Þjóðviljinn - 04.03.1960, Blaðsíða 7

Föstudagur 4. •marz 1960 — ÞJÓÖVILJINN —< (7
Isleazlit postulín — 100% íslenzkt efni.
. rafmagnsiftnaði.rm. og gefið
liean' beztu meðmæli.
Iföi'um alít aema ...
4~ Þú .gcgir að. til sé. nægi-
legt hráefni, og segjum að
vélarnar sem enn vantar til
og veita fjölda manns vinnu,
í stað þess að flytja þá'inn.
(Við höfum þá al’.t t:l s’íks
iðnaðar — nema vélar t’l að
fullbúa tugthúsuðu verk-
smiðjuna).
viðbótar tugthúsuðu verk-
smiðjunni. i Fossvoginum
fehgjust — vantar þá ekki
fólk ■ eem kann til slíkra
starfa?
— Nei, ég tel að við eig-
um þegar svo marga góða
starískrafta á þessu sviði að
hægt sé áð byrja á þessari
framleiðslu — og list'ðnaði í
stórum stí', og þá opnast
markað'r sém geta haft tölu-
verða þyðingu.
Okkur ætti ekki að vera
vav • lara um þetta, heldur
Guðmundur áfram, en Dönum
og FinniuH sem fiytja inn
90% af hráefninu, en aið hiif-
um allt í landinu, en þe'r
framleiða ]'V til útflutnúigs
leirvörur og listiðnað fyrir
hundruð mlljöiía króná ár-
lega. Stærsta leirverksmiðja
Finnlands, Arabía, hefur t. d.
90.Ó manna starfslið. .
Eg get ekki sk’lið að þe'r
menn sem ráða þessum mál-
um geti ekki reiknað það
dæmi, að betra sé að bún til
þessa hluti í landinu sjálfu,
Mál framtíðarinnar
— Mér er það ljóst, heldur
Guðmundur áfram, að þetta
verður eklti gert á nokkrum
árum, en þetta er mál fram-
tíðarinnar, cg það kæmi mér
ekki á óvart að einhverjar
uiiiminmmiimmiHniiiiitmimmimiiiiiiiiimuimniiimiiiiniiiiinmii
fll Péllands
íré Ténskál«lafélaglnu
mestu iðnáðarframkvæmdir
okkar yrðu einmitt á þessu
svið't á næsta mannsaldri.
Ef við berum gæfu til að
varðýéitá hráefni okkar frá
útfluthingi erum við öruggir
í þessu efni í framtíðinni, því
það er fyrirsjáanlega skortur
á þessu efni, svo einungis
þjóðir sem hafa hráefni geta
unnið við þetta. — Að
f’.eygja hráefni út úr landinu,
flyt ja það út, væri glæpur því
seinna me'r fáum við slíka að-
stöðu á þessu sviði að það
trúa því fáir nú.
J. B.
Ólíkt luifast þeir að
Eftir að spjallið um leir-
brenmluna var ritað kom
júlí-okt.-blað Tslenzks iðnaðar
út. Það flytur svohljóðandi
fréttaklausu:
„Stavangerflint heitir ungt
norskt fyrirtæki, sem fram-
leiðir allskonar leirvörur fyr-
ir heimamarkað og útflutn-
ing. Þetta fyrirtæki, sem er
rétt utan við Stavanger, var
sett á stofn rétt eftir stríð.
Síðan hefur starfsemin auk-
izt mjög og ve’tir fyrirtækið
ineira en 5V2 milljón norskra
króna árlega. Fyrir tveim ár-
um hófu þeir útflutning á
framleiðsluvörum fyrirtækis-
ins og hefur hann numið 10%
af framle'ðslunni. Ætlunin er
að flytja út 30% framleiðsl-
unnar í náinni framtíð".
Eiríkur Steingrímsson vélstjóri
Minningarorð
Föstudaginn 26. f.m. var
tii moldar borinn Eiríkur
Steingrímsson vélstjóri Löngu.
hlið 15. Dúi, en undir því
nafni þekktum við frændur
hans og sveitungar hann
bezt, var burtkallaður í blóma
lífsins, aðeins 34 ára að aldri.
