Þjóðviljinn - 23.09.1956, Síða 6

— ÞJÖÐVILJINN — Sunnudagur 23. september 1956
SUÓÐVILJINN ]
Útgefandi:
twmeiningarflokkur alpýOu — Sósialistaflokkurinn
S---------------------------S
Siðf erðisvottorð íhaldsins
I A LÞÝÐUBLAÐIÐ gerir í
! gær vesaldarlegar tilraun-
1 ir til að afsaka þá samvinnu
sem hægri klíkan í Alþýðu-
flokknum hefur ákveðið að
hafa við íhaldið í Alþýðusam-
handskosningunum. Betur
væri þó heima setið en af stað
farið hjá þjónum hægri
manna við Alþýðublaðið.
1 Helzta afsökunin er sú að það
1 eigi'að velja sendimenn íhalds
ins í verkalýðshreyfingunni á
þing heildarsamtakanna vegna
1 „félagslegra verðleika". Og í-
haldsmanninum sem Eggert
Þorsteinsson stillir upp við
hliðina á sér í Múrarafélagi
Reykjavikur er gefið það sið-
íerðisvottorð, að hann hafi
reynst „öruggur og traustur
fulltrúi". Það er aldrei að Al-
þýðublaðið útdeildir einkun-
unurn tii sendimanna íhalds-
ins í verkalýðsfélögunum.
i
AÐ er að sjálfsögðu rétt
hjá Alþýðublaðinu að þeir
fulltrúar íhaldsins sem hægri
menn Alþýðuflokksins hafa
samfylkt með í undanförnum
kosningum til Alþýðusam-
foandsþings hafa í hvívetna
reynzt sjónarmiðum atvinnu-
rekendaflokksins „öruggir og
traustir fulltrúar“. Erindi
þeirra á Alþýðusambandsþing
hefur aldrei verið annað en
að tryggja íhaldinu áhrif og
völd í þeim samtökum sem
það hefur ofsótt og svívirt frá
upphafi vega. Þetta tókst á
tímabili vegna íhaldsþjónustu
hægri mannanna í Alþýðu-
flokknuni. Alþýðan fékk af
því svo dýrkeypta reynslu að
þau samtök vinstri manna
voru mynduð um land allt í
verkalýðshreyfingunni sem á
síðasta Alþýðusambandsþingi
ráku íhaldsagentana af hönd-
um sér og hófu heildarsam-
tökin aftur til þess vegs og
þeirrar virðingar sem þau
verðskulda og þurfa að njóta
ÓTT hægri menn Alþýðu-
flokksins hafi nú tekið þá
ákvörðun að gerast á ný hand
bendi íhaldsins og samfylkja
með því í kosningunum til
Alþýðusambandsþings mun
verkalýðurinn um allt land
móta afstöðu sína með hlið-
sjón af þeirri reynslu sem
fengin er af völdum íhaldsins
í Alþýðusambandinu. Sú
reynsla er sannarlega ekki
þannig vaxin að hún hvetji
til endurtekningar á ævintýr-
inu. Hægri menn Alþýðu-
flokksins munu því hafa
skömm eina og skaða af þjóns
lund sinni og hjálparstarfsemi
við íhaldið. Verkalýðurinn
mun svara þeim eins og efni
standa til. Meðlimir verka-
lýðsfélaganna vísa á bug liðs-
bón samfylkingar íhalds og
hægri krata en fylkja sér af
einhug og festu um þá sam-
bandsforustu sem gert hefur
Alþýðusambandið að nýju að
því valdi og baráttutæki sem
svarar til þarfa og þroska
verklýðsstéttarinnar.
Hefðu þá séð „græna jötuna!”
A LÞÝÐUBLAÐIÐ hefur
** mjög lagt sig fram um
það að undanförnu að reyna
vekia tortryggni hjá almenn-
ingi út af tillögum um launa-
bætur til fastra nefnda sem
starfa á vegum bæjarstjórnar,
er samdar höfðu verið á veg-
um endurskoðunardeildar bæj-
arins í framhaldi af samþykkt
nýr’T'r launareglugerðar bæj-
ar.tarfsmanna.
t'ITT af því sem Alþýðu-
blaðið hefur lagt áherzlu
á að koma inn hjá lesendum
sínum er að bæjarráíi foafi
samþykkt tillögurnar eftir að
vísitala og verðlag hafði verið
fest með bráðabirgðalögum.
