Þjóðviljinn - 01.03.1962, Side 11

Francis Clifford
Þeir fóru yfir auðan árfarveg,
en það rifjaði tæpast nokkuð
, upp. f^rir þeim. Hæð.'mar fram-
tújkfeihÝonj að stækka, fá á sig
form. Boog stefndi ögn til vinstri
við þær. Kreósótrunnar umluktu
þá aftur, svo langt sem augað
eygði. Stundirnar runnu saman;
^hver annarri lík, stjörnumerkin |
færðust Um himininn. Og þar
• kom að Boog skipaðj þeim aftur
að stanza.
Þeir , stönzuðu sennilega tólf
sinnum alls áður en dagur rann.
■ Þá varij - þeir komnir framhjá
suðausturjaðri hlíðanna. Þegar
; birti voru þeir staddir í miðri
? br.éiður;af saltrunnum með stöku
. trjákræklum. Annar hæðahrygg-
ur reis langt í suðri. Síðasti á-
, fanginn hafði verið linnulaus
■ þjáning og Hayden og drengur-
inn höfðu ekki hugmynd um um-
hverfi sitt, þeir lágu á bakinu
eins og fiykki. En jafnvel nú
■ hafðj Boog rænu á að svipast
um.-HJuti af heila haus var enn-
þá á - nálum, barðist gegn því
að lognast útaf. Stjörnurnar
fölnuðu meðan hann horfði á
•-‘•þær og þreytulegur máni kom á
• ioft; aðeins hálftíma á undan
sólu. Grár sjóndeildarhrjngurinn
þurrkaðist loksins út og birtan
'fór að hellast miskunnarlaust yf-
ir eyðimörkina; landið fékk aft-
ur á si£ lit.
^ Þéir'-'höfðu ekkert séð sem
' áúðkenndi landamærin. Hann
hafði búizt við girðingu, staur-
úm — éða einhverju að mínnsta
kosfi. Hann skimaði í allar áttir,
stirður og rauðeygður, gripinn
skyndiiégum ótta um að þeir
’ ýáeru enn öfugu megin við lín-
úná. 'Jpeir VOru staddir í grunnri
Íægðj holöttri laut þar sem loft-
steljiri hafði ef til vill fallið
einþyexn tíma. Hún myndi verja
,.jþá . fxrir morgunsólinni fáeina
j.3.Q0 A,& frívaktinni", Sjómanna-
'þáttur (Sigríður Hagalín).
-17.40 ■'Framburðark ennsla í
A .' ... frönsku og þýzku.
13-Op. ,-Fvrir yngstu hlustendurna
..(Guðrún Steingrímsdóttir).
. 20.00 Af véttvangi dómsmálanna
' (Hálton Guðmundsson hæsta-
■" réttarritari).
■20.20 fsienzkir organleikarar
. ’ .'ijynna verk eftir Johann Se-
bastian Bach; IV.: Dr. Páll
•fsólfsson leikur sálmaforieik
tjg” nartirtuna ,.Þú mikli,- mildi
guð“. Á unda.n segip . hann
nokkur orð.
20.45 Erindi: Skeifisktekja og
, .^kelfiskeitrun (Dr. Sigurður
-Pótursson gerlafræðingur).
21.10 'ftökkursöngvar: Roger
Wagnerkórinn bandar!ski
svngur.
21.25 Þvtt og enduraagt: Hildur
Katman flvtur létt .hiái um
leikara, lófatak og leikskáld.
22.10 Passiusálmur (6).
22.20 „Levndarmálið". smásaga eft-
ir Hugrúnu (Skáldkonan les)
22.35 Harmonikuþáttur (Henry J.
Eyland og Högni Jónsson).
! 23.10 Dagskrárlok.
58. dagur
klukkutíma en hún .lá opin fyrir
hádegissól.inni. Og að því er bezt
varð séð var ekki betra skjól
að fá svo langt sem augað eygði.
Hann beið meðan birtan jókst.
Hann fengi bráðum að vita hvar
þeir væru staddir. Leitin lægi
ekkj lengi niðri; þeir myndu
byrja aftur'í sólarupprás. Þeir.
