Þjóðviljinn - 30.11.1962, Blaðsíða 9

Föstudagur 30. nóvember 1962
ÞJÓÐVILJINN
SÍÐA 9
heimiliö og viö
heimiliö
HÁRLITUN
0G TiZKA
y.' • • -í •' :•:••>

Þeir heyra allt og sjá sem
gerist í íbúð andbýlingsins
Vesturlandamenn sem ferð-
azt hafa til Sovétríkjanna hafa
oft þá sögu að segja helzt af
dvöl sinni þar. að þar sé allt
í niðurníðs’.u og hafa þeir orð
á því t.d. að jafnvel í nýbyggð-
um húsum sé allt í ólagi, kran-
ar leki, glugga sé ekki hægt að
opna, hurðir falli ekki að stöf-
um o.s.frv. En af frásögn í
bandaríska vikuritinu Time
má ráða. að víðar sé pottur
brotinn i þessum efnum, en þar
er sagt frá ömurlegri reynslu
leigjenda í nýbyggingum í
bandarískum borgum.
Þeir hafa þannig uppgötvað
að sögn ritsins ,,að baðherberg-
ið er ekki lengur síðasta hæl-
ið þar ?em mannkynið getur
notið einveru" í nýjum hús-
um eru baðherbergin venju-
leea höfð hlið við hlið í sparn-
aðarskyni, en þunnir veggir
skilja bau að og í þeim eru
samei'íinleg loftræstingarop,
svo að hvert hljóð heyrist á
milii, Baðherbergin eru þann-
ig orðin að hlustunarherbergj-
um Hvort sem íbúarnir kæra
sig um það eða ekki segir blað-
íð: neyðast þeir til að fylgjast
með öllu sem fram fer í bað-
herbergi andbýlingsins.
Og þetta á ekki aðeins við
um baðherbergin. Leigjendur í
ge.vsistóru sambýlishúsi á Man-
hattan hafa lengi kvartað yf-
-r því að þeir geti að nóttu tii
Grill-steikin
Það tíðkast nú meir og meir
að grill-steikja kjötið og þykir
nýtízkulegt, en í raun og veru
er það elzta aðferð við að
steikja sem til er.
Kosturinn við þessa aðferð
er að ekki þarf að nota neina
feiti — eða mjög litla —, en
kjötið verður að vera fyrsta
flokks.
Mjög gott er að ,,marinera“
kjöt;ð nokkrum tíimum áður en
það er grill-steikt, t.d. í mar-
inaði úr olíu, víni eða sítrónu-
safa og kryddi. Bæði verður
kjötið bragðbetra og svo er
engin hætta á að skorpan
brenni Bezta olran til þess
arna er soja- eða maísolía.
heyrt blöðum tímarita ■ flett í
svefnherbergi nágrannans.
,,£g veif að þau eru að lesa
címarit“, er haft eftir einum
'eigjanda, „því það skrjáfar
enn meira í dagblöðum"
Þilin á milli íbúða eru oft
svo gisin að sjá má allt sem
fram fer i næstu íbúð og í
mörgum slíkum húsum, segir
Time, „óttast leikmenn í kyn-
og fara með menn á allt aðra
staði en þeir ætla sér á, gang-
arnir erii svo þröngir að haft
er eftir einum leigjanda að
honum finnist hann ævinlega
vera kominn í fangelsi þeg-
ar hann kemur heim, vatns-
og skolpleiðslur eru bilaðar og
málningin flagnar af veggjun-
um.
En þótt eigendur þessara
Hér eru allar sýningarstúlk-
urnar saman komnar, og með
þelm á myndinni eru tvær á
íslenzkum þúningi, sú eldri líka
með Clairol-litað hár. Frá
vinstri: Sigríður Guðmunds-
dóttir forstjóri Tizkuskólans,
Ingibjörg Haraldsdóttir (hár.