Alþýðublaðið veit þó betur.
Lr unahækkunin var sam-
þj kkt í bæjarráði nærri mán-
uði áður en bráðabirgðalögin
voru gefin út. Þá hefur Al-
þýðublaðið að sjálfsögðu ekk-
ert verið að hafa fyrir því að
greina frá þeirri staðreynd að
þóknun fyrir nefndastörf á
vegum bæjarins hefur haldizt
óbreytt alla tíð síðan 1945
þegar undan er skilin tak-
mörkuð vísitöluuppbót. Hvoru
tveggja þessu hefur blaðið
leynt í því skyni að gera ó-
| hróður sinn útgengilegri. Og
| eftir skrifum Alþýðublaðsins
I að dæma mætti ætla að það
! yæri nú orðin stefna Alþýðu-
flokksins að engir nema fast-
skipaðir og hálaunaðir emb-
ættismenn eigi þess kost að
skaðlausu að gegna trúnaðar-
störfum á vegum bæjarins.
Blaðið sem kennir sig við al-
þýðuna virðist ekki skilja að
verkamenn og aðrir láglauna-
menn eiga ekki hægt um vik
að sinna nefndarstörfum.nema
fyrir komi hæfileg greiðsla.
Þeir hafa ekki aðstöðu til að
foalda óskertum launum á
sama tíma og þeir vinna opin-
ber trúnaðarstörf eins Qjt
tíðkast um þá fjölmennu bitl-
ingahjörð sem hægri menn
Alþýðuflokksins foafa komið
á framfæri hins opinhera.
EIR sem þekkja til í röð-
um hægri krata og vita
að þeir hafa vegna beinnar
þjónustusemi við íhaldið, kall-
að yfir sig slíka einangrun í,
bæjarmálum að þeir eiga ekki
lengur neinn fulltrúa í bæjar-
ráði né ýmsum öðrum föstum
nefndum fara nærri um á-
stæðuna til hneykslunar AI-
þýðublaðsins. Hefði staðið
öðruvísi á hefðu hægri
mennirnir aðeins séð fram-
undan „græna jötuna“ þegar
endurskoðunardeildin lagði til
að breyta launum fastra
nefnda til nokkurrar hækkun-
ar um leið og bæjarstarfs-
menn fengu sínar launabætur.
Guðmundur Amlaugsson:
Þrjár fyrstu umferðimar í loka-
keppni Olympíuskákmótsins
Fyrsta
umferS
Moskva, fimmtud. 13. sept.
Nú eru búnar þrjár fyrstu
umferðirnar í lokakeppninni.
Það var ekkert bil haft milli
lokakeppninnar og undanrás-
anna, haldið áfram rakleitt og
við tefldum fyrstu umferð-
ina á mánudaginn við Austur-
Þýzkaland. Þar unnum við
sigur með 3V2 vinning gegn
y2 Og þótti ágætt. Þetta er
einn bezti sigur okkar á mót-
inu til þessa, því að við höf-
um talið Austur-Þjóðverja
einhvern hættulegasta keppi-
nautinn í þessari keppni.
Þetta kvöld gekk allt mjög
vel, allt heppnaðist eiginlega
sem reynt var — það er nú
svona í skák, manni hættir til
að tala um heppni og óheppni,
þó það megi kannski segja,
að það sé bara góð eða slæm
taflmennska, en enginn mað-
ur sér allt í skákinni og
spurningin er þá hvort það
sem manni sést yfir skiptir
máli eða ekki. Stundum kem-
ur fyrir að eitthvert smáat-
riði, sem ekki virtist hafa
neina þýðingu, ríður bagga-
muninn.
