Þjóðviljinn - 30.05.1956, Blaðsíða 11

- ðfíí í -ka: S'He&JPíVCSöM —- (€J
ÞJÓÐVTLJINN Miðvikudagur 30. maí 1956 — (11
James M. Cain
Mlldred Pierce
17. dagur
„Ég veit varla hvaö ég á aö segia.“
„Takið ákvöröun. Ég verö að láta hana vita.“
„Hvers vegna datt yður ég í hug?“
„Ég sagöi yöur það. Þér stunguð mig í hjartastað.“
„Já, en — þetta er í annað sinn sem mér er boðið
stari af bessu tagi. Fyrir stuttu bauð kona mér starf sem
— framleiÖslustúlka..“
„Og þér tókuö það ekki?“
„Ég gat þaö ekki.“
„Hvers vegna ekki?“
„Ég get ekki komiö heim og horft framaní telpurnar
mínar, ef þáer vita að ég hef unniö slíka vinnu allan
daginn, tekiö við þjórfé, boriö einkennisbúning og þurrk-
aö uop brauðmola.“
„En getiö þér horft framaní þær með tóman matar-
skáp?“
„Við skulum ekki tala um þaö.“
„Heyrið þér nú, þetta er aðeins mín skoðun og hún
er ef til vill röng. Ég hef þessa skrifstofu sem ekki er
beínlínis blómstrandi, og ég má þakka fyrir ef ég get
boröaö á matsöluhúsum og þarf ekki að éta hjá fæðis-
kaunendaféla ginu. En ef það bregzt og ég þarf aö velja
milli magans og stórmennskunnar, þá getið þér reitt yður
á að ég hugsa fyrst og fremst um magann. Ég á við
það að ég fer í einkennisbúning ef ég þarf þess með.“
„Ég skal fara til aö þóknast yður.“
í fyrsta skipti hvarf harðsuöusvipurinn af ungfrú
Turner og gremjusvipur kom í staöinn. „Hvað kemur það
mér við? Annaðhvort viljið þér þetta starf eöa ekki. Ef
þér viljiö það c-kki, skuluð þér bara segja til, og ég
hringi í hana og segi henni frá því og það er úr sögunni.
En. ef þér kærið yöur um það, þá farið þangað í guðs
bænum og sýnió einhvern áhuga.“
„Ég skal fara til aö þóknast yður.“
Ungfní Turner tók fram spjald og hripaði eitthvað á]
það og a,ugu hennar leiftruðu þegar hún rétti Mildred
það. „Jæja, þér vilduð fá að vita hvers vegna konan
bauö yöur starf sem frammistöðustúlku og ég mælti
með yður í þetta starf. Það er vegna þess að þér hafiö
látið hálfa ævina líða hiá án þess að læra neitt nema
sofa, sjóöa mat og leggja á borð, og þaö er þaö eina
sem þér getiö. Og komið yöur nú á staðinn. Þér dugið
ekki til aimaxs og þér ættuð að byrja undir eins.“
í uppnámi náði Mildred í Sunset strætisvagninn en
hún var ókunnug í hverfinu og varö aö spyrja vagn-
stjórann hvar hún ætti að fara úr. Viö Coldwater Canon
braut, þar sem hún fór úr, bólaði hvergi á götunni og
hún fór aö ganga um framandi umhverfi og reyndi aö
átta sig. Húsin voru stór og óaögengileg, akbrautir fyrir
framan þau og slegnar grasflatir allt 1 kring og ,hún
hafði ekki hugreklci til að nálgast neitt þeirra. Þarna
vax ekkert fótgangandi fólic og hún ráfaöi um í naestum
klukkustund, skimaði eftir hverju götuheiti og varð
alveg áttavillt. Hún fylltist móðuxsjúkri reiði í g
Berts fyrir að taka bílinn; hefði hún haft bíJinn heföi
hún ekki aöeins komizt hjá þessu randi, heldur hefði
hún getaö ekið að bensínstöð og spurzt fyrir á virðu-
