Þjóðviljinn - 23.08.1962, Blaðsíða 7

plÓÐVlUINN
Otgefandi Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalitstaflokkurinn. —
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Magnús Torfi Ólafsson, Sigurð-
ur Guðmundsson (áb.) — Fréttaritstjórar: fvar H. Jónsson, Jón
Bjamason. — Auglýsingastjóri: Þorvaldur Jóhannesson. — Rit-
stjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19.
Simi 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr. 55.00 á mánuði.
Er neytendum tjón að
fiskútflutningi?
jyjeð hverjum degi verður augljósara að það er ekki
út í bláinn sem Þjóðviljinn hefur talið sennilegt,
að hinir erlendu vinir og bandamenn núverandi aft-
urhaldsstjórnar á íslandi hafi skipað íslensíkum stjórn-
arvöldum að eyðileggja með öllu hin, mikilvægu austur-
viðskipti íslendinga. Áróður stjórnarblaðanna tekur
nú á sig svo fáránlegar myndir að öllum má skiljast
að til slíks er ekki gripið nema þegar menn flytja mál
gegn heilbrigðri skynsemi sinni og betri vitund. Það
gæti maður t.d. auðveldlega ætlað með Alþýðuíblaðið
í gær, svo óihemjulegur er áróðursbægslagangur
blaðsins, svo bersýnilega er geng.ið á snið við sæmileg
rök og heilbrigða skynsemi að þess munu fá dæmi.
Hér ber allt að sama brunni: Stjórnarblöðunum hefur
verið fyrirskipað að gera „harða hríð“ að austurvið-
skiptunum eins og það var orðað í Morgunblaðinu, í
iþví iskyni að eyðileggja þau viðskipti. Það er óskyn-
samleg og óþjóðholl iðja.
¥ þessum „hörðu hríðum“ stjórnarblaðanna að austur-
viðskiptunum ræða þau eingöngu um innflutning-
inn, rétt eins og íslendingum sé tryggður um alla
framtíð óþrotlegur forði erlends gjaldeyris án þess að
þeir flytji nokkurn fiskugga út! Það er fullyrt að ís-
lendingum hafi ekki einungis verið það einskis virði,
heldur hafi þjóðin beðið af því stórtjón, að geysimikía
markaði hefur tekizt að vinna með austurviðskiptun-
um fyrir aðalútflutningsvörur íslendinga, markaði sem
hvergi hafa fundizt annars staðar. Með þessu mótí tókst
Isléhdingum að selja útflutningsáfufðir sem annars
hefðu ekki verið framleiddar fyrir hundruð milljónir
ikróna. Með þessu móti hefur verið hægt að láta fiski-
skigaflota landsmanna starfa og eflast og halda tugum
frystihúsa og siíldarsöltunarstöðva gangandi, veita þús-
undum íslenzks verkafólks vinnu, sem annars hefði
verið af skornum skammti. Hefur þjóðin beðið stór-
kostlegt tjón af þessum útflutningi? Hvað skyldu sjó-
mennirnir og vinnandi fólk í fiskiðnaðinum hafa um
það’ að segja?
jpáránlegustu skrifin mega þó heita í leiðará Alþýðu-
blaðsins í gær, þegar einmitt blað þess flokks, sein
liggur niú hundflatur undir íhaMinu og fylgir því og
gefur því þingmeirihluta til svívirðilegustu árása á
lífskjör alþýðunnar, þykist ætla að afsaka þjónkun
sína við Iþau erlendu máttarvöld. niú,rhei,ruía áð',
íslendingar hætti austurviðskiptUnum, 'méð' því að -í
þeim stangist hagsmunir og sjónafmið, „Jbjgg bfeiða..\
fjölda íslendinga, sem eru fyrst og fremát* neytehdu'r
og hinna fáu stóru sem stjóma útflutningsframleiðsl-
unni.“ Og fullt vandlætingar segir þetta „alþýðublað“
að „kommúnistar“ „hafi hiklaust tekið afstöðu með
framleiðendum, með kapítalistum landsins, gegn al-
þýðunni, gegn neytendum. Þetta er furðuleg afstáða
af floklki sem telur sig verkalýðsflokk,“ og svo fram-
vegis með élíka gáfulegheitum. Hér er flutt, að lík-
indum í fyrsta sinni á íslandi, sú kenning, að það séu
hagsmunir fárra kapítalista eingöngu að Íslendingar
igeti flutt út fiskafurðir, „hinum breiða fjölda“, eins •
og ritstjórinn orðar það, komi slíkt ekkert við, hags-
munir fjöldans séu allir bundnir innflutningnum! Mun
hverjum manni virt til vorkunnar þó hann fári ekki
langt út í umræður um slíka hagspekiA ’ "JU'
ll/forgunblaðið ræt undir og dásamar „frelsið“ í .v.ið-
dkiptunum. Hvers vegna héfur núverandi ríkis-
stjóm 'ékki komið þessu frelsi á? Hvers 'vegná héfur
ekki útfíutningsverzlunin vefið gefin frjáls? Neí,
frelsi er það ekki sem vakir fyrir stjórnarflokkunum
og erlendum húsbændum þeirra, heldur andstæða. frels-
isins, — ófrelsi og fjötrar Efnahagsbandadagsins, inn-
limun íslands og endalok sjálfstæðis íslenzku þjóðar-
ínnar.
