Þjóðviljinn - 03.03.1957, Blaðsíða 11

FVv f’V.'rT
Siuinudagur 3. marz 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (11
FYRIRHEITNA
LANDIÐ
Nevil Shnte
22. dagur.
„Já, einmitt. Ég get alls ekki haft fé milli hússins
hérna og búöanna. Allt nýtilega landið’ er hérna fyrir
vestan.“
Stanton 'orosti. „Þá verðurðu sjálfsagt ekki reiöur yfir
þvi sem ég ætla nú aö spyrja þig um. Neöanjarðarlög-
unum Laraghsmegin við mörkin hallar til vesturs, aö
því er ég fæ séð. Og ég er aö vinna mjög nærri mörk-
unum. Yfirvöldin hafa víst ekki sagt neitt um að ég
mætti vinna þín megin markanna?“
Davíö hristi höfuöiö. „Ég hef engin boö fengið um
það. En ykkur er þaö velkomiö.“
„Þú hefur þá ekkert á móti því aö viö göngum um
með mælitæki og borö eöa ökum á jeppa um landiö
þitt?“
„Auðvitað ekki.“
„En hvaö segiröu um sprengiholur fyrir landskjálfta-
mælingar? Þá yröum viö aö koma meö nokkra vöru-
bíla og framkvæma fáeinar sprengingar.“
„Ég gæti ekki hindraö ykkur 1 þvi,“ sagöi Davíöj<s>-
„enda kæri ég mig ekki um þaö. Ég tek landiö hérna
á leigu til landbúnaöar eingöngu, og ef yfirvöldin skrifa
mér og segjast hafa veitt þér rétt til aö vinna hérna,
þá get ég ekki mótmælt því, En þótt ég hafi engin boð
fengiö um þaö, þá eruð þið samt seín áöur velkomnir.
Þaö er ekkert fé þarna uppfrá og enginn vatnsdropi.
Ég hef ekki einu sinni séö landiö sjálfur. En ef þú
rannsakar eitthvaö af því, þætti mér gaman að vita
hvernig þaö er.“
„Þetta er mjög vinsamlegt af þér,“ sagöi jarðfræöing-
urinn. „Ég skal segja þér frá öllu sem ég sé.“ Hann
þagnaöi og hugsaöi sig um. „Ef tii viil erum viö fróöari
um mögnleikana á aö ná í vatn á þessum slóöum,
þegar viö höfum lokiö verkinu," sagði hann.
„Þaö ætlaði ég einmitt aö spyrja þig um,“ sagöi Davíö.
„Þiö leitið líka aö vatni, er ekki svo?“
„Jú, vissulega,“ sagöi Stanton. „AÖ leita aö vatni og
olíu er eitt og hiö sama. Þaö eru til gljúp jarðlög og
vatns- og olíuþétt jarðlög. Þaó er aðeins um tvennt aö
ræða. Vatn eða olía eða kókakóla — allt streymir þetta
gegnum gljúpu lögin, en stöövast á þeim þéttu. Þegar
ég er búinn að fá glögga hugmynd um jarölögin hérna,
þá veit ég ef til vill líka hvar getur veriö vatn og hvar
olía. Þangaö til verður aöeins um ágizkanir að ræða.“
„Ég væri þér mjög þakklátur ef þú gætir einhverja
hugmynd gefiö mér um möguleikana á aö finna meira
vatn á Lucinda.11
„Þaö lítur ekkert glæsilega út í svipinn,“ sagði jarð-
fræöingui’inn. „En þaö eru sem sé aðeins ágizkanir.
Hvað gætiröu borað djúpt?“
„Sumar borholurnar á Mannahill eru sjö hundruð
i metra djúpar. Ég held aö þaö hafi ekki verið boraö
svo djúpt á Laragh.“
Jaröfræðingurinn rak upp stór augu. „Getið þiö farið
svo djúpt?“
„Já, ef við vissum aö eitthvert vatn væri aö fá, þá
myndum við sennilega gera það. Maður þarf bara aö
finna peningana einhvers staöar.“
Stánton kinkaöi kolli með hægð. „Þaö er ef til vill
ekki svo auövelt á þessum slóöum?“
„Þaö er ekki óhugsandi,“ sagöi Davíð. Þeir spjölluöu
saman nokkra stund. Svo reis jaröfræöingurinn á fæt-
ur. „Þaö er víst kominn tími til að snúa heim og fara
aö vinna,“ sagði hann. ,,Strákarnir eru sjálfsagt farnir
að undrast um mig.“
Þeir gengu út aö jeppanum. „Komdu yfir í búöirnar
til okkar einhvern tíma, Davíðj og sjáöu hvernig viö
búum. Viö getum reyndar ekkj boðiö upp á annaö en
ís. Ungfiú Regan sagðist ætla að 'kóma einhvern tíma
og bragöa á honum, en hún hefur ekki sýnt sig ennþá.“
„Ég hefði gaman af að koma,“ sagöi ungi maðurinn.
„Mig langar líka til að sjá hvernig þiö framltvæmið
landskjálftamælingamar.“
„M ert velkominn,“ sagöi jaröfræöingurinn. Hann
litaðist um. Lágu, rauöu bakkamir með’ grænleitu,
lykögu grasi hækkuðu í suðumtt í skini lækkandi
sólar. Skyldi jarðmyndúnin ná þangaö? Hann litáðist
um enn einu sinni og sneri sér síðan aftur að Englend-
ingnum.“
„Þetta er nú býsna stórt svæði sem þú átt yfir að
ráða,“ sagði hann. „Það ætti einbvers staðar að vera
vatn.“
Davíð brosti. „Ég mundi þiggja það með þökkum,“
sagði hann.
„Viö skulum vona það bezta,“ sagði jaröfræöingui'iim
og kinkaði kolli. Hann settist upp í jeppann og setti
vélina í gang. „BlessaÖur á meðan,“ sagöi hann.
Hann ók til baka eftir leiðinni til Laragh, fór fram
hjá „fjandans hliöinu“ og lokaöi því vandlega á eftir
sér. Síðan sneri hann til noröurs milli kirkjugarðsins
og gaddavírsgiröingarinnar. Nokkrar kindur voru á beit
í mestu makindum í sjálfum kirkjugarðinum, og þegar
jeppinn nálgaöist spratt kengúra upp og stökk í áttina
til kindanna. Hann stöövaöi jeppann og horföi á eftir
keugúrunni þegar hún hoppaöi yfir dálitla hæð í lands-
laginu. Hún stanzaöi allt í einu og sneri til hægri, svo
hoppaöi hún áfram, unz hún hvarf sýnum. Hann velti
fyrir sér, hvers vegna hún hefði beygt af leiö. Þaö var
eins og grasiö væri ööru vísi á litinn þar. Þaö var svo
dauðalegt.
Honum lá ekkert á. Hann stöövaöi jeppami og steig
út úr honum og gekk í sömu átt og kengúran hafði
stokkiö. Hann gekk þrjú eöa fjögur hundi’uö metra og
fann allt í einu daufan þef í loftinu, gamalkunna lykt.
Efst á lágu hæöinni fann hann þaö sem hann leitaöi
aö. Þar var dálítið svæöi, svo sem tíu metrar í þver-
mál, þar sem sandsteinninn var ber. Þar var líka dá-
lítil granítmyndun. ÞaÖ var rifa í berginu og úr henni
var þefur af jarögasi.
ÖUR 1stf
tmSlGClLSi
si auKmaRjraKsem
Minningarkortin eru til söiu
í skrifstofu Sósíalistaflokks-
ins, Tjarnarg. 20; afgreiðsiu
Þjóðviljans; Bókabúð Kron;
Bókabúð Máls og menning
ar, Skólavörðustíg 21; og í
Bókaverzlun Þorv. Bjarna-
sonar í Hafnarfirði.
Fil
iiggur leiðia

