Þjóðviljinn - 09.11.1958, Blaðsíða 11

Sunnudagur 9. nóvember 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11
PETER CURTIS:
Fölag'sheimilið Framreiðsla: Sonnie Óskars
er opið .í dag frá kl. 15—19 og
frá kl. 20—23,30.
Framreiðsla í dag: Heigi Jónsson
Framreiðsla í kvöid: Agnar
Hannesson
A mánudag verður félagsheimil-
ið opið frá kl. 20—23.30.
Saísnefnd.
Fræðslustari'ið
liefst i dag. MiUundahópurinn
Hekur til starfa kl. 1 30 eftir há-
1 degi. Maetið stundvislega.
FræðsVunefnd.
34. dágur
ið. Og ég spurði sjálfa mig enn einu sinni, hvort Rich-
ard hefdi truflazt á geðsmunum af sambúðinni við El-
oise, Eg hefði tapað mér. Þess vegna gat ég ekki hald-
izt við Iiiá henni í Birrmngham. þó:t það hefC* verið
friðsselt og öruggt. Og ég þoldi aðeins við þessa mánuöi
í Reykháfshúsinu vegna Richards. Og satt að segja haföi
framkoma hans verið svo kvnleg síðan hennnn dag aö
hann minntist á einhverja áætlun, að ég haföi ástæðu
til að ætla að hann væri orðinn eitthvað truflaður. En
í símann í kvöld haföi rödd hans verið róleg og eðlileg.
Eg reyndi að hugsa um rólega og eöldega rödd
ha.ns meðan ég lauk við að búa mig og fór svo aö
velta því fyrir mér, hvernig endurfundirnir við Eloise
gengju fyrir sig. Eg hafði ekki litið hana augum siö-
an kvöldið fyrir upnistandið þegar krakkinn var með
barhaveiki, og aðstaða mín var ekki sérlega skemmti-
leg. Og þá stanzaði ég aftur osr fór aö hugsa. Dickon
hafði sagt: „VIÐ getum nú boðið bér til kvöldverðar,"
en gerði ég í raun oa' veru ráð fyrir að Eloise yrði
viðstödd? Því gat ég ekki svarað. Og hvar átti hún svo
sem annars staöar að vera?
Eg gerði mér lióst meðan ég fóv í kjólinn og fór að
laga á mér andlitið, að ég haföi ekki íhugað betta raál
eins vel og ég hefði átt að gera. Eg geri bað sialdan.
Fyrir löngu komst ég að beirri niðursiGðu aö það breyt-
ir sjaldan neinu að brjóta heilann um of, og ef bú
byriar veiztu sjaldan hvenær rétt er að hætta og þú
ferð að tortryggja sjálfa þig og aðra, lendir í vandræð-
um. Eg kom til Broddý vegna bess að Dickon hafði
sagt mér það og vegna bess aó starfið í Flitchkránni
var úr sögunni og éa hafð'i misst tökin á Jóel Seaman.
Og þótt ég hefði verið forvitin og haft dálitlar áhvggj-
ur af fýrirætlunum Dickons, hafði ég í rauninni ekki
brotið málið til mergiar. Þrð var kannski full seint
að byrja á því núna, en meðan eg beið eftir brautar-
leigubílnum og skrölti af stað í honum og fór úr hon-
um á tilteknum staö og gekk upp þennan óþverrastíg
í myrkrinu, íhugaöi ég málið eins vel og ég gat. hugs-
aði um hlutverk mitt og velti fyrir mér hvað Dickon
hefði getað braukað.
Eg hef alltaf haft trú á skynsemi Richards. Fjöldi
fólks heldur að hann hafi enga, en það er misskiln-
ingur. Hann er svo skarpur að baö' er óhugnanlegt
á stundum. Hann gat fláekt mótstöðu nonn sinn í kapp-
ræðum eða komið sér útúr vanda á næstum óhugnan-
lega snjallan hátt, þegar þess var gætt aö hann bar
ekki snilligáfuna utan á sér aö öllum jafni Það var
líkast því að hann skrúfaö'i frá og fyrir skynsemina
J
liefst í dag klukkan 10 fyrir liádegi. — Merkja-
afgreíðsla.verður á þessum stöðum: Austurbæjar1-
skólanum, Borgartúni 7, Laugarnesskólanum, Holts-
apóteki, Réttárholti við Sogaveg, Nesbúð við Grens-
ásveg, Eskihiíðarskólanum, ísaksskólanum, Mela-
skólanum, Landakotsskólanum og á Grundarstíg' 11.
— Merkjaafgreiðsla í Hafnarfirði er í Rakarastofunni
Strandgötu, 4.
BÖRNIN G Ó 9,
blessuð komið nú sem allra flest og lijálpið bíndum
við merkjasöluna. — Góð sölulaun.
Blindraíélagið, Gnmdarsfíg 11.
®iM$rtir&rur
Ilaínarsíræti 11.
