Þjóðviljinn - 26.03.1961, Blaðsíða 11

Sunnudagur 26. marz 1961
ÞJÖÐVILJINN
at
Útvarpið
: ' ■ i.í/>rf '■ íftff (f.t *t f-‘,V .
I da# er sunnudag:iu* 26. inarz.
Gabríel1. Dymbflvika. TÚngl í
liásuðri kl. 20.44. Árdegisháílæði
kl. 1.10. Síödegisháilæði ‘Id. 13.37.
Næturvarzla vikuna 2G. marz til 1.
apríl er i Ing'ólfsapóteki.
Slysavarðstofan er opln allan sól
arhringinn. — Læknavörður L.R
er á sama stað kl. 18 til 8, sím)
1-50-30
ÚTVARFIÐ
1
DAGí
8.30 Fjörieg músik að morgni dags.
9.00 Fréttir. 9.35 Morguntónleikar:
a) Ko.nsert nr. 1 í f-moll fyrir
strengjasveit eftir Durante (A.
Scharlatti hljómsveitin leikur; T.
Schippers stjórnar). b) Walter
Ludwig syngur lög úr lagaflokkn-
um Malai-astúlkan fagra op. 25
eftir Schubert. c) Pianókonsert
nr. 1 í C-dúr op. 15 eftir Beet-
hoven F. Gulda og Filharmoniu-
sveit Vínarborgar leika; K. Böhm
etjómar). 11.00 Messa í Laugar-
neskirkju. 13.15 Erindi: Uni þján-
inguna (Jóhann Hannesson próf.).
14.00 Miðdegistónleikar: Banda-
risk tóniist fiutt af Eastman
hljómsveitinni, biásarasveit og
kór. Stjórnendur: H. Hanson, Fr.
Fennell og David Felter. a) Con-
certo grosso nr. 2 eftir Ernest
Bloch. b) Sönglög eftir A. Hov-
haness, William Bergsma og J.
Avshalomov. c) B:a.llata, eftir C1
Williams. d) Konsert fyrir 23
blásturshljóðfæri eftir Walter
Hartley. 15.00 Kaffitminn: Þor-
valdm’ Steingrímsson og félagar
hans leika. 15.35 titvarp frá
iþróttahúsi á Keflavíkurflugvelli:
Sígurður Sigurðsson lýsir hand-
knattleikskeppni mil’.i sænska
liðsins Heim og íslenzka þátttöku-
liðsins í heimsmeistarakeppninni.
16.45 Endurtekið efni: Þrír þing-
eyskir Ihagyrðingar, Baldur á
Ófeigsstöðum, Egill á Húsavík og
Steingrímur í Nesi. fara með
stökur og gamankviðlinga; Bjart-
V
Kióá! iiiiiinl rV I(:diii,n,:H ■«
mar á1: 'SáVffli 1 flýt'úV ’ inngangyófð
<Á-ður útvarpað 20. iíóvj sl.). JÍ7.30
Barnatími (He'ga og Hulda Va.l-
týsdætur): a) Leikrit: Leynigarð-
urinn eftir Fnances Burnett; 1.
hluti. — Leikstjóri: Hildur Kal-
man. b) Sagan Klifurmúsin og
hin dýrin í Hálsaskógi; (Kristín
Anna Þórarinsdóttir). 18.30 X:>etta
vil ég heyra: Freymóður Jóhann-
esson velur hljómplötur, 19.30
Fréttir og íþróttaspjaU. 20.00 Er-
indi: Haust í Þjóðrsárdal (Dr.
Iiristján Eldjárn). 20.25 Þjóðleik-
húskórinn syngur íslenzk lög. —
Stjórnandi Dr. Hallgrímur Helga-
son. 20.55 Á förnum vegi (Stefán
Jónsson og Jón Sigurbjör.nsson
taka saniin dagskrána). 21.45
Tónleikar: Trúðasvíta, op. 26
eftir Dmitri Ivabalewski (Sinfón-
iuhljómsveit útvarpsins í Leipzig
leikur; Heinz Frieke stjórnar).