s.
Uppeldi ÓTTA
HRYLLIN6S
í mánuði hverjum koma út ca. 90 milljónir af
myndasöguheftum í Bandaríkjunum. Hvert er
í rauninni innihald þessara blaða? Hver eða
hverjir ákveða, hvað í þeim birtist? Og hvaða
áhrif hafa þau á börnin, sem lesa þau? Banda-
rískur sálfræðingur hefur hugleitt þessar
spurningar, og mörgum mun verða ónotalega
við um árangurinn af rannsóknum hans í þess-
ari grein.
Effir Förk Haxthausen
GÓÐUR og föðurlandsdyggur
Bandaríkjamaður var af ríkis-
stjórn lands sins kallaður tii
„sérstaks starfs“. í skrifstofu
einni í Pentagon, þar sem á
dyrunum stóð letrað Rann-
sóknastofnr ríkisins, var hann
■kynntur fyrir vísindamanni,
sem gerði 'honum grein fyrir
nýjasta leynivopninu. „Þetta
vopn“, mælti hann, ,,er hættu-
legra en kjarnorkusprengjan.
í smásprautunni Iþafn'a • erti
sýklar, sem nægja til áð steirí-
drepa alja íbúa New York-
borgar“ — Maðurinn fór heim
til sín »g sagði konunni sinni
frá Iþví, að Bandaríkin væru
að undirbúa sýklastyrjöld.
Hann sýndi henni bók, sem vís-
indamaðurinn hafði fengið hon-
um; á titilsíðunni stóð letrað
stórum stöfum: SÝKLAHERN-
AÐUR. — Skömmu síðar var
hann sendur til Afííku í þeim
leynilegu erindagerðum að gera
tilraunir með sýklalhernað á
íhiruum innfæddu.
'Þessi saga er ekki búin til
af kínverskum kommúnistum.
Hana gaf að lesa í bandarisku
myndasöguhefti Ihanda börn-
um, nokkrum mánuðum eftir
að fyrst hafði heyrzt orðrómur
um nlotkun sýkla í Kóreustríð-
inu.
90 milljónir
eintaka
Ekkert sæmilegt dagb’að og
ekkert timarit með snefil af
isjálfsvirðingu gæti leyft sér
að birta slíka sögu einmitt eins
og á stóð. En myndasögublað"
gat leyft sér það, þvi að enginh
tekur siíkt iesmál alvarlega
eða hugsar út i að kynna sér,
hvað felst að baki hinum lit-
skrýddu forsiíðum þess.
Að minnsta kos'ti eru þeir
fáir. sem það gera. En einn
af hinum fáu. sem taka þetta
vandamál alvar,legum tökum,
er bandaríski sálfræðingur.inn
Fredrick Wertham, sem er for-
stjóri oninlbers sjúkrshúss i
New York fyrir börn. er beðið
ihafa uppe'disiegt tión 'af um-
hverfi sínu, en ih£mn hefur
undanfarin 15—20 ár revnt að
sýna fram á hvílík geysiáhrif
lestur myndasagnablaðanna
ihefur á þro°ka og siðferðisvit-
und barna.. í nýútkominni. bók,
„The 'seduction of tþé Inno-
cenÚ' ■ (Afvegaíeiðsiá sákleys-
ingiannal. skýrir hannArá þVi
með áherz'ur'kum >' áémum.
