Þjóðviljinn - 25.02.1962, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 25.02.1962, Blaðsíða 4
 Margt óvænt gæti I>2ö nær engri átt að faðir Hamlets hafi verið (lrepinn með þvf að hella .eítri í eyr- a'ð á honum, segir danski Iæknisfræði- (loktorinn Esbern Lomholt og síyður þessa skoðun inargvíslegum rökum i löngu máli og lærðn. PEP, teiknara danska blaðsins Information, þykír líklegt að ýmislegt óvænt komi upp úr dúrnum, sé endurskoðun á sögu og bókmenntum haldið áfram í sama anda. Jeppi á Fjalli var kapeílán í gcðtemplarastúkunni í sinni j sveit. Njáll gamli kveikti sjálfur í á Bergþórshvoli til að næla sér í tryggingarféð. Ewald skáld sá glöggt hvaða ógæfa vofði yfir Fvungsíed. Götu-Gvendur hafði aldrei á ævi sinni sv.o mikið sem tekið um hamarsskaft. Friðrik III Danakonungur var ekki aldeilis á því að láta líf- ið í hreiðri sínu. Síðasti Móhíkaninn var væg- ast sagt ekki sá síðasti af þeim ættbálki. sumir Ragnheiður Jónssdóttir: Mín Iiljan fríð. Helgafell. , ,Það var ekki ætlun mín upp- .haflega að gefast upp fyrir þess- ari bók, cg í fyrstu atrennu vjð lestuarinn þótti mér ekki illa horfa og gekk ég í þeirri du.1 nokkrar .vikur. (Sá maður sem ég tel einna skást brjóstvit hafa og einna óskeikulastan ’ vera var þó búinn að vara mig viö). Og var ég þá hin, hróð- ugasta. En því lengur sem ég 3as og því oftar, því daufari 'varð ég innvortis og 'skömm- ustulegri, svo það er bezt ég segi það umbúðalaust: Bókin er vel skrifuð, hún er skáld, konán, og hún' afsannar það magfaldlega (sem ég held *eng- inn hafi verið svo ósvífinn að segjaf að íslenzk kona geti ekki skrifað bók. En eitt er að kunna v'el móð- urmál sitt og kunna að beita því fimlega, og að kunna að: skrifa skáldsögu eins og sá sem langa æfingu hefur, annað er að ná taki á þeim lesendum sem bókin viröist einkum ætluð. en það mu.ndi ég halda að væri ungar stúlkur. (og þó er það ekki víst). Og þarf nú ekki vitn- anna framar við, — enginn ís- lenzku.r rithöfundur, sem skrif- 'ar fyrir ungar stúlkur, er jafn ’vinsaán, og þó verður varla sagt að sagan sé nýtízkuleg. : : Hún gerist á þeim tíma þeg- 'ar hinn ógeðslegi sjúkdómur ’ lungnatæring þótíi fín veiki (og iþó ekki fín), en engin læknis- : ráð til gegn henni nema kák og kukl, á þeim tíma þegar bráð- dugleg kona. sem þrælar myrkr- anna á milli, getur ekki satt sárasta hungur sitt og sinna nánústu, en engin trygginga- löggjöf til, ekki kofar yfir fá- tæklingana nemá *ónýt hróf, ástin mjög andlegur eiginleiki. ólæknandi eins og tæring, ng svo mætti lengi telja. .. En þrátt fyrír þetta, þó að veríð sé að segja frá tímabili, Ilagnheiðnr Jónsdóttir sem nýkomið er úr tízku, og komnir aðrir tímar, svo geró- likir að fyrr má nú vera; ásta- mál heita nú ástand og bransi, sá fíni sjúkdómur tæring gleymdur og grafinn, (það er fæpt á lús í bókinni, mun hún ekki horfin?), kornin trygginga- löggjcf sem ekki leyfir nema hálft hungur, hús risin í óend- anlegum röðum, — þá er engu líkara en bókin eigi erindi til ungdcmsins, og það gott erindi. með trú á Jesúm Krist og ást á öllu fögru og: góðu. aðdáun á fögrum listum, stei'ka hneigð til mannsæmandi lífs, bókin er öll réttu mégin. en ekki röngu, eins og okkur hinúm hættir svo til að vera. Já, það virðist ekteí gera neitt ti.1 þó að í henni sé ságt nokk- uð titt frá 'þeirri úthellingu á lík- ámsvckvum, sem fyrrnefndum sjúkdómi fylgdi, né þó að minnzt sé á ekki góðan þef, ekki "góðan mat, ékki gótt geðs- -= lag hinnar þjökuðu konu, Sæ- unnar,. og endalok aðalpersón- unnar höfð hrygg’ileg. Ég veit það eitt að mikið hefði. verið vatnað músum yfir þessu liljublómi á haugnum, e£ hún hefði komið út í ung- dæmi mínu, þegar næðið til lestrar var jafn algert og þögn- in kvað vera í Góbíeyðimörk- inni rniðri., svo að bck gat orð- ið lífsinntak manns og andar- dráttur... Sumir koddar hefðu orðið votir, já rennvotir. Og þegar liljan var liðin burt svo fríð, þó ekki væri hún bein í baki,’ þá hefði hugutínn fylgt henni út ýfir gröf og dauða, já álfa leið til Mars, en heldur \ ekki lengró, því þar fyrir utan : var, svo sem fyrir neðan hina1 neðstu hellu, myrkur. Svo sem sagt var geri-st bók- j in á þeim liðna tíma þegar í tímakaupið var tólf aurar í | hinni erfiðu fiskvinnu, ekki til j bíll en farið á hestum. sjúk-: lingar sendir á