Þjóðviljinn - 13.10.1962, Blaðsíða 3

Laugardagur 13. október 1962 -*■
Orðrómur í Brussel
ÞJOÐVILJINN
SÍÐA 3
BRUSSEL 11/10 — Þrálátur orðrómur gengur um
það í Brussel að Frakkland hafi á prjónunum fyr-
irætlun um að útiloka öll ríki Fríverzlunarbanda-
lagsins (EFTA) nema Bretland frá aðild að Efna-
hagsbandalagi Evrónu (EBE). Hér er fvrst osr
fremst um að ræða Danmörku og Noreg sem farið
hafa fram á viðræður við bandalairiA n™ fnila
aðild.
fyrir að Bretland gæti stuðzt
við Norðurlönd innan banda-
lagsins og fengið þannig meiri
áhrif innan bess. oT1 æskilegt
Það hefur verið haft fyrir satt
f Brussel undanfarna daga að
„vissir aðilar“ innan bandalags-
ins, og þar mun fyrst og fremst
átt við Frakka, hafi komið fram
með nýjar hugmyndir varðandi
bandalagið og framtíð þess og
snerti þær einkum hugsanlega
aðild Norðurlanda að bandalag-
inu. Sagt er að fyrir þessum
„aðilum" vaki að koma í veg
Tollabandalag Norðurlanda
Samkvæmt þessum sömu
fregnum eru þessir „aðilar"
þeirrar skoðunar að Norður-
Melavöllur
I dag (laugardag) kl. 4 keppa:
KR
Leikurinn sem feeðið er eftir.

NÝCTKOMNAR BÆKUR
Halldór Laxness: Paradise Reclaimed
(Paradísarheimt í enskri þýðingu)
Halldór Laxness: Unabhángige Menschen
(Sjálfstætt fólk í þýzkri þýðingu)
Útvegum allar fáanlegar erlendar bækur fljótt.
SnœbjörnlíónssonSfo.hf.
lönd ættu frekar að taka upp
hugmyndina um stofnun tolla-
bandalags sín á milli sem gæti
síðan samið við Efnahags-
bandalagið um gagnkvæmar
tollaívilnanir
Orðrómurinn borinn til baka
Talsmaður framkvæmdastjórn-
ar bandalagsins bar í dag, eins
og við mátti búast, þessar
fregnir til baka og sagði að
bandalagið hefði ekki skipt um
skoðun varðandi ' umsóknir
Norðurlanda um aðild að
bandalaginu. Hins vegar efast
enginn um að orðrómurinn hafi
við eitthvað að styðjast.
í Stokkhólmi er sagt að
sænsku stjóminni hafi verið
kunnugt lengi um hin svo-
nefndu „nýju sjónarmið" innan
Efnahagsbandalagsins og hafi
fengið ýtarlega skýrslu um þau
frá sendiherra sínum, Hubert
de Basche, sem var í Brussel í
fyrri viku og ræddi þá við ýmsa
helztu forystumenn bandlags-
ms. Lange. viðskiptamálaráð-
herra Svía, sagði á hinn bóginn
í gærkvöld, að ekki væri ástæða
til að taka frétirnar frá Bruss-
el of alvarlega og ekki hefði
orðið nein breyting á samnings-
aðstöðu Svía við bandalagið.
Bretar geta ekki farið einir
Á bað er einnig bent að Bret-
land myndi ekki geta gerzt
aðili að EBE. ef öðrum EFTA-
löndum væri neitað um aðild.
EFTA-ríkin hafa skuldbundið
sig til að virða rétt hvers ann-
ars í afstöðunni til Efnahags-
bandalagsins.