‘dæmu.m, Ihvað það sé, sem siík
blöð bjóða hinum úngy les-
endum. ihver áhrif þau hafi og
hvaða öfl standi þeim að baki.
Lauslega áætlað koma út h.
u. b. 90 miiljónir eintaka
myndasagnahefta mánaðarlega.
Hvert, 'einstakt hefti er selt
mörgum sinnum, og fer þannig
frá ■ einvc I þarninu til annars,
stundum gegnum sérstakar
sölumiðláhirp' sem einungis
verzla með síik blöð. Dr.
Werthám:'itefur haft starfis-
imenn í þjónustu sinni með
spumingaeyðublöð, og af þeim
skýrslum má ráða, að börn lesa
- áð, meðaltali milli 15 og 25
myndahefti hverja viku. Sum
lesa að sjálfsögðu færri, en
Wertham kemur með dæmi um
iböm, sem lesa milli 95 og 100
héfti vikulega. En þótt maður
léti nú nmgia að nefna töluna,
15, er það aúgljóst miál, að ekki
er sama hvað í slíku lesefni
stendur, lesmáli sem að svo
miklu leyti er þáttur í daglegu
lífi barnanna.
Sagan um leynistarfsmann-
inn, sem gera átti- tilraunina
með sýklahernað á afríkönsk-
um svértingjum, er í rauninni
ágætt dæmi um inniihald
myndasagnanna, þ.e.a.s. þegar
þær birtast í hinum sérstöku
glans-iheftum. Myndasögur dag-
blaða og vikubláða eru nær
undantekningar’.aust af öðrum
tpga, þvi að þsef fara gegnum
j úkveðna f lággnhrksgagnrýni á
ritstjórnarskrifstofunum.
Börn og ungiingar í Bandaríkjunum temja sér snemma
ofbeldi það og afbrotahneigð, sem fyrir þeim er höfð í
myndasagnaheftum, kvikmyndum og sjónvarpi. Rang-
snúin hetiudýrkun leiðir unglingana inn á glæpabraut-
ir og tala ungra afbrotamanna eykst hröðum skrefum.
Mannhatur
og hetju-
dýrkun
vik frá þessari reglu er' not-
'að sem 'átyllá til athlægis, fyr-
ir’.itriingar Jéðá meðaumkvunar.
Það iem gérist, er ein’att í
beinríi mótsögn við öll náttúru-
lögm'ál' og almerífta héilbrigða
skýnsemi. Víða gætir kynþátta-
h'áturs, ■ og :-aillr útlendingar.
• (illá til háfðar persónur méð r
gyðinglegt eða s itálskt útlit,;
negrar með apa’.eg andlit oS
■ vöxt; ■ grængulir Kínverjar og
ýmsir aðrir,''teikn’aðir með ó-
hugnanlegúm litum og línum)
eru látnir vera áfibrotamenn.
Freklega afklæddu 'kvenfólki er
imiáþyrririt og það teiknað í
stellingum, sem greinilega leiða
v hugann" til ho'.dlegra samfara.
Hin éndurtekna ’frásögn óg lýs-
ing á kvenfólki',- sem rriisþyrmt
er af karimönnum. getur ekki
annað en alið ihjá - börnunum
rangar hugmyndir • um,; ’og af-
■ stöðu til, lá'stálifsins , síðar á
• ævinni". .
Efni bandarískra i myudasögu-
blaða er' ágætlega lýst í eft-
irfarándi ummælum dr. Reeds,
sem er yfirlæknir geðveikrá-
ihæ’.is á vegum McGiil-háskól-
ans. — Hanri ségir: „Ofibeldi
og og skefjalaús kraftbeiting
ér hið eiláfa inniihald og um-
ræðuefni. Ékki eiriungis of-
beldi gegn öðrum, heldur einn-
ig undirstrikað í beim ótrúieg-
ustu ‘hiutuxri, sem söguhetjur af;
báðum kynjum eru látnar vera
toæfar til að frarríkvæma. Karl-
og kvenlhetjur eru vöðvastælt-’
ar í slíkum rnæli, að nálgast
viðurstyggð, ög sérhvert frá-
; . . ý . - * : " ?■_ ‘ .. '
Omennskar
rt
ii
■\ Svo tekin séu upp orð eins
af : hinurn ' úngu - ög. ómótuðu
sjúklingum'. dr,-: Werfhams;.