greiðsla Amfríður ísaksen,
Perma), Björk Guðmundsdótt-
ir í þröngum, kvenlegum græn-
rósóttúm chiffon-kjól (hár-
greiðsla: Árdís Pálsdóttir, Fem-
ína), Kristín Johansen í blá-
um alsilkikjól — hárið á henni
er ekki litað ailt, aðeins lýstir
nokkrir Iokkar. (Hárgreiðsla:
Björg Ragnarsdóttir, Hár-
greiðsiust. Huldu Jóhansen),
Hallfríður Konráðsdóttir í ljós-
lillabláum chiffon kjól og silki-
skóm í sama lit. Guðný Árna-
dóttir með livítan ref í svört-
um kjól úr tveimur mismun-
andi efnum í blússu og pilsi,
skreyttum mcð pallíettum; Guð-
rún Bjarnadóttir í látlausum,
en glæsilegum grænum chiff-
on-kjól með háa svarta lianzka
(hárgreiðsla: Arnfriður ísak-
sen, Perma); Ing-unn Ófeigs-
dóttir á upphlut (hárgreiðsla
Arnfríður, ísaksen, Perma). —
AHar myhdirnar eru teknar af
Ingimundi Magnússyni ljósm.
Hvert sæti var skipað 3
Lídó fimmtudagskvöldið :í
síðustu viku þegar Heild1-
verzlun Árna Jónssona.r
gekkst þar fyrir kynningu
á Clairol-hárliðunarvökvmn,
sem fyrirtækið flytur iinn
og hefur umboð fyrir.
Auk kynningarinnar á Cíair-
ol-litnum, sem kemur frá
Bandaríkjunum, voru sýnd! föt
frá Markaðnum. Sýningandöm-
Ur voru stúlkur úr Tízkuskól-
anum sem höfðu fengið hárið
á sér litað með Clairol. Kynn-
ir var hr. Hörbrich, sendur frá
Clairol-fyrirtækinu og ho.num
til aðstoðar frú Sigríður Guð-
mundsdóttir, forstjóri Tízku-
skólans
Sýndir voru ýmsir háralitir:
brún og rauð blæbrigði og Ijós-
ir Iitlr. Af fatnaði voru sýndir
samkvæmiskjólar og kápur.
Heimilisþátturinn átti stutt
viðtal við hr. Hörbrirh og
spurði m.a. hvort það færi ekki
illa með hárið að lita það.
Ekki vildi hann samþykkja
það. „Ef það er gert af kunn-
áttu er engin hætta“, segir
hann, ,,og litur er miklu betri
fyrir hárið en t.d. ,.spray“ “.
„Hvernig líkar yður við hár
íslenzkra kvenna?"
..Þær hafa dásamlegt hár og
mjög sterkt. Mér virðist • þær
líka fylgjast vel með tízkunni,
jafnvel betur almennt en kon-
ur í New York. En það er eins.
og þær séu hræddar við lit-
inn. Stulkumar sem sýna hér.
voru mjög ragar við að láta
lita á sér hárið. — Hárgreiðslu-
stofumar hérn.a eru ákaflega
góðar. Þið fáið miklu betri
vinnu en á venjúlegum
stofum úti, þær taka sér betri
tíma hérna og nostra meira
við hvem einstakan.
Ég hefði gjaman viljað vera
lengur á íslandi. Ég er búinn
að sjá um svona Clairol-kynn-
ingar í um 45 löndum víðsveg-
ar um heim. en ég held það séu
engar ýkjur þótt ég segi. að
mér hefur hvergi liðið . eins
vel og haft það jafn ánægju-
legt og hér“. vh.
Þjóðleikhússtiórí um
aðgöngumiðaverðið
Jfsrannsóknum að hitta hver
qnnan í lyftunni á morgn-
ana“.
í einu af glæsilegustu sam-
býlishúsum Detroit gera leigj-
endur sér það til gamans að
geta upp á því hvað hver
þeirra hefur á borðum á kvöld-
in því að matarlyktina legg-
ur um alla ganga. Þetta er þó
.ðuleg erfitt, vegna þess að ó-
daunn úr biluðum sorpeyðing-
artækjum yfirgnæfir ilminn af
réttunum.
Þeir sem hafa verið svo ó-
lánssamir að taka íbúð í slíku
húsi á leigu reyna al’.t hvað
þeir geta til að losna við hana
aftur, en eru þó oft dæmdir
vegna samningsákvæða til að
sitja kyrrir. Það er margt sem
æigjendur finna áð hinum nýju
húsum auk þess sem áður hef-
•Jr verið nefnt: Lyfturnar sem
stjórnað er með rafeindatækj-
um virðast hafa sinn eigin vilja
húsa hafi þannig sparað hvað
þeir gátu þegar húsið var
byggt verða leigjendur að borga
okurleigu. Og séu þær seldar
er það