Þjóðviljinn - 22.05.1962, Síða 3

1
Óskar Magmíssou, skólasl.jóri Gagnl'rá’ðaskóla Vesturbæja
lítur yfir verk nentenda sinr.a.
g
'
pilliitjii
.
íiipp
ift
ði . /' IHÉ
•si
|w
iÍIP
■
%*5
______ _________:
Það vakti athygli hve vélritunarkennsla í gagnfræðaskólanuni
við Lindargötu hefur borið géðan árangur.

íi:piws::W*¥

Forelclrar skrtða í gagnfræðaskólanum við Lindargötu,

hana hefur Sigríður OÞórðar-
dóttir annazt.
Margt manna kom að skoða
sýninguna, sem þótti takast
með ágætum.
Á laugardag og sunnudag
voru h’aldhar fjölbreyttar og
skémmtilegar sýningar í
barna- og gagnfræðaskólum i
tilefni 100 ára afmælis barna-
fræðslunnar í Reykjavík.
Fréttamaður blaðsins skoð-
aði sýningu í gagnfræðaskól-
anum við Lindargötu og var
hún í senn fróðleg og
skemmtileg. Piltarnir í verk-
nóminu hafa lagt höfðuðá-
herzlu á sjóvinnu, og læra
þeir það mikið, að þeir hafa
lokið skipstjórnarprófum fyr-
ir 30 tonna báta, auk þess
að setja upp net og línu. Á-
h.igi stúlknanna beinist að
s.iaifsögðu mest að matreiðslu
og saumaskap allskonar og
mátti sjá fínustu kjóla og
dragtir, sem stúlkurnar hafa
saumað. Þá er vélrítunar-
kennsla ágæt í skólanum, en

I Melaskólanum
skemmtileg fimleikasýning
barnaskólabarna og munum
við birta myndir frá þeirri
sýningu í íþróttasíðu á morg-
un.
var
í einu hcrbcrgi í Gagni'ræðaskóla Vesturbæjar var komið fyrir
húsgögnum og tilheyrandi ínnnum, sem nemendur höfðu gert
og sýnir myndin sófa, púða og lampa, allt verk nemendanna.

1»
tEBn •^oppwb ^
Móðgun
við Islendinga
Fyrir tæpum áratup • skrif- .
aði Thor Thors, ambassador
íslands vestan Atlanzhafs,
grein í Morgunblaðið os iýsti
einum degi úr lífi sínu. Af
lýsingu sendjherrans kom í
ljós að hann var ein hin
mesta veizluhetja í Washing-
ton, enginn gleðskapur þótti
fullkominn nema Thor Thors
varpaði Ijóma sínum á gest-
Jna. Skýrði hann frá því að
hann sækti áð jafnaði sex
veizlur á dag; og var niður-
skipanin sú að hann fór í
„hádegisverð kl. 12.30, síð-
degisboð á 2—3 stöðum frá
6—8 síðdegis og loks kvöld-
verð kh 8“ og oftast bætt.’sj;
við náttverður kl. 10. Og mál-
ið var ekki svo einfalt að
hægt væri að láta selflytja
sig milli veizlustaðanna;
hverju samsæti hæfir sinn
búningur. Thor Thors skýrði
svo frá að dagurinn hæfist
i 'árdegisbúningi, siðari hiuta
dags koma allir í veizlur í
„siðdegisbúningi. . . síðan
verður að skipta um föt.
Klukkan 8 eigum við að vera
komin í kvöldklæðnað. smok-
ing ... Ki. 10 eigum við að
vera mætt í viðhafnarbún-
ingi, kjóli og hvítu.“ Og Thor
Thors þurfti ekki aðeins að
sækja veizíur til forsetans,
æðstu emþættismanna og
starfsbræðra sinna frá 78
löndum; skyldur hans voru
miklu fjölþættari: „Mikið er
hér í borginni um efnaðar
rosknar konur, sem flutt hafa
hingað með mönnum sínum
eða sem ekkjur til þess að
njóta efri áranna í sam-
kvæmislifi höfuðborgarinnar,
umgangast nafnkunnugt fólk
og fá nafn sitt birt í sam-
kvæmisdálkum dagblaðanna,
með því að bjóða kunnu fólki
til sín. Þessar blessaðar sam-
kvæmisdísir sækja einkum
fast á við konur sendiherr-
anna, því að það þykir punta
upp á hópinn og tryggja um-
tal, að „diplómatar“ séu v:ð-
staddir“. Öllum íslendingum
hiýnaði um hjartaræturnar af
þessari lýsingu Thors Thors á
afrekum sínum; menn vis.su
nú að hann var ekki aðeins
einn fremsti stjórnmálaleið-
togi vestrænna þjóða heldur
og sannkallaður veizlublómi.
En tímarnir breytast og
mennirnir með. Hið al-
kunna vestræna menningar-
rit „Time“ skýrir svo frá í
síðasta tölublaði að orðjð hafi
bylting í samkvæmislífinu í
Washington með valdatöku
Kennedys. Á tímum Tru-
mans og Eisenhowers hafi
hinum efnuðu rosknu kon-
um og ekkjum. sem Thor
Thors taiar um, verið leyft
að hafa forustu um veizlu-
hald. en nú vilji frú Kenn-
edy halda sínar veizlur sjáif
og sýni „blessuðum sam-
kvæmisdísunum'1 fulla fyrir-
litningu. Nafngreinir blaðið
sérstakiega tvær efnaðar
rosknar konur og ekkjur,
Gwendolyn Detre de Surany
Cafritz og Perle Skirvin
Mesta, sem áður hafi verið í
fyrirrúmi en séu nú komnar
út i ystu myrkur. Hafi. þær
þó barizt harðri baráttu til
að tryggja aðstöðu sína, efnt
til einnar veizlunnar annarri
stórfenglegri, en gestalistarn-
ir hafi stöðugt orðið ömur-
legri og ömurlegri — þar hafi
úrkastið eitt mætt. Hið full-
komna hrun þeirra hafi kom-
ið í ljós þegar Gvendólína
náði í hertogann af Windso.r
og konu hans, hélt veglegt
samkvæmi þeim til heiðurs
og bauð öllu stórmenni i
Washington — „en samkund-
an var einkum sótt af fólki
á borð við ambassadorinn frá
fslandi (but the affair was
mostly populated by people
like, the ambassador from
Iceland)“. Þannig er hjnn
mikli veizlublómi og sómi
hvers samsætis, Thor Thors,
allt í einu orðinn persónulegt
tákn um gleðskap þeirra
manna sem vilja sýnast
miklu meiri en þeir eru, að
mati „Time“; hann virðist
vera orðinn siðasta haldreipi
efnaðra rqskinna kvenna og
kátra ekkna.
Þetta er móðgun sem fs-
lendingar rnega með engu
mótl láta sér lynda. f raun-
inni bæri ríkisstjórninni að
slíta tafarlaust stjórnmála-
sambandi við Bandaríkin af
þessu tilefnj og kalia Thor
Thors heim. Hér þyrfti svo
við fyrsta tækifæri að veita
honum þá aðstöðu að hann
verði á nýjan leik hin ljóm-
andi.sól hvers samkvæmis, o"
það verður aðeins tr.vggt mf*
þvi að gera hann að jafnoka
Kennedys að tign ekki s?ð->r
en verðleikum. Kynni T-á að
verða álitamál hvor lenti hjá
ekkjunum áður en iýkur.
— Anitr!.
Þiiðjudagurinn 22. maí 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (3
«