. „Þegar einlhver . maður ikemur
og býður stúlku. út með sér,
endar það. a,lltaf með 'morði“.i
.‘•Arinar hef-ur éagk' j.Stúndum
i drepúr’ maðurinrí -stúlkuna;
, hann kyrkir hana eða ; hann
skýtur 'hana. Stúndum þyrlar
- thann -/.ljenni' eitur. í. eiríu af
iheftunum,' sem* ég á, er það
venjan að rnaðurinn • reki þær
' í gegh. iStúlkurnar reka ekki
einSí.oft. í, 'gegn; þær eru oft-
ast rekn-ar í gegn sjálfar“. Og
, fimm ára drengur, sem hafði
verið að leik ásamt nókkru
» eldri’ félaga sínum á neðri hæð-
inni> kom upp'til móður sinnar
með öndina í hálsinum og
■ skýr.ði. kpnupni frá því, að leik-
i félagipn yæri þúinn að ber-
hátta vngri systur sína. „Og
mamrr.a", sagði hann æstur,
„ihvað he’durðu, að hann muni
gera við'. hana, — kyrkja
hana. ha?‘‘
„Giæpir ..þorga .sig ekki“
stendur -ietrað á- fremstu síðu
sumfa þessara b'.aða, sem á
þennanshátt -halda. 'að Þau hafi
hvítþyegið ;sig . siðferðilega. En
bæði er það, að orðið GLÆPIR
sáendur með ofsalegum, litríík-
um Ixjkstöfum. en borga sig
ekkj meðimjög smáu letri; auk
þess er siðferðið á bak við
iþessa setningu harla bágborið.
— Glæpir eru nefnilega ekki
óhæfir fyrir þá sök, að þeir
borga< sig ,-ekki. heldur eru þeir
það' vegná’þesS, að þeir eru
öðrum ti) tjóns.
Myndasaéríáblöðin fjall'a af
einstakri nák.væmni um sér-
hverja tegund og aðferð af-
■brota„- sem mönnum getur hug-
kvæmzt að ■ fremja hver í ann-
ars garð. -í meirihluta blað-
. anna ,eru: í táuninni engar hetj-
ur, 1 aðeins afibrotamenn og
fómarlömb þeirrá. Sparkað er
. í ihöfuðið á fólki, augum þess
- krækt út, tungan skorin úr
þwí, það er rekið í gegn og
i skotið, þvi er drekkt og það
- er hengt, auk ánnarra mis-
þyrminga.' Háifstripaðar stúik-
ur eru hengdar; i ibúðum, sOm
eru yfirfullar af silkipúðum og
þykkum fortjöldum. gefur að
líta dauðastriið þeirra á fjölda
nærtekinna mynda. Hengdir
■menn eru lagðir í ískalt kalk
'og risa síðar upp úr gröfinni,
hálfrotnaðir, pg æða um göt-
urnar til að myrða lögreglu-
þjóna í hefndarskyni.. Geðbil-
aðir læknar ráðast á stúlkur,
einar á ferli að nætuylagi, og
skera af þeim handleggi eða
fætur; aðrir fjötra þær ofan
á skurðarborð og dæla úr þeim
öl!u blóðinir.
Dýrkun óe&lis
Enginn tekur sér nokkru
sinni nokkuð skynsamlegt fyrir
ihendur; pnginn :-er sáptfanginn
eða sturídar heiða'rlegt ’starf;
sögupersórýiir ... uþp ..til hópa
hugsa fýrsf -og • frernst um
dauða, lemstranir og eins skjót-
an sigur & aúdStæðipgnum og
hægt er. Ef hetjur koma fram
á sviðið, eru þær ofurmenni
með Htinn. andlegan þroska pg
gifurlegt Jíkamsþrek; þeir eru
tákn hins ofþroskaða . tækni-
heims, sem gengur í .þeirri dul.
að sérhvern vanda sé hægt að
leysa með kjarnorku o.g ann-r
ars kon.ar ofbe’disvélmenningU;...