í vetur stundaði hann nám
í rafmagnsdeild Vélstjóraskól-
ans og var það síðasti áfangi-
hans til réttinda er heimila
vélstjórn án takmarkana. Áð-
ur hafði hann að sjálfsögðu
I tilefni af 150 ára fæðing-
arafmæli Chopins sendi Tón-
skáldafélag íslands pólska
tónlistarfélaginnu svohljóð-
andj símskeyti:
,,Á hundrað og fimmtug-
asta fæðingardegi Chopins
senda tónskáld íslands
pólskum stéttarbræðrum
sínum hugheilar hamingju-
óskir. Snillingurinn Chopin
var fyrsti frumherji í þró-
un þjóðlegrar tónlistar og
reisti helgitákn til þjóðlegr-
ar endurreisnar Póllands
jafnt sem annarra landa,
einnig Islands. Verk hans
eru ævarandi vernd gegn
hverskonar kúgun þjóð-
frelsis, og andlegur máttur
þeirra getur aldrei eyði-
lagzt af neinskonar aðgerð-
um, ráðstöfunum né styrj-
öldum. Vér þökkum Chopin
og Póllandi.
Með bróðurkveðjum,
íyrir Tónskáldafélag ís-
lands,
Jón Leifs,
formaður.“
Eiríkur Steingrímsson
lo'kið námi við Iðnskólann
sem plötu- og ketilsmiður og
unnið um nok'kurra ára skeið
sem slíkur, en hin síðari árin
hafði hann á hendi vélgæzlu
á skioum.
Dúi var óvenju hagur mað-
ur, og er til eftir hann margl
góðra muna. er hann skóp i
frístundum sínum. Allir er
honum kynntust luku upp
einum munni um hans framúr-
skarandi prúðmannlegu fram-
komu og drenglund, ásamt
glaðværð græskulausri. Þessi
fögru skapgerðareinkenni hans
voru ætíð söm og jöfn, enda
ekki byggð á sandi, þar sem
á bakvið sló hið hreina og
prúða hjarta, en andinn göfg-
ur. Hann var kvaddur hinztu
kveðju í Fossvogskapellu af
miklu fjölmenni, og móðir
náttúra lét ek*ki vanta sitt
framlag til þeirrar stundár.
Sól skein í heiði, logn og véð-
ur hlýtt — Sá dagur var eins
og brosið hans. —-
Eiríkur Steingrímsson var
fæddur 21. sept. 1925 að Fossi
á Síðu, og var heitinn í höfuð
afa síns Eiríks bónda á Fossi,
sem sunnlendingum er að
góðu kunnur, enda setti hann
öðrum fremur svip á stórbrot-
ið og fagurt landslag. Á Fossi
átti Dúi bernsku- og æsku-
heimili í ástríkri umönnnun
móður og frænda; varð hSns
þroski bráðgiör
18 ára fluttist hann til
Rvíkur með móður sínni HÖlIu
Eiríksdóttur og hóf þar náms.
feril sinn Á þeim árum tók-
ust með okkur náin kynni. og
er ég nú lít til baka, renna
minningarnar um hugann liúf_
ar sem vorblær. lundin bíit
gcða o.g kímnigáfan milda,
elsku vinur. framkö'luðu áiínfit
friðsælar gleðistund'r o°' liúft
er beirro að minnast. Við ér-
irai fáir íslendingar og megum
illa missa góða starfskrafta
fyrir aldur fram og eftir bví
sem færri er á að skÍDa ber
meira, á svíd bvers einstak-
lings í umhverfinu. og nú er
evða bnr sem hann áður gekk,
hinn unai maður karlmannleg-
ur og fríður sýnum. En mesf-
nr er missir móðurinnar, sem
lirir hann og svrgir. hún sém
unni svni smum svo heitt og
bafði fómað æv' sinni honum
til handa. Þarf hún á bessari
bunebæru revnslustund á
knnnu breki s'ínn og trúar-
sav,nfæríngu að halda.
Somhug allna vina og
-r'mzlnrna.una hefnr bnn ósifer.
aðon ncr verðskulriorSan Riðj-
nm v?ð bosci öil a^ guðiegur
máttUr leiði hanr, og styrki
nú e°m óvaút fvrr
D”i. é*r 'kveð big hinátu
kveðiu V’UQr ncr pamf crða-
rnamcí ]S.Tp<v í r.'-QrQnrb 1-rqft—
í1 r ívan tdessa
störf bín á landi lifenda.
B. J.
IIIUIIIIIIHlllllItlllllHIIUIHHIHllllIlllIIIIIIIIHIIJIiitlIltlIll.iHIIiriflllllMIIIIHIIIIIIIIIlllllllHIIIIIHIlllllllllllllllBIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIllIlllllllllllllllllllIllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIJItl
zmrndir í Jomaica
blöð í Reykjavik hafa skrífað
um þetta mál á. þessum grund
vplli, málið þvi almennt af-
greitt á þenna.n einfalda hátt.
Eítir að ég hefi kynnt mér
ýmis ,gögn þessu viðkomandi,
finnst mér málið alls ekki
svona einfalt, heldur vert að
atþuga það litið eitt nánar.
