Þjóðviljinn - 06.10.1962, Blaðsíða 10

7'i — ÓSKASTTJNDIN
ÓSKASTUNDIN — (fc,
Þrjár rauðar rósir
Timinn leið og næsta
dag sat hann enr.bá inni-
lckaður í kofanum.
Galdrakar inn skipti sér
ekkert ai honum og hann
íe'kk ekkert að borða.
Allt i einu mundi hann
ettir rósrb'öðunum. Hann
tók þau upp og gat ekki
varizt gráti , yfir óláni
sinu. Tárin hrundu yfir
■ r ’sablöð'n. Þú heyrði
• hpnn allt í einu ofurlágt
hvísl, eins og áður úti
h.já runnanum:
— Strjúktu hand’°gg-
ina á þér með ró-rVö,‘-
inura, þá verðurðu mjög
sterkur.
Anton h’ýddi. Han 1
v?r nú lönau hætt ir að
verða bissa á neinu, sem
hann heyrði eða sá. Dag-
ur leið að kvö'di. og bea-
ar harm sá sólariagið út
um kofagiuggann. mundj
hann hvað rósirnar höfðu
sagt honum að gera.
Dvrnar voru iæstar, en
honum heppnaðist að
opna þæ'- hvt bnrjn v»r
orðinn svo sterkur. Hon-
ium tókst að komast út
án þess að maðurinn
tæki effir þvt. Ha.nn
íiýtti sér út í garðinn og
reif rósarunnana upp
með rótutn. Svo hijóp
hann n'f'ur að vatninu og
ýtti bátnum frá iandi.
iE'n í sömu svifum kom
g'5ldr'akar’.:nn á eftir
honum og eiti hann á
öðrurh bát. Anton reri
iaf ö'.’.um kröftum.
I — Taktu blöðin af
I runnanum og látu goiuna
feykja þeim burt. Kast-
jaðu svo runnanum með
j öllura stóru þyrnunum í
bátinn galdrakar'.sins,
sögðu rósirnar.
j Bátur ga’.drakarlsins
1 færðist nær og nser. En
1 Anton var snar í snún-
I ingum og kastaði runn-
j anum i bátinn til hans.
Þá gafst galdrakar’.inn
upp, því þyrnarnjr
stungu hann í andlitið o.g
hendurnar.
Anton flýtti sér allt
hvað af tók að ná ’.andi
hinum megin við vatnið.
Þegar hann steig á land,
stóðu þar þrjár prinsess-
ur hver annarri faliegri
og biðu e.ftir honum.
Hann horfði á þær undr-
andi.
— Við erum rauðu rós-
irnar þriár, og við þökk-
um þér kærlega fyrir að
þú bjargaðir okkur úr
klónum á galdrakarlinum
vonda. Hann rændj okk-
ur. °g þegar engin okk-
ar vildi giftast honum.
breytti hann okkur í
rauðar rósir. Okkur lejð
hræðilega illa þegar þú
vökvaðir öll blómin nema
okkur, og við vorum að
deyja úr þorsta. Og það
eina, sem gat leyst okk-
ur úr álögum var það,
að einhver góð mann-
eskja vökvaði okkur og
hlynnti að okkur. En nú
er galdrakarlinn úr sög-
unni og við erum frjá's-
ar.
Prinsessurnar leiddu
Anton aí stað með sér i
áttina til kóngshallarinn-
ar. Þau gengu ahan dag-
inn og sungu og hlógu
alla léiðina, af gleði yf-
ir ’áð hafa fengið fre'si.
Um kvöldið komu þau
hefm i kóngshöllina og
þar var slegið upp veiz’.u
til að fagna þeim.
Anton fékk strax vinnu
hjá kónginum.
Og mig grunar að hann
hafi gifzt einni kóngs-
dótturinni, og erft a'.'t
kóngsríkið, þegar gamli
kóngurinn dó.
EINU
SINNI
VAR
Ég ætla að laga dálít-
ið til og búa um gu.Irúm
ið svo. það fari betur um
yðar hátign. sagði mús-
in; —. Þér Htið út fyrir
að vera veikur, þess
vegna er bezt að þér
I’pgið kvrr í rúminu og
íáið ekkert annað en ost
•að borða.
Síðan kom músin með
r'tbita á diskj og gljá-
andi teketil fullan aí ilm-
ándi tei. Kóngurinn borð-
aði af-an ostinn og drakk
þrjá stóra bolla af tej.
Honum leið miklu betur
á eftir. Hann settist upp
í rúminu og hringdi
bjöllunni. Enginn kom,
en nú varð kóngurinn
ekkj reiður eins o? hann
var vanur. — Fólkið er
líklega úti. sagði hann,
csköp rólega.
Músin sagði: — Má
b.ióða vður svolítið meira
af osti?
—“ Já, kærar þakkir.
sagði kónguri.nn kurteis-
lega.
Þefar yfirþjónninn
kom seint Og um síðir og
spurði hvernig kóngin-
Um liði brá honum held-
ur i brúrí. Þarna sat
kóngurinn og var að
spila við músina. Yfir-
þjóninum varð svo bi’-t
við þessa sjón að hann
datt niður a’-lan stigann.
Kóngurinn var ger-
breyttur maður. Hann
ka’.Iaði á alla þjónana og
gaf þeim gjafir og ta’.aði
vingjarnlega við hvern
og einn. Hann leyfði her-
mönnunum að fara í
skemmtisiglingu hvenær
sem þá langaði ti!.
Hann lét músina sit.ia
vig h’ið sér i 'hásætinu
á rauðum flauelspúða og
’ét hana fá Ij’kil að höl’-
inni.
