Þjóðviljinn - 17.04.1959, Síða 6

Þjóðviljinn - 17.04.1959, Síða 6
•6) — NNIfTIAOQM — 6S6t IF<íe MI .mS-epnis&í ÞlÓÐVILJINN ÚtRefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjórar. Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson. — Fréttaritstjóri: Jón BJarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Eysteinn Þorvaldsson, Guðmundur Vigfússon,, ívar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson, Sigurður V. FriðbJófsson. — Auglýsingastjóri; Guðgeir Magnússon. — Ritstjóm, af- greiðsla, auglýsjngar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími 17-500 (5 línur). — Askriftarverð kr. 30 á mánuði — Lausasöluverð kr. 2 Deiffir menii jslendingar almennt eru undr- andi á geðleysi ráðamanna sinna í landhelgismálinu. í hálfan áttunda mánuð hafa brezk herskip brotjð á okkur lög og rétt og verndað ráns- flota við þjófnað á fiskimiðum okkar. Löggæzlumenn okkar hafa verjð ■ beittir ofbeldi æ ofan í se, aðmírálar á vígdrek- um hafa hótað að sökkva litlu fleytunum okkar — og sjálfir fyrirsvarsmenn Atlanzhafs- banda’agsins, hér á landi. þeir sem gerzt mega vita, eru svo sannfærðir um að vinir okkar og vemdarar muni framkvæma hófanir sínar, að yfirstjóm landhelgisgæzlunnar hefur ekki enn treyst sér til að láta ís- Jenzka löggæz’umenn fram- kvæma skyldusörf sín til fulln- ustu. llftir þessa reynslu alla er •*-■' framferði hernámsmanna til algerrar vansæmdar. t>að er furðulegt að enn skuli sitja íslenzkur sendiherra í Lundún- nm og brezkur sendiherra dveljast hér í bezta yfirlæti eins og ekkprt hafi gerzt. Það er okkur ttl fu’lkominnar van- virðu að við skulum enn bykj- ast vera í hernaðarbandalagi við það ríki sem beitir okkur hemaðarofheldi. Það er ó- sæmilegt að vi.ð skulum fórna laindi okkar samtökum sem hafa brotið á okkur alla eiða og samninga. Það er smánar- legt að nokkrir íslenzkir menn skyldu láta hafa sig til þess að flytia á tíu ára afmæli At’- anzhafsbandalgsins lof og skjall um 'þau r,tríðssamtök sem reyna með vopnavaldi að svipta okkur beim rétti sem ö’l framtíð þmðarinnar er bundin við. Það voru litiir karlar sem á iaugardaginn var sátu veizlu með sendiherra Breta á herstöðinni í Keflavík á laugardaginn og dáðust þar að morðtó’um og vígvélum, á sama tíma og öðrum morðtól- um þessa bandalags var bejnt að sjómönnum okkar á hafi útj. Það var hámark býlynd- i.sins að utanríkisráðherra ís- lands skyldj leyfa sér að ha’da því fram í útvarpi á dögunum að við hefðum notið þess í landhelgisbaráttunni að vera að ilar að At’anzhafsbandalaginu og munaði minnstu að hann færði Bretum sérstakar þakkir. Það hefur ' orðið okkur til minnkunar um allan heim, þar sem landþelpisbaráttu okkar er veitt nokkur atbyg’i. að árás Breta skvldi ekki kærð fyrir Sameinnðu bióðimum enda þótt aðálfulltrúi íslatids lýsti því í ræðu að framferði Breta væri skýlaust brot á sáttmálá Sameinuðu þjóðanna. I^að geðieysi sem birtist í þéssu er okkur ekki aðeins til minnkunar og smæ.kkar okkur í eigin augum og ann- Morgunblaðið heimtar að ísland verði gert að kjarnorkustöð Vill „öflugar varnir, margt liS á meira en einum stað, sterkustu vopn, herskipaflota og fjölda beztu flugvéla. Ekkert kák.