Þjóðviljinn - 08.06.1961, Qupperneq 6
6)
ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 8. júnli 1961
Fimmtudágur 8. júní 1961 — ÞJÓÐVILJINN — (7
þlÓOVILJINN
fitsefandl: Samelnlngarflokkur alþýðu — ^Sósíalistaflokkurinn. — Ritst.iórar:
tóagnús Kjartansson (áb.), Magnús Torfi Ólafsson, Sigurður Guðmundsson. —
ITréttaritstJórar: ívar H. Jónsson, Jón Bjarnp,son. — Auglýsingastjóri: Guðgeir
Magnússon. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýslngar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19.
■iml 17-500 (5 líncrV Askriftarverð kr. 45 á mán. — Lausasöluverð kr. 3.00.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
Ofstækismenn
^tferli stjórnarklíkunnar í sambandi við kjaradeil-
xirnar hefur verið með þeim endemum að hlið-
stæður eru naumast til hér á landi, og hafa þó marg-
ar ríkisstjórnir verið hér af lakasta tagi. Þeir sjö
ráðherrar sem aðsetur eiga í stjórnarráðinu hafa sfet
af öllu komið fram sem ríkisstjórn er slíkt nafn
verðskuldaði; því fer mjög fjarri að þeir hafi talið það
verkefni sitt að leysa deilurnar og tryggja fram-
leiðslu og afkomu landsmanna; allar athafnir þeirra
hafa verið við það miðaðar að koma í veg fyrir
samninga, draga verkföllin á langinn og gera þau tor-
leystari.
TKegar verkföllin hófust höfðu fulltrúar atvinnurek-
enda og verKafólks ræðzt við um fimm mánaða :
skeið. Allir áttu von á því, að síðustu dagarnir fyrir :
verkföllin yrðu notaðir til þess að reyna til þrautar }
hvort samningar gætu tekizt, að sáttasemjari myndi }
nota tímann til hins ýtrasta. En sú varð ekki raun- [
in á. Þrjá síðustu daga fyrir verkföll var alls ekki }
ræðzt við, og duldist engum að ríkisstjórnin hafði i
fyrirskipað sáttasemjara að sjá svo til að ekki yrði }
reynt að leysa málin með samningum.
T staðinn mælti ríkisstjórnin svo fyrir að reynt skyldi \
að beita valdboði, skammta verkfallsmönnum j
kaup og kjör og láta fylgja taumlausar hótan- j
ir. 'Ekki eru ráðherrarnir svo glámskyggnir að
þeir hafi ímyndað sér að þessi yfirgangur ríkisvalds- I
ins nægði til þess að beygja íslenzkt verkafólk; þess- \
vegna gat miðlunartillagan ekki haft neinn tilgang I
annan en þann að koma í veg fyrir raunverulegar \
samningaviðræður um skeið, draga málin á langinn \
gera- þau flóknari og átökin harðari. \
Tjegar miðlunartillagan hafði verið felld með mikl- j
*■ um yfirburðum, gerðust þau tíðindi að stærsti at- j
vinnurekandi landsins, samvinnuhreyfingin, neitaði að j
taka þátt í þessum gráa leik lengur, hóf samninga- |
viðræður við verkalýðsfélögin og samdi á Akureyri. j
Hver ríkisstjórn með eðlileg viðhorf hefði fagnað'j
slíkum atburði, þegar hinn stærsti atvinnurekandi
féllst á kjarabætur án þess að gera nokkrar kröfur j
til ríkisvaldsins í því sambandi, en sú varð ekki
Eraun á hér. Ríkisstjórnin og málgögn hennar hafa
hafið trylltar árásir á samvinnuhreyfinguna af þessu
iilefni og hótað beinum ofsóknum ríkisvalds og pen-
Ángastofnana.
Tjegar langstærsti atvinnurekandi landsins hafði tek-
ið .þessa afstöðu taldi öll þjóðin einsætt að ekki
yrði úndan því komizt að semja án tafar. Fjölmarg-
ir atvinnurekendur voru sama sinnis, ekki sízt flug-
félögin sem höfðu verið látin tapa milljónum á millj-
ónir ofan til þess að streitast gegn smávægilegum
kjarabótum til 40—50 manna. Þegar svo var komið
að þessi félög töldu sér ekki fært að sóa fjármunum
sínum þannig lengur heldur yrðu þau að semja, tók
rikisstjórnin enn í taumana og setti ofbeldislög til
þess að koma í veg fyrir að flugfélögin veldu þann
eina kost sem er skynsamlegur. Með þessum kúgunar-
lögum átti ekki aðeins að koma í veg fyrir að flugfélögin
semdu, heldur voru þau að sjálfsögðu vísbending til allra
atvinnurekenda um að halda áfram þvermóðsku sinni
og sóa milljónatugum fyrir þjóðairheildinni í stað
þess að sætta sig við óhjákvæmilegar staðreyndir.
