Þjóðviljinn - 25.03.1958, Qupperneq 11

Þriðjudag-ur 25. marz 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11

ERNEST GANN:
Sýður á keipum

71. dagur
ók upp að vegarbrúninni, n*>m staðav og ljósin voru
slökkt. Án bess að geta greint andlit beirra, vissi Brúnó
að Carl og Connie sátu í framsætinu.' Harni beið óþolin-
móður eftir því að Carl færi. bráði að sjá framan í
Connie. Það var orðið langt síðan. Hamingjan sanna,
hann var næstum búinn að gleyma hvernig kvenmaður
ilmaði, hvernig manni var innanbrjósts. Hvernig’ væri
að fara upn i bílinn og aka burt með Connie.... í
austurátt, í áltina til fjalianna? Koma sér fyrir í
ferðamannabúðum í nokkrar nætur og endurnýja
gamlan kunningsskap? Connie hafði annað og meira
til að bera en skilningsgóðan huga. Brúnó hló lágt.
Connie — hún hafði ímynduriarafl.
Það var rétt, Felkin. farðu bara að nugsa eins og
hinir aularnir og strjúktu með kvenmann í bíl sem var
eins glóandi og bíil sem hafði verið stolið á veniu-
legan hátt. Þú gætir verið með henni — ef þú flýtjr_,
þér. En það liðu mórg ár áður en þér gæfist tækifæri
til að reyna aftur. Kannski aldrei. Þú yrðjr of gamall
þegar þú losnaðir. Hafðu hugann 'við þáð ,s?m er að
gerást, hugsaðu skýrt og hratt, pg' eftir sex mánuði
gætuð þið Connie haft næði til a.Á vera saman.
Þegar Carl var farinn, kom Bnínó út úr skugganum
og flýtti sér yfír götuna. Hann smeygði sér inn í fram-
sætíð við hliðina á Connie og tók hana í fang sér án
þess að segja orð. Varir hennar voru heitar og rak-
ar. Hún gaf frá sér dálítið nndrunarhlióð um leið og
varir þeirra mættust. Hann hélt henni þétt, svo að hann
fann ylinn streyma frá henni. Aridartak sökkti hann^
sér niður í návist bennar. Svo ýtti hann henni frá
sér, hægt — miög blíðlega.
„Hvernig þú ferð með mig!“ hvíslaöi hann
Hendur hennar skulfu þegar hún leitaði að sigar-
ettu í veskinu sínu. Þau hevrðu andardrátt hvors ann-
ars, þegar Bnínó gaf henni eld. Svo gáfu þau sameigin-
lega frá sér hljóð, sem líktist hlátri. en svo niðurbælt að
hvorugt þeirra geröi sér ljóst að um neitt hlióð hefði
verið að ræða.
„Þú ert svo magur, Brúnó . . . og stæltur.“
„Eg hef unnið stritvinnu."
„Þú lítur dásamlega út.“
„Þú ííka.“
„Þegar Carl sagði mér að ég ætti að hitta þig, fékk
ég svimaköst. Eg er enn hálfringluð. Eg var víst dá-
lítið hrædd.“
„Hvers vegna?“
„Eg veit það ekki, Brúnó. Eg er ekki viss um neitt
upp á síðkastið.“
„Hefurðu hagað þér vel?“
„Siálfsagt of vel. Hvenær kemurðu aftur?“
„Aldrei.“
Hún rétti út höndina óg stra.uk henni hægt um
vanga hans. „Hvers vegna, Brúnó. Einu sinni sagðirðu
að við hefðum hörf hvort fvrir annað. En síðan þú
fórst hef ég verið að velta því fýrír mér hvort þú
hefðir í i*auninni börf fyrir nokkurn. Allur heimurinn
,er ekki á móti þér, Bmnó.“
„Ætli það látv ekki nærri.“
„Eg er bað ekki.“
„Eg hélt við ætluðum aldrei að ræða svoria lagað
framar. Við töluðum út um þetta mál begar við hitt-
umst fvrst.“
„Hefurðu ekki skipt um skoðun . . . ekki agnarögn?" 1
„Jú — það hef ég. Við ættum að vera saman til
frambúðár oe" ég er að vinna að Wi, Én verð að
kippa dálitlu í lag fyrst. Það verður ekki auðvelt fyrir
hvorugt okkar.“
„Sam Addleheim?“
„Hver «pgði bér bað?“
„Löereglan. Þeir hafa verlð á e*tlr mér riðan þú
fórst. Ó. Brúnó, ég sárbæni þig að bera ekki þessa
byssu.“
„En ég gerði það — og kvikind’‘ð átti þetta skilið
Fyrst það átti fyrir mér að liggja að gera svona skyssu,
þá er ég feginn að það várð hann.“
„Geturðu ekki flúið?“
,JEg? Einn?“
„Já“.
„Hvaö á þetta að þýöa? Ertu að reyna að
