni á svo blæfagra
íslenzku að það er jafnframt unaöur að lesa hana málsins
vegna, og hún mun hér eftir skipa veröugan sess í bók-
menntum íslendinga.
Sjödægra
Ný ljóiabók ettii
IÓHANNES 0B KÖTLUM

Fyrsta heildarsafn af Ijóðum skáldsins frá því
Sól tér sortna kom út 1945. Höfundurinn hefur á
þessu tímabili tekiö miklum breytingum, svo að
Sjödœgra er ný bæði aö efni og formi. Hið þjóö-
kunna skáld kemur hér fram sem ungur höfundur,
og má fullyröa að Jóhannesi úr Kötlum hafi aldrei
leikiö betur ljóð á tungu.
Bókin er yfir tíu arkh* aö stærð, stór í broti og
fögur að frágangi.
HEIMSKRINGLA

2
bHIIIIIBIIMIIMIIIMIIIIMBVIIMIIIIIRfllttllllMlllÍRIillMIIMBtBBIIIIRIIMttlfltltlllflBBIIIIIIVIIIIIIIVIMVitBMIIIIIHIIIBCIIIBIIBIIIIIIBIIIklMIMIIIIIIIlllBlllllllMIIIIIVIIIIIIIIIIIlllltliMiifieiiliaillKlftliiiiiiiiiiiiiiiiiii ■