Þjóðviljinn - 14.10.1961, Qupperneq 10

S) — ÖSKASTUND —
Úrið,
sem geymdi
tímann
Framhald af 1. síðu
hann var ekki latari en
gengur og gerist, en það
var heldur ekki hans
bezta skemmtun að ;
sökkva sér niður í skóla- j
bækur al’an daginn.
Hérkemur sagan: Sant-■
iago átti flugdreka og á i
hann var máluð mynd af
trúði í öllum regnbog-
,an^ litum. Af langri æf-
Trígfu hafði Santiago náð
mikilli leikni með flug-
drekann. Einu sinni hafði
hann t.d. sent hann með ;
sendibréf til flugmanns,!
sem var mörg þúsund
fet frá jörðinni. Öðru
sinni þegar hann var
svangur sendi hann flug-
drekann upp á elleftu
hæð í skýjakljúfnum þar
sem hann átti heima og
þar batt mamma hans
brauðpakka við hann.
síðan dró hann flugdrek-
ann niður og borðaði
brauðið sitt í garðinum.
Daginn, sem keppnin
átti að fara fram sagði
skólastjórinn: — Ég er
búinn að kaupa úr til að
veita í verðlaun þeim
flugdreka sem flýgur
hæst. — Tuttugu dreng-
ir tóku þátt í keppninni,
og hver þeirra hafði með
sér tvo drengi til aðstoð-
ar. Einn hafði málað sól
á flugdrekann sinn, ann-
ar lítinn púka, hver
hafði sitt sérstaka ein-
kenni. Eins og ég sagði
ykkur áður var einkenni
Santiagos trúður.
Skólastjórinn átti vin,
sem var flugmaður og
þeir settust báðir upp í
flugvél til þess að fylgj-
ast með ferðum flugdrek-
anna og sjá hver kæmist
lengst. Það var„ ekki erf-
itt því flu.edrekinn hans
Santiagos fór undir eins
langt á undan öllum hin-
um. og flaug svo hátt að
hann hvarf fljótlega
sjónum þeirra.
Þegar allir flugdrek-
arnir voru komnir niður
á jörðina aftur, sá Sant-
iago að trúðurinn á drek-
anum hans hafði brennt
sig á nefinu. Flugdrek-
inn hafði rekizt á brenn-
andi heita stjörnu langt
fyrir ofan skýin.
Næsta dag afhenti
skólastjórinn Santiago
úrið. Aftan á það var
grafið: Verðlaun fyrir að
komast til stjarnanna.
Santiago þótti svo vænt
um úrið að á hverjum
morgni þegar hann vakn-
aði var hann ofurlítið
áhyggjufullur þangað til
hann hafði borið það upp
að eyranu. Hann var
hræddur um að það væri
hætt að ganga. En hann
heyrði alltaf sér til mik-
iliar gleði að þó úrið
hans hefði ekki hátt, var
þó alltaf sama reglulega
tik-tak-hljóðið í því.
Santiago teiknaði með
bleki augu, nef og munn
á úrið. Drengurinn og úr-
ið voru eins og tveir
vinir, sem töluðu saman
á sinn hátt. Þriðji vinur
þeirra var kötturinn.
Kötturinn hans Santiag-
os hafð mjúkt gljáandi
skinn eins og tígrisdýr.
og hann var glettinn og
skemmtilegur. Kötturinn
P'
þegar úrið sýndi honum
að hann átti nægilegan
tima eftir til að geta
skilað svarinu á réttum
tíma.
Stundum þegar Sant-
iago tók þátt í hjólreiða-
keppni í skólanum, leit
hann á úrið og það var
var vinur þeirra, vegna
þess að hann lék sér allt-
af að úrinu ef Santiago
gieymdi því á koddanum.
Hann hélt að úrið væri
lítil mús og tik-takið
væri hjartslátturinn.