TTáðherrar sem þannig hegða sér eru ekki að stjórna
ríki, heldur stefna þeir að dagvaxandi óstjórn. Þetta
eru glórulausir ofstækismenn, og hver valdadagur
þeirra er þjóðinni til óþurftar. Einasta nytjaverkið sem
þeir geta gert úr þessu er að hunzkast úr ráðherrastól-
. unum, en auðvitað munu þeir ekki gera það fremur
en annað þarflegt fyrr en þeim er lúskrað til þess. — m.
Vöidu á enni sér iim ókomin ár stimpilinn: VERIÍFALLSBRJÖTU11
Það er dimmt; að svo miklu
is leyti sem getur orðið dimmt
sl á íslandi á þessum árstíma.
Hl Flestir Reykvíkingar gengnir
M t;l náða, eða í þann veginn
m leggja höfuðið á kcddann
HÍ5 ------og lesa bænirnar sínar,
= þeir sem enn halda þeim
= gamla kristna sið.
= Þá heyrist allt 'i einu flug-
vélagnýr af Rey'kjavíkurflug-
velli. Ljós hafa verið kveikt
s á millilandaflugvél Flugfélags
= Islands. Samtímis eru brautar-
= ljósin kve'kt. Flugvélin rermur
út á brautina, s’ðan erhúnknú-
m m á loft. Hún hverfur til suð-
= austurs.
g „Var haít hljóti"
== Við venjulegar lcringum-
js| stæður er það ekkert óvenju-
m legt að flugvél hefji sig á
loft af Reykjavíkurflugvelli.
iH En undan.farna daga hefur
verið hljótt yfir flugvellinum,
vegna verkfalls, af því flugfé-
lögin neita hinum fáu verka-
=|§ mönnum er hjá þe’m vinna
= nm að hækka kaup þeirra um
= brot af þeirri upphæð sem þau
§HI segjast tapa á hverjum degi
= sem flugvélarnar stöðvast.
= Brottför flugvélarinnar vakti
því nokkra athygli þeirra er
11= ekki voru gengnir til náða eða
|H voru enn að lesa kvöldbænirn-
m ar. Daginn eft'r skýrði Morg-
|H unblaðið frá þv'i að flugvélin
m hefði farið og sagði:
m „Var liaft hijótt um fyrir-
M ætlanir þar að lútandi, en
m Guðmundur J. hafði engu að
síður veður af þeim.“
Þá dreymir um
þrælahúðir
Acbmorgni skein sól. 1 hönd
fór friðsamur en erilsamur
dagur hjá verkfallsvörðum
Dagsbrúnar. Atburður nætur-
innar var hvarvetna ræddur
bæinn; vakti undrun ^>g
„Leiðin íil bættra
lífskjara"
I hvíta húsinu við Lækjar-
torg ríkti e'kki gleðin einskær;
ekki aðeins óblandinn fögnuð-
urinn ýfir þvi að verkfalls-
brot hafði tekizt f skjóli lið-
ins næturhúms. Ráðherrarnir
voru önnum kafnir — við
lagasetnimgu. Ekki lög um það
að verkamenn skyldu hafa
kaup sem þeir og fjölskyldur
þeirra gætu lifað fyrr. Nei,
heldur við að setja lö.g uin að
kaup verkamanna inætti ekki
og skyldi ekki hækkaJ
„Leiðin til bættra lífskjara“
er að þeirra dómi sú að halda
verkamönnum á hungurstigi
meðan auðfurstar kýla vömb
sína.
Undir kvöld birt'st árang-
urinn af löngu strti ráðherra
íhalds og atomkrata: Þræla-
lög sem banna verkföll hjá
flugfélögunum. Formaður anm-
ars flugfélagsins varð svo
barmafullur af hamingju yfir
þessum þrælalögum að liann
kvaddi blaðamem á fund sinn
og lýsti fögnuði sínum og
hamingju. Hefðu ýmsir ætlað
þeim manni næmari sómatil-
finningu. Formaður hins flug-
félagsins var svo hcgvær að
hann .fagnaði í einrúmi.