Ofurmenni þessi koma . ai’.taf
fram í einkenmsbúningi, harla
fjarstæðúkenndum í sniði, og
nokkur .þeirra hafa sérstaka
hómúsexúala afstöðu og sam-
iband við.;,sér yngri .rrienn, sem
fylgja iþeim ætið eftir í öllum
þeirra ævintýrum, . klæddir
isams konar einkennisbúningi.
Dr. Wertham birtir gott og
nákvæmt dæmi þess í bók
sinni, sem greinilega lýsir því,
hvernig margar ofurmennis-
Ihetjur glæða Ihómósexúalan
ihugsanagang, ef þær þá ekki
beiníinis skapa .sikar hugmynd-
ir hjá börnum og ung’.ingum,
sem annar.s hefðu e.t.v. aldrei
ihneigzt í þá iátt. í einni þannig
myndasögu kemur fram ofur-
menni eitt, er nefnist Bruce
Batman og býr með ungum
skjólstæðing .sínum, Robin.
Þeta er ein af sárafáum sögum,
þar sem fvrir kemur viðfel'ld-
ið heimiiisHíf Qg samsvarandi
friðsamleg fyrirbæri eð.a á-
stand; þ.e.a.s. í borgara’.egu lífi
þeirra, þegar Robin og hinn
eldri vinur hans, Bruce, sitja
að ihinum geysiríkulega morg-
unverði við glæsilega búið borð
með blómum; ellegar Bruce
liggur endilangur á legu-
bekknum en Roibin hallar
sér að læri hans og hugsar:
„Hv.að ér það, sem getur amað
að Bruce? Hann hefur elkki
verið eins og hann á að sér í
mar.ga daga. . .“ Einnig kem-
ur það fyrir, að þessir tveir fara
saman á veitingahús, og á
einni myndinni sést, hvar
Bruce stiígur dans við glæsi-
lega stúlku. sem ekki leynir
aðdáun siuni á hon.um, en Robin
situr álengdar brosandi og
hugsar: „Ég veit, að mér er ó-
•hætt að treysta Bruce“. Við
hetjudáðirnar eru þeir Bruce
og Robin klæddir nærskornum
peysum og þröngum mittis-
. skýlum.
ViStœk áhrif
Margir teiknarar hafa skýrt
dr. Wertham frá þvi, að fyr-
irtækin, sem þeir vinn.a fyrir,
eigi sérstakar spjaldskrár, þar
sem einstakar o.g einkar at-
hyglisverðiar teikningar séu
geymdar, niðurraðaðar eftir
efni, til sölu handa fullorðnum
kaupendum með óvenjulegar
kynferðistilhneigingar. Það
merkilega er. að mikið er gefið
út ,af ólöglegum klámmynda-
.sagnaheftum í Bandaríkjunum,
og .— að þung refsing liggtur.
við að selja eða eiga slík blöð.
Klámmyndirnar takmarkast þó
mest við lýsingar á yfirmáta
vel þroskuðum kynfærum, sam-
förum í furðulegustu steliing-
um, auk alls konar meira og
minna vandlega teiknuðum lýs-
ingum á ástiaratlotum; það eru
með öðrum orðum myndir, sem
koma riianni fyrir sjónir sem
mik’u skaðlausari og hreinlegri
en, hin opiniberlega leyfðu og
viðurkenndu myndasagnablöð,
sem velta sér upp úr lýsingum
á kvalafýsn og óiheilbrigðri
kynnautn.
En með teiknimyndaheftun-
um er sagan ekki öll. Þessi ó-
hugnanlegu b’öð eru að öllu
afihuguðu ekki nema einn þátt-
ur í daglegu lífi ii Bandaríkj-
unum. en mikilvægur þó. iMað-
ur myndi giarnian yilja geta.
trúað þVí. að þau hefðu aðeihs
* áhrif á" fremur takm’arkaðan
hóþ. og kannske hefði manni
tekizt bað fyrir einum tug ár.a.
En gíðan þá hefur það sýnt sig,
að amenísk ,myT’dasagnahefti
háfa rffur'.eg áihrif á allan
' þorra manna.
útvarpSr og sjónvarpsstjórnend-
ur hafa ef til víll dregið þá
einföldu ályktun :af hinum
feikna viðgangi myndasagna-
heftanna, að einmitt þannig
eigi að imatreiða efnið, ef það
eigi að ganga í fólkið. En i
rauninni er sjálft „fólkið“ hin
saklausu o.g varnarlausu fórn-
arlömb þróunar, sem orðið hef-
ur að djöfiullegri mylnu- og
enginn .hefur kjark eða bæfi-
leika til að stöðva hana. Það
er bvrjað á börnunum.
