Þjóðviljinn - 04.01.1959, Síða 4

4)
ÞJÓÐYILJINN
Sunnudagur 4. janúar 1959
Gilfer
tefla sem gestur á Skákþingi
Noi-ðlendinga, s.em háð verður
á Akureyri og mun vaentanlega
hefjast snemma í þessum mán-
uði. Auk þess mun hann vænt-
aniega tefla fjöltefli í öðrum
kaupstöðum þar nyrðra.
Virðisl þannig ekkert lát á
„þeim gamla“ hvað úthaldið
snertir og getum við „yngri
mennirnir" vissulega fleira af
honum lært en skákhæínina
eina, en mörgum okkar verður
sjálfsagt torgengið í spor hans.
En mér finnst fara vel á að
þyrja árið með því að rifja
upp eina af snjöllustu skákum
þessa í senn mesta listamanns
Hvítt: Svart:
Ari Guðmundss. Eggert Gilfer
Skozkur leikur
í þann mund er Friðrik Ól-
afsson er að „draga eyk á flot“
til að berja á tröllum suður á
meginlandi Evrópu, þá er elzti
skáltmeistari okkar í þann veg-
inn að halda i landnorður og
tyfta sína eigin landa norður
undir heimskautsbaug. Það er
skákmeistarinn Eggert Gilfer,
en hann er nú kominn hátt
á sjötugsaldri og hefur teflt nær
linnulaust á innlendum og er-
iendum vettvangi 4—5 áratugi,
og lengst af verið í röð fremsíu
skákmanna hérlendra, já bar
um langt skeið af þeim öllum.
Nú hyggst hann þiggja boð
þeirra Norðlendinga um að
Jwit C/*
(eífeut'
oéf Itnta
1 e4 e5
2 Rf3 RcG
3 d4
Skozki leikurinn er nú mjög
fátíður. Það er ekki talið eít-
irsóknarvert fyrir hvítan að
sprengja upp miðborðið svo
snemma.
3
4 Rxd4
5 RxcG
Betra er talið 5. Rc3 t.d. 5.
-Bb4, 6. RxcG bxcG 7. Bd3 dö,
8. exd5 cxd5, 9. 0—0 0—0, 10,
Bg5 BeG, 11. Re2! Be7, 12. Rf4
Dd6, 13. Hel og hvítur stend-
ur betur. (Czerníak—Edward
Lasker, Wien 1951).
5 bxcG
G Bd3 d5
7 De2
Betra er 7. exd5.
7
8 0—0
9 e5
10 Dh5
Leikið til að framkalla veik-
inguna -gG. Leikurinn er þó
vafasöm tímaeyðsla á þessu
stigi málsins.
10
11 De2 Rc5
12 BhG He8
13 f4 Í5!
Rétti leikurinn. Hindrar sókn-
aráform hvíts á kóngsvæng og
gerir biskupinn á hG viðskila
við meginherinn.
14 Rd2 aG
15 Klil BeG
16 Rf3 Bf8
17 Bg5 Dc8
18 Rd4 Bd7
19 Ha-cl
Þar sem hvítur fær ekki tæki-
færi til að leika c4, missir
þessi leikur algerlega marks.
19 Hb8
20 Rb3
Ef 20. b3 a5, 21. e4 a4, 22.
cxd5 cxd5 og hvítur lendir í
erfiðleikum.
20 HbG
21 Rxc5 Bxc5
Be7
0—0
Rd7
exd4
RfO'
vísa féndur af vélöndum eins
og Egill, hann segir meiningu
sína þegar honum býður svo
við að horfa, þótt hann eigi
það víst að verða óvinsæll
fyrir bragðið eða valda
hneyksli. Aftur á móti er ber-
sögli í kynferðismálum meðal
þess, sem sízt af öllu veLdur
hneykslun hjá almenningi á
Islandi, heldur er þvert á
móti eitthvert vinsælasta les-
efni og eftirsóttasta til ekemmt-
unar, sem um getur; og er
það bæði eðlilegt og sjálf-
eagt, því það sem er skemmti-
legt í iífinu er líka oftast
skemmtilegt í sögu (sé vel frá
því sagt, — en það er önnur
saga). En að slíkt sé einhver
„dirfska" hér á landi, er eins
og hver önnur hlægileg firra.