spítala til lækn-j inga þá íyrst er útséð þótti \ um bata, eða farin að sjást á j þeim feigð, menn og konur að ræða guðfræðilegar (og guö- rækilegar) spurningar yfir kaffibollum, unglingar vand- j ræðalega. hræddir og ófram- j færnir, enda bagaðir og fatlað- : ii' margir, gáfuðustu mannsefni \ áttu ekki skó nema botnlausa: og urðu að fyrirfara sér, hvaö í þá þeir ættu blýant og blað- ræk-sni til að rissa upp meist- araverk sfn, myndir eða ljóð. i og.er nú komin önnur öld, öld míkilla og merkilegra verð- launaveitinga. fyrír meistara- verk. En Ragnheiður hefur engin sérstök verðlaun hlotið, hún: gengur fram í uggleysi og mein- í lejssi þess s.em veit sig eiga; þakkláta lesendur. Það eru hennar verðlaun. í M E 1 Bíleigendur Sprautum bíla í ákvæðisvinnu. Auglýsingar á bíla og skilti allskonar. (Matthías rnálari). BÍLASPRAUTUN GARUARS SÍGMtlNDSSONAR, SkipIioUi 25. — Símar 36588 og 10010. Meginhluta ársins er vinyu^i.íma starfsfólks dagblaðanna *í Éeykja- vík þanhig hagað, að 'miðað er við að sunnudagsblöðin séu full- bú.'n til prentunar um iimm leytið síðdegis á laugardögum. Af þessu leiðir að vinna verður efni sunnu-. dagsblaðanná að miklu levti með meirj fyrirvara ,en alla iafna er gert um biaðaefni á rúmhelgum dögum, og á þetta jafnt við um störf á ritstjórnarskrifstofum sem í prentsmiðju. Mesta nýjabrumið er því eðl lega horfið af dagsfréttum sunnudagsblaðanna, þegar bau eru kornin í hendur flestra lesendanna. En stórfréttir gera venjulega ekki boð á undan sér —- og þá er óhjákvæmilegt að ýmislegt fari úr skorðum. Þann- ig’ var það á laugardagskvöidið 10. febrúar, er togarinn Elliði frá Siglufirði fórst út af Snæfellsnesi.. Um það leyti sem skipið varð fyrir fyrstu áföllunum voru blaðamenn og prentarar að leggja síðustu hönd á sunnudagsblað Þjóð- viljans, og þegar fréttir tóku að berast af þessum atburði og t'i beggja vona brugðið um afdrif skips og áhaínar var prentun á blaðinu haíin fyrir nokkru. Hé.r var um frétt að ræða sem varð að koma í blaðinu. enda þótt b'ð fram eftir kvöldinu og fram á nótt myndi teýa •* útkomu.;- Þegar 'prentvélin var stöð..vuð höíðu 'rlinnið í gegnum hana rúm þúsund eintök af blaðinu, þar sem efst trón- uðu á forsíðu skr'f’ Hafnarfjarðsir ifll’ -Gröndal gegn Gröndal " EDém® Powers Idtinn laus Skaltalækkun fyrirfækja var andmælt I Brnkir «*jór*»- |;l«ij*r“ *ií Noret, VgÍzjF?'* r Eyjahðfn i hœttu j|f§p BEYKISIDN • Kvoldskoli alþyfiu um (og eftir) * Gröndal Alþýðublaðsrltstjóra og frétt um skipti stórveld- anna á njósnurunum Powers og Abel. Nú var ekki annað að gera en bíða átekta fram eítir kvöid.'nu og afla frek- ari frétta. Þegar öruggar fréttir höfðu bcirizt um björgun 26 manna af áhöfn Elliða yf- ir í Júpíter og skip- Verjátal feng.'ð sím- léiðis frá Siglufirði var fréttin skrifuð; iþa var kom.'ð fram yfir míðhætti. Nú var hlutúr > setjár- anna eftir, að setja fyrirsagnir og meg- inmál og ganga frá frétt'nni á forsíðu. Til þess þurfti að ryðja Gröndal burt og Powers; sá síð- arneíndi fékk þó rínni á 12. síðu í staðinn, en ritstjóranum var algerlega úthýst. Má glöggt sjá breyt.'ngarnar, sem urðu á forsíðu sunnudagsblaðsins, e£ bornar eru saman myndirnar er þessum línum fylgja; önnur er af síðunni eins og hún fór í pressuna um sex- leytið á iaugardagskvöld. hin útgáfan var til kl. 2 um nótt. o » ® þlðMJINN 26 mönnum bjargað aí Elliða Tvo hrakti burt í gúmmíbót Skipvcrjár í fjóra lima í lo®aranom fullnm'af sjó lippjamli á liliðinni i fraugasjó — Voru Hrrjnir yfir í Júpíler í pímmíbát r.l Eyjahöfn I hœttu: B E T K I S I 0 N í Fleiri orð höfum við ekki um iþetta mál, en no.tum tæki- færið tíl að kynna nýjan þát.t, sem ætlunin er að verði riánari tengil.ður OKKAR Á MILLI — iesenda og ritstjórhar Þjóðviljans. Þátturinn á að vera vettvangur skrifa um blaðið sjálft, efni þess, útlit o.s.frv. — og eru lesenda- bréf, innan framangreinds ramma, vel þegin til b'rtingar. Ekki er gert ráð íyrir að þáttur þessi verði í íöstum slcorð- um né birtist ákveðna daga, heldur þegar efni standa til. Vænt r ritstjórn Þjóðvi'.jans þess að hinn nýi þáttur geti orðið til einhverra hluta nytsamlegur í sambandi við út- gá'fu blaðsins. 4) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 25; febrúar 1962

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.