Þjóðviljinn - 25.08.1962, Qupperneq 9

4) — ÓSKASTUNDIN
< > "v* o- * -r>
'í
NÚ SEFUR JÖRÐIN
Nú sefur jörðin sumargræn.
Nú sér hún rœtast hverja hœn
og dregur andann djúpt og rótt
um draumabláa júlínótt.
Við yztu hafsbrún sefur sól,
og sofið er í hverjum hól.
í sefi blunda svanaböxn, -
og silungur í lœk og tjörn.
Á túni sefur bóndabœr,
og bjarma á þil og glugga slœr. ]
Við móðurbrjóstin börnin fá
þá beztu gjöf, sem lífið á.
í |
Brot úr kvæði eftir
Davíð Stefánsson.)
: 5
PINONCITO
Framihald af 3. áíðu.
unum undir væng sinn
og róaði þá og huggaði
eftir hræðsluna. Pinon-
cito sagði henni nú allt
af létta um sjálfan sig,
og hvernig á því stóð að
hann týndist að heiman,
og hvað móðir hans
mundi vera hrygg að
vita ekkert hvað af hon-
um hefði orðið. Fugla-
móðirin vorkenndi Pin-
oncito. srvo mikið, að hún
flaug strax af stað með
hann heim í dalinn til
foreidra hans. Þegar
þangað kom sagði hún:
— Eitt ætla ég að gera
fvrir (þig að skilnaði,
Pinoncito, sjáðu ■ þetta
bein hérna, það er risa-
bein. Þú skalt strjúka
allan lí'kama þinn með
beininu, og þá' muntu
stækka og verða eins og
jafnaldrar þínir. Að svo
mæltu flaug ihún á brott.
Pinoncito gerði eins og
fuglamóðirin hafði sagt
honum, og varð nú i einu
vetfangi eins stór og
aðrir drengir á hans
aldri. Síðan hljóp hann
heim til sín.
Fo.reldrar hans sátu úti
í garðinum, og mikil varð
undrun þeirra, að sjá
Pinoncito heilan á húfi
og orðinn svona stóran.
Hann sagði þeim frá öllu
sem á daga hans hafði
drifið og þau bæði grétu
og hlógu ii senri. yfir því
að ihafa loksins fengið
son sinn heim aftur.
P I N O N C I T O
Ævintýri eftir Idella Purnell.
Þetta er sagan, sem
Nana Chona segir Luis
litla, þegar þau sitja
undir stóru tré í hádeg-
issólinni, langt, langt i
burtu á eyjunni Chile.
Hún byrjar alltaf sög-
ur sínar á sömu orðun-
■um:
— Spurðu til að íræð-
ast, hlustaðu svo þú lær-
ir.
Flest verður að ösku,
sem í eldinn fer.
Það voru einu sinni
.gömul hjón, ,sem áttu
heima í litlum dal í And-
hefðu því átt að vera
hamingjusöm. Enþað var
eitt, sem skyggði á. Þau
áttu engin börn.
Dag nokkurn, þegar
gamla konan var að
sækja hey handa geitinni
sinni, sá hún mann koma
■gangandi eftir veginum.
Hann var gamall og
hrumur, gekk hægt Qg
studdi sig við staf í
hverju spori. Hún kall-
aði til hans;
— Viltu ekki koma inn
og hvíla þig ofurlítið?
Maðurinn þáði fegins
esfjöllunum. Þau vqru
gott fólk og heiðarlegt.
og unnu fyrir sér með
miklu erfiði, því þau
voru biáfátæk.
Þó voru þau aldrei svo
snauð eða önnum kafin,
að þau gætu ekki liðsinnt
þeim, sem bágt áttu á
einhvern hátt.
Gamli maðurinn hélt
■búfénu á beit í hagan-
um, en konan var heima
og ibakaði brauð og kök-
ur til að seija í þorpinu.
Þau höfðu nóg að starfa
frá morgni til kvölds, og
hendi boðið, kom inn og
settist. Hann sagði kon-
unni að hann værj að-
framkominn af þreytu og
hungri. Hann hafði eng-
an mat bragðað í marga
daga, nema einn litla
hnetu.
Konan kenndi í brjósti
urn hann og færði hon-
um kúfaðan disk af mat.
Það var hennar eigin
miðdegisverður, sem hún
gaf gamla manninum, en
hún gaf hann með mestu
ánægju og naut þess að
. sjá hvað svanga mann-
inum þótti hann góður.
Þegar gamli maðurinn
■var búinn að borða og
■hví’.a sig dálítið, sagðist
■hann verða að halda á-
fram ferðinni. Konan gaf
honum nokkrar nýbakað-
'ar kökur í nésti*
— Ég er fátækur, sagði
gamli maðurinn, og ég
veit að þú ert líka fá-
tæk. Ég ætla að leita í
ivösum mínum hvort ég á
ekki nokkra smápen-
inga. Hann leitaði í öll-
um vösum sínum, en það
eina, sem hann f ann var
ofurlítil hneta.
Framhald á 2. síðu.
Bcnedikt G. Waage
Um miðjan næsta mánuð
hefst hér í Rcykjavík ársþing

Breyting á
Talsverðar breytingar hafa !
orðið á Reykjavíkurúrvalinu, ]
sem keppir á Akureyri á ■
morgun: Guðjón Jónsson og !