SKÁLDAÞÁTTUR
Framhald af 7. síðu.
skrifar um tvær myndasýn
ingar og fer nokkuð harka-
lega að Guðmundi frá Miðdal,
komuar
Snyrtivörur allskonar
í smekklegum jólaum-
búðum:
Baðsalt — Baðpúður —
Furunálabað — Hand-
áburður o.m.íl.
Verð írá kr. 20,60 til
kr. 91,00.
B E Z T , Vesturveri
reyndar ekki að ástæðuiausu
en samt um of.
TJlfur Hjörvar skrifar held-
ur hressilegt spjall, en helzt
hefði hann átt að leiða hjá
sér að hamast á Gunnari
Gunnarssyni. Ég er orðinn
leiður á þessu nazistastagli í
kringum gamian mann sem
ekki er tekið mikið mark á.
tJlfur hefur einnig punktað
niður skemmtilégt samtal við
Svafar skáld.
Að lokum er héldur slöpp
kiausa eftir Atia Heimi: Um
tónlistargagnrýni. Að vísu
kann þetta satt að vera sem
hann segir, en rölcin vantar.
Jón frá Pálmholti og Þor-
steinn frá Hamri eiga kvæði í
blaðinu. Kvæði Jóns er nokk-
urnveginn í stíl Jóns úr V r,
sem er góður stíll á sínum
stað, en ekki einhlitur til
kvæðagerðar. Meiningin 1
kvæðinu er gcð, en ekki þann-
ig sögð að gaumur sé gef-
inn.
Kvæði Þorsteins: Von, er
með miklum ágætum ort og
enn ein sönnun þess áð „rím
Framhald af 6. síðu.
verið til að lala gegn komm-
únisma t.d. Hit’er og MeCarthy
og þar sem tal prófessorsins er
svo að segja nákvæmlega eins
og þeirra, getur hann varla
vænzt þess að taka þeim frarn.
En þó að reynt sé að hafa
þennan jákvæða skilning á bar-
áttu próíessorsins, verður ekki
hjá þvi kornizt að spyi'ja: Hvr.ð
er maðurinn að fara og hvað er
það, sem hann vill? Eftir lýs-
ingum iians að dæma á rétt-
arfari og gangi má!a i Sovét-
ríkjunum og þó einkum eftir
því sem hann sgtur þær lýsing-
ar fram, h'ýtur hann að vilja
það skipulag feigt, sem > þar
ríkir. Látum svo vera. Bn
hvað myndi i>að kosta að koma
því skipulagi á kné? Svo mikið
kostar það, að í ljós kemur,
að kærleikur Sigurbjöms
prófessors til hverrar lifandL
veru er enginn. En segjum
samt að þetta tækist. HVað
myndi hafast upp úr því?
Myndi það þá koma þetta lan J-
þráða frelsi? I5að var til stór-
veidapólitík og styrjaldir urðu
áður en mennirnir í Krhml
settust í valdastólana. Hve-rnig
stóð á því? Það, sem uppúr
þessu hefðist væri það eitt r.3
fela heimsauðvaidinu öll ;sía
ráð á ný, leyfa því að taka -upp
nýiendukúgun sína aftur, .gera
vaid auðhringanna á allri verzt-
un aldrei meira, slá niður í ein-
um svip allt, sem unnizt hefur
í baráttunni gegn þvi á um-
liðnum öldum
Skilji Sigurbjörn prófessor
þetta ekki, er hann ekki sva
gáfaður, sem af er látið. En
sannleikurinn er sá, að hann
skilur þetta vist ekki, ef'! til
vill ekki af gáfnaskorti held-
ur af því. að hann hefur e?kki
hugsað út í það. Annars- cr
búið að hæla þessum mafrini
svo oft og víða fyrir gáfur
hans, að dómgreind hans' et
að sökkva til botns í þessum
voðalegu gáfum. Því hefur
einnig verið haldið á loft,' að
hann sé mikið góðnienni og
sjálfsagt hefur hann verið það
að upplagi. Ég þekki manninn
ekki persónulega, en einhvern-
Vfginn er sá grunur tekinn að
læðast að mér, að ekkl
liafi það verið alveg út í hött,
þegar Morgunblaðið kaliaði
harm „nytsaman sakieysingja“
E'nhverra hluta vegna er mér
farið að detta i hug, að þá eins
og nú hafi það verið eftirlæti
hans að láta brúka nafn 'sitt
og mega tala frammi fyrir
þakklátum áheyrendum. Ein-
hverra hluta vegna er mér far-
ið að detta í hug, að góð-
mennska hans sé þjóðsaga og
skal ég' víkja að því betur í
næstu grein.
og skáldskapur getur íarið
saman. Hitt er svo annað mál
að rím er ekki fullgilt skil-
ríki fyrir góðum skáldskap
og að við erum of lengi búin
að umbera vor.dan skáldskap
vegna lögulegs ríms. Margt
fleira maítti segja um þetta
nýja og skemmtilega hlað, en
ég læt hér staðar numið. Ef
framhald þessarar blaðaút-
gáfu ungra skálda verður ekki
lakara en byrjunin þá er vel
farið. — En varið ykkur á
pólitíkinni!