mig? Brúnó greip fast um handlegg hennar. Hún tók
andann á lofti og stundi af sársauka.
„Eg átti ekki við það, Brúnó. Eg héit bara að þú
værir fljótari í förum einn.“
„Hugsaðu þig betur um. Eg kæmist 'aldrei' upp með
það. Þaö eru ekki nema afglapar sem taka. á rás. Töl-
urnar eru nefnilega ekki hagstæðar ... ekki begar
þú ert einn en þeir hundrað þúsund. Það e>- aðeins
ein örugg leið, og þvv vcrður að aðstoða. mig.“
„Eg vil gera næstum hvað sem er, Brúnó.“
„Slepptu þessu næstum. Það er ólíkt þér Jæja, á
hvaða bíó fórstu þarna úm kvöldið?“ „
„Á . . . . Bella Union.“
„Hvað sýndvv þeir?“
„Eg . . . . ég man ekki hvað hún hét . . eirihver
útlend mynd.“
„Hugsáðu þig um. Þú vetður að muna það.“
„Það heid ég ekki “
„Það sklptir engu raáli. Eg gæti kippt því í lag, ef
með þyrfti. Fc>rstu svo beint heim? Þvi hefur hvergi
fengið hér ís eða neitt þess háttar?“
„Eg gæti náð í gama.lt dagblað og fiett því upp.“
„Þáð dugar ekki. Eg verð að fá að vita það riúna.
Það er mjög áríðandi.“
„Bíddu andartak . . . “ Connie lokaði augunum.
„Hún var tekin á ítalíu . . . . Hvað.er vinur á ítölsku?“
,-,Paisano — guð veit að ég hef umgengiyt nóg af
slíkum upp á síðkastið.“
„Þama kemur það. Padsgn. Það.hét hún “
„Hvað var sýnt fleira'’ Eg er að horfa fravn í tímann,
finna svör við spumingum. senv .verða kannski lagðar
fyrir mig eftir sex vikur, og ég vertj ,að. gefa rétt svör.“
„Það var teiknimynd og skíðaferðir í Alpafjö!lum.“
„Það er ágætt. Tók nokkur eftir þér þegnr þú fórst
í bíóið?“
„Nei. Eg fór beint heim og beið' eftir þér.“
„Þegar vnð erum komin á fyrsta farrými á skipinu
á leið til Evrópu og höfum hreint ekkert að gera, þá
Framhald af 9. síðu
;Kanada 7 leikir 82:6 14 st
Sovétríkin 7 leikir 44:15 11 st.
Svíþjóð 7 leikir 46:22 10 st
Tékkóslóvak. 7 Itikir 21:21 8 st.
Bandaríkin 7 leikir 29:33 7 st.
Finnland 7 leikir 9:51 3 st
Noregrur 7 leikir 12:44 2 st.
Pólland 7 leifcir 14:65 1 st.
| ísknattleikur er harður leik-
ur og oft er mönnum vísað úr
jleik. Á þessu móti var mönn-
; um vísað útaf 167 sinnum og
í 2 mínútur hverju sinni.
Fjöldi mínútnanna á land var
þessi: Noregur 32 mín, Pól-
land 32, Tékkóslóvakía 34,
Finnland 36, Sovéíríkin 36,
Svíþjóð 46, Bandarikin 48,
Kanada 70.
Fyrir beztan leik voru veitt
sérstök verðlaun. Tékkar fengú
, bikar fyrir jafnbeztan og
prúðastan leik. Bezti framhverji
var talinn Charlie Bums frá
Kanada, bezti vamarleikmaðúr 1
var talinn Rússinn Treguboff,
og bezti markmaður var talinn
varamarkmaður Tékka. Allir
fengu þeir bikara.
Alls horfðu á mctið 75.636 á-
horfendur.
Næsta H.M. mót í ísknátt-
leik verður næsta ár í Prag v
og snotur
hárgreiSsIa
Þótt hárgTeiðsluséi-fræoingctr
mótmæli því að hárið sé að
síkka, þá virðast ungu stúlk-
urnar að minnsta kosti fara
sínar leiðir í þeim efnum. Á-
berandí margar unglingsstúlk-
ur láta. hárið á sér vaxa, taka
það saman í tagl dags daglega
og gera svo eitthvað meira
fyrir það við hátíðleg tækifæri.
Hárgreiðslan á myndinni út-
heimtir ekki dýrt permanent.
Ekki þarf annað en bómullar -
valk með bandi í gegn og
nekkrar spennur.
1. Skiptið fyrst hárinu í
miðju og klippið toppinn, þann-
ig að hann sé svo sem 5 cm
langur.
2. Setjið valkinn undir hárið
og bindið bandið saman.
3. Stingið hárinu undir valk-
inn og festið það með spennum.
4 Berið ögn af góðu lagn-
ir.garvatni í hárið.
5. Setjið net um hárið og fest-
ið það með spennum hér og
þar, svo að það sitji á sínum
stað.
6. Vefjið toppinn í þrjá stóra
lokka og látið hann þorns.
7. Og hér er svo árangurinn
— falleg og látlaus greiðsla.