Þjóðviljinn - 21.07.1955, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 21. júlí 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
SÖLUTURNINN
viS Arnashói
Hans Kirk:
48. dagur
leið umbótasinnaður. Haldið þér að hægt væri að koma
í kring' einhvers konar skiptum, vöruskiptum á þessu
sviði?
— Þaö verður erfitt, mjög erfitt, herra byggingastjóri,
svaraði Tómas Klitgaard rauður af reiöi.
— Erfiðleika er alltaf hægt að yfirvinna, þaö vitum
við báðir, sagöi von Drieberg vingjarnlega. En til þess
þarf mat og sérstaklega brennivín. LátiÖ nú hendur
standa fram úr ermum, þið dönsku þrælar!
Með samhjálp tókst yfirpjómnum og Tómasi Klitgaard
að koma honum út ....
á áfangastað. Og þegar bíllinn var lagður af stað, þurrk-
aði hann svitann af enninu og þrýsti hönd yfirþjónsins,
sem var náfölur.
— Þetta verður að liggja í þagnargildi, sagði hann.
Eins og nú er ástatt verðum við Danir að standa sam-
einaðir.
Yfirþjónninn stakk hundraðkrónuseölinum 1 vasann.
— Auðvitað, herra forstjóri, sagði hann. Þetta eru erf-
iðir tímar fyrir okkur alla. Þaö er sannarlega þörf fyrir
lagni og lipurð.
— Já, einmitt, það má nú segja, samsinnti Tómas og
fór síöan upp á herbergi sitt til aö fá sér verðskuldaöa
hvíld.
Á meöan sat Jóhannes Klitgaard í makindum með
Fríðu feitu og Egon bróður hennar í veitingahúsi ekkju
Andrésar. Þau höföu fundiö notalegt skot í hlýlegri
stofu og snæddu góða rétti beint af pönnunni, en ekki
neinn humar og pempíuhátt. Þau borðuðu vel og dyggi-
lega og Fríða feita hámaöi í sig sósuna með skeið.
— Ég elska nefnilega sósu, sagði hún. Ég verð alltof
feit, en ég get ekki stillt mig um það.
— Nú, veröurðu bara feit ^f sósum, sagöi Egon meö
bróðurlegri vinsemd.
— Haitu kjafti, asninn þinn, sagöi Fríða og hló. Nú
fáum við kaffi og einn lítinn í viöbót. Og hvaö voruö
þiö eiginlega að segja um pels?
Egon hrukkaði ennið og lét sem hann heyrði ekki
athugasemd systurinnar. Hann teygði frá sér fæturna
og greip í jakkahorniö, svo aö merkið sæist sem bezt.
— Jamm, þáð voru viðskiptamál sem við ætluöum
að ræÖar ef ég hef skilið herrann rétt, sagði hann. Ég
hef unnið a flugvéilinum og við sitthvað fleira og ég
er innundir hjá mörgum. Ef þér ætlið að bralla eitt-
hvaö, herra minn, þá getum við sjálfsagt komizt að
samkomulagi. Ég hef ótal góðar hugmyndir, ef þér
getið blætt.
— Það verður aö vera eitthvað vit í því, sagði Jóhann-
es.
— Vit í því, það er nú líkast til, svaraöi Egon yfirlætis-
lega. Mér stendur á sama því að ég hef alltaf komizt
áfram, en fyrst Fríða hefur mælt með ýöur er ég til í
tuskið. Og þér þurfið ekki að tortryggja mig, því aö
'--------------------------------— ■ : ■ ^
Yfirþjónninn kom þjótandi með halarófu af þjónum
á eftir sér og framreiðslan hófst. Síld af öliu tagi, söltuð,
sæt og súr og snaps á íshellu. Meöan herramennirnir
tveir undirbjuggu jarðveginn meö fjölmörgum snöpsum,
bragöbættum með mismunandi síldartegundum var að-
almáltíðin borin inn. Stórkostlegt veizluborð, sannkallað
augnayndi. En von Drieberg; leit á það þreyttum augum
og sagöi önuglega við yfirþjóninn:
— Herra Ober, þér hljótiö að skiljá aö heiöarlegin’
maður hlýtur aö veröa þreyttur á þessum eilífu humrum.
