Þjóðviljinn - 16.08.1962, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 16.08.1962, Blaðsíða 4
>t. . ' r « JÓN BJARNAS0N skrifar fró NESKAUPSTAÐ Rœft við Jón .Gi s r*- ' ■ ' „ » ■'ts*'y uðmundsson vei rksfjóra hjá SÚN Við inuslu bryggjurnar í Neskaupstað er sjaldan skipa- Jaust. Ofan þeirra stendur þyrp- ing bygginga sem yfir byltast hvit reykský. nætur sem daga. J>arna er síldarverksmiðja bæj- arins. Stærsta byggingin er þó hraðsfrystihús SÚN, og þar er einnig uirnið frá því snemma að morgni og á nætur fram. — Hér slær hjarta atvinnu- iífsins í Neskaupstað. TilvIÍQrð|iarðar kem ég ekki svo að hafá ekki tal af göml- um norðlenzkum vini, Jóni Guðmundssyni, sem þarna er verkstjóri. Hann er einn þeirra notalega rólegu manna sem kemur verkum af án ópa og (handásráttar; hugsar áður en hann framkvæmir. '— Eru.margir bátar hjá þér núna? — Það eru 12—15 smábát- ar, opnir fcátar og dekkbátar, sem leggja hér upp núna. Þeir veiða bæði með handfæri og liínu. — Aflinn? — í síðari hluta júni og i júli hafa þeir fisfcað mjög sæmi’ega, en vorið var mjög ógæftasamt og lítill eðá enginn fiskur, en i apríl og í mad í fyrra var ágæt veiði. Einn stærri bátanna. Dröfn, stundar handfæraveiðar við Langanes og keiyiur með 10—12 tonn eftir 4ra daga útiyist. Síðustu tvo mánuðina hefur verið mjög mikil vinna hér, (sérstaklega þó í júlí. — Hvernig verkið þið afi- ann? — Þorskurinn er unninn í 7 punda pakkningar fyrir Sov- étmarkað, steinbítur og ýsa er ■unnin fyrir Bandaríkjamarkað. — Þú segir mjög mikla vinnu síðustu mánuðina — — hvernig var þetta í vetur? — í janúar var litið að ,gera nema fyrir karlmenn, en í febrúar var reitingsivinna. Við höfum 2 stóra báta til að tryggja vetrarvinnu, en afli jieirra nægði ekki. þrír bátar myndu nægja. Þessir 2 bátar fí.skuðu um 1000 tonn. Þegar kom fram í apríl fóru smá- bátarnir að ko-ma inní og nóg varð að gera. — Svo framleiðsian er >á ■töluverð? — í þessuim mánuði höfum við útskipað 200 tonnum. það voru bæði skreið. söltuð þunn- ildi. síldarmjöl, fiskimjöl og freðfiskur. Nú erum við búm’r að frysta hátt í 1000 uppmældar tunn- iur; ætlum að frysta eins mik- ið o.g við höfum pláss fyrir, ■höfum. selt 400 tunnur fyrir- íram og skipað út helmingn- wm. — Skipað út freðsíld — fer hún ekki mest til beitu? — Mest aí sildinni fer til heimabátanna, en (þeir sem Jceyptu nú keyptu einnig af Hér sér inn fjörðinn og nokkurn hluta kaupstaðarins í Norðfirði. (Ljósm. Þjóðv. A. K.) okkur í fyrra og segjast aldrei hafa fengið betri beitusíld. — Hvernig líkar framleiðsla ykkar? — Ég toýst við að okkar framleiðsla sé í he’.dur góðu lagi því við höfum fengið litl- ar kvartanir, en verið gæti að framleiðslan sé eitthvað dýr- ari á kassa hér en sumstaðar annarsstaðar, en ég hygg að frystihúsið muni ekki skaðast á því ef það fær ekki á sig skaðabótakröfur. Áður voru skaðabótakröfur borgaðar samélgihlegá * " af frystihúsunum, eða þar til við ■mótmæltum því, og nú vetður hvert frystihús að bera ábyrgð á framleiðslu sinni sjálft. Vetrarfiskur er mikið neta- 'fiakur. Dauðb'óðgaðan fisk höfurn við iátið í salt. þvegið ihann og þurrkað. Sa’.tifiskur verður að vera að mestu I. og II. flokkur, því Ihina flokkana verður að iþurrka. — Borgar sig ekki að ful'- verka *— þurrka — saltfiskinn? — Jú, víst borgar það sig Iþjóðhagslega, en það er fyrst og fremst vaxtaspursmál fyr- ir húsin, því það er uppundir ár, sem maður liggur meö hann, áður.en hann er fullþurrkaður ■og seldur — og vaxtaspursmá!