legan hátt og starfsmennirnir hefðu komið mcð bæj 'v-
kort. En hér voru engar bensínstöðvar, enginn sem
hún gat spurt, ekkert nema auöar gangstéttii' og
hávaxin tré. Loks sá hún bíl frá þvottahúsi og fékk
bílstiórann til aö segja sér til vegar. Hún fann staðinn,
stórhýsi með lágu limgeröi umhverfis, gekk að dyrunum
og hringdi. Þjónn 1 hvítum jakka kom til dyra, Þegar
hún spurði eftir frú Forrester steig hann til hliðar til
að hleypa henni inn. Þá tók hann eftir því að liún
var ekki í bíl og stirðnaöi í framomu. ,,Ráðskona?“
„Já, ég kem frá —“
„Bakdyrnarr'
Augu hans glóðu af skyndilegri illgimi, liann lokaði
dyrunum og hún stikáöi meöfram húsinu og að bak-
dyx iinum. Þar hleypti hann henni inn og sagði henni
aö bíða. Hún var í nokkurs konar anddyiú og í eld-
húsinu sem var rétt hjá, sá hún matselju og þjónustu-
stúlku horfa forvitnislega á sig. Þjónninn kom aftur,
fylgdi henni eftir dimmum, svölum göngum að bóka-
herbergi og skildi þar við hana, Hún settist niður,
sárfegin að hvíla þreytta fæturna. Andartaki síðar kom
fiú Forrester inn. Hún var hávaxin kona í bylgjandi
morgimslopp, sem sveiflaðist um hana, Mildred reis á
fætur, afhenti bréfið frá ungfrú Turner og settist niður
meðan frú Forrester las það. Þáð var bersýnilega henni
1 vil, því aö þaö oi'sakaði höfuðbeygingar og sam-
þykkjandi uml. Svo leit fiú Foi'rester upp brosandi. „ÞaÖ
er venja, Mildred, að hjúin setjist niöur þegar húsmóöir-
in býður þeim þaö en ekki af sjálfsdáðum.“
Mildred varö svo hverft við þegar hún var ávörnuð
meö skírnarnaíni, að það leiö andartak áöur en hún
skildi þaö sem viö hana var sagt- Þá spratt hún á fætur
eins og fætur hennar væru úv stálfjöörum, rjóö í
kinnum og þurr í kverkum. „Ó. Ég biðst afsökunar.“
„Þaö skiptir engu máli, en hvað smáatriðum við
kemur, einkum þegar um óreyndar konur er að ræöa,
finnst mér skynsamlegt að byrja á byrjuninni. Fáið
yöur sæti. Viö þurfum að tala saman um margt, og
mér finnst óþægilegt að þér standiö á meðan.“
„Það gerir ekkert til.“
„Mildred, ég bauö yöur að setjast.“
Með kökk í hálsi og reiðitár í augum settist Mildred
niður, meðan frú Forrester ræddi um fyrirhugaöa
endurskipulagningu á húsinu. Að því er virtist var
þetta hús tilvonandi eiginmanns hennar, þótt hún hirti
ekki um að útskýra hvað hún væri að gera þar í
morgunslopp heilum máriuði fyrir brúðkauoið. Mildred;
átti aö fá samastað yfir bílskúmum. Sjálf átti hún
tvö börn af fyrra hjónabandi, og að sjálfsögðu yrði
ekki um neinn samgang milli barnanna aö ræða, enda
væri óþarfi aö hafa neinar áhyggjur af því, þar sem
Mildred hefði sérstakan inngang 1 garðinn, og „öll slík
vandamál eru auðleyst.“ Mildred hlustaði eða reyndi
það, en allt í einu brá sýn fyrir augu hennar. Hún sá
Vedu, hina hrckafullu og yfirlætisfullu Vedu, þegar
henni yrði sagt aó ganga inn um bekdyrnar og hún
mætti ekki umgangast afkvæmi frú Forrester. Þá varð
Mildred ljóst aö á þessum staö myndi hún missa Vedu.