22.05 Danslög, valin og kynnt af
Heiða.ri Ástvaldssyni. 01.00 Dag-
ekrárlok.
Útvarpið á morgun:
8.05 Morgunleikfimi: Valdimar
Örnólfsson leikfimikennari og
Miagnús Pétursson píanóleikari —
8.15 Tónleikar. 8.35 Tónleikar. 9.10
Veðurfregnir. 9.20 Tónleikar. 13.15
Búnaðarþáttur: Mjólkurmálin —
(Dr. Geir V. Guðnason). 13.30 Við
vinnuna: Tónleikar. 18.00 Fyrir
unga, hlustendur: Æskuminningar
Alberts Schweitzers; V. (Baldur
Pálmason). 18.30 Þingfréttir. —
Tón.’eikar. 20.00 Útvarp frá AI-
þingi: Almennar stjórnmálaum-
ræður í sameinuðu þingi (eldhús-
dagsumræður); — fyrra. kvöld. —
Tvær umferðir, 25—30 min. og
20—25 mín., samta.ls 50 mínútur
til handa, hverjum þingflokki.
Röð flokkanna: —-
Framsóknarflokkur,
Sjálfstæðisf’okkur,
Alþýðubandalag,
Alþýðuflokkur.
Dagslcrárlok um klukkan 23.30.
Bókasafn Dagsbrúnar Freyjugötu
27 er opið föstudaga kl. 8—10 e.h.
og laugardaga og sunnudaga kl.
4—7 e.h.
Skipih
I dag er Önorri
Sturluson væntanleg-
ur frá N.Y. kl. 08.30
Fer ti.1 Glasgow og
Amsterdam kl. 10. Leifur Eiríks-
son er væntanlegur frá N.Y. ki.
07.00. Fer til Oslo, Kaupmanna-
hiafnar og Helsingfors kl. 08.30.
Hvassafell er á Ak-
ureyri: Arnarfeii fór
24. þ.m. f.rá Hafnar-
firði á’eiðis til Gdyn-
ia, Rieme og Rotterdam. Jökul-
fcll fer í dag frá Hornafirði til
Vestmannaeyja og Faxaflóa. Dís-
arfell er í Rotterdam. Litlafell er
í olíuflutningum i Faxaflóa.
Helgafell er í Hafnarfirði.
er væntanlegt til Reykjavíltur 30
þ.m. frá Batumi.
Laxá fór 24. frá
Havana áleiðis til
Reykjavíkur.
Samtök hernámsandstæðinga.
Skrifstoían Mjóstræti 3 er opin
aila virka daga frá kl. 9—19.00.
Mikil verkefni framundan. Sjálf-
boðaliðar óskast. — Símar 2 36 47
og 2 47 01.
Tæknifræðmgafélag Islands.
Skrifstofan er i Tjarnargötu 4,
III. hæð. Upplýsingar: Mánu-
daga, þriðjudaga og föstudaga
klukkan 17—19, laugardaga klukk-
an 13.15—15.
Trúlofunarhringir, stein.
hringir, hálsmen, 14 og 18
kt. gulL
/ : C:\l 2 3 6 fc» j
7 3 m! c
j,° u ■ ;'t . ,‘Z
í ■ /3 Si
,y /5 / ?
/8 /9 2o
21 !
Lárétt:
2 þrjót 7 fj'rstir 9 kappa 10 sár
12 nýta 13 úfið 14 ás 16 missir
18 svell 20 frumefni 21 peningar.
Lóðrétt:
1 spil 3 sk.st. 4 gott 5 farfa 6
klettar 8 utan 11 verðmiklar 15
fisk 17 áhald 19 frufnefni.
Si
fyrir ferminguna.
iðgarður
í
Þórsgötu 1 — Sími 17514.
isigar-
Baliiur
fer til Rifshafnar, Gilsfjarð-
ar og Hvammsfjarðarhafna
og til Flateyjar á þriðjudag.
Vörumóttaka á mánudag.