Þau voru að þakka
írestinu
Það fór reið'alda um ger-
vallt Island þegar þrælalög
r‘ikisst;jórnarinnar voru lesin
í kvöldfréttunum. Flugfélögin
íslenzku hafa notið þeirrar
hamingju að vera óskabörn
þjóðarinnar. I landi fjarlægu
öðrum heimsálfum gegna þau
mikilvægu hlutverki á dögum
hraða oklcar tíma. Þess höfðu
þau not:ð í ríkum mæli. Allir
vildu styðja vöxt þeirra og
viðgangs.Án þess væru þau
ekki til í dag. Dagsbrún hafði
ekki aðeins gefið þeim einfald-
an frest eins og öðrum at-
vinnurekendum, heldur tvö-
faldam frest, til þess einfalda
verks að skilja að verka-
man.nsf jölskylda getur ekki
lifað mannsæmandi lífi i dag
fyrif 4 þús. kr. á mánuðl.
Nú voru fiugfélögin að
þakka Dagsbrún tvöfa.lda
frestinn.
Félögin sem verið) höfðu
óskabörn þjóðarinnar voru nú
orðin vandræðabörn henrar.
— Þegar eftirlætisbörnin í
gamla daga tóku udp á því
að gerast vandræðabörn var
gripið t:l vandarins.
Enn er til nóg hris á Islandi.
Þar íer, Guðmundur J.
oq menn hans
Það barst út um bæinn síð-
degis 3. þ.m. — á fæðingar-
degi þrælajaganna — að von
væri á flugvél Flugfélags ís-
lands til Reykjavikur. Nú fór
það ekki alveg eins hljótt og
Hversvegna höfðu forráða-
menn Flugfélagsins ,,bljó;t“
um brottför f lugvélarinnar ?
Af því þessir heiðursmenn
skömmuðust sín; þe:r voru að
stelast. Þess vegna völdu þeir
dimmasta tíma næturinnar
eins og þjófarnir. Vafalaust
hafa forráðamenr.i Flugfélags-
ins og ráðherrarnir/ þakkað
guði í kvöldbænum síaum fyr-
ir að þeir væru nú ekki eins
og aðrir menn —: þeir voru
orðnir verkíallsbrjótar.
Flugvélin á að lenda á næstu augnablilnim. Verkfallsverðir bíða við
vélarinnar. — Þá er tilkynnt að flugfélagsmenn hafi flúið af hólmi —
stigann komu flu,g-
til Keflavíkurvallar!
þjófflugiö nóttina áður, Þó var
þetta enn feimnismál. Um
ellefuleytið að kvöldi sést ó-
venjumikill ,,jóreykur“ á veg-
inum að skála Flugfélags Isl.
á Reykjavíkurflugvelli. Þegar
að er gáð kemur í ljós að þar
fer Guðmundur J. og menn
hans. Nokkrir eru einnig
komnir til að taka á móti far-
þegum flugvélarinr.ar. Kl.
11,20 kemur Njáll Símonarson,
fulltrúi Flugfélagsins, og eitt-
hvað er komið fleiri Flugfé-
lagsmanna. Enn bæt:st 'I hóp
þeirra sem ætla að taka á
móti farþegum. Þeir hafa orð
á að Guðmundur J. sé lið-
stetkur og spyrja hvað standi
til. En Guðmundur J. verst
allra frétta um fyrirætlanir
sínar. Og við nánari eftir-
grennslanir kemur í ljós að
hér er statt aðeins lítið brot
af liði verkfallsmanna.
Beðið með eítir-
væntingu
Það er e'kkert að gera
nema bíða. Ég fer inn og læt
fara vel um mig i biðsalnum.
Brátt er hann orðinn fullur
af liði Guðmundar J. og fólk-
inu sem biður væntanlegra
farþega; eitthvað var komið
af forvitnum áhorfendum —
auk m'in og „kollega" minna
við Moggarin, sem komnir vor-
um í „embættiser’’ndum“!
Margir renna grunsemdaraua-
um til liðs Guðmundar J-
annars er sniallað i salm'm —
og beðið með eftirvæntingn.
