Þjóðviljinn - 15.01.1959, Síða 4

10) — ÞJÓÐVILJINN
Fimmtudagur 15. janúar 1959
Helgi Sæmundsson, ritstjóri
Alþýðuhlaðsins brást við æfá-
roiður vegna greinar á síð-
ustu /Eskulýðssíðu og ritaði
urn hana leiðara í b’að sitt
hinn 9. janúar s.l. ur.dir fyr-
irsögninni ,,Lákú rulegar dylgj-
ur“. Leiðarakornið bar það
með sér að ritstjórinn var
bæði reiður og móðgaður
végna þess að minnihluta-
stjcrn Alþýðuflokksins var
kölluð chugnanlegt s’ys í um-
ræddri grein, og sannast hér
hið fornkveðna, að sannleik-
anum verður hver sárreiðast-
ur.
En ekki var nú samvizka
ritstjórans betri en svo, að
hann grípur til þess óyndis-
úrræðis þegar í upphafi pist-
ilsins að reyna á heldur
kauðalegan hátt að snúa út úr
þeirri skilmerkilégu fullyrð-
ingu Æsku’ýðssíðunnar; að
minnihlutastjórn Alþýðuflokks-
ins sé óliugnanlegt slys. Orð-
in „óhugnaniegt slj's“. eru
raunar uppfinning Alþýðu-
blaðsins sjálfs, og kemur þar
vel á vondan. Það er annars
m.jög óvenjulegt að ecgja að
s’ys séu óhugnanleg, yfirleitt
eru þau hörmuleg eða sorgleg.
En ein tegund af slýsum get-
ur þó verið óhugnanleg. og
það eru þau slys að æðstu
völdin í þjóðfélagi séu feng-
in í hendur ráðlausum mátt-
vana flokki, sem notar valda-
aðstöðu sína til að vinna gegn
hagsmunum vínnar>'li stétta
og lækka lífskjör alþýðunnár,
og á sér það að æðsta bar-
áttumáli að koma sem flest-
um bitlingum í hendur for-
kólfa sinna. Minnihlutastjórn
Alþýðuflokksins er aðeins pi.tt
af hinum sorglegu dæmum
um þjónkun hægri sósíaldemó-
krata við afturhaldsöflin, og
óhugnaniegra getur dæmið
varla verið en einmitt hér, —
minnihlutastjórn flokks, er
kallar sig verkalýðsflokk, og
lifir aðeins á náð íhaidsins.
Ríkisstjórn Alþýðuflokksins
hefur enn ekki getað brætt
Islenzku hjúkrunamiennimir.
saman efnahagsúrræði sín, og
furðar fáa á því. Hinsvegar
hefur hún ekki farið dult með
það, að hún æt’ar að ráðast
á lífskjör alþýðunnar með því
að lækka kaup eða skera n’ð-
ur vísitö’una með lögum, þann
ig að útborgað kaup lækkar
um hvorki meira né minna en
14%.. Með þessu er unnim
sigrum í kaupgjáldsbaráttu
verka.lýðsfélaganna rænt með
ofbe’di, og líti’ýháttar verð-
’ækkun á landbúnaðarvörum
veaur litið upp á móti þessu.
Núverandi ríkisstiórn vinn-
nr hví ekki að heill vinnandi
fólks og alþý.ðunnar í landinu.
Það er þessvegna, Helgi Sæ-
mundsson, að íslenzk verka-
Jýðsæska stýður ekki minni-
hlutastjórn Alþýðuflokksins,
og þú skalt ekki leyfa þér að
vaða í viilu og svima og halda
að æskufóllcið, sem fylgir Al-
þýðubandalaginu að málum,
þekki ekki þennan sannleika
um ríkisstjórnina, eins og þú
þvkist vona í skrifum þin-
um.
Þá er ritstjórinn argur
mjög vegna þess að Alþýðu-
flokknum skuli vera brigzlað
um undirlægjuhátt við Breta.
Við skulum lofa Helga Sæm.
að iifa í þeirri trú.'að Krústj-
off mvndi grátbiðja Eisen-
liower að trúa því að liann
bæri virðingu fvrir æðsta
ráðamanni Bandaríkjanna, þó
að Bandaríkjamenn sendu
vonnaðan flota til sjórána mn
í landheigi Sovétríkjanna og
hótuðu að skjóta úr fallbvss-
um á hvern þann. er dirfðist
að blaka við þeim.
Sjálfur flutti Helgi Sæ-
mundsson þá frétt í blaði sínu
hinn 28. nóv. s.l. að Alþýðu-
blaðið hefði hlerað að am-
bassedor Breta væri fús til að
‘ borga höfundi grínkvæðis um
Bretadrottningu og s.jóræn-
ingja hennar, sem birtist á
Karlmenn læra líka hj íikrun
Tveir ungir karlmenn stunda nám í
Hjúkrunarkvennaskóla íslands
Þó að konur hafi hvergi náð
fullu jafnrétti á við karlmenn
nema í löndum sósíalismans,
)
hafa þær á mörgum sviðum
ve’t af sér oki hleypi-
dóma og fengið viðurkenningu
sem jafnokar karlmannsins
'a.m.k. í Evrópu og N-Amer-
*íku. Og á Islandi, sem víðar,
"leggja konur i æ ríkari mæli
stund á ýmis þau störf, sem
karlmenn höfðu áður einka-
rétt á og til skaroms tima
voru köiluð „ókvenleg“.
Jafnframt þessu ieggja
kar’menn nú sttind á margt
sem konur stunduðu áður ein-
göngu.
mörgum löndum er algengt
orðið að karlmenn leggi stund
á hjúkrun og má þar t.d.
nefna V-Þýzkaland og Norð-
urlönd. Á íslandi hafa til
þessa eingöngu konur fengizt
við hjúkrun.