Sængur
Etidurnýjum gömlu sæng-
urnar. Eigum dún og fiður-
held ver. Seljum æðardúns-
og gæsadúns-sængur.
Fiðurhreinsunin, Kirkjuteig
29. — Sími 33301.
Skautar
Skíði
Bakpokai'
Svefnpokar
Vindsængur
Ferðaprímusar
Skíðaskór
Knattspyrnuskór
Sundskýlur
Sundbolir
Útiæfin.gaföt
Aflraunagormar
Sjónaukar
ALLT TIL ÍÞRÓTTA*
IÐKANA.
r
Skólavörðustíg 17 T
Sími 15196. )'
Trúiofanir
Áfmœli
Skugginn og tlndurinn

EFTIR
RICHARD
MASON
97. DAGUR
frá þessu dálæti hennar á yð-
ur,“ sagði dómarinn aftur.
..Hvenær urðuð þér varir við
það?“
„Hún sagði mér hað sjálf.
Hún hafði fengið þá hugm.vnd
að hún væri ástfangin af mér.
Ég tók það ekki mjög háúðlega,
vegna þess að ég vissi að það
stæði ekki iengi.“
,.Þér haíið auðvitað sagt
rektor frá þessu?“ sagði dómar-
inn.
..Nei, herra Pawley vissi ^ekk-
ert um það.“
„Hefði það ekki verið skyn-
samlegra . . .?“
- ,,Ég áleit sjálfan mig færan
um áð íást við Silviu.“
Dómarinn sat um stund og'
sió blýantinum í borðið; hann
var dálítið kvíðinn á svip eins
og hann vissi ekki almennilega
tii hvers var nú ætlazt af hon-
um. Svo sag'ði hann dálítið nið-
urdreginn:
,.Ég vona að þér hafið ekkert
á rnóti því að ég spyrji yður,
herra Lockwood . . . það gæti
virzt óþörf spurning ... en
hvernig voru yðar eigin tilfinn-
finniwgar í garð Silvíu?“
,,Ég hafði meiri áhuga á henni
en flestum hinna barnanna,
vegna þess að hún þarfnaðist
méiri hjáipar En að sjálfsögðu
var ég ekki ástfanginn af henni.‘
Og þér hafið ekki gefið
henni neitt tilefni . . .?“
,.Ég gerði henni alltaf full-
komlega ljóst að um slíkt væri
ekki að ræða.“
Bennet hvíslaði aftur ein-
hverju að dómaranum. Meðan
hann hvíslaði horí'ði hann á
Douglas. Augnaráð hans var
hvasst og stingandi og andlits-
drættirnir hvassir og svipurinn
metnaðargjarn. Það var eins og
hann væri viss um, að þrátt fyr-
ir litarhátt sinn og háraiag.
yrði hann hæstaréttardómari
að lokum. Hann virtist nú vera
um, það bi! hálfþrítugur.
..Dómarinn sagði: „Eruð þér
kvæntur, herra I,ockwood?“
,,Ég var það.“
..Eruð þér ekkjumaður?"
„Nei, ég er íráskilinn."
Það varð þögn og hitinn í
bókasai'ninu varð næstum enn
meira kæfandi. Hann fann að
svitinn rann af enni hans. nið-
ur kinnar og höku og alveg
niður á háls. Hann tók upp vasa
klútinn sinn og þurrkaði sér í
framan. Svo sagði dómarinn með
dálitlum þjósti: „Auðvitað getum
við ekki áfellst yður fyrir það.
. . . Ég geri ráð fyrir að þér
hafið haft talsvert af börnum
að segja.“
„Ekki mjög mikið.“
,.En þér haíið þó kennt börn-
um um tíma?“ Hann var að
reyna að vera hjálpsamur.
..Ekki ■ fyrr en ég kom að
þessum skóla.“
„En þér haíið þó verið ör-
uggur um sjálfan yður — ég á
við gagnvart telpu sem sagði
yður . ..?“
„Já, ég var öruggur."
