Þjóðviljinn - 14.06.1958, Blaðsíða 10

2) — öskastundin
öskastundin — (3
HEILABROT
Maður nokkur var að
fiytja þungan farm á
vörubíl. Kössunum var
staflað á palli bílsins og
var staflinn mjög hár.
Nú ekur maðurinn, sem
Ieið liggur þar til hann
kemur iað brú einni, en
hún var yfirbyggð. Nú
vill svo ógæfulega til að
hinn hái stafli á palli
bílsins nam við járnrimla
brúarinnar að ofanverðu
svo að bíllinn komst ekki
í gegn. Þatta var þeim
mun ergilegra, þar sem
ekki munaði nema hálf-
um öðrum sentímetra, þó
r.óg til þess að hindra för
mannsins. Ekki var nokk-
ur leið að færa kassana
til svo minna færi fyrir
þeim og svo þungir voru
þeir, iað maðurinn gat
ekki án hjálpar afhlaðið
bílinn. Nú voru góð ráð
dýr. Bílstjórinn sá ekki
annað ráð vænna, en að
setjast á vegarbrúnina og
hugsa og það er oft það
seinasta, sem fólki dettur
i hug. Allt í einu þaut
hann upp og hljóp að
bílnum, eftir augnablik
ói' hann glaður yfir
brúna, þó hafði hann ekki
hreyft ögn við farminum
á palli bílsins. Hvaða ráð
hugkvæmdist honum?
Svar í næsta blaði.
SKRITLUR
Pési: Pabbi, viltu gefa
mér tíkall?
Pabbi: Sonur minn,
heldur þú að þú sért ekki
orðinn of stór til að biðja
mig um tíkall?
Pési; Þetta er vist rétt
hjá þér. Gef mér hundr-
aðkall, pabbi.
!■
Mamma: Það var reglu-
lega ruddalegt, Júlli
minn, að segja við litlu
systur þína, að hún sé
heimsk. Segðu að þér
finnist það leiðinlegt.
Júlli: Mér þykir leiðin-
legt, að þú ert heimsk,
systir.
Þessir fimm menn eru á
leið upp í flugvél og þeir
eru allir nákvæmlega eins
— og þó — ég held að
einn þeirra sé að reyna
avera öðruvísi en hinir.
Getið þið séð það?
...
SKRÍTLUR
Nemandinn: íg á áreið-
anlega ekki skilið þetta
núll, sem stendur á eink-
unnablaðinu mínu.
Kennarinn: Ég veit það
góði, en þetta er lægsta
einkunn, sem ég gat gefið
þér.
Hjólreiðarmaður (sem
bill hefur ekið á): Gaztu
ekki beygt framhjá mér?
Bílstjórinn: Ég varekki
viss um, að ég hefði nóg
benzín.
Frúin: Stigahandriðin
hjá frú Sigríði eru alltaf
stífpússuð, hvers vegna
getið þér ekki haldið
þeim eins gljáandi?
Vinnukonan: Það er nú
líkast auðveldara hjá frú
Sigríði. Hún á þrjá smá-
stráka.
Bóndi: Ég ætla þá að
ganga um stund úti og
íhuga málið (stutt þögn).
Þegar ég er inni, finnst
mér ég hljóti að geta leyst
allan vanda' úti, en þegar
út kemur, óska ég mér
að ég geti hugsað málið
í ró og næði.
Þegar ég er í góðu skapi,
brosa fjöllin við mér, en
annars taka þau þátt í
áhyggjum mínum. Oft
hefir það létt af mér
margri raun, að setjast á
grjóthólinn að tarna og
virða fyrir mér sveitina
og fjöllin.
Mér þætti gaman að vita
hvort allt virtist ekki
jafn vonlaust Og áður
þóitt ég settist á hólinn
og hugsaði um raunir
mínar. (högg heyrast).
Það er sem ég heyri
högg. Það er áreiðanlegt,
að einhversstaðar er ver-
ið að slá vef og symgja —
þei —
Gilitr.: '(syngur);
:,:Vó, vó og væ, væ:,:
vefinn ég slæ,
á sumardaginn fyrsta
í freyjuna ég næ.
Vó, vó og væ, væ!