I grein í ibandar;fku timigriti
nefnir dr. Wertham dTpmi þess,
hvernig þetta á sér síað. 3arn.
sem a'-drei áður hefur 'komið
í bíó. fer að sjá kvikmynd úr
Vi.llta Vestrinu, þar seim m.a.
sést hviar höfuð-ó'þokkinn. snið-
ugur og karlmannlegur náungi,
skýtur augun úr feitvöxnum og
hlálegum lösreg’uforingia. Sið-
ar er löglhlýðinn bóndakarl
'barinn til óbóta og hengdur i
tré. Maður sér fætur hans
dingla og heyrir korria í hon-
um.
Barnið er óttaslesið. rétt
eins og séribver heilbrigður
fullvaxinn maður mundi vera.
En umhverfis sitja félagar þess.
Þeir hlæja. Og að sýningu !ok-
inni tala þeir um, hve seysi-
sniðugt það hafi verið, hvern-
ig augun vonu skotin úr jög-
reglunni, og gaman að sjá
kar.linn hengdan. Ef barnið læt-
ur í Ijós ‘ótta sinn og óánægju,
fær það að Iheyra skelfilégásta
Iháðsyrði, sem ameriskt barn
getur fengið: Sissy! (bleyða).
Það barn er ekki til, sem ’getur
staðið uppi einsamalt til lengd-
ar, þegar iallir ' félagár þess
hugsa. og finna til á annán hátt
en það sjálft. Og vilji það ekki
búa við gifelldan ótjba, verður
það að venjast kyikmjTidunT
um, 'mýndasagnáhéftunúm og
s j ónvarpsefninu.
Því kvikmyndir og sjónvörp
hafa Isert af 'teikniblöðúnum,
eireatt syo rækilega, að hægt er
að þekkja þar aftur sömu fyr-
írbærin. Þekktiur bandartígkur
sj ónvarpsefriis-höfundur. ' sem
méstmegriis sér urri «fni barria-
tímanna, befur skýfit frá þvi.
hvernig tökum hann . tekur
st.arf sitt; „Við verðum að
semja út frá endinu.m“, segir
hann,- ..Ðkkur er !agt úpp í
hendur eíni- um hrottaskap ,eða
óhugnanieika. og után um. það
verðum við að semja "sög'u-
þráð“i ' ’ -
HvaS ungur
nemur —
Kannslke er þetta ofur einfald-
lega fjárgróða-atriði. Útgefend-
ur, kvikmyndafraimleiðendur
• I
•vcrrp og
kvikmyndir
Maður getur látið vera að
fara i bíó, og maður getur
bannað börnum sínum að lesa
myndasagnablöð. En margar
leiðir ligp’ia inn ,á heimilið.
f amerísku kúlub’.ásturs-tyggi-
gúmíspakkana hafa framleið-
endur t.d. J.agt söfnunarmyndir
líkt on sið’’^ er i haframjöls-
cs kaffiyö-kkum. En inniiha’.d
þessEr.a mvnda karpur manni
■kyr’-esa fyrir sjénir — sofandi
knrnEbarn í vö"";-! sinni, en
yfir bvi r:s "■'oandi eitur-
slönguhöfuð: ókenniVgur risa-
fiugl er í þa’-n v-oinn að
krækja innvf'in út úr -b-’ndn-
um manni: annar bundinn
maður er dæmdur til að hand-
hösavast. Þannig endalaust.
En segium að maður hætti
öl’lum tyggigúmmí-kaupum o.g
snúi sér rð frið&am.’egum
barnaleikfönaum. Vöruskrá frá
einhverri stærstu laikfanga-
verz'.un i Chicago sýnir ein-
kennandi úrval af því, sem
ætl’.að er 2—5 ára oömlum börn-
um: Skammbyssur og önnur skot-
vopn ,af ö'lum hugsEnlegum
gerðum og stærðum. oig af
þeim geta a.m.k. fimm tegundir
verið þ'fshættu’e.gar. Þumal-
skrúfur, handjárn, flugvélaeft-
ir’.ikingar sem kasta „atóm-
sprengium“. Og svo framvegis.