Veda færi til föður síns, afa síns, lögreglunnar. út í
einhvern almenningsgarð, en ekki einu sinni svipuhögg
gætu fengið hana til að vera hjá Mildred yfir bíl-
skúrnum hjá frú Forrester. Stolt hennar náði yfir-
höndinni og hún reis á fætur. „Ég býst ekki viö að
ég henti vel í þetta starf, frú Forrester.“
Náin samstaða
Framhald af 1. síðu
skýringin á þessum viðskiptum
— en hvað veldur afstöðu
Hræðsiubandalagsins?
Aðeins eitt getur
breytt þeim leik
Þessar staðreyndir og margar
hliðstæðar blasa við hverjum
manni sem eitthvað fylgist með
landsmálunum. íhaldið hefur á
undanförnum árum haft hús-
bóndavald yfir Framsóknar-
flokknum og hægri kiíku Ai-
þýðuflokksins og sú aðstaða hef-
ur ekkert brevtzt. Frá hálfu
íhaldsins og Hræðslubandalags-
ins eru kosningarnar loddara-
leik einn, og það er aðeins eitt
sem getur breytt þeim leik:
samstaða fólksins sjálfs. Hið
nýja afl í kosningunum i sumar
er Alþýðubandalagið og aðeins
eftirminnilegur sigur þess megn-
ar að breyta ástandinu í efna-
hagsmálum og stjórnmálum.

Kvenpeysur
á kr. 55,00.
T0LED0
Fischersundi.
Sjálfsagt eigum við allar
gamlan kjól í falaskápn.um sem
við erum orðnar leiðar á, En
það þarf ekki alltaf mikið til að
hressa upp á útlitið á slíkum
kjólum.
Fyrst skulum við líta á gráan
kjól með víðu pilsi en blússu
sem er vitaómöguleg. Klippið
þá kjólinn sundur og bjargið
pilsinu. Notið við það svarta
blússu sem saurnuð er úr. af-
gangi eða þá venjulega slétta,
svarta léreftsblússu. Til skrauts
kaupir maður svo ögn af nýju
efni eða notar slitur úr gömlum
sumarkjól, sem má vera sterk-
mynstraður. Saumið stóran v.asa,
breitt belti og langsjal ef efnið
nægir, og þarna er kominn nýr
og skemmtilegur búningur.
Eigi maður þröngan ullarkjól,
sem orðinn er alltof þröngur,
má bæta úr því með því að
skeyta köflóttum hliðardúkum í
pilsið. - Berustykki úr sama efni
gefur kjólnum skemmtilegan
heildarsvip og svo má búa til
svart flauelsbelti og litla slaufu
í hálsinn, og þá er þarna kom-
inn nýtízku kjóll.
Kínversku áhrifin sem lýsa
sér mjöl vel í blómamynstruðum
blússum við svört pils má not-
færa sér til að hressa upp á
dauflegan svartan kjól. Mynstr-
aða blússan verður að vera mjög
lótlaus í sniðinu, helzt verður
hún að vera rykkinga- og fell-
ingalaus til að , mynstrið fói að
njóta sin. Eigi maður , nóg efni
er. skemmtilegt að klæða tösku
rneð því til að nota við búning-
inn.
CrtgefancU: Samelnlngarflokkur alþýSu -- Sósiallstaflokkurlnn. — Ritstiórar: Magnús KJartansson
fáb.), Sisurður Guðmundsson. — Fréttaritstjórt: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigur-
jónsson, Bjarni Benediktsson, Guðmundur Vigfjisson, ívar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson. —
Auglýsingastjórl: Jónstelnn Haraldsson. — Ritstjórn, aígreiðsla, auglýsinear, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Síml 7500 (3
línur). — Áskrlftarverð kr. 25 & mánuði i Reykjavlk og nágrenni: kr. 22 annarsstaðar. — Lausasöluverð 1ít- 1. — ^rentsmiðja
WóðvilJans h.f
>