Vélin nálgast
Það er tekið að tilkynna i
hátalara um væntanlega komu
flugvélarinnar. Tollheimtu-
menn og útlendingaeftirlit
birt'st. Fleiri hátalaratilkynn-
ingar; og spenningurinn eykst.
Það er tilkynnt að flugvélin
komi kl. hálfeitt. Litlu siðar
að hún komi kl. 10 mín. yfir
hálfeitt. Það er líkt og hún
hafi fundið mótvind þegar húr.
nálgað’st ströndina. Skyndi-
lega kemur hreyfing á lið
Guðmundar J. og ég rölti út.
Þar er kominn Guðmundur J og menn hans að afgreiðsluskála Flugfélags Islands á Reykja-
víkurflugvelli.
Guðmundur J.
ganga austur
og menn hans
með bygging-
unni. Nokkrir þeirra fara inn'
fyrir girðinguna, þar til Guð-
mundur segir: Ekki fleiri inn
á völlinn drengir — þlð verð-
ið látnir vita ef ykkar gerist
þörf.
Flvðu aí vellinum
Aðalhópurinn verður eftir
og b'iður. hinir ganga um-
hverfis bvggmguna og að
flugvélarstiganum framan við
hana; bíða b^r rclegir og
kurte'sir sem hefðu þeir gensr-
ið í 'kirk.iu. Stúlkur í skrif-
stofugluggum bvggingari''inar
siá að lið Guðmundar J. er
ekki í ,.úniform:“ -— en ssmt
er þar margur knálegur stráv-
ur. Hópur Guðmundar J.
stendur sér úti v'ð stiVann.
Tollheimt”mpnn. Flugfélags-
men.n. útlendingaeftirlit og
aðri” stnnda nær hús'nu. Þ”ð
er pTIP'n'-rncnir p •mörcn11
ng h-nam'r }.n,fa hl.ióðnað.
Stundin er
Þá, gellnr við í hátaleranum
að flugvél Fl"gfélag« Islands.
sé lent ■-— á. KeGrvíkurflug-
vell'! Þa'ð kveður við almenn-
ur híátur.
Flugfélag íslands liafði flú-
ið pilta Guðmundar J.
Þannig lauk þeirri lotu.
Flu.gfélögin liöfðu átt valið
milli þess að verða við óskum
verkamaniia sinna, um kaup
sem þeir gætu lifað fyrir —
eða skipa sér í hóp fjand-
manna íslenzkrar alþýðu. Þau
völdu að skipa sér í fjanda-
flokkin. Þau aíhentu sjálfsá-
kvörðunarrétt sinn ‘I hendur
Vinnuveitendasambandinju; —
gert sjálf sig að aumingjum.
Sú ákvörðun þeirra olli
mörgum miklum vonbrigð-
um og sársauka. En þau áttu
valið. Þau völdu á enui sér
um ókom:nn ár stimpilinn
„VERKFALLSBRJÓTUR".
Þeirra er ábyrgðin.
J. B.
«>
Árbæjarsafnið opnað sl.
sunnudag; fyrr en áður
Árbæjarsafn var opnað á
þessu sumri sl. sunnudag. Er
það í fyrsta lagi, því að áður
hefur safnið ekki verið opnað
fyrr en 20. júní.
Á útivistarsvæðinu i Árbæ
eru nú þrjú liús til sýnis fyrir
almenning og hið fjórða, Dill-
onshús, komst á grunn rétt
fyrir mánaðamót. Aðgangseyr-
ir í einn lagi fyrir öll húsin
er kr. 10 fyrir
kr. 5 fyrir börn
aldurs, sem koma ein síns
liðs, en ókeypis fyrir börn í
fylgd með fullorðnum.
I Árbæ og Smiðshús hafa
bætzt góðir munir, svo sem
gamalt skatthol og fallegur
f.
Láru og Vilhjálms Finseris
sendiherra, 'i Árbæ.
Þá er torfkirkjan frá Silfra-
stöðum í fyrsta sinn opin al-
menningi t:l sýnis, en hún er
húin góðum kirkjugripum.
