Þjóðviljinn - 21.11.1957, Qupperneq 6

Þjóðviljinn - 21.11.1957, Qupperneq 6
6) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 21. nóvember 1957 4. ** ymn Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýSu — Sósialistaflokkurinn. — Ritstjórar Maíinús Kiartansson (áb.i. Sigurður Guðniundsson. — Fréttaritstjori. Jon Biarnason — Biaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Guðmundur Vigfusson, Xvar H Júnsson, Magnús Torfi Ólafsson, Sigurjón Jóhannsson. - Auglys- ingastjóri: Guögeir Magnússon. - Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prent- smiöia: Skólavörðustíg 19. - Simi: 17-500 (5 linur). - Askriftarverð' kr. 25 6 mán. í Reykjavík og nágrenni; kr. 22 annarsst. - Lausasoluverð kr. 1.50. Prentsmiðja ÞJóðviljans. Frakkar gruna Bretlavid og Banclaríkin um græsky Telja að fyrir þeim vaki aS ná undir sig olíulindum og námum No-Afriku Ólafur skreppur suður með sjó Olaíur Thórs brá sér í fyrra- kvöld suður með sjó og var erindið að messa þar yfir þröngum og trúverðugum hópi nokkurra íhaldsmanna sem ka’laðir eru „fulltrúaráð Sjálf- stæðisflokksins í Gullbringu- sýalu". í gær fá svo lesendur Morgunblaðsins öriítinn for- smekk af boðskapnum sem Ólafur hafði að flytja þessum sanh'.rúuðustu stuðningsmönn- um sinum, Er grein legt að ástæðan til ferðar flokksfor- mannsins tii Keflavíkur að þessu sinni er hinn ágæti og umræddi fundur Alþýðubanda- lags.ns sem þar var hald;nn fyrir skömmu og sú rökfasta og ýtarlega yfirlitsræða um efnahagsmálin og sjávarútveg- inn, sem Lúðvík Jósepsson sjávarútvegsmálaráðherr.a flutti á fundinum og skýrt hefur verið frá hér í blaðinu. Augljóst er að Ólafi Thórs svíður það meira en flest annað að sú staðreynd er nú fástmótuð í v tund allra iands- manna að hann skildi ekki að- eins við framleiðsluna á barmi gjaldþrots og stöðvunar heldur hafði hann og flokkur hans bókstafiega engar tillögur .að gera t.l lausnar á vandanum þegar fyrir lá að taka ákvarð- anir í því efni á Alþingi. Þetta þykir Ólafi Thórs súrt í broti, €ii hann á ekkert ráð annað en að viðurkenna uppgjöf síaa með þögn'nni. í Keflavík- urræðunni gerir hann enga tii- raun til að bera þeita af sér en fimbulfambar í þess stað um. önnur og óskyld efni. T raun og veru er þessi frammistaða Óiafs Thórs ekkert undrunarefni. í þýðing- armestu þjóðmálum hefur í- haldið enga stefnu aðra en þá að vera á móti ríkisstjórninni og úrræðum hennar. Hitt er svo annað mál hvernig aimenn- ingj fellur slík framkoma í geð. Ekki er t.d. ólíklegt að sjómenn og útvegsmenn á Suð- urnesjum og annarsstaðar á landinu hafi ætiazt t.l ein- hvers annars af stærsta flokki landsins og formanni hans en néikvæðs narts og innantómra hrópyrða að þeim, sem voru að bjarga framleiðsiunni frá því öngþveiti sem óstjóm og getuleysi Ólafs Thors sjálfs háfði leitt yfir hana. En þeir sem búizt hafa við annarri og ábyrgari afstöðu af íhaldinu eru nú reynslunni rikari. Strandmennirnir láta öllum ilium iátum og arga & björgun- arsvéitina. Það er e.'na fram- iagið sem frá íhaldinu hefur sézt síðan Ólafur Thóx's valt úc. va.’dastóli við lítinn orðs- tír. i jKað er engjn furða þótt Ólaf- * Ur Thórs þykist þurfa að skýra þetta fyrir Suðurnesja- mönnum. En allar líkur eru til að ferðin hefði að þessu sinni verið betur ófarin. Flokksformaðurinn hafði ekk- ert fram að færa nema gamal- kunnan galgopaskap, útúrsnún- inga og karlagrobb. Tilraunir hans til að neita .staðreyndum breyta því ekki að hin nýju tök á sjávarútvegsmáiunum juku þátttökuna í útgerðinni á síð- ustu vertíð um 25%, að nú er unn.'