„Yður hefur ekki dottið í hug
að það væri viss áhætta —“
„Mér flaug aldrei í hug að
það væri hætta á sjálfsmorði.“
Dómarinn blaðaði í skjölum
sínuni og spurði s’ðan með
hljómlausri röddu: ,,En nú vilj-
ið þér halda því í'ram, að hún
hafi frarriið sjálfsmorð yðar
vegna?“
..Nei, ekki beinlínis.“ sagði
Douglas. „Hún framdi sjálís-
morð, vegna þcss að hún hélt
að hún myndi eignast barn. Hún
laumaðist burt með Jóa — með
Wilson, — og' það var mér að
kenna.“
\
Það var ómögulegt að heyra
hvað Bennett sagði, en það var
eitthvað mikilvægt. Hann iagði
áherzlu á það með því að slá
tveim . fingrum í lófa hinnar
handarinnar. Dómarinn fletti
blöðum sínum og' sagði síðan:
,,Já, ég held við verðum að
reyna að upplýsa þetta dálítið
betur. Undir hvaða kringum-
stæðum hótaði Silvía að gera
dppistand, herra Lockwood?'1
„Eí hún kæmist að þvi að ég
væri ekki ástíanginn aí henni.“
„Voruð þcr ekki að segja okk-
ur rétt áðan. að þér hei'ðuð allt-
af gert henni það skiljanlegt?"
,,Ég reyndi það, en hún trúði
þv'r ekki."
„En síðdegis á iaugardag virð-
ist hún haía . . .“
..Já, þá virðist hún hafa trú-
að liví. Ég býst við að hún hafi
verið að velta þv: fyrir sér og
komizt að þeirri niðurstöðu að
það væri satt.“
Bennett hvísiaði einhverju að
dómaranum og' einblindi á Dou-
glas á meðan. og Douglas beið
i kæfandi hitanum. Svo sagði
dómarinn og lét sem hann hefði
sjálíur upphugsað spurning'una:
„Hittuð þér alls ekki Silvíu sið-
degis á iaugardag, herra Lock-
wood? Áður en ailt þetta kom
fyrir?“ Hann hikaði. Andartak
datt honum i hug að segja að
hann hefði hitt hana, en honum
datt engin skvnsamleg skýring í
hug í fljótu bragði.
..Nei," sagði hann.
Hann heyrði hve rödd hans
hljómaði íalskt í kyrrðinni í
bókasafninu. Kyrrðin hélzt og
við það varð lygi hans meiri og
gegnum þögnina íann hann enn
augnaróð Bennetts hvíla á sér.
Dómarinn sneri sér í áttina til
Pawleys og sagði með áhyggju-
svip:
„Ég verð að segja, að mér
finnst það furðuleg ráðstöfun að:
setja vandræðabanv, i umsjá ó-
reynds kennara . . . Enda þótt
mér hafi áðan fundizt sem
herra Lockwood hefði mikla.
reynslu ... En ég er ekki hing-
að kominn til að —" Hann hall-
aði sér afturábak til að heyra
hvað Bennett hel'ði um málið að>
segja. Það virtist vera eríitt
að orða spurninguna, og hann
hugsaði sig um andartak og
bar síðan málið undir Bennett.
aftur. Svo sagði hann:
„Herra Lockwood. ætii þér
getið ekki hjálpað mér . . . Er
ekki hugsanlegt að eitthvað. hafi,
gerzt á laugarclaginn — eitthvað-
sérstakt:. skiljið þér — sem hcíði.
getað komið henni til að gera
þetta? Ég spurði yður áðan
livort þér heiðuð séð hana. Efuð:
þcr alveg viss?"
Hann ieit af Bennett. en hann
vissi að hann gæti ekki logið
aftur. Hann sá, ógreinilega
andlit foreldranna og blaða-
mennina sem biðu með blýant-
ana ó loíti.
„Jú, ég sá hana.“ sagði hann.
„Hún kom niður að húsinu til
mín."
„Og virtist hún ekki vera i.
uppnámi . . .?“
,,Jú," sagði hann. „Ég átti ekkj.
von á henni, og ég var ekki einrt
og hún varð mjög æst —“