Friðrik hafði svart gegn
Uhlmann, sem er ung og upp-
rennandi skákstjarna og bezti
skákmaður Austur-Þjóðverja
núna. Þetta var tiltölulega
róleg skák, en Friðriki tókst
að ná undirtökunum á mið-
borðinu. Það var sérstaklega
einn reitur, sem hann gat
notað ákaflega vel fyrir ridd-
ara sinn, og þrengdi hann síð-
an smám saman að Uhlmann,
þannig að Uhlmann mátti gef-
ast upp e'ftir rúmlega 30 leiki,
þegar svo var komið, að hann
hlaut að bíða hnekki, missa
annaðhvort skiptamun við ill-
an leik, eða jafnvel heilan
mann.
Ingi tefldi við Dittmann og
hafði hvítt. Það var býsna
fjörug skák, allt í háa lofti
og átti Dittmann eiginlega
sökina á því, því að hann
færði dansinn upp, en Ingi
tók rösklega á móti, og þetta
var dálítið tvísýnt um tíma,
því staðan var öpin og hættu-
leg hjá báðum. En það kom
í ljós, að Ingi hafði í fullu tré
við andstæðing sinn og snéri
skákinni meira óg meira sér
í vil, og þegar Dittmann gafst
upp, stóðu á honum öll járn,
svo að það var ekki annað
sýnt en hann yrði mát í fáum
leikjuih, eða yrði að gjalda
afhroð annars.
Baldur tefldi við Hermann
og hafði svart. Það var mjög
flókin skák, sem Baldur tefldi
ákaflega frumlega. Hann
hleypti Hermann talsvert mik-
ið fram, svo að í fljótu bragði
virtist Hermann hafa yfir-
burðastöðu, en er betur var
að gætt, komu veilur fljót-
lega í ljós. Taflið varð býsna
erfitt og Hermann notaði mik-
inn umhugsunartíma, en Bald-
ur var aftur á móti mjög vel
á sig kominn, tefldi hratt og
eins og hann hefði fullmótaða
áætlun, sem hann fylgdi, og
þar kom að lokum, að Her-
mann fór yfir tímatakmörkin
og átti þá eftir eina þrjá eða
fjóra leiki, en taflið var tap-
að í þeirri stöðu.
Á fjórða borði tefldi Frey-
steinn gegn Fuchs og hafði
hvítt. Þessir sömu andstæð-
ingar hittust á æfingamótinu
í Kaupmannahöfn í sumar og
þá vann Freysteinn skálc sem
var af ýmsum talin bezta
skák þess móts. I þetta skipti
varð minna úr vopnaviðskipt-
um, því að taflið jafnaðist til-
tölulega fljótt og keppendur
komu sér saman um jafn-
tefli.
• _%
Onnur
umferS
Önnur umferð var tefld á
þriðjudaginn, þann ellefta, og
þá áttum við að fást við Belg-
íu. Ég gat því miður ekki
komið því við að vera við-
staddur fyrr en leið á leikinn,
ég kom þegar búið. var að
tefla í hálfan fimmta tíma og
fékk þær sorgarfréttir, að
Belgía hefði unnið okkur með
2y2 vinning gegn iy2. Þetta
kom okkur algerlega á óvænt,
því að við höfðum ekki talið
Belgíu verulega foættulegan
keppinaut, en svona getur það
gengið. Belgíumenn eiga einn
stórmeistara, nýbakaðan
reyndar, O’Kelly og hann
tefldi við Friðrik. Það var
býsna flókin skák, að mér
skilst, og O’Kelly vann skipta-
mun í tvísýnni stöðu, en
flýtti sér þá að bjóða Frið-
riki jafntefli og Friðrik þáði.
Hann sá reyndar eftir því á
eftir; að vísu mátti telja jafn-
tefli einsætt í skákinni, en
eins og O’Kelly hafði hugsað
sér að tefla hana, hefði hann
lent í talsvert mikilli hættu.
Ingi þáði líka jafnteflistil-
boð og sá líka hálfpartinn
eftir því. Hann stóð öllu bet-
ur, en þótti ekki nógu mikill
munur til þess að halda áfram
að tefla til vinnings.
Aftur á móti hallaði frekar
á Baldur, hann var í erfið-
leikum, en sneri sig út úr
þeim með því að komast yf-
ir í tafllok með mislita bisk-
*upa og peði minna, en það er
jafntefli.