JJS-“
Ep'sert
og úthaldsbezta baráttumanns
í hópi íslenzkra skákmanna.
Mætti það verða okkur
hvatning til dáða.
Skákin sem ég hef valið, er
tefld á Skákþingi íslendinga á
Akureyri 1927.
Eggert Gilfer við skákboröið.
„Djaríar” skáldsögur og „djarfar" kyikmyndir.
„BÆJARPÖSTUR GÓÐUR! Oft
hef ég undrazt hið hlægilega
skraf í blöðunum (auglýsing-
ar meðtaldar) um „djarfar“
ástalýsingar í skáldsögum eða
„djarfar" ástasenur í kvik-
myndum, að þessi eða hin
kvikmyndin eða skáldsagan
sé „djörf“, já meira að segja
„óvenjudjörf“ — vegna ber-
sögli í kynferðismálum. Bezt
gæti ég trúað að þessi notkun
sé hrá þýðing og eftiröpun
úr útlenzku, — líklega komin
frá engilsöxum eða þá kaþ-
ólskum þjóðum. Sannleikurinn
er nefnilega sá, að í þeesu
sambandi missir orðið alla
merkingu hér á Islandi. Eg
álít, og ég býst við að fleiri
séu þeirrar skoðunar, að
„djarfur" þýði svipað og
„hugrakkur“. Djarfur maður
gerir það sem hann ætlar
sér, þótt það sé hættulegt.
Djarfur maður gerir sér t.d.
22 c3
Ef 22. c4, þá gat svartur leik-
ið d4 og stillt síðan „stórskota-
liði“ sínu í rólegheitum á b-
línuna ásamt aG-a5-a4 og svo
. framvegis.
22 Bc7
23 BhG
Hvitur vill enn halda í drottn-
ingarbiskup sinn sem einskon-
ar kóngssóknarframvörð —
kóngssóknar sem þó kemst
aldrei í framkvæmd. Vafa-
A laust var 23. Bxe7 bezti leik-
urinn.
23 c5
24 b3 a5
25 Hf-el a4
2G Bc2 a3
Ósvikinn Gilfersleikur. Svarta
a-peðið er síður gert hreyfan-
Jegt með lítilli en snoturri
leikfléttu.
27 Ilbl Bli4
28 He-dl
28. g3 mundi gefa svörtum of
golt færi á skálínunni hl-a8.
Auk þess hefur hrókurinn á
el ekki frá miklu að hverfa.
28 BeG
29 De3 Be7
30 Hd2 DaG
31 Bdl d4!
32 cxd4 Dflt
33 Dgl Dxglt
34 Kxgl exd4
35 Be2
Ekki' 35. Hxd4?? vegna Bc5.
35 Bb4!
36 Hc2 Bc3
37 Bg5 Ha8
Nú er allt til reiðu fyrir eft-
irfarandi leikfléttu,
38 Be7
Hvítur uggir ekki að sér, enda
á hann engra góðra kosta völ.
T.d. 38. Hc-cl Bd5, 39. Bd3 Be4
40. Hdl c5 með hótuninni Bxd3,
síðan c4 o.s.frv.
38. IIxb3!
39 axb3 a2
40 Hxa2 Hxa2
Svartur hefiir að vísu ekki
unnið neitt lið, en brotizt í
gegn um varnir hv’íts og lagt
grundvöllinn að laglegu loka-
tafli.
41 Kfl Bí12
42 g3 Be3
43 Bb4
Hvíta tafiinu vcrður engan
veginn bjargað, en þessi leikur
flýtir fyrir úrslitunúm, og nú
fær Gilfer taekifæri til að
vinna á hinn æskilegasta
hátt.
degi.
Gleðilegt nýár.
Svart: Eggert
c
A«CDBrOH
Hvítt; Ari.
43 g5!
44 fxg5 «!
45 gxf4 «13!!
Kjarni leikfléttunnar. Ef nú
t.d. 46. h5 þá 46. -Hxh2, 47.
Bdl Bh3f, 48. Kel Hhl, mát.
46 Bxd3
Nú er rautin rudd fyrir bisk-
upa Gilíers og hvítur óverj-
andi mát í sjötta leik.
46 Rh3t
47 Kel Bf2t
48 Kdl Bgit
Og hvitur gafst upp.
Svona glæsilega tefldar skák-
ir sér maður ekki á hverjum