Þjóðviljinn - 21.01.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 21> janúar 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11
ERNEST GANN:
Sýður á keipum
e P6e o e ® o o o o e c-.3 c » c e e o e e o •
26. dagwr.
Þegar Connie kom aö eldhúsdyrunum, snéri hún
sér við og leit á Kelsey. Hann sat eins og gróinn við
stólinn — þaö var eins og hann hefði setið þar heila
eilífð.
„Eg er ekki lengur syfjuö. í mínum heimahögum vor-
um við vön að borða undirstöðugóðan morgunverð,
Kelsey. Eg ætla aö fá mér egg og hænsnalifur. Langar
yður í?“
„Ætlarðu að halda því fram að þú kunnir að búa til
mat?“
„Heima í Lessing fannst verkamönnunum það. Það'
er eitt af því fáa sem ég kann, ef til vill vegna þess
að ég hef garnan af því.“
„Tvö egg þá. SólskinshliÖin upp.“
„Mér lízt svo á yður að þér viljið þau linsteikt.“
„Rétt, Connie. Linsteikt.“
4
Brúnó skalf. Nú var hann vaknaöur, en hann var að
velta því fyrir sér, hvort hann væri orðinn blindur eða
hann væri kannski enn sofandi. Þetta var reyndar
merkilegt. Þetta sýndi að Brúnó Felkin væri enginn auli
eftir allt saman — að hann skyldi sofna eins og ungbarn
eftir eltingleik út í yztu myrkur. . . Hæ, þaö var kominn
morgunn. Eini ljósdepillinn í þessu svartholi var arm-
bandsúriö hans. Úrið sem haföi verið sett eftir kaup-
mannsklukku á SímahæÖ. Það sýndi tuttugu mínútur
yfir fjögur og ýmislegt var farið að gerast nú þegar.
Vaknaöu, drengstauli, fáðu heilann til að starfa á ný,
vegna þess að þessi bátur var á hreyfingu. Það var ekki
nóg’ með þaö aö myrkrið væri á hreyfingu, sem var
reyndar fráleit hugmynd, heldur var það þrungiö hljóö-
um og titringi. Þung vél var í gangi í myrkrinu skammt
frá.
Brúnó leitaði 1 kringum sig, en mundi svo eftir stig-
anum sem hann hafði klifrað niður. Þegar hann fann
hann, fór hann að klifra. Hann rak höfuöið upp í
eitthvað og bölvaði í hljóði. Það var svo sem ekki að
undra þótt það' væri dimmt. Einhver hafði lokað hler-
anum.
Hann ýtti meö varúð á hlerann. Hann lét undan.
Loksins sá hann ljós, aö minnsta kosti bjartara myrk-
ur, vélahljóð og gjálfur í vatni. Hann opnaði lilerann
upp á gát.t og steig út á þilfarið.
Hvernig leizt þér á? Þetta var eins og skapaö fyrir
Brúnó Felkin og ógleymanleg sjón. Báturinn virtist
þjóta gegnum þokuna eins og hann vildi ólmur hraða
sér búrt meö Brúnó Felkin. Og þaö þurfti engan hug-
vitsmann til að vita að þetta var Gullnahliðs brúin
sem gnæfði þarna fyrjr ofan., Fjórða útgönguleiðin úr
San. E’rancisco var að opnast upp á gátt. Brúin þok-
aöist afturábak af sjálfu sér og leit út eins og hlið him-
insins, prýdcl rafmagnsljósum. Einhver ætti að selja
aðgang að þessari sýningu, en hún ætti þó ekki aö
fara fram á þessum óguölegá tíma. Og þeir ættu að
hita leikhúsið upp. Hamingjan sanna, hvað vindurinn
var napur!
Taage valt og Brúnó gat með riaumindum varizt þvi
aö detta. Hæ, þetta var sjómannslífið. Það var nú sjó-
maðúr 1 lagi — hann Brúnó Felkin. ðlda gusaöist gegn-
um lerisportin og vætti skó Brúnós. Það yrði ekki auö-
velt á þessu heimskulega þilfari aö finna stað til að
standa á og gera það, sem géra þúrfti nú á stundinni.
Það leit út fyrir að maður ætti auövelt með að falla
fyrir borð. Og hvað urri það? Felkin var bezti sundmað-
úrinp sem nokkurn tíma synti í Mississippi í St. Paul.
Þar var vatnið líka kalt. Brúnó slagaöi að mastur-
staginu, krækti handleggnum utanum það og skorðaði
hnén við lunriinguna. Þetta var ekki beinlínis, sú tegund
sjóferöar sem hann hafði ráðgert um langan aldur.
Engin hljómsveit, eða bar, eða legustólar — engin stúlka
eins ö’g Connie. Hið eina rétta var stefna bátsins —
hiú“ frá" SÉiir Fmieisco. Og annað var alyeg augljóöt
nú þegar. Brúnó Felkin var fæddur sjóliðsforingi, á því
var enginn vafi. Náungi sem var fæddur og uppalinn á
gangstéttum stórborgarinnar, og varð ekki vitund sjó-
veikur, hann haföi hlotiö dálitið í vöggugjöf. Þjóöin
fengi aldrei aö vita hvað hún heföi fariö á mis við fyrir
að halda Felkin í tukthúsinu heila styrjöld. Heföi Felkin
aömíráll veriö við stjórn, heföu Japanirnir gefizt upp
löngu fyrr en þeir geröu.
Brúnó sneri sér við og íhugaði vandamál stýrishússins
fyrir framan sig. Til aö snúa sér aftur aö staöreynd-
unum, þá væri raunverulegur sjóliðsforingi þarna inni,
og fyrr eöa síðar yrðu hann og Brúnó Felkin aö halda
ráðstefnu, þar sem það yröi aö sjálfsögöu dálítið óvænt
að rekast á ókunnugan náunga um borö, jafnvel þótt
hann væri snillingur. Það þyrfti að viðhafa tungulipurö;
sjóliösforingjanum og Felkin yrði að semja. Þessi bátur
yröi aö halda áfram út á haf.
Brúnó nálgaöist stýrishúsið með varúð. Hann hrökk
til baka inn í skuggann, þegar hann varð þess var að
grænt ljós féll á harm.Þegar hann sá að þaö var aöeins
lukt utaná stýrishúsinu læddist hann nær þar til hann
kom að glugga. Brúnó virti manninn vandlega fyrir
sér. Tungulipurð var ekki orðiö! Þarna var sami maöur-
inn aftur. Sá sem ekki þýddi aö rökræöa viö. Hann
virtist stærri en nokkru sinni fyrr og Brúnó fannst
andlit hans eins og framhliö á dómshúsi. Ó, Brúnó,
vertu alúölegur við bennan náunga. Og treystu því að
hann sé ekkert annaö en vöðvar, enginn heili. Svona
stórvaxinn maður gœti ekki haft heila. Þaö væri ekkert
réttlæti. Talaöu varlega viö þennan náunga, Brúnó.
Mundu það að heppnin er eins og teygjuband. Þaö er
ekki hægt að teygja hana takmarkalaust.
Brúnó vai' að því kominn að fara 1 stýrishúsiö, þegar
hann sá annan mann birtast hjá manninum viö stýriö.
Hann kom einhvers staðar neðanað og stóð og neri á
sér augnn og klóraði sér í höfðinu. Hann geispaöi og
hristi höfuöið. Hann var næstum eins stór og hinn maö-
urinn en miklu yngri. Fullorðni maöurinn brosti og
þeii' töluðu saman dálitla stund.
Brúnó var enn að setja saman hæfilega sögu, þegar
yngri maðurinn gekk allt í einu að dyrunum og fór út á
dekkið. Brúnó haföi aðeins tíma til að ýfa á sér háriö
og aflaga hálsbindið sitt.