En hér birtum %dð mymd af
tveimur ungum mönnura, sem
eru fyrstu karlmennirnir sem
læra hjúkrun á ísiandi. Þeir
heita Rögnvaldur Stefánsson
(t.v.) 21 árs gamali Reyk-
vikingur og Geir Friðbergs-
son 26 ára og einnig úr
Reykjavík.
í „Hjúkrunarkveiuiaskóli Is-
Iands“. Það þótti einhvern-
tíma blaðamatur, þegar
stúlka settist í bændaskólann
á Hvanneyri. En hvað er það
á móti því að karlmaður nemi
í kvennaskóla. Hið eina sem
raunverulega er þó furðulegt
við þetta er það, að ráða-
menn Hjúkrunarkvennaskól-
ans skyldu láta sig hafa það
'að kenna skólann eingöngu
við konur, úrþví fullir mögu-
ieikar voru á þvi og líkindi
tii þess að kar’menn myndu
einnig stunda þar nám.
Tíðindamaður Æskulýðssíð-
unnar átti tal við ftina til-
vonandi hjúkrunarmenn um
daginn, og létu þeir hið bezta
vfir námi sínu og væntanlégu
lífsstarfi.
Það er full þörf á karl-
Og svo furðulegt sem það
má nú teljast, þá heitir skól-
Svo er t.d. um hjúkrun. I inn, sem þeir stunda nám sitt
Æskulýðssíðunni í haust, tíu
pund í höfundar’aun. Síðan
segir Alþýðublaðið, eins og
sá sem allt veit: „Ambassa-
dorinn iítur sem sagt svo
á . .. .“ Hér er talað kunnug-
lega um sjónarmið þess, sem
fullvissaður var um virðingu
Guðmundar I. Væntanlega hef-
ur ritstjóri Alþýðuflokksins
ekki þurft að beita neinum
undiriægjuhætti til þess að
komast að þessu. Myndin, sem
fylgir þessari grein, sýnir
hversu því fór fjarri að áliti
gamansamra teiknara.
I „Lógkúrulegum dylgjum“
sínum bendir Helgi réttilega á,
að landhelgismálið megi ekki
verða flokkspólitískt þrætu-
epli. Helgi er Æskulýðssíðunni
væntanlega sammála um að
þjóðareining ríki um þetta
mál. En þrátt fyrir það verð-
um við að þola ýmsar hjá-
mönnum í þessa atvinnugrein,
því sum lijúkrunarstörf eru
þannig að þau láta betur
karlmönnum en konum.
Þeir Geir og Rögnvaldur
byrjuðu báðir nám sitt við
Diakon höjskolen í Arósum í
Da.nmörku, en Geir hefur auk
þess lagt sérstaka stund á
geðhjúkrun. Námið hér heima
hófu þeir í ársbyrjun 1957,
og þeir útskrifast úr hjúkrun-
arkvennaskóianum 1. septem-
ber næstkomandi.
Þeir félagarnir fræddu okk-
ur á þvi, að þriðji Islending-
urinn, Pétur Stefánsson, ljúki
hjúkrunarnámi frá St. Jóseps-
spítalanum í Kaupmannahöfn
næsta vor, en sá fjórði hefur
nám við Hjúkrunarkvenna-
skóla íslands nú í þessum
mánuði.
Æskulýðssíðan óskar þcim
öliiim gæfu og gengis í þessu
göfuga starfi.
róma raddir frá þeim, sem eru
svo helteknir af „vestrænni
samvinnu“ að þeir virðast
ekki skilja alvöru þess að
vera beittur vopnuðu ofbeidi.
Ilvaða nauður rak t.d. Emil
Jónsson t.il þess að segja í
áramótaávarpi sínu til þjóðar-
innar: „Vinir Breta' hér —
og Bretar eiga marga vini á
Tfilandi". Það er ekki hægt að
skiija þetta öðrúvísi en að
forsætisráðherra eigi hér við
brezk stjórnarvöld — hrezka
ríkið, og ávarpið í heild ber
það með sér að hann á við
það.
Ef þetta er ekki undirlægju-
háttur, þá er það a.m.k. ó-
hugnánlegt skanleysi, sem
sérhver æ.skumaður hlýtur að
hafa andstygað á. Þetta er
heldnr ekki rödd hióðarinnar
— bjóðaremiuæin. Við kjósum
frið við a’lar þjóðir og höfum
okki lýst vfir f.jandskap við
Breta, en v’ð leggium okkur
ekki niður við að kalla brezk
stjórnarvöld vini okkar, með-
an bau skerða. fullveldi íslands
með vopnavaidi.
I grein Æskulýðssíðunnar 8.
janúar sJ. var bent á það að
Aibvðuflokkurinn væri deyj-
andi flokkur, sem í f jörbrotun-
um reynir að öðlast gálga-
frest fyrir náð annarra
flokka.
Trúlega verðnr þessi óhugn-
anlega minnihlutastjórn Al-
þvðuflokksins meðal síðari
fiörbrota liaTis. Ei.n af fvrstu
yfirlýsimrum þessarar m’nni-
hlutastiórnar var: „Vinir
Breta hér — og Bretar eiga
marga viní á Is’andi“.
Þegar hún iognast útaf eft-
ir nokkra mánuði verður p,tt
af eftirmælunum á þessa leið:
Vinir Breta. hér — en þeir
eru nú orðnir fáir. því Al-
þýðuflokkurinn er búinn að
vera.
Ritstjórn Æskulýðssíðunnar: Björgvin Salómonsson, Solveig Einarsdóttir, Eysteinn Þorvaldsson.