Morgun einn var Sant-
iago að glíma við spurn-
ingu sem hann átti að
svara í skólanum. Hann
átti að fara í skólann á
ákveðnum tjma Qg leit
áhyggjufullur á úrið. En
það glaðnaði yfir honum
eins og það segði:
— Flýttu þér, flýttu þér,
tíminn flýgur.’ Þá herti
hann á sér og varð oft
fyrstur að marki.
En einn góðan veður-
dag var úrið veikt. Tönn
á einu mjög þýðingar-
mikiu hjóli hafði brotnað
af, og úrið gerði ýmist
að seinka sér eða flýta,
og að lokum hætti það
alveg að ganga. Þá fór
aumingja Santiago að
gráta því hann hélt að
ÓSKASTUND — (3
úrið væri ónýtt. Hann
fór nú samt með það til
úrsmiðs. Úrsmiðurinn
qpnaði það og sagði:
— Þetta er slæmt, mjög
slæmt. Þessi eina tönn
sem brotnaði hefur e.vði-
lagt ýmsa aðra hluti í
úrinu. Santiago fór heim
til föður síns hágrátandi
og sagði honum hvernig
komið var. Faðir hans
fékk tvo færustu úrsmiði
borgarinnar til þess að
athuea úrið. Þeir rann-
sökuðu það gaumgæfi-
lega. Þegar þvj var lok-
ið sögðu þeir: — Þetta
lítur mjög illa út, og
jafnve! þó okkur takist
að gera við það, kostar
það meira en nýtt úr.
— Hugsið ekki um það.
sagði faðir Santiagos.
— Reynið að gera við
úrið, það er bezti vinur
sonar míns.
strauk það og kjassaði
og stakk þvi í vinstri
brjóstvasa sinn. Hann
vildi finna það slá tik-
I tak alveg við sitt eigið
j hjarta. Og úrið sýndi
| þakklæti sitt með því að
gefa honum þá einu
giöf sem úr getur gefið:
tíma. Það gaf honum
allar klukkustundirnar
! sem það hafði verið hjá
j úrsmiðnum, það hafði
i geymt þær alveg sérstak-
j lega handa honum. Sant-
iago notaði helminginn
| af timanum sem úrið
, hafði geymt handa hon-
um til þess að laera lex-
, íurnar sínar. hinn helm-
ingínn notaði hann til
; þess að æfa sig í sundi.
Auðvitað fékk hann á-
gætar einkunnir á próf-
inu. og hann vann líka
sundkeppnina í skólan-
Úrsmiðirnir fóru með j
úrið með sér og tóku það
aHt í sundur, aðeins á
bann hátt gátu þeir fund-
ið bilunina.
Santiago var mjög á-
hyggjufullur og hann
hringdi á fárra stunda
fresti að spyrja um úr-
ið. Loksins kom svarið:
— Við vonumst til að
geta læknað úrið þitt.
Þá varð Santiago glað-
ur. Næsta morgun hringdi
hann aftur. — Hvernig
.gengur með úrið mitt?
— Dál'tið betur, var
svarað. Santiago hafði
miklar áhyggjur þessa
daga. en í vikulokin var
úrið albata. Santiago |
Hann fékk sundskýlu
í verðlaun, og á hana var
prentuð stór mynd af
úri.
Þið megið trúa að þá
var Santiago hreykinn.
Refurinn og krákan
Framhald af 4. siðu.
dálltið fyrir mig.
Aumingja krákan varð
svo hrifin af öllu þessu
hóli, að hún tók að garga
eins hátt og röddin
leyfði. Auðvitað missti
hún ostbitann niður á
jörðina, og þið getið
ímjmdað ykkur að refur-
inn var ekki seinn á sér
að hirða hann.
cxar? aaatB? cnts
mr.Ti sca pssx
Opið feréf !il
Framhald af 4. s:ðu.
ORÐSINS; góður loddari Ás-
mundur Eiríksson safnaðar-
stjóri.