Hann gaf fólkinu í
borginni stóran skemmti-
garð.
Á hverjum sunnudegi
5k hann um borgina óglt
skemmtigarðinn í rauða
vagninum cg leyfði börn_
unurn að aka með sér,
eins mörgum og komust
fyrir í vagninum.
Nú þótti öllum vænt
um kónginn og hann var
a'.drei einmana.
En ef ykkur langar til
að vita hvað varð af
óskasteininum, get ég
frætt ykkur á því, að
dúfan gaf hann gamalii
sæs, sem þótti hann svo
fal'gg^r ,,,'að hún gætti
hans eins og hann væri
bröthætt egg. Að þetta
var óskasteinn, hafði hún
ekki hugmynd um.
ENDIR.
ENGISPRETTAN OG MAURINN
Framhald af 1. síðu.
Spætan svaraði:
—- Sáektu handa mér
nýorpið hænuegg, þá
skal ég láta éikina í
friði.
Engisprettan hljóp og
Y-Íóp, þangað tii hún
hitti hænu. Þá sagði
hún; —: Góða hæra,
gefðu mér eitt egg. Egg-
ið gef éa spætunni, spæt-
an lætur þá eikina í
, friði, eikin gefur mér
Lisij s;áni8G3ia
Framhald af 3. síðu.
17. Kjartan Kristófersson,
Grindavík.
18 Lúkas Káramn, Rvík.
19. Oskar Frímannsson, Rvík.
20. Ó kar Halldórs-or, Rvík.
21. Páil Árnason, Keflavík.
22. Pá’I Engilbertsson,
Akranesi.
23. S'gurðwr Tr. S’gurð'son,
HHnaríir'i.
24. Theódór Sigurbergsson,
Reykjavík.
Sjómenn, slarfið ötu’lega að
sigri B-lis ans Sigur hans er
sigur ykkar í kjarabáráttunni
sem framundan er. Stuðllð að
því að sem allra flestir kunn-
ingjar ýkkar kjósi B-listann.
Þótt landherrarnir Jón Sigurðs-
son og Pétur Sigurðsson þori
ekki að láta kiósa nema tvo
daga af óíía við að sjómenn takí
þáít í atkvæðagreiðslunni, eru
r.ægilega margir sjómenn þó sem
vsrða heima við ti'. þess að fella
•gerðardómsmennina, ef þe'r
standa aillr saman Hvert eitt
atkvæði sem fellur á gérðar-
dómslistann boðar nýjar kjara-
skerðingar sjómanna.
^iVlOSKVU 5 10 — Sovézk sljórn-
arvöld hafa vísað öðrum flota-
málafulltrúa bandaríska sendi-
ráðsins í Moskvu, Raymond
Smith, úr landi. Honum hefur
verið gefiö að sck að hafa
njósnað u.m hervirkí í Lenín-
Ds GaulEð
Framhald af 12. síðu.
stöðu að hann geri það aftur.
Og enda þótt vinst'rimenn séu
andvígir þessari stjórnarskrá, hef-
ur hún þó að geyma ákvæði til
varðveizlu beirra leifa lvöræðis-
ins, sem enn eru til j landinu.
Aðrir flokkar, og það á þc
einkum við um ihaldsmenn Qg
fasistana í OAS, sjá sér hér leik
á borði að hefna sín ó de Gaulle
fyrir það sem þeir telja svik
hans í Alsírmálinu.
Andstaðan gegn þessari fyrir-
ætlun de Gau.lle nær langt inn
í raðir gaullista sjálfra, enda
þótt þeir hafi ekki látið hana
í ljós á þingi. Þannig er vitað
að bæði Pompidou og Debré eru
Wlisen segir
flokkinn sinhuga
BRIGHTCN 5 10 — Þingi brezka
Verkamannaflokksins lauk í dag
í Brighton. Formaður flokksins,
Harold Wilson, sagði að þingið
hefði sýnt að meiri einhugur
ríkti nú í flokknum en bsfð: síð
asta áratuginn. Það er ekki ó-
sennilegt að þetta sé í síðasta
sinn sem við hittumst áður en
kosningar eru haldnar, sagði
Wilson, og við ættum a. m. k.
að rniða starf okkar við það.
A síðasta degi þingsins sam-
þykkti það einróma ályklun þar
sem íagzt er gegn öllum kjarna-
sprengingum, hver sem í hlút á.
henni andvígir, ] »'tt sá fyrrnefndi
héldi ianga ræðu á þingi til
varnar henni.
En þótt nær allir stjórnmóla-
flokkar séu þannig andsnúnir de
Gaulle í þessu máli, einnig þeir
sem hafa stutt hann til skanims
tíma, eru. menn heldur á því
að meirihluti þjóðarinnar muni
segja já í átkvæðagreiðslunni 28.
október. Ástæðan er talin sú að
franskur almenningur óttast hvað
gerast, myndi, ef de Gaulle færi
allt í eir.u frá völdum, ekki sízt
vegna þess að st t kur grunur
leikur á að OAS hugsi. sér ein-
mitt til hreyfings strax að þjóð-
eratkvæðagreiðslunni lokinni.
grað.
LISTI STARFANDI SJð
MANNA ER B-LISTI
Misheppncð banatilræði
Undanfarið hefur hvað eftir annað verið reynt að
•áða Nkrumah, forseta Ghana, af dögum. Hann hefur
jafnan sloppið ómeiddur, en margir saklausir vegfarendur hafa týnt lífi. Eitt síðasta banatii-
ræðið var gert í bænum Kúmasi og hér fagna b æjarbúar því að þao skyldi mistakasí.
ikik-k
KHAK8
10) — ÞJÖÐVILJINN — Laugardagur 6. október 1962