Ég veit hvað þið ætlizt fyrir. Þið ætlið að láta hið ósigr-
andi varnarlið okkar éta yfir sig af hummm. Hann reis
með erfiðismunum á fætur og reyndi að draga rýting
sinn úr slíörum í þeim tilgangi að binda endi á líf þessa
útsmogna yfirþjóns.
— Ég vil fá pylsur, öskraði hann. Heiöarlegar, þýzkar
pylsur. Náðu í pylsur handa mér. Annars verðurðu dreg-
inn fyrir herrétt, skiluröu þaö þorpari!
— Fari það í sótsvart, hurðarlaust, hugsaöi Tómas
Klitgaard. Þetta er hneyksli. Maðurinn er ofurölvi —
eftir máltíð sem ég hef veitt honum.
Hann deplaöi augunum framan í yfirþjóninn sem
skalf á beinunum, og honum tókst meira að segja að
brosa dauflega.
— Látiö okkur þá fá pylsur, sagði hann. Og flösku af
kampavíni. Og gætið þess umíram allt aö engir aðrir
gestir ónáði okkur, því að við þurfum að semja um
þýðingarmikil mál.
Pylsurnar komu. Berlínarpylsur, medisterpylsur, miö-
degispylsur, spægipylsur, svartar pylsur, malakoffpyls-
ur, rúllupylsur, kjötpylsur — allar þær pylsur sem lítið
land haföi á boðstólum handa sigurvégaranum. — Bygg-
ingastjórinn leit yfir boröiö sem svignaði undir pylsun-
um meö sigurhrós í svipnum og sofnáöi allt í einu.
Með samhjálp tókst yfirþjóninum og Tómasi Klitgaard
að koma honum út um bakdyr gistihússins og troöa
honum inn í bíl sem pantaður var í flýti.
— Á flugvöllinn vestanverða.n, sagði Tómas við bíl-
stjórann. Þér ábyrgist aö hann komist heilu og hölanu
Rjóma-
ís
Gallabuxur
Verð frá kr. 55,00
Toledo
Fischersundi
Kjóll og peysa
BAÐFÖT
Það er farið að nota hlúndur á sundboli og svona lítur
pað út. Á annarri myndinni er liárauður sundbolur með
hvítum, fallegum nœlonblúndum, í líkingu viö undirfata-
blúndur. Svörtu kniplingarnir sem líka eru notaðir í fín
undirföt sjást nú á sundbolum og strandfötum, og óneit-
anlega getur pað litiö glœsilega út, eins og á guta gljá-
silkibolnum með svörtu mynstri og svörtum kniplingum.
Peysusettin, sem saman-
standa af peysu og golftreyju,
eru mjög algeng, en minna hef-
ur verið gert af því að búa til
kjóla með samstæðum golf-
treyjum. Það er fallegt og|
ekki spillir það þegar bæði kjólt
og treyja eru skreytt með;
sams konar hvítum útsaumi.:
Hægt er að krækja peysunnij
saman og nota hana við veriju-
legt pils eða við aðra kjóla.;
Oft eru þessar samstæður gerð-
ar úr þunnu jersey, og ■kjollípni
er þá oft fleginn og sparilegurj
en þegar peysan er notuð utan-i
yfir breytir hann alveg um jsyiþj
----------------------rtd
Nýr Kiáimur í skerfgriþ>
í Svíþjóð er farið að fram-
leiða skartgripi úr nýjum
málmi — palladíum er hann
kallaður. Hann er einn hinná
sex platínumálma og líkist
platínu í útliti, en verðið er
lægra en á gulli. Þetta er bæði
fallegur málmur og harður. —
harðari en platína — ög þegar
hann er auk þess tiltölulcga
ódýr, má gera ráð fyrir að
palladíum nái smám sainan
vinsældum.
IfeláíÍWIiJIMH
rife 19.
Otgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb) --
Fréttastjóri: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktsson, Guðmundur Vigfússon, Ivar H. Jónsson,
Magnús Torfi Ólafsson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðu
Sími: 7500 (3 línur). — Áskriftarverð kr. 20 q mán. í Rvík og nágrenni: kr. 17 annars staðar. — Lausasöluverð kr. 1. — Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.