ð af stórhug og framsýni að aukníngu fiskiskipastólsins og að sú aukning hefur nú orð- ið meiri á einu ári en áður á þremur árum í hans eigin stjórnartíð. Ólafur getur held- ur ekki neitað þeirri stórfelldu breytingu til batnaðar fyrir út- gerðina sem orðið hefur með lögunum um útflutningssjóð. Útvegsmenn hafa ekki gleymt skuldahalanum mjkla sem ,,kerfi“ íhaldsins dró á eftir sér. Þeim er og jafnkunnugt um hitt, að um leið og. síað- ið hefur verið í skilum með framlög útflutningssjóðs á þessu ári hefur íhaldshal'nn að mestu verið greiddur niður. Þetta hefur gjörbreytt aðstöðu útgerðarinnar og ekki er það stórmannlegt af Ólafi Thórs að koma eftir á og kenna sam- starfsmönnunum um frammi- stöðuna. Hann var sjálfur sjáv- arútvegsmálaráðherra í fyrr- verandi stjórn og honum bar öllum öðrum fremur að sjá um að staðíð yrði við gefin loforð og yfirlýsingar. Ólafur getur því ekki skotið sér undan á- byrgðinni á óreiðunni og van- skilunum sem einkenndi við- skipti hans við sjávarútveginn. TT'kki tekst Ólafi betur upp •*-* þegar að því kemur að skýra fyrir ejnvalaliði íhalds- jns í Keflavík þá ómótmælan- legu staðreynd, að undir stjórn hans á sjávarútvegsmálunum hröktust um 200 sjómenn í land af fiskiflotanum. Nú á þetta að vera að kenna of háu kaupi landverkafólks! Sannleikurinn er þó„sá, að það sem olli þess- ari þróun var hið sk pulagða hermang íhaldsins á Keflavík- urflugvelli og algert skeyting- arleysi þess um hag sjómanna og útvegsmanna og uppbygg- ingu sjávarútvegsins. í þessu efni horfði til vandræða og auðnar meðan Ólafur fór með sjávarútvegsmál.'n eins og dæmin sanna.-oÞað var ekki fyrr en Alþýðubandalagið átti þess kost að móta stefnuna í sjávarútvegsmáiunum, undir forustu Lúðvíks Jósepssonar, sem snúið var af óheillabraut- inni. Fyrir margháttaðar að- gerðir núverandi ríkisstjórnar til stuðnings og eflingar út- gerðinni og hag sjómanna hef- ur sú breyting gerzt að fleiri íslendingar stunda nú sjó- mennsku en veriö hefur um margra ára bjl. Hreyfing Pierre Po.ujade í Frakklandi, sem mynduð; var skömmu fyrir síðustu þing- kosningar og kom fimmtíu mönnum á þing öllum á óvart, hefur haft írekar hægt um sig undanfarið. Flest benti til að farið vær.i að dofna yfir þess- um nýfasistisku samtökum, að þau myndu leysast upp smátt og smátt. En í síðustu viku dró til tíðinda, sem forustumenn Poujadista gera sér vonir um að blási nýjum lífsanda í „Samband fra'nsks bræðralags“, eins og þeir kálla nú félags- skap sinn. Ákvorðun rík.is- stjórna Brétlahds Ög ' Banda- ríkjanna að senda vopn til Túnis í fullri óþökk frönsku ríkisstjórnarinnar hefur vakið í Frakklandi reiðiöldu, sem Poujade leggur nú allt kapp á að virkja sér og sínum mál- heilsa upp á monsieur Eisen- hower, en hvernig?" hrópaði hann til fylgismanna sinna. „Með bareflum“, öskraði þing- heimur. TJoujade er ekki sá eini af for- ingjum hægri flokkanna í Frakklandi, sem krefst hern- aðareinræðis. Jaques Soustelle, fyrrverandi landstjóri í Alsír, sagðj í ræðu í Lille að Dulles, utanríkisráðherra Bandaríkj- anna, ætti sök á þvi að fransk- ir hermenn úthelltu nú blóði sínu í Norður-Afríku. I fyrra hefði Dulles bjargað Nasser með því að stöðva herferð Breta og Frakka til Súez. Nú hefðu Bretland og Frakkland tekið að sér hlutverk Krupps að sjá fjandmönnum Frakk- lands fyrir vopnum. 