I
Alþýðubandalagsíólk! Leggjum öll eitthvað aí mörk-
um í kosningasjóðinn
Ír Tekið er á móti framlögum í kosningasjóð Alþýðubanda-
lagsins í skrifstofunni Tjarnargötu 20, kl. 10—10 daglega.
ir Alþýðubandalagið heitir á allt stuðningsfólk sitt að leggja
eitthvað af mörkum í kosningasjóðinn, hver eftir sinni
getu.
ÍT Öll framlög, smá sem stór, eni ómetanlegur stuðningur.
ir Herðum sóknina fyrir sigri Alþýðubandalagsins. ■
Fjáröflunarnefnd.
eimiligþáttnr
l .J i

"ý - sr

ÁrMfekter

Nú virðist velflest vera orð-
ið teiknað af arkitektum. Glös-
in líka. Gíösin á myndimn eru
dönslt, gerð í Kastrup glerverk-
smiðjun-’m og þau eru teiknuð
ai' Bonf Séveúa arldtckr. 'Tuk
ið eftir loftbólunni í keilumynd-
uðum fætinum. Vasinn er gerð-
ur í Holmegards glei’verksmiðj-
unni, teiknaður af Per Lytken
arkitekt.

11
i I
3
cs
JS
e
3
(aæ!$
’OD
m
K SHKSE
***
f«*<H
:©
m
Jð

m
m
■^f

M 1 ! l M 1
Í i i