“ arra, það er einnig hættu- legt í sjálfri landhelgisbarátt*- unni. Af athafnaleysi okkar draga Bretar þá á’yktun að það megi bjóða íslendingum allt — og menn sem láta bjóða sér allt má með DJímanum beygja og buga til undanhalds. Tilsangurinn með valdbeitingu Breta hefur aldrei verið sjálf- ur veiðiþjófnaðurinn — eftir- tekian af honum hefur verið; rýr og dýr — heldur sá að fá j fslcndinga til að semja og af- sala sér á nýjan leik landsrétt- indum sínum. Bretar hafa alL an tímann fylgzt nákvæmlega með viðbrögðum okkar, og þau þpfa verið slík að þeir hafa falið sér fært að auka dólgs- skap sinn. i~|g enn munu Bretar sann- ’ færast um að þeir séu á réttri leið með hemaðaraðgerð- um sínum, þegar viðbrögð Ól- afs Thors við nýjasta óhæfu- v^rkinu eru enn sem fyrr þau pð kalia þurfi saman fund æðstu manna Atlanzhafsbanda- lagsins til þess að fjalla um landhelgismálið. Að vLsu talar ölafur nú um að kæra Breta — en hann minnist ekki á það ejnu orði hvað gera skuli ef kæran ber ekki tafarlausan ár- angur. Allir vita. að afleiðingin af s’íku málsskoti yrði sú ein að Atlanzhafsbandalagið myndi mæla með ..sáttum1', það myndi skipa samnin.<Tanefnd, fslend- ingum og Bretum yrði sagt að setjast við samnjngaborð. Bret- ! ar hefðu þá náð því markmiði: sem þeir hafa beitt sér fyrir j allan tímann og verið hefur tiL ! gangurjnn með herferð þeirra, j að fá ís’endinga til samninga j um landsréttindi sín og fram- tíð alla. Þetta veit Ólafur T'hors auðvitað allra manpa bezt; bað er engin tilviljun p.ð bann hefur neitað því á Alþingi að standa að yfjrlýs- jngu þar sem Alþingi segði skýrt og skorinort að aldrei yrði hvikað frá 12 mílna land- helginni og aldrei samið um ncin frávik frá henni. 17n þótt ráðamenn hemáms- flokkanna hafi verið svo smánarlega deigir, er afstaða þjóðarinnar skýr og afdráttar- lans; án tillits til stjómmálaá- greiriihgs er þess nú krafizt um land allt að Bretum verði svarað af fullri einurð með því að slíta stjórnmálasamþandi við þá tafarlaust. Þessi einarða afstaða þjóðarinnar kemst einnig stundum inn í hemáms- b’öðin: þannjg sagði Vísir í fvrradag að „það átf.u Bretar að athuga, að svo lepgi riiá brýna deigt jám að bíti um síðir.“ Hins vegar er utanríkis- ráðherra íslands ekki einu sipni gerður úr deigu jámi; hann líkist fremur klesstu rúg- brauði. Morgunblaðið birtir í fyrradag grein þar sem þess er krafizt að bandaríska hemámsliðið á íslandi veröi stóraukið og að þaö fái í hendur nýjustu og sterkustu morðtól, fyrst og fremst kjamorkuvopn. Krafa þessi kemur fram í grein eftir einn af starfsmönn- um blaðsins Þorstein Jónsson, en í tilefni af útvárpsdag- skránni um 10 ára afmæli At- lanzhafsbandalagsins segir hann m.a.: „Út af þessu dettur mér í ■hug, enn einu sinni, og þá einnig og einkum vegna ræðu Norstads yfirhershöfðingja Atlanzhafsríkjaherjanna, er hann segir að Vestur-Evrópa verði ekki varin fyrir Rússum*4 nema með kjarnorkuvopnum — eru varnir íslands nægilega öflugar? Oft og mörgum sinn- um er spurt að þessu. Menn vita að hér á Keflavíkurflug- velli er varnarlið frá Banda- ríkjunum. Ekki vita menn hvort lið þetta er öflugt, né hvort það er búið nýtizku vopnum. Menn vita að hér eru radarstöðvar riiiklar, en eru þær ekki einkum ætlaðar til þess að geta aðvarað Bandaríkin um yfirvofandi hættu? Eg held að vamir Is- lands séu hvergi nærri full- nægjandi. Lélegar vamir em verra en ekki neitt. Eg er einn af þeim, sem vilja hafa öflug- ar varnir, margt lið á meira en einum stað, sterkustu vopn, herskipaflota og fjölda beztu flugvéía. Ekkert kák. Við kærum okkur ekki um að vera njósnastöð stórveidis, en v;ð viljum fylla flokk frjálsra þjóða“. (Leturbr. Þjóðv.) Steína aðalritstjórans Þetta mung vera tryllings- legustu hernámsskrif sem sézt hafa í íslenzku blaði. Þau em ekki athyglisverð fyrir þá sök að þau sýna iiugarástand Þorsteins Jónssonar, það skiptir minnstu máli, heldur vegna þess að þau birtast í