Hrannar Haraldsson báðir úr :
■
Fram koma inn sem fram- ■
verðir í stað Ormars og Ragn- ]
ars, sem eru fjarstaddir, og :
Hallgrímur Scheving verður ■
útherji í stað Sigurþórs sem ]
er meiddur á fæti. Nýir vara- :
menn verða Guðmundur
ögmundsson, Val, og Ásgeir
Sigurðsson og Baldur Schev-
ing.
Iþréttasambands íslands. I*ing-
ið verður haldið í húsi Slysa-
varnafélagsins á Grandagarði.
Þjóðviljinn hefur sannfrétt, að
Bencdikt G. Waage muni nú
liætta scm forseti ÍSÍ. Má bú-
ast við að talsveröur hiti verði
á þinginu út af kjöri nýs for-
scta, þar sem marga munar í
þessa virðingarstöðu. Heyrast
þar helzt nefndir Gísli Hall-
dórsson form. ÍBR og Albert
Guðmundsson form. IR. Gísli
hefur volduga aðila á bak við
sig, og Albert . er auglýsinga-
meistari mikill, svo að ekki er
gott að vita hvernig fer. Þó má
teljast sennilegast að hvorugur
þcssara manna verði kjörinn,
því að talsverð andstaða mun
vera gcgn því í íþróttahrcyfing-
unni. Þykir mönnum sem Gísli
hafi nóg með ÖII þau störf, scm
hann hcfur þegar tckið að sér,
og ólíklegt er að lengi yrði
friður um forsetaembættið eftir
að Albcrt tæki við því.
Kaupkröfur í Danmörku
Framliald af 4. síðu.
Þeir lögðu niður vinnu um stund-
ar sakir til að vekja athygli á
, . , .*.*». .. ’■<*. Qtíu* .m*.
þeirri krofu smm að kaup
þeirra yrði strax hækkað um
eina danska krónu (6,20 ís-1.) á
'imann, en það mun samsvara
um 15—20 prósent kauphækkun.
Verkamenn á öðrum vinnu-
stöðvum hafa fylgt í kjölfarið.
Þannig hafa verkamenn í skipa-
smíðastöð Burmeister og Wain í
Kaupmannahöfn krafizt 75 aura
danskra í kauphækkun á tím-
ann og svipaðar kröfur hafa
einnig verið bornar fram af
verkamönnum við aðrar skipa-
smíðastöðvar.
Hafa vísitöluuppbætur
Þessar kröfur um -tafarlausa
kauphækkun ©ru settar fram,
enda þótt döhsku verkalýðsfélög-
ín hafi öll i samningum sínum
ákvæði um vísitöluuppbætur á
kaup. Hins vegar vilja verka-
iýðsfélögin ekki sætta sig við að
bera hina auknu dýrtíð bóta-
laust þar til í marz, en þá breyt-
ist kaupið samkvæmt vísitölu
janúarmánaðar.
Vinnuveitcndur ncita
Vinnuveitendur hafa algjörlega
hafnað kröfum verkalýðsfélag-
anna um tafarlausar kauphækk-
anir og því hafa þau snúið sér
til þings og stjórnar með kröfur
um að dýrtíðaruppbætur verði lög-
Cestar. Hafnarverkamenn í Ár-
ósum samþykktu einróma álykt-
un þar sem því var lýst yfir, að
ef ekki yrði orðið við þessum
tilmælum myndu kröfurnar
knúðar frarn með öllum þeim
ráðum sem tiltækileg eru“.
Helmsmetíð í tíu km hlaupi
frá Hannesi tii Péturs
Hannes Kolehmainen, Finn-
landi, fékk fyrstur viðurkennt
heimsmet í 10.000 km hlaupi,
það var á Olympíuleikunum í
Stokkhólmi 1912 er hann hljóp
á 31.21,8. Þegar þessi tími var
viðurkenndur heimsmet, héldu
Frakkar því fram að Jenan
Bouin hefði náð betri tíma ár-
ið áður, 30.58,8. Þetta var við-
urkennt og Kolehmainen hafði
þannig aldrei átt að vera
heimsmethafi að réttu lagi.
Heimsmet Bouins stóð tii
ársins 1921, og síðan lítur. list-
inn yfir heimsmetið þannig út
frá því hann fékk sitt met
viðurkennt, þar til Pjotr
Bolo.tnikoff setti siðast heims-
met nú á dögunum.
30.40.2 P. Nurmi, Finnl. 1921
30.34.4 V. Ritola, Finnl. 1924
30.23.2 V. Ritola, Finnl. 1924
30.06,2 P. Nurmi, Finnl. 1924
30.05,6 I. Salminen, Finnl. 1937
30.02,0 T. Maki, Finnl. 1938
29.52,6 T. Maki, Finnl. 1939
29.35.4 V. Heino, Finnl. 1944
29.28.2 E. Zatopek, Tékósl. 1949
29.27.2 V. Heino, Finnl. 1949
29.21.2 E. Zatopek, Tékkósl. 1949
29.02,6 E. Zatopek, Tékkósl. 1950
29.01,6 E. Zatopek, Tékkósl. 1953
28.54.2 E. Zatopek, Tékkósl. 1954
28.42.8 S. Iharos, Ungern 1950
28.30,4 V. Kuts, Sovét 1950
28.18.8 P. Bolotnikoff, Sovét 1960
28.18,2 P. Bolotnikoff, Sovét 1962
Pjotr Bolotnikoff
Laugardagur 25. ágúst 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (0