Þjóðviljinn - 04.03.1960, Síða 9

Föstudagur 4. marz 1960 — ÞJÓÐVILJINN — (9

Híti
fiw
rutr
i-iig
nu-
tií!
ag
m
Ritstjóri: Frímqnn Helgason
■ - * / s«
■.............. ■' '<$■ i
S > v

Þetta er skólaliúsið í Oberwiesenthal.
Eins og sagt var frá hér ó
sínum tíma, náðu skíðamenn KR
sambandi við Skíðasamband
Austur-Þýzkalands og varð sam-
vinna um það að KR skyldi
senda 4 menn til Austur-Þýzka-
lands til æfinga en Þjóðverjar

Þórður Jónsson í Are
sendu svo næsta %vetur 4 menn
hingað til æfinga. Nú hefur 1.
þáttur þessarar samvinnu farið
fram, með því að KR-ingar hafa
dvalizt þar eystra.og eru komn-
ir heim fyrir fóum dögum.
t stuttu viðtali við Martein
Guðjónsson, sem var einn af
þátttakendum, segir hann nokk-
uð frá dvöl þeirra félaga, og fer
það hér á eftir:
Við héldum beint til Ober-
wiesenthal, um Hamborg og
Berlín, og fengum þegar hinar
beztu viðtökur. Staður þessi
liggur á landamærum Austur-
Þýzkalands og Tékkóslóvakíu,
eru landamærin aðeins 60 metra
frá staðnum sem við héldum til
a. Lítil á greinir landamærin,
og hinum megin er lítið tékk-
neskt þorp. ,
í þorpi þessú er stærsti
iþróttaskóli Austur-Þýzkalands,
og þangað koma flestir íþrótta-
menn úr öllum greinum íþrótta
og frá flestum stöðum landsins,
og víðar að, og njóta þeir góðra
þjálfara í hverri grein. Nutum
við þeirra að sjálfsögðu líka.
Skóli þessi er starfræktur
*llan ársins hring fyrir allar
íþróttagreinar og er því alltaf
fullsetinn.
Við æfðum með liði Trakt-
ors sem er sterkasta félagið í
Alpagreinunum í Austur-Þýzka-
landi, og átti félagið 6 af 8
landsliðsmönnum. Skíðamenn
Traktors æfa flestar greinar
íþrótta nema knattspyrnu.
Traktor á íþróttaskóla þenn-
an en fimleikasambandið starf-
rækir hann.
í skólanum dvelja oft lands-
liðin í hinum ýmsu greinum, og
á meðan við vórum þar, dvaldi
þar einnig landslið kvenna í
handknattleik, sem keppir á
næstunni. Stunduðu þær ýmsar
æfingar, ekki fremur handknatt-
leik en eitthvað annað. Sund-
stúlkur voru þarna, og knatt-
spyrnulið til æfinga.
Staður þessi er mjög góður
fyrir brun, svig og aðrar vetr-
aríþróttir. Þar. er skíðalyfta sem
tekur 40 manns, og á bærinn
lyftuna.
Staður þessi er líka mikill
ferðamannabær, og dvelja þar
oft 2500 manns. Þorpsbúar sjálf-
ir eru 2800 talsins.
Góð skilyrði og aðbúnaður
Ég tel að við höfum haft þau
beztu skiiyrði sem Islendingar
hafa nokkurn tíma haft við æf-
ingar. Við höfðum allt fritt
þarna, fj'rst fJokks kennara og
viðurgerning. Okkur. var boðið
að velja um mataræði en við
kusum að borða hið sama og
aðrir. Við æfðum alla virka daga
eitir því sem tími leyfði en á
sunnudögum var svo mikið fjöl-
menni í brautunum og lyftunni,
um 3000 manns, að maður komst
ekki að. Við vorum svo heppnir
að sjá Helmut Recknagel í stökk-
keppni áður en hann fór til
Squaw Valley, og stökk hann
glæsilega. Við heilsuðum hka
upp á Glass, skíðastökkvarann
fræga, sem Austur-Þjóðverjar
telja mun betri en Helmut. en
hann meiddi sig um jólaleytið og
er enn á spítala.
Við teljum að við höfum haft
mjög mikið gott af þessum æf-
ingum, og að það eigi eftir að
koma betur í ljós.
Ekki hefur endanlega verið
gengið frá komu Austur-Þjóð-
verjanna hingað næsta vetur,
en gera má ráð íyrir að þar
geti róðið nokkru um, hvort bú-
ið verður að reisa skíðalyftu þá
í Skálafelli sem um hefur verið
rætt.
Þeir sem tóku þátt í förinni
til Austur-Þýzkalands voru
Hinrik Hermannsson, Davíð
Guðmundsson. Úlfar Guðmunds-
son og Marteinn Guðjónsson.
Skíðamenn voru einnig í Are
í Svíþjóð
Það verður ekki sagt, að skiða-
menn okkar hafi setið auðum
höndum í vetur. því að auk
þeirra sem voru í Austur-Þýzka-
landi. svo og þeirra olympíu-
fara sem voru í Austurríki og
Sviss. áður en þeir fóru vestur
til Squaw Valley, fóru þrír
skíðakappar til Áre í Svíþjóð og'
hafa dvalizt þar undanfarið en
eru nýkomnir heim.
Nóði Íþróttasíðan stuttu rabbi
við þá um dvöl þeirra í Sví-
þjóð. Það var Þórir Lárusson
sem sagði frá dvölinni þar.
Sagði Þórir að þeir félagar hefðu
verið þar í mánaðartíma. Áre
er mikil skíðasmiðstöð fyrir
sænska skíðamenn og þangað
leita einnig ferðamenn til dval-
ar. Þar var nægur snjór enda
er Áre á svipuðu breiddarstigi
og Reykjavík. Þar er góð að-
staða til æfinga, góðar brekkur.
Loftslag er þarna mjög heil-
næmt og þurrt og hafa dvalizt
þar löngum asmasjúklingar sér
til heilsubótar. Járnbrautirnar
eiga þarna líka hvíldarheimili
fyrir starfsmenn sína og þær
eiga lyftur þær sem þar eru
notaðar.
Við æfðum um 6 tíma á dag,
þar af 1 Vi í braut en hinn tísn-
ann frjálst. Er mikið gert af
því þar úti (sama sagði Mar-
teinn frá A-Þýzkalandi).
Þarna hittum við Stig Selland-
er, sem. er nú hættur keppni i
stórmótum, en keppir sér til
gamans í minni mótum.
Þar var einnig hinn kunni
skíðakappi Áke Nilson með ung-
lingalandsliðið sænska. Við
dvöldum um tíma á íslenzkum
heimilum; ef svo mætti segja.
því að Óli Haukur, sem margir
munu kannast við, og eiphig
Erik Södering', sem margir skiða-
menn hér heima munu kannast
við og giffur er íslenzkri konu,
buðu okkur dvöl á heimil.um
sínum nokkurn tíma og var þar
gott að vera.
Kvað Þórir þá félaga hafa
haft mikið gott af ferðinni, og
með góðri aðstöðu getað stundað
íþróttina af kappi. Voru þeir
þar á vegum félaga sinna, Ár-
manns og ÍR.
Þeir sem fóru voru, auk Þóris,
Úlfar, Jón Andrésson ÍR og
Þórður Jónsson Ármanni.
SCnattspyrnudém
ararnir seinir
Davið, Hinrik, tílfar og Mar'teinn við skólahúsið,
Fyrir nokkru barst knatt-
spyrnudómurum bréf frá
stjórn Dómarafélagsins þar
sem þeir eru spurðir um það
hvort þeir ætli að taka þátt í
dómarastörfum næsta sumár.
Var frestur á svari gefinn til
1. marz.
Þann dag hitti fréttamaður
íþróttasíðunnar formann Dúm- ■.
arafélagsins, Einar Hjartarsbn
og spurði hann hvernig hefði
„smalazt“, þegar hann fór að
,stugga“ knattspyrnudómur-
um saman. Einar kímdi við og
sagði að vægast sa.gt væru þeir
seinir til. Alltof fáir hefðu gef-
ið sig fram fyrir tilskilinn
tíma og það menn sem hann
kvaðst vita að yrðu mcð. Tím-
inn hefði því verið framlengdur
út þessa viku, og kvaðst hann
vona að enn bærust svör fyrir
þann tima.
Hvernig væri fyrir félögm,
sem eiga dómara, að gera þá. _
kröfu til þeirra að þeir sinjj'C I
þessum störfum? Hvað len°'i
skyldi það loða við stjórnir fé-
laganna að þær láti sig engíi
skipta dómaramálin, og það
þótt þær verji öl'um kröfthm
sínum til þess að búa til kepp-’i
sem flest lið, vitandi að í hverj.
um leik verður að vera dóm-
ari?
Væri ekki líka hægt að segja
um stjórnir félaganna að þær
væru „seinar til“? J
_