Hann gerði ráð fyr:r að ho.num
hefði tekizt að komast undan
þeim, en ennþá var hann ekki
öruggur ... Hann þokaði bólginni
tungunni um skrælþurran munn-
inn. Kaktusverkirnir voru liðnir
hjá, en honum fannst eins og
maginn í honum hefði verið rif-
inn sundur. Hann hallaði höfðinu
afturábak með erfiðismunum og
mændj upp í auðan himininn.
Sólin var komin upp, neðri brún-
in laus við jörðina, komin til
að brenna þá og kvelja.
Morgunkyrrðin iðaði' af skor-
dýrasuði, en áður en langt leið
heyrði hann nýtt hljóð sem vakti
athygli hans. í fytstu gat hann
ekki komið því fýrir sig. Hann
sner; sér við og leit í allar átt-
ir. Tímakorn gat hann ekki séð
neitt, en eftír no.kkra stund kom
hann auga á mjótt strik eftir
þotu. Það var talsvert norðar
og mjög hátt uppi. Það lengdist
hægt og hægt frá austri til vest-
urs og var þar lengi éftir að
frekjulegt þotuhljóðið var dáið
út.
Mínúturnar liðu, sólin mjakað-
ist hærra, Boog beið. Það sótti á
hann svimi og hann sá ekki skýrt
á milli. En ekkert gerðist. Ef
leitin var hafin, þá fór hún fram
annars staðar. Þotustrikið var
enn í loftinu eins og ör og það
merkti línuna, sem hann hafði
verið að leita að, eins örugg-
lega og hann hefði þur.ft að klifr-
ast yfir hana um nóttina.
Han'n lagðjst útaf, studdist á
olnboga. Hann var í Mexíkó ...
Allt í kringum hann breiddi
eyðimörkin úr sér út á enda ver-
aldar o.g jafnvel snertingin við
gullið Og hinar stengurnar þrjár
sem blöstu við honum, gátu ekki
unnið bug á óttanum sem hel-
tók hann.
Þau óku gegnum appelsínulundi
í eins konar skógarferð. Jafnvel
Kínverja fannst gaman, því að
hann hnerraði alltaf þegar vind-
urinn lék um trýnið á honum
og svo varð hann alveg spól og
vildi sleikja alla í framan. (Þá
var allt svo gaman, allt ár-
ið um kring, og honum var ó-
skiljanlegt hvers vegna það hafði
allt farið út um þúfur og það
ruglaði hann því meir sem tím-
inn leið.) ,,Syngur þú ekki, Beat-
son?“ var pabbi hans að segja.
„Jú, hvort ég geri, herra Dext-
er. En ekki þegar neinn heyrir
til mín.“ „Jæja, nú heyrir eng-
inn til þín, svo að öllu er óhætt.
Jæja, taktu undir með okkur.
Þú líka, J:mmj.“ „Já, svona,“
sagði móðir hans hlæjandi.
„Samtaka nú. Nú iaf stað.“
,,Nú af stað,“ sagði Boog.
Drengurinn hrökk við, horfði
ringlaður upp í himininn nokkra
stund. Svo áttaði hann sig á hin-
um óhugnanlgga veruleika, sem
fyllti hann kvöl og vonbrigðum,
en fyrst af öllu kom eftirsjáin —
áður en hann opnað; augun.
,,Á lappir naeð ykkur.“ Rödd-
in. í Boog var urgandi. ,,Af stað,
lagsi.“
Þeir héldu áfram. Fáei'n ský
voru á iófti, en þau voru o.f
lítil og of dreifð til þess að af
þeim væri nokkurs að værita.
Trjábrotin til vinstri minntu á
skemmda jaxla. Sjóndeildar-
hringurinn var að renna saman
við næsta umhverfj. Tyrkja-
gammur flögraði yfir höfðum
þeirra og þögnin var svo djúp,
að þeir heyrðu vængjaþytinn.