Eörnin vaxa úr orari og berá
sig e t.v. eftir iesmó'i fyrir fúll-
orðna. Svc.ka’laðar pocket-
tS'Pks (vasa-útgáfur), af ýms-
um tagundum. kosta sáralítio
og fóst í ■ hverium b’.aðsölu-
turni um þvert og endilangt
landið. Stærsta upplagið hefur
Michey SþiHane, en bækur
hans seljast í ca. 200 rtiilljóri-
um eintaka hver bók. utan
lands og innan. Hann er fyrr-
verandi , mynd a sagn ahöf undur
og hefur engu g’eymt; ofbeldi.
kva’.aþorsti, sjúklegar kýnhvái.
ir og herraþjóðarafstaða er í
fullu gengi.
Hér er smádaémi um það,
hvag bandariskt sjónvarp fyr-
ir ibörn. hgfur boðið áhorfend-
um sinum upp é: Fjötraður
maður, sem hellt er yfir
braeddu járni. Þrjár eða fjór-
ar sögur af fólki, sem brann
inni. með nær-myndum af
dauðrst’ríði þess os holbrunn-
um andiitunum. Stúlkur. sem
yoriu kyrktar. hnifstungnar,
kvaldar og hengdar. Fullur tug-
ur' .Tiísibyrminga flest Senging-
ar, ásiaimt mynduth áf ásj.ón-
um þinna hengdu.MHér á landi
Ihefur maður einnig séð, að
kvikmyndin hefur margt lært
af ihráskinnsleik myndasagna-
Iheftanna. 'fcfnv-bi:
Sarin’eikurinB .er sá, aö.'ýið-
gangur: myndaheftanna hefur
orðið- iil þess, að margir
stærstu . ikvikmyndaffam.leið-
endur hafa ráðið í biónustu
sína hÖfúndá ‘mynd-a s ? gn a r,n a.
einungis'með^það iýrÍE aúg-
úm aþ-.t-í nýtt.. og æsitegt efni
í myndir sýnar.
NiSurstöóur
En Spillane er ekki einn útri
hitunia. Fjö’.di g’æpasagnahöf-
unda hafa lært af honurft;
Dæmi, tekið af tilivi’.jun sýp.ir
tavert krókurinn beygist: Kven.
hetjan í einni bókinni hefur
byr'.að elsklhuga sínum eitur.
og 'hann engist í krampa. ligg|-
andi endi’.angur á gólfinu:
„Sérhver hreyfing líkama hafts
orikaði á hana ,sem karlmann-
legur og ástríðuþrungiph
hnyk‘kur“, stendur í lesm.á’.inu.
og þeigar hann devr að lokum,
öðlast ihún .ihápunktinn á sínrii
eigin frygðarhviðu“. Bókin er
með formá’a eftir þekktan sá!-
fræðing í New York. sem kall-
ar hana , læknisfræðilega ná-
kvæma lýsingu á ofsalegri ver.
girni“, os ’bindur endahnútinn
á meðmæli sin með því að
segi'á, að „iþvi útbreiddari sem
þekkingin verði á mann'.egu.m
sjúkdómum. því meiri von . sé
ti’ að geta læknað þá“.
Þessi staðhæfing er mjög
íærdómsrik, þvi sú skoðun. að
því meira sem maður velti sér
í drafinu, þiví breinni verði
maður, er endur.fokin hvað eftir
anmð i ótölufjölda meðir>æ!!a
og hrósgreina sem bandaríísk-
ir sá’fræðingar og batnaupb-
e’.disfræðingar hafa á síðari ár-
um tátið (mynidaív’gnaútgeferid-
um í té. Mvndasagn?ib’öð, ísfem
fjailla um kvalaþyrstan ýfir-
gar.g taum’iausra sva'lsatri-
kvæiria. koma út með hei’ýðú-
ti'kynningum, bar sem bekktir
córfræðingar mæla með þeim
sem ggsnlegri og þroskgndi
lesningu handa börnum. Sömu
Framhald á 10. síðu.
miim,

..llll.ll.ll

mmm

mmt
■'■Jn.iil
g) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 23. ágúst 1962
Fimmtudagur 23. ágúst 1962
- tí-
ÞJÓÐVILJINN
(7j