'Soustelle klykkti út með kröfu um að Tveir fulltrúar sjálfstœðishreyfingar Alsír, sem ferðuð- ust um Norðurlönd í haust til að kynna málstaö Alsír- ðiia, dr. Ahmed Francis (t.v.) og Abderrahman Kiouane. stað tj.l framdráttar. Á sunnu- daginn iauk landsþingi hreyf- ingarinnar í Strasbourg, og Poujade lýsti yfir að hún væri nú „öflugri en nokkru sinni fyrr“. Þ.'ngið .skoraði á Charl- es de Gaulle hershöfðingja og Alphonse Juin marskálk að hrifsa völdin „til þess að bjarga Frakklandi". Pierre Poujade hellti sér yfir Eisen- hower Bandaríkjaforseta og hét því að hann skyldi fá að kenna á rejði Frakka, þegar hann kemur til Parísar í næsta mánuði tíl að sitja fund æðstu manna A-bandalagsríkjanna. „Já, við skulum svo sannarlega T/-eflavíkurreisa Ólafs Thórs verður ekki tíl að auka hróður þessa kokhrausta en úrræðalausa strandkapteins. Hann má gera betur ef honum á að takast að rétta við póli- tískan hag íhaldsins. Og sízt verður það til að bæta mál- staðinn að verða til aí tyggja upp tilhæfulaus ósannindi og áróðursþvætting Bjarna Ben. um lánbeiðni ríkisstjómarinn- ar hjá Atlanzhafsbandalaginu og almenn samskot innan þess íslendingum til handa. Lægra verður varla lagzt af manni sem gegnt hefur stöðu forsæt- isráðherra og á að heita for- maðúr í stærsta stjómmála- flokki landsins. olíufélaga á sérréítindasvæð- um Breta vjð Persaflóa,- gegn því að Bretar hjálpi Banda- ríkjunum að ráða Alsír og þar með Sahara undan Frökkum. Fr jtrakkar liafa lengi haft íllan bifur á fyrirætlunum Bandarikjamanna í Norður- de Gaulle yrði fengið alræðjs- vald, svo að Frakkland mætti á ný verða öflugt og sjálfstætt. Skrif franskra hægriblaða sýna að það er útbreidd skoðun franskra ráðamanria, að vopna- Er.lend íídindi Afriku. í Marokkó hafa banda- rískir. kaupsýslumétin' notið for- réttinda. síðan á nítjándu . öld og eftir heimsstyrjöldina siðari hafa þejr auk.ð ítök sín stór- um. Bandáríski flugh'érinn hef- ur komið sér þar upp fimm flugstöðvum fyrir' langfleygar sprengjuflúgvelar. Síðan Mar- okkó fékk sjálfstæði hefur komið á daginn, að ' Sidi Mú- hameð konungur telur ráðleg- ast að lejta stuðnings hjá Bandaríkjastjórn til að varð- veita völd sín. í sjálfstæðis- baráttunni gegn Frökkum studdust konungur og þjóðem- issinnaflokkurinn Istiqlal hver við annan, og nú er konungur ófús að verða. við óskum þjóð- ernissjnná um lýðræðislega stjórnarhætti. og þjóðfélagsum- bætur. Hanii hefur einnig ver- ið hálfvolgúr í stuðningi við sjálfstæðishreyfingu Serkja í Alsír, en hún- stefnir að því að afnema lénsskjpulagið, sem hefur orðið nýlenduvéldunum svo notadrjúgt. Sidi- Múhámeð er nú á förum til Washington á fund æðstu rnanna Bandaríkj- anna. Habib Bourguiba, for- sætisráðherra Túnis, ræðír við konung áður en hann leggur af stað. Ríkisstjórn Túnis á tröppum þinghússins í Túnisborg. salan til Túnis sé upphaf á framkvæmd brezks-bandarísks samsæris um að bola Frökkum burt úr Norður-Afríku, svo að þessum bandamönnum Frakka veitist auðvelt að klófesta olíu og málma, sem fundizt hafa í jörðu í Sahara. Frakkar telja, ,að Bandaríkjastjóm hafi heit- ið Bretum því að láta af stuðn- ingi við ásælni bandarískr TVTýlega lauk i Túnis ráð- stefnu æðstu manna sjálf- stæð.ishréyfingarinnar í Alsír. Þeir hafa átt griðland í Túnis allt frá því Frakkar afsöluðu sér þar völdum. Bourgiba hef- ur hvað eftir annað lýst yfir, að Túnisbúar hafi fulla samúð með sjálfstæðisbaráttu frænda sinna í Alsir, en hann er ekki Framh* á 10. siðu

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.