Morgunblaðinu. Það er al- kunna að í því blaði birtist ekki ein einasta grein — sízt eftir starfsmenn blaðsins —• án þess að Bjami Benedikts- son aðalritstjóri hafi farið vandlega yfir hana og sam- þykkt efni hennar. Krafan um kjarnorkuvopn á Islandi, „öfl- ugar vrarnir, margt lið á meira en einum stað, sterkr ustu vopn, herskipaflota og fjölda beztu flugvéla. Ekkert kák“ er því sjálfsögð krafa að dómi Bjama Benediktssonar, mesta ráðamanns Sjálfstæðis- flokksins. Því er ástæða til að Islendingar veiti þessum of- boðslega málflutningi sér- staka athygli; það er engum efa bundið að bandaríska sendiráðið og yfirmenn her- námsliðsins taka eftir honum. Og hagnýta sér hann. Árásarstöð víglínu fremstu 1 sambandi við þessi stefnu- mið Sjálfstæðisflokksins ætti flokkurinn að fella niður hræsnistalið um „vamarlið“ og „vamir“. Það er — meira að segja herfræðileg •— fjai- stæða að tala um að einhver staður verði „varinn" með kjaraorkuvopnum. Kjamorku- vopn em einvörðungu árásar- tæki, þau verða ekki notuð á neinn annan' hátt. Krafan um kjarnorkuvopn á Islandi er krafa um að ísland verði á* rásarstöð í fyrstu vígHnu, héðan verði sendar kjamorku- sprengjur með flugvélmn og eldflaugum til árása á Evr- ópulönd. Ekki þarf að færa rök að því hver örlög væri verið að leiða yfir Islendinga, ef landinu yrði breytt í slíka kjamorkustöð. En hverju máli skiptir það ráðamenn S jálfstæð;sflokksins; „ekkert kák . . . við viljnm fylla floklc frjálsra þjóða“. Frðmbjéiandi Ihaldsin FnrSnIegt hringsól í páskaferð Skipaútgerðar ríkisins Páskaferðir Skipaútgerðar ríkisins hafa lengi notið mik- illa vinsælda á Vestfjörðum. Þær gera skólafólki og öðmm að vestan sem dvelja sunnan- lands fært að vitja átthaga og venzlafólks. Þessi gest- koma er víða mikið gleðiefni í fásinni. Nú um nokkur ár hefur brugðið svo við að ráðamenn Skipaútgerðarinnar haga þess- um ferðum aðallega í sam- ræmi við þarfir gesta á skíða- viku á Isafirði. Fyrst er siglt til Patreksfjarðar sem leið liggur, en síðan farið rakleitt til ísafjarðar framhjá við- komustöðunum Bíldudal, Þing- eyri, Flateyri og Suðureyri. Hefur þetta sem von ermælzt illa fyrir meðal farþega á þessa staði ög fólksins sem þar býr. En var bmgðið á þetta ráð í páskaferðinni um daginn, siglt var framhjá Amarfirði, Dýrafirði og önundarfirðL En þegar kom fyrir Súgandafjörð var stefnan tekin á Suðureyri. Þessi viðkoma á norðurleið mun hafa komið fólki þar á óvart, því að enginn var á bryggjunni til að taka á móti landfestum. Varð að gera tvær atrennur áður en skipið komst að bryggju. Þá kom í ljós, hvers vegna komið var við á Suðureyri. Þorvaldur Garðar Kristjánsson, fyrrver- andi og tilvonandi frambjóð- andi íhaldsins í Vestur-ísa- fjarðareýslu, snaraði sér frá borði með föggur sínar, kom- inn í kosningaleiðangur um kjördæmið. Ekki mæltist þessi aukaferð með flokksbróður skipstjora vel fyrir meðal farþega, sem fluttir höfðu verið framhjá áfangastöðum sínum. Síðan var siglt til ísafjarð- ar og skilað þar farþegum, en vömafgreiðslu slegið á frest þangað til síðar ef til vill til að bæta farþegum, upp töfina vegna frambjóðandans. Siglt var suður á Amar- fjörð og inn á Bíldudal, snúið þar við og haldið til Þingeyr- ar og Flateyrar. Þessi krókaleið er auðvitað í algeru ósamræmi við áætlun og rænir farþega á sumar hafnir allt að degi með vinum og ættingjum. Dagur Sigurðarson: \Jallafiljóí) Þeir eru beisnir á beishum Ælœgœg Smœla til smœlingjanna Ælœgæg Og gauka að peim smœlkinu Ælœgæg éi< .ðrié jti 4' 03

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.