Bóndi: Það er einhver
að syngja hér í nágrenn-
inu. Einkennilegt. Það er
eins og hljóðið komi úr
; þessum hól — uss —
Gilitr.: (syngur).
:,:Hó, hó og hí, hí:,:
í hólnum ég bý.
Ég bleyti aldrei andlitið
né bursta strý.
Bóndi: Bara að ég geti
fundið einhverja smugu
á hólnum þar sem sjá
mætti inn. Jú, sem ég
er lifandi þarna er
smuga. 1
Hvað sé ég! Þarna situr
kerling að vef og sjær
hann mjög. Hún er af-
skaplega stór og klunna-
leg, Nefið slútir niður
fyrir höku, eyrun lafa út
á axlir og hún hefir kart-
nögl á hverjum fingri.
Og þarna sé ég tvær
tennur í efra skoltinum
VII. ATRIÐI.
(Síðasti vetravdagur.
Húsfreyja liggur
í rúininu).
Húsfr.: Ó að ég vissi
nafnið. Bara að ég vissi
nafnið. Á morgun kemur
4.
GiLITRUTT
eftir Drífu Viðar.
á henni brenndar og
skörðóttar eins og eld-
hraun.
Gilitr.: (syngur).
Hæ, hæ og hó, hó
húsfreyja veit ekki
hvað ég heiti,
Hæ, hæ og hó, hó.
Gilitrutt heiti ég hó, hó.
Gilitrutt heiti ég.
Hæ, hæ og hó, hó
Bóndi: Gilitrutt! Gili-
trutt! Þetta er þá kerl-
ingin. Og heitir Gilitrutt.
Ég flýti mér heim og
skrifa nafnið á blað. Og
i.ú þarf ég engu að kvíða.
Gilitrutt. Það hlaut að
vera eitthvað sem enginn
hefur áður heyrt og eng-
inn hefur heitið fyrr.
En konuna mína læt ég
ekki vita nafnið fyrr en
á seinasta augnabliki.
Hún getur legið í angist
sinni þangað til á sumar-
daginn fyrsta. Þannig
refsa ég henni fyrir let-
ina.
kerling með vaðmálið og
ég hef ekki ennþá getað
haft uppi á nafninu. Ég
er búin að hlýða mér yfir
allar nafnaþulur sem ég
kann, en þeim mun meiri
vandi er að velja sem
fieiri eru nöfnin.
Ég vildi ég væri dauð.
(þylur).
Heyrði ég í hamrinum
hátt var þar látið
og sár.t var þar grátið.
Búkonan dillaði
börnunum öllum:
Ingumii, Kingunni,
Jórunni, Þórunni,
ísunni, Dísunni,
Einkunni, Steinkunni,
Völkunni, Völkunni,
Sölkunni, Völkunni,
Aðalvarði í Ormagarði,
Eiríki og Sveini
þetta kváðu stúlkurnar
í steini.
Bóndi: (inn). Góðan
daginn kona góð. Ertu
nokkru vísari um nafn
Framhald á 4. síðu
10) — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 14. júní 1958
Ssmentsvsrksmiðjan vígð í dag
Framhald af 1. síðu.
smiðjunni eru frá danska firm-
anu F. L. Smidth. Þetta firma
hefur mjög mi'kla reynslu í
smíði og uppsetningu sements-
verksmiðja; sagt er að það
'hafi séð um 60 af hverjum
100 sementsbrennsluofnum
sem nú eru í notkun í heim-
inum.
Teikningar að öllum bygging.
um verksmiðjunnar eru gerðar
hjá Almenna byggingarfélag-
inu, en danskir sérfræðingar,
frá fyrrnefndu firma, hafa unn.
ið að öllum undirbúningi fram-
kvæmda ásamt Islendingum,
séð um uppsetningu á vélum og
gangsetningu þeirra og munu
fylgjast með framleiðslunni
næstu mánuðina á meðan ver-
ið er að þjálfa íslendinga til
starfa.
Þess má géta liér, í frani-
haldi af því sem áður var
sagt um reynslu Dana á
sviði sementsframleiðslu og
verksmiðja, að dönsku sér-
fræðingarnir sem starfað
hafa á undanförnum mán-
uðum á Akranesi telja að
sementsverksmiðjan þar
verði fullkomnasta verk-
smiðja sinnar tegundar í
Evrópu og sjn á milli tala
þeir lun hana sem „mönst-
erfabrik“, fyrirmyndarverk-
smiðjuna*
70 þús. lesti-r af
sementi á ári
Áætlað er að verksmiðjan
kosti fullgerð um 120 milljónir
'króna og er meginhluti þess
fjár fenginn með erlendum
lánum.