Andstáða Frakka
Sennilegast er að hér sé um að
ræða nýja tilraun frönsku
stjórnarinnar til að koma í veg
fyrir aðild Breta að bandalag-
inu, en hún hefur ekki farið
dult með andstöðu sína gegn
brezkri aðild.
narstrseti 9 — Símar 11936, 10103
Ibóð óskast
Reglusöm stúlka í góðri atvinnu
með barn á dagheimilj óskar
eftir lítilli íbúð strax. Fyr-
irframgreiðsla. Sími 20096
og 187V9
ðdýr — sparneytinn — þægilegur
„COMMER COB“ sendiferðabifreið, burðarmagn 350 kg. Vélar-
stærð: 42,5 hp. — Kostar aðeins 108.000,00. — Útvegum frá verk-
smiðjunni tilheyrandi hluti til að breyta bifreiðinni í Station- bif-
reið. Bifreiðin með breytingu kostar aðeins 119.000,00 krónur.
Sýningarbíll á staðnum.
Símar20 410 —20 4 11
.F.
Laugavegi 168.
Síðasta þing kaþólsku kirkjunnar var haldið í Péturskirkjunni í Róm árið 1869.
Ifyrrad. hófst í Páfagarði 21.
heimsþingið sem kaþólska
kirkjan rómverska hefur hald
ið á þeim nær tvö þúsund ár
um sem liðin eru frá upphe'
hennar. Enda þótt völd oj.
áhrif kaþólsku kirkjunnar
séu nú næsta lítil, ef miðað
er við veldi hennar fyrr á öld.
um, er þinghald þetta þó
merkur atburður, sem geym-
ast mun í sögunni
Jóhannes páfi XXIII. boð-
aði til þingsins fyrst í ávarpi
sem hann flutti kardínálum
25. janúar 1959 _og í maí sama
ár var undirbúningsnefnd
skipuð Nefndin sendi 2.700
biskupum og öðrum höfðingj-
um kirkjunnar þréf ■ og fétek
svör frá 1.998 þeirra og fylltu
svörin 16 bindi. Af tillögum
um mál .sem ræða.. skyldi á,,
þinginu voru samþykktar
tæplega sextíu. svo að þing-
fulltrúar munu fá ærið að
starfa. ekki sízt ef haft er i
huga að um sum þessara mála
hafa á þeirri tæpu öld sem
liðin er frá síðasta kirkju-
þingi verið skrifuð hundruð
og jafnvel þúsundir rita.
Á þinginu eru mættir um
2.800 fulltrúar eða „þingfeð-
ur“: 313 frá Ítalíu, 415 frá
öðrum löndum Evrópu, utan
Sovétríkjanna, 31 frá Ástr-
alíu, 196 frá Norður-Ameríku
356 frá Asíu. 400 frá Suður-
Ameríku, 196 frá Afríku
auk 918 biskupa að nafnbót
(þ.e sem ekki hafa sérstök
biskupsdæmi) frá ýmsum
löndum.
Meginstarf þingsins sem
ráðgert er að standi a.m.k. í
þrjá mánuði mun þó hvíla é
miðnefnd þess undir forsæti
páfans sjálfs, en i henni eiga
sæti 106 fulltrúar, 65 kardín-
álar. 38 biskupar. 3 reglu-
höfðingjar, og 27 ráðgjafar af
ýmsum þjóðernum. Til grund-
vallar umræðunum liggja 102
álitsgerðir sem eru 1400 blað-
síður samtals.
Allar þessar tölur sýna að
það er engin smáræðis
samkunda sem nú hefur setzt
á rökstóla í Páfagarði og
mörg eru þau málin sem yf-
irboðarar kaþólsku kirkjunn-
ar telja nauðsynlegt að fjalla
um Aldrei hafa heldur áður
orðið jafnmiklar breytingar i
hinum veraldlega heimi á
milli tveggja kirkjuþinga og
á þeim 93 árum, sem liðin eru
síðan 20. þingið var haldið *
Páfagarði 1869.