Þannig urðu allar þrjár
fyrstu skákirnar jafntefli, en
á fjórða borði tapaði Sigur-
geir fyrir andstæðingi sínum.
Sigurgeir átti líka gott tafl
framan af, en fór rangt í
sakirnar, þegar hann hafnaði
því að fara yfir í tafllok,
heldur hélt áfram að tefla
miðtafl, sem var talsvert
hættulegt fyrir hann. Hann
hélt hann kæmist út úr þess-
um erfiðleikum, en það fór á
aðra leið. Andstæðingur hans
tefldi mjög vel og sótti kóng-
inn heim með fallegri sókn.
Úrslitin þarna urðu sem
sagt 2i/2 fyrir Belgíu og 1 y2
fyrir okkur, alvarlegt skakka-
fall sem við höfðum alls ekki
reiknað með fyrirfram.
ÞriSja umferS
Þriðja umferðin var tefld í
gær, og þá höfðum við Chile
sem andstæðing í annað sinn.
Okkur þótti þá kominn tími
til foefnda, satt að segja, því
að Ohile hafði veitt okkur
verstu skráveifuna í undan-
rásunum, þar sem þeir sigr-
uðu okkur með 3 vinningum
gegn 1. Við stilltum upp
nokkurn veginn sama liði og
þá og þeir gerðu slíkt hið
sama, svo að á þrem efstu
borðunum áttust við alveg
sömu andstæðingar og í fyrri
keppninni. Þetta var mjög al-
varleg og spennandi keppni.
Nú hafði Friðrik hvítt gegn
Flores og honum tókst að
hefna fyrir eina ósigur sinn í
fyrri umferðinni. Flores fékk
snemma þröngt tafl, svo að
Friðrik stóð greinilega betur,
en hann varðist með talsvert
mikilli seiglu og hugkvæmni,
þannig að það gekk erfiðlega
að brjóta virkin niður. Það
tókst nú samt, þannig að þeg-
ar komnir voru um 40 leikir
mátti Flores gefast upp.
Ingi hafði svart við Leteli-
er og tefldi hálfglannalega
byrjun, satt að segja. En það
rættist vel úr öllu, þó að það
liti ekki vel út fyrir Inga,
Letelier gat um tíma unnið
peð og þeir landar hans reikn-
uðu sýnilega með, að hann
væri með vinningsstöðu, en
hann hugsaði sig lengi um og
hætti svo við það, enda kom á
daginn við rannsókn á eftir,
að Ingi hefði fengið talsvert
gott mótspil fyrir peðið, svo
að það hefði sennilega ekki
borgað sig að hirða það. En
eins og skákin tefldist þá
jafnaðist staðan og gat eigin-
lega hvorugur gert neitt. Ingi
stóð sízt lakar, er þeir sömdu
um jafntefli. Letelier tókst þyí
ekki að hefna sín á Inga.
Og Baldri tókst ekki heldur
að hefna fyrir sinn eina ósig-
ur. Hann tefldi aftur við Ad-
er og hafði hvítt. Sú skák var
mjög lokuð og Ader tefldi
býsna vel og foafði eiginlega
sízt lakara tafl. Þó var þetta
jafnteflislegt, þegar Baldur
byrjaði að sprikla svolítið,
hann fórnaði peði og síðan
öðru og fékk nokkuð hættu-
lega sókn, að þvi er virtist,
en Ader sneri sig út úr því
og skákin fór í tafllok, hróka-
tafllok, þar sem Ader á peði
meira, en það peð er tvípeð
og okkur sýndust vinnings-
möguleikarnir vera litlir, eða
engir. Ef Baldri tekst að
halda jafntefli, tekst okkur
að nokkru leyti að foefna fyr-
ir ósigurinn, við vinnum þá
Chile með 2y2 gegn iy2, en
ef Baldur tapar verða vinn-
ingarnir 2 gegn 2.
(Eftir að Guðmundur sendí
þetta luku þeir Baldur og: Ajd-
er skák sinni og varð foún
jafntefli. Þá hefur það íallið
Framfoald á 11. síðu ,