Meðferð fisksins í vörzlu
kaupenda. 0
Flutningar og geymsla á
saltíi^ki í hitabeltislöndunum
er mjög háð lofthita. loftraka
svo og útbúnaði flutninga-
tækja og geymsluhúss. Kan-
adamenn, sem selja mikið af
saltfiskj til Mið- og Suður-
Ameríku, liafa látið rannsaka
vísindalega gej'msluþol salt-
fisks á mismunandi þurrk-
stigum, miðáð við mismunandi
lofthita og loftraka. (Skýrsla
Atlanzhafsstöðvar rannsókn-
arnefndar Kanada).
í fréttatilkynningu þeirra
Kristjáns Einarssonar og Jóns
Axels Péturssonar í Morgun-
blaðinu 17. febr. sl. segir m.
a. um geymslu islenzka fisks-
ins i vörzlu kaupenda:
.... „Létum við í ljós undr-
un ok'kar yfir því að nokkr-
um dytti í hug að geyma
saltfisk í ókældum geymslum
í loftslagi Jamaica, þar sem
hitinn er frá 28—32° C og
þar yfir og loftið mjög rakt
Þetta er vissulega rétt at-
hnyasemd hjá sendimönnum
S.I.F. Kaupandi á hinsvegar
að hafa svarað því að þetta
þyldi New-Foundlandsfiskur-
inn. Þessi fullyrðing kaup-
anda afsannast með niður.
stöðum rannsóknar Kanada-
manna, sem verður vikið að
hér á eftir.
Það sem ég vil vekja at-
hygli á í sambandi við geymslu
fisksins í vörzlu kaupanda er
eftirfarandi:
1. Sé lofthiti, loftraki og
aðrar gejmisluaðstæður á
Jamaica (samanber upplýsing-
ar Kristjáns og Jóns Axels,
svo og upplýsingar Veður-
stofu Islands) viðkomandi
geymslu hins íslenzka fisks,
borið saman við töflu hinnar
kanadiöku rannsóknar, verð-
ur að álíta að íslenzki fiskur-
inn hafi verið orðinn soðinn,
blautur og gulur, eftir 2 vikur
frá því að honum var skipað
upp í Jamaica, jafnvel þótt
hann hefði verið töluvert
meira þurrkaður heldur en að
hámarksvatnsinnihaldi því
sem ákveðið er fyrir þennan
markað.
2. Það er ekki kunnugt um
að kaupendur hafi gert neina
athugasemd um gæði við upp-
slcipun fisksins i Jamaica.
3. Eftir því sem bezt er
vitað er fyrsta kvörtun kaup-
enda um fiskinn dagsett um
mámiði eftir að fiskinum er
skipað á land á Jamaica.
4. Þegar Kristján Einars-
son og Jón Axel Pétursson
koma til Jamaica og fara að
a^huga skemmdirnar munu
liðnir nærri 2 mánuðir frá þvi
nefndum fiskfarmi var skipað
á land á Jamaica.
5. Hingað heim voru send-
ir nokkrir oakkar af hinum
skcmmda fiski. aðallega frá
þeirri verkunarstöð sem talið
va- í skýrslunni að einkum
æ+ti skemmda fiskinn.
Það vakti strax athvgli
mína að þessi fiskur bar þao
með sér að hafa soðnað. Ef
til vill vpr þó eftirtektarverð-
ast að í einum balla sem kom
frá' annari verkunarstöð var
allur fiskurinn einnig soðinn
en um fisk frá þeirri verkun-
arstöð hafði þó verið tekið
fram að hann hefði ekki
reynzt skemmdur.
Hér er engan veginn vefið
að gera tilraun til þess :að
breiða yfir neinar hugsanleg-
ar misfellur er kynnu að hafa
verið á verkun eða mati fisk«-
ins. Hinsvegar er algerléga
sýnilegt öllum sem athu.ga
gögn þau er snerta þetta mái,
að aðallega hefur fiskurintx
skemmzt, í óhæfri geymslu
kaupanda, eftir að fiskinum
er skipað á land í Jamaica.
Ef kaimaodi vpfur kvartað
og krafizf. skaðabóta eftir að
hafa siélfu„ gcvmt fiskian
vilmm eða iafuvel mánuðum
saman í óliæfri gevmslu. virð-
ist vera muðavnleet að fí,4k-
nrirm verði framvegis tekinn
út við nooskiouo af fulltrúum
kanoenfía osf seriQoftQ geri
þá bop-ar út om málið.
F.iomsr. virðist eðHlegt að ef
mn ágreínine or að ræða milli
krnnenda. og seljenda um
vörneæði væri ti'kvaddur fulí-
trúi frá Fiskmati r'kisins.
B. A Bergsíeinsson,
Fiskmatsstjóri. •