Veitingatjaldi verður slegið
upp á túninu, likt og í fyrra,
eins fljctt og kostur er, en
þá varð Árbæjarkaffi vinsælt
hiá beim pem höfðu dvöl á
fullorðm og t útiv'starsvæðinu í góðviðri um
innan 16 ára helgar.
j Það skal tekið fram, að með-
an safnið er op:ð fara engar
I kirkiulegar athafnir fram í
, torfkirkiumii á sýningart.íma,
.heldur fvrir hádegi. Daglegur
, sýningart’ími er frá kl. 2 til
hengilampi í Smðshúsi, en 6 e.h., um helgar einum tíma
dúnhreinsunartæki frá Engey lengur eða t:l kl. 7, en lokað'
°S sýnisliorn af teppasafni á mánudögum.
iiiiiimiiiiimmiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiii
uqlti&niqtsf'
1
5 Thórsarámir og aðrar af-
E ætur þjóðfélagsins hafa
5 löngu fundið að hverskonar
E spákaupmennsku cg gróða-
E \ brall hefur verið auðveld-
= ara að framkvæma áratug-
ónafyrirtæki of langt. Það
er ekki nóg afsökun þó illa
fangið Thórsaragull sé „á-
vaxtað“ á þessu sviði.
Heldur . ekki að mágur for-
sætisráðherra, Guðmund-
ur Vilhjálmsson, sé formað-
ur annars flugfélagsins, og
annar innsti koppur í húri
eftir því, að hafa sett bráða-
birgðaLögin um flugfélögin
og verkfallið nú en þeir sjö
seinheppnu, skjálfandi menn
sem um slundarsakir eiga
setu í ráðherrastólum og
forvígismenn Flugfélags Is-
lands og Loftleiða, sem
undanfarna daga hafa ver-
Guðmundur Vilhjálmsson og
Kriþtján Guðlaugsspn og
Örn Johnson og aðrir pótin-
tátar rjúka emjandi til Ól-
afs Thórs og lieimta bráða-
birgðalög, fremur en setj-
ast við samningaborð og
semja við hina fáu verk-
fallsmenn sem slarfa hjá
Þjóðnýting
nna
um
reiði flestra. En til voru þéir _
sem fögnuðu ákaft: peninga- E
furstarnir reykVisku, sem E
dreymir um þrælabúðir á E
íslandi, þar sem þeir geti ráð-' E
ið hve mikið íslenzkur verka- =
maður fær í kaup, hve mi'kla =
mjólk verkamannsbörnin =
drekka, hve mikið brauð þau =
fá, hve góðum fötum þau =
klæðast. Mennirnir sem 5
dreymir um að þeir „gömlu =
góðu“ tímar komi aftur að =
bömin sín þekk'st, að það sjá- =
ist á fatnaði og holdafari að =
þau eru ekki alþýðuböm held- =
ur „heldri mar.cia“ börn. - =
ina eftir stríð í flugfélög-
um en t.d. togaraútgerð, og
því hefur illa fengnu fjár-
magni „ættarinnar" verið í
vaxandi mæli beint inn á
það svið. Jafnframt hefur
ríkið verið látið veita flug-
félögunum alla hugsanlega
fyrirgreiðslu, þau hafa t. d.
■ekki þurft nema að nefna
ríkisábyrgðir fyrir háum
lánum og allt verið gert
til að hossa þeim og ýla
undir þau.
★
En nú gengur „fyrir-
greiðsla" ríkisstjórnar Ól-
afs Thórs fyrir þessi millj-
íhaldsins,
laugsson,
hinu.
Thórs
Kristján
Játinn heita
Ríkisstjóm
hefur nú öðm
Guð-
fyrir
Ólafs
sinni
á einu ári skipað forseta Is-
lands að gefa út. bráða-
birgðalög í beina þágu þess-
ara tveggja auðfélaga, og
hefðu ein bráðabirgðalög,
eins og um flugmánnaverk-
fallið í fyrra, verið einum
of mikið, hvað þá tvenn!
Svo óheyrileg misnotkun á
ákvæðum stjórnarskrárinn-
ar um setningu bráðabirgða-
laga er engri ríkisStjórn
stæt.t á enda mun að því
draga, að engir sjái meir
ið nærri því að sleppa sér
í hysterískum barlómi vegna
þess að verkalýðsfélögin
skuli hafa gert verkfall.
Vita mega þó hinir vesælu
forvígismenn Flugfélags Is-
lands og Loftleiða að á Is-
landi er verkfall lögleg
framkvæmd, og að sú leið
er alltaf opin og eðlileg til
lyktar hverju verkfalli og
vinnudeilu, að semja við
hlutaðoigendur. Þessari ein-
földu sfaðreynd yirðast for-
vígismenn • flugfélaganna
hreinlega. hafa glej-mi ! Og
félögunum, um kaup þeirra
og kjör.