Tíminn leið. Boog hafði dreng-
inn enn í nánd við sig; gætti
þess að Hayden væri spölkom
frá þeim. Drengurinn var orð-
inn draghaltur. Umbúðirnar um
fótinn vo.ru þvínær sundurtættar
og hann var helaumur í fætin-
um. Sviti þeirra vætti hörundið
lítillega og þá logsveið í bólgnar
svitaholurnar. Sólin þurrkaði
hann jafnharðan, brenndj á þeim
háls og andlit og gráir salthring-
ir mynduðust undir höndum
þeirra. Jafnvel þegar þeir stönz-
uðu var engin hlífð fyrir sól-
inni. Hún skall á kjarrinu sem
þeir reyndu að hlífa sér bakvið,
og hvert sem þeir sneru höfð-
unum, komust brennandj geisl-
arnir í gegn.
Þeir stönzuðu tvisvar næstu
FYRIRLIGGJANDI
gips
iiníölur
•*>S C *
120x260 cm. Verðlækkun. Aðeins kr. 113.50 platan.
Mars Trading Company, Klappastíg 20. Sími 17373.
Pökkunarstúlkur
og karlmenn
óskast. Fæði og húsnæði. — Mikil vinna.
Hraðfrystisíöð Vestmannaeyja
Sími 11 og 60 (í Reykjavík 19-4-20).
Sænaur
Endurnýjum gömlu sængurnar, eigum dún og fiðurheld ver.
Seljum gæsadúnssængur.
DtJN- OG FIBURIIREINSUNIN,
Lausar eru til umsóknar stöður
húsnæðisfalltrna og
framfærslufulltrua
í skrifstofu félags- og framfærslumála.
Umsóknum ásamt .upplýsingum um menntun og fyrri
störf skal skilað í skrifstofu borgarstjóra eigi síðar en
15. marz n.k.
SKRIFSTOFA BORGARSTJÓRANS
í Reykjavík, 1. marz 1962.
Drengurinn var milli svefns
og vöku og var hálfvegis að
dreyma; hann gerði sér í hugar-
iund að hann værj í bilnum með
pabba sínum og • mömmu. BeaL
soh var við stýrið og Kínverji,
hundurinn' þeirra, var með þeim
með trýnið upp við vindhlífina.
(Það hlaut að vera langt síð-
an, því að Kínverji var dauður
— hafði órðið undir bíl og þar
áður hafðj pabbi hans flutzt til
Tucson, svo að Það hlutu að
vera meira en tvö ár síðan.
Kannski þrjú ár, því að pabbi
hans hélt um herðarnar á
mömmu hans og þau sungu sam-
an, sungu og hlógu og það var
langt síðan þau höfðu gert það).
Vegna auglýsingar frá Elding Trading
Company um það, að þeir hafi tekið að sér
einkaumboð fyrir pólska fyrirtækið Centro-
zap, hér á landi, þá tökum við eítirfarandi
fram:
Undanfarin tólf ár höfum við haft einka-
umboðsstörf fyrir þetta fyrirtæki hér á
landi. Seint á síðastliðnu ári kom til á-
greinings milli Sindra og Cen-trozap, meðal
annars út af greiðslu- umboðslauna, svo og
ágreiningur á milli Sindra og pólska verzl-
unarfulltrúans hér um það, hvort hann
eigi að vera yfirumboðsmaður hér á landi.
Við teljum, að þeim samningi, sém við
höfum við Centrozap, hafi ekki verið lög-
formlega sagt upp.
Þessu ágreiningsatriði höfum við slcotið
til gerðardóms, samkvæmt ákvæðum í
samningnum. Þar til sá gerðadómur er fall-
inn í þessum deilumálum, teljum við og
lýsum öllum óheimilt að taka upp okk-
ar fyrri störf fyrir ofannefnt fyrirtæki.
Sindri hefur. kynnt samtökum innflytj-
enda deilumá! þessi með ósk um, að aðilar
þeir, er að þessum samtökum standa, taki
ekki upp verk okkar eða vinnu í einni eða
annarri mynd fyrir framangreint fyrirtæki,
fyrr en deila þessi er til lykta leidd.
1
Fimmtudagur 1. marz 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (\ ]]