- ið er töluvert vandamál nú til dags. Með sa’.tfiskinn er það þann- ig að þegar fer að minnka vinna á veturna ‘ getur maður látið fólkið vinna við hann þegar minna er um annað, svo að því leyti er voða gott að hafa hann. .i íjvernig fólk-hafið þið? —- Fólkið hjá okkur er mjög gott. Uppistaðan í hópnum er sama fólkið. traust og gott fólk, sem alltáf er hægt að reiða sig á. Þar af leiðar.di er vöru- vöndunin öruggari og verk- stjórnin léttari. Að mínum dómi er ómetanlegt bæði fyr- ir fyrirtæki og verkstjóra að liafa slíkt fó'k. Á vorin er erfiður timi þeg- ar skólakrakkarnir koma. ó- vön þessari vinnu, en yfirleitt ,eru þ.ettg góðir ung'ingar sem taka vel tilfögn, en méðan þau ''éru >að þjálfast i starfinu er dá'iiítið erfiður tími. Þetta end- urtekur sig á hverju vori; það er alltaf töluvert af ungling- um sem þá koma nýir til vinnu. Það virðist mega ráða það aif brosi Jóns þegar hann ræð- ir um þetta að vel muni fara á með honum og viðvaningunum ung'u. Einhversstaðar 'hafði ég ein- hverju sinni hlerað það, að frystihúsið hér í Neskaup- ■stað væri eitt af þeim frysti- húsum, sem al-taf hefði rétta vigt á framleiðslu sinni. Þeg- ar ég minnist á þetta fram- leiðsluleyndarmál Jón,s brosir hann aðeins og ber ekki á móti. Hvernig hann fer að því verður ékki sagt hér. — Hvað ertu búinn að vera verkstjóri lengi. hér, Jón? — Þetta er. 14. árið síðan ég byrjaði með þetta hús, að undanskildu 2V2 ári sem ég var við annað. Einn maður vinnur hér enn sem flakaði fyrsta fiskinn í húsinu. Hinrik Sigurðsson að nafni, og margt af fólkinu hefur alltaf verið hér í mörg ár. Hinrik og annar maður til ■koma alltaf hálftima fyrr en vinna hefst til þess að kom- inn sé fiskur á borðin þegar fólkið kemur og það geti geng- ið beint að vinnu sinni. Hann á því orðið mörg handtökin og margt sporið við þetta hús. — Vetraratvinnulevsið er sagt mesta vandamáíið hér í Aust- fjarðabæjunum, — hefur ykk- Framhald af 5. síðu. Þýzka’.and þarfnast hörku hans. Við þörfnumist hennar einmitt nú — ekki aðeins gegn koimm- únistunum, heldur einnig gegn bandamönnum okkar. Því að frá Bandaríkjunum berast illar frétt- ir. Strauss verður nú að beita sinni alræmdu hörku gegn Bandaríkjamönnum.“ Kjarnavopn innan eða utan NATÓ Dagblaðið Welt í Hamborg birti fyrir skömmu grein um það að stjórnin í Bonn verði að gripa til ráðstafana gegn áætlun Bandaríkjamanna um að neita VesturJÞjóðverjum um kjarnavopn en íáta þá í stað- inn fjölga hermönnum áinum í 750 þúsund. Deutsche Zeitung í Köln, en ur tekizt að losna við það? — Hér hefði ekkert verið að gera fyrr en komið var surnar ef ekki hefðu verið þessir stóru bátar Nesútgerð- arinnar — sem SÚN hafði for- göngu um — þeir lögðu hér upp i vetur, en hefðu þurft að ■vera 3 til að fullnægja 'þörf- inni og 4 væru kappncg, — Iþá myndi vera hér meir en' nóg af föstu þjálfuðu fó'.ki og þá væri hér ágæt atvinna y£- ir veturinn. J. B. það er má’.pipa iðnrekendanna í Ruihr, hótaði opinskátt nán- ara samstarfi milli Frakklands og Vestur-Þýzkalands um að koma sér upp eigin kjarnavopn- um til að vega upp á móti Bandaríkjunuim: „Við verðum að vera reiðubúnir til að taka afdrifaríkar ákivarðanir ef ekki reynist unnt að hefja raun- verulega kjarnavopnasamvinnu innan Atlanzihafsbanda’agsin's. Ef svo fer verður að koma á þrengri samvinnu í þeim efnum. Vestur-Þjóðverjar eru í þann veginn að brjótast út úr þeirri rás 'sem Bandaríkjamenn von- uðust til að geta haldið vestur- þýzku 'hernaðarsinnunum á. Og fái þeir eklki kjamaivopn með „góðu“ þá eru þeir staðráðnir í að útvega sér þau á annan, hátt. yestar-Þióðvarjar og kjarnavopnin — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 16. ágúst 1962

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.