Ingólfi Þórarinssyni er vikið
úr söfnuðinum fyrir þá sök eina,
að biskupinn yfir íslandi vill
fá samtal við Ingólf og Ingólf-
ur gengur á biskupsfund. Mér
er sagt að Haraldur Guðjónsson
í Keflavík hafi borið fram þessa
tillögu.
Allir vitibornir menn hljóta
að sjá, hversu undarlegar gjörð-
ir þessara manna eru, sem eiga
að ráða núna í Fíladelfíu undir
stjórn Ásmundar Eiríkssonar.
Ég mótmæli þcssu harðlega.
Stöndum upp og rekum þessa
menn af höndum okkar og
þjónum Guði í anda og sann-
leika.
Þú, sem ert frelsaður fyrir trú
á Jesú blóð, sem hreinsar af
allri synd, vakna betur og vinn
betur í víngarði Drottins; við
getum aldrei orðið öf kröfuhörð
gagnvart okkur sjálfum hvað
heiðarleika, sannleika og kær-
leika snertir. Eða er það að
starfa að málefnum Guðs af
sannleika, heiðarleika og kær-
leika til safnaðarins og þeirra
sem fyrir utan eru, þegar það
er látið viðgangast af formanni
safnaðarins að sjálfur gjaldker-
inn subbist með peninga í eig-
in þarfir og ef til vill formanns-
ins, á meðan aðrir vinna baki
brotnu kauplaust en með eld-
legum áhuga að kirkju.bygging-
unni og fclk gefur sinn síðasta
eyri. svo að segja, til þessara?
Og það er reyndar fleira sem
þróazt undir handarjaðri Ás-
mundar, sem ekki er hægt að
nefna.
Mér finnst við ekki þurfa
annað að gjöra, en koma sam-
an og ræða um nýja safnaðar-1
stjórn. Ef þetta verður ekki
gjört, þá sjáið þið að ver mun
fara.
Mið-Skóla-,- í september 1961,
Jón Sveinbjarnarson.
| SIBS SIBS
f.r C-úi/H'
f Ut hafa verið dregnir vinningar í merkjum Berklavarn-.
f ardagsins 1961. Eftirfarandi númer hlutii vinning (ferða-
f} viðtæki);
f 22422 17221. 15852 15971 14486 32300 1068 38952 24154 1427.
f' 385442355521651688441007.
f-. Vinninganna ber að vitja á skrifstofu S.Í.B.S. Bræðra-
[ borgarstíg 9.
$< L 6. S«
^0) — ÞJÖ9VIUINN Laugardagur 14. obtóbar I9frl ,
gssa 2SI33 VSZS5 SCX!
BZ& É222 J2EB B32Z 7SEE& EEÍ-5S SES
mssi ksei ezsm asna mst ssssx
SVEFNSÖFAB
SVEFNBEKIiIR
ELDHI3SSETT
húsgagnaverzlun,
Þórsgötu 1.
jmDlGRANESVEG
Trúlofunarhringir
hriKgir,
karata.
Tilkynning £rá Póst-
Nokkrar stúlkur sem tala ensku og dönsku veröa
ráönar við símaafgreiðslu hjá landssímanum.
Umósknir sendist póst- og símastjórninni fyrir
22. október 1961.
Póst- og símamálastjórnin
Reykjavík, 13. október 1961.
Aðstoðarlækoisstaða
notar
Royal lyftiduft
' ■ — \ '■ ' ,. / ■ • „ . ■ ',/■ .■ ■■■ ' . ‘ "
Staða aðstoðarlæknis í lvflækningadeild Landspítalans er
• laus til umsóknar frá 1. jan... 1962.
Laun sarokvæmt launalögum. Unisóknir með , upþlýsingum
um aídur, namsferil og fyrri störf seiidist tii stjórnar-
nefndar ríkisspítaianna, Klapparstíg 29, fyrir 15. nóv. 1961,
Reykjavík, 13. október 1961.
á- gamla veröinu fyrst um
sinn.
SKRIFSTOFA RIKISSPITALANNA.
Gúmmtfatageiðiit
V 0 P N I.
ASáísíreéti ? I6R