eim ilisþéttu r

Að finna rétt leikföng
Á öllum tímum árs kemur það er aldrei hægt að komast
það fyrir að maður þurfi að hjá því -— þá fylgist með við-
velja leikföng handa börnum
í afmælisgjafir. Og aldursskeið-
in ei*u býsna misjöfn, allt frá
hringlualdrinum og upp í það
aldursskeið þegar börnin fer að
dreyma um skellinöðru. Það
er ekki mikið vandamál að velja
hringlur, og foreldrarnir verða
sjálfir að taka ákvörðun um
hvort efnahagur eða aðstæður
leyfa skellinöðrukaup. En hvað
á að gefa börnunum á öðrum
aldursskeiðum ? Hvernig leika
börn sér þegar þau eru fimm
ára og hvernig þegar þau eni
þrettán ára? Og margir ættingj-
ar verða að játa að þeir muna
það alls ekki, þótt þeir hafi
einu sinni verið börn. En ann-
ars hafa tímarnir, leikföngin
og viðhorf barnanna breytzt
mjög frá þeim tímum.
Gefið börnumim ekid
leikföng of snemma
Ef börnunum eru gefin leik-
föng sem þau ráða ekki við, er
það verra en ekki. I flestum
slíkum tilfellum verða börnin
gröm — annað hvort við sjálf
sig eða leikfangið. Og ef leik-
fangið er svo haft fyrir barn-
inu í leikfangakassanum, rifjast
gremjan upp í hvert skipti sem
barnið sér það, og barnið lærirj
aldrei að meta það. Algengt er
að feður kaupi mekkanó handa
bornum síhum, löngu áður en;
þa\i hafa .þroska til að ráða
við þáð, og fyrir bragðið læra
þau aldrei að skemmta sér við
það. Bíðið með slíkt þar til
bamið er 9—10 ára.
Ef bamið ykkar Þær leik-faiig
sem það rceður ekki við — og
brögðum þess og f jarlægið leik- |
fangið úr umhverfi barnsins um ’ H||
leið og það hefur gefizt upp á' |
þvi. Takið það algerlega burt í |
tvo til þrjá mánuði áður en þið |
látið barnið reyna aftur, því_að
þá er það ef til vill buið að
gleyma ósigrum sínum. Annars Turnar úr hrlngum sem setja má
, * . , , .. ,. saman og: skilja að á marga vegxi.
þarf að fela það að ny]U.
bftH strUlia byKgir úr plastkubbum.
m____a._________Útgefwidi: Sam(-lr)lnu'a.rflokkur alt>#Bu -4 Sóslallstaflokkurlnn. -r Rltstlórar: Magpús Klarlkr.sso*
DiCSiSwflMfNVI tál>.k SlgurSur, OuSmundsSon. -- Préttarltstjórl: 3ön Biarnason. — SlaSamenn: Asmundur Sí«ur-
Jóilssoa. Ouðmundur Vlgíússon, tvar H. Jðnsson, Magnús Torft ótofsson. Slgur.lón Jðhíiitnsson
AuglýalngastJórl: OuBgeJr.Magnúséon. Rlistjórn, afgretSBlft, auglýf.lngau. nrentsmlSJa: SkólavörSustla 10. - Slml 1500 13
llnurl — ÁskrlítarverB kr. 25 á món. I Reykjavik og nágrennl; kr. 22 annarsst. > t.ausasöluv kr. 1.50. - Prentsm Þjóðviljans.