★
Það er líkast því sem
hvorki Guðmundur Vil-
hjálmsson né Kristján Guð-
laugsson né Örn Johnson né
Ólafur Thórs og hinar ráð-
herratuskumar geri sér
ljóst, að þeir hafa gert sig
að athlægi um allt land.
Það er emjað í útvarpi
og blöðum dag eftir dag um
að flugfélögin tapi miiljón-
um króna daglega vegna
verkfallsins, framtíð félag-
anna sé í veði, gjaldþrot og
hrun ‘framundan. en samt
neilar Kristján Guðlaugs-
son að bjarga öllu við með
því að verða við kröfum 14
starfsmanna Loftleiða um
leiðréttingar á kaupi, sem
varla nema meim en 500 kr.
á dag! Og fyrir þessar 500
lcrónur er Kristján Guð-
laugsson og öll stjórn Loft-
leiða reiðubúin að setja
framtíð fyrirtækisins í
liættu, og jafnvel tapa
milljónum daglega ef íhalds-
blöðin hafa rétt fyrir sér!
Og þessi milljónafyrirtæki
halda sig geta kallað á sam-
úð almennings með svo
glórulausu ofstæki, svo
bandvitlausu mati á hag
þess fyrirtækis sem þeir
stjórna. Sama á við um
Guðmund Vilhjálmsson, Öm
Johnson og legátana sem
með þeim stjórna Flugfélagi
íslands, þó upphæðin væri
þar kannski 1000 krónur á
dag. Eða þó gert væri ráð
fyrir, eins og gert var í
Þjóðviljanum um daginn, að
áætla að bæði flugfélögin
gætu þurft að greiða um
hálfa milljón kr. á ári, ef
þau gengju heiðarlega og
tafarlaust að
verkamanna.
öllum kröfum
Hafi nokkrir menn nokk-
urn tíma sýnt að þeir eru
alls ófærir að stjórna millj-
ónafyrirtækjum eru það
þessir legátar í stjórn og
framkvæmdast.jórn beggja
flugfélaganna. Þeir hafa nú
auglýst ofstæki _ sitt svo að ■
ekki þarf framar vitnanna
við. Og með því að láta Ólaf
Thórs misnota vald rikis-
stjórnarinnar til setningu
bráðabi r gð al a ga. tvívegis á
einu ári í þágu þessara auð-
félaga, hafa þeir gert sjálf-
an rekstur félaganna að
stórpólitisku vandamáli.
Sjálfsagt er þeim Ijóst, að
hyggist þeir reka flugfélög-
in í ósvífnu stríði við al-
þýðusamtökin í landinu,
verður þar ekki barizt ein-
ungis á aðra hlið. Hyggist.
Flugfélag Islands og Loft-
leiðir ætla að lifa af póli-
tískri náð og valdi Ólafs
Thórs og Gylfa Þ. Gísla-
sonar, i andstöðu við allt
sem heilbrigt er í íslenzkri
verkalýðshreyfingu, þarf
kannski ekki nema þeir Óli
fígúra og Gylfi veltist ú‘C
ráðherrastólunum til þesst
að sú þjóðarnauðsyn verðí
framkvæmd að þjóðnýta
þessi milljónafyrirtæki, sem
svo herfilega hafa misnot-
að pólitíska aðstöðu hlut-
hafa sinna og afturhaldsins
í landinu. Forvigismenn
flugfélaganna hafa auglýst
fyrir allri þjóðinni að þeir
eru gjörsamlega óhæfir til
að stjórna fyrirtækjum sín-
um og reka þau. Þeir virð-
ast hafa kosið að reka þau
í stríði við verkalýðshreyf-
ingu landsins. Þeir hafa
kcsið að gera þau að póli-
tísku bitbeini. Ólíklegt er að,
þeir geri sér ljóst hvert
þessi afstaða leiðir, en það
sem hlýtur strax að koma
upp og verða fylgt eftir með
sívaxandi þunga er skilyrð-
islaus krafa um þjóðnýtinau
Flugfélags Islands og Loft-
leiða. Og þangað til mega
félögin fá að fullreyna hvað
þýðir að fyrirgera áliti sinu
hjá meirihluta ísl^nzku
þjóðarinnar.