Árleg framleiðsluafköst verk-
smiðjunnar verða um 70 þús.
tonn af sementi. Allar bygg-
ingar verksmiðjunnar eru
byggðar þannig, að tvöfalda
má afköstin með auknum véla-
kosti án þess reist séu ný
hús, nema hvað byggja yrði
ofnhús ef nýr brennsluofn yrði
keyptur.
Starfslið 70—80 manns
Sementsverksmiðjan á Akra-
nesi hefur nú nægilegt rafmagn
frá Andakílsvirkjuninni til að
framleiða sementsgjallið, en
2/3 hlutar af allri rafmagns-
notkun verksmiðjunnar fer til
þess hluta starfsemi hennar.
Rafmagn til annarra nota i
verksmiðjunni mun fást frá
Sogsvirkjuninni
Þegar sementsverksmiðjan er
tekin til fullra starfa verður
starfsfólk við hana milli 70
og 80. Við ibyggingarfram-
kvæmdir og uppsetningu véla
hafa að undanförnu unnið allt
að 250 manns.
1 stjórn Sementsverksmiðju
ríkisins, sem skipuð er af ráð-
herra til fjögurra ára, eru: dr.
Jón Vestdal formaður, Helgi
Þorsteinsson framkvæmdastjóri
Reykjavík og Guðmundur
Sveinbjörnsson bæjarfulltrúi á
Akranesi.
Nánari lýsing á verksmiðj-
nnni og starfsemi hennar verð-
ur birt hér í blaðinu á morgun.
<r
Þeir félagar voru snemma á fótum daginn eftir og
reyndu að finna iflakið með dýptarmæli. „Heyrðu,
sjáðu þetta Brighton“ hrópaði Þórður, „mælirinn sýnir
allt í einu 15 fet. Það þarfnast nánari athugunar við.
Þórður var ekki að tvínóna neitt, heldur náði í kaf-
stoð Brightons. Hann hafði notað þennan búning áð-
ur, og hann var ekki í neinum vafa um, að hann
gæti kafað í honum, Brighton var hálf hræddur við
þetta, en Þórður reyndi að eyða ótta hans. „Farðu að
öllu með gát,“ sagði IBrighton, „og vertu ekki of
arabúning og byrjaði að troða sér í hann, með að- lengi niðri.“
Eftirlitsskip
Framhald af 3. siðu
aði um tíma slíku skipi og því
eru um borð í VVave minjagripir
um hann, hnappar af einkennis-
búningnum sem hann bar þegar
hann féll og rakhnífurinn sem
Lundúnaborg gaf honum eftir
sigurinn við Nílarósa.
Eftirlitsskipin brezku koma
oft til skjalanna þegar deilur
rísa á miðum milli brezkra
fiskimanna og fiskimanna af
öðrum þjóðernum. Kvað And-
erson það reynslu sína, að
venjulega væri undirrót a-
greiningsins að hvorugir skildu
hina. í vetur tókst hon-
um að setja niður deilu brezkra
togaramanna og Norðmanna á
línuveiðurum, og kom þar að
góðu haldi norskukunnátta
sem hann aflaði sér þegar hann
sigldi á norskum kaupskipum
á yngri árum. Málamúrinn 'hef-
ur einnig haft í för með sér
ágreining milli brezkra fiski-
manna og sovézkra. Kvað And-
epson kapteinn brezk blöð hafa
sýnt tilhneigingu til að ýkja
þau mál, sin reynsla af sov-
ézku fiskimönnunum væri að
þeir væru hinir samvinnuþýð-
ustu og vildu engum rangt
gera.
Landhelgismálið kvaðst And-
erson ekki geta rætt, það væri
á starfssviði stjórnmálamann-
anna, en hann kvað já við þeg-
ar spurt var, hvort hans flota-
deild yrði beitt ef brezka
stjórnin ákvæði að sénda her-
skip með brezkum togurum inn
í væntanlega 12. mílna fisk-
veiðalandhelgi.