Meginmál þingsins eru þó
sögð „efling einingar kristn-
innar og varðveizla friðar-
ins“. Fyrst eftir að til þings-
ins hafði verið boðað, þótt-
Πm f 9
Jóhannes páfi XXIII.
ust menn geta ráðið það af
orðum p.afa og .greinum í mál-
gagni Páfastóls, Osservatore
Romano, að fýrir hinum heil-
HVAÐ ER
Ai GERAST?
aga föður vekti að sameina
aftur hin mörgu og tíðum inn-
byrðis fjandsamlegu kirkju-
félög kristinna manna. Blað-
ið sagði að þingboðunin væri
„hvatning til hinna sundr-
uðu samfélaga að leita ein-
ingarinnar, sem svo margar
sálir um allan heim þrá“.
Af þessum orðum mátti ráða
að kaþólska kirkjan hefði
nú í fyrsta sinn viðurkennt
hin „sundruðu samfélög"
kristinna manna sem sérstök
trúfélög sem ræða mætti við
á jafnréttisgrundvelli. Þetta
vakti vonir margra forystu-
manna mótmælenda sem lengi
höfðu hvatt til aukins sam-
starfs hinna kristnu kirkju-
félaga sem brúa myndi það
mikla djúp sem öldum sam-
an hefur verið milli þeirra.
Þeir urðu þó fyrir vonbrigð-
um því að tveimur mánuðum
eftir að þetta stóð i Osserva-
tore Romano heyrðist annar
tónn í því. Ætlunin var ekki,
sagði blaðið og bar sjálfan
páfann fyrir því. að hvetja
-
hin „sundruðu samfélög'*
kristninnar til einingar, held-
ur „hina kristnu bræður i hin-
um sundruðu samfélögum".
Munurinn var augljós: Eins
og jafnan áður voru hinir
villuráfandi sauðir hvattir til
að hverfa aftur í náðarfaðm
hinnar rómversku kirkju.
Engu að síður er sá munur
á þessu kirkjuþingi og fyrri
þingum, að önnur kirkjufélög
en það rómverska eiga þar á-
heyrnarfulltrúa, bæði ýmsar.
kirkjur mótmælenda og rússn.
eska rétttrúnaðarkirkjan. En
það verður ekki „eining
kristninnar" sem hæst mun
bera á þessu kirkjuþingi,
heldur eining og baráttuþrek
Rómarkirkjunnar sjálfrar.
Og engum mun Ijósara en
hennar eigin forystu-
mönnum að henni er nú mik-
ill vandi á herðum, líklega
meiri en nokkru sinni fyrr.
Þeir sem játa kaþólska trú
munu nú að vísu fleiri en
nokkru sinni áður í sögunni,
eða tæpar 400 milljónir
manna. En þeir eru þó ekki
nema áttundi hluti mann-
kyns og litlar horfur virðast
á að það hlutfall muni hækka.
Skipting þingfulltrúa sýnir
hve mikil áherzla er lögð á
löndin utan Evrópu, enda er
þar til mikils að vinna. Hætt
er þó við að ályktanir og
ákvarðanir þingsins muni fá
litlu áorkað: f þeim löndum
þar sem kaþólska kirkjan
hefur lengi haft fótfestu, eins
og t.d. í rómönsku Ameríku,
hefur hún grafið sína eigin
gröf með þvi að ánetjast
valdastéttunum sem alþýðan
mun innan tíðar steypa af
stóli og í hinum nýfrjálsu
löndum Afríku og Asíu eru
hin veraldlegu verkefni svo
gífurleg, að himnesk viðhorf
fá ekki að komizt í hugum
manna. En jafnvei þar sem
kirkjan á sér lengsta sögu að
baki, í hinum gömlu menn-
ingarlöndum Vestur Evrópu,
eins og Frakklandi og Ítalíu,
stendur kirkjan hðllum fæti:
Fjórði hver Frakki játar að
vísu í orði kveðnu kaþólska
trú, en aðeins níundi hver
hirðir um að hiýða á messu
á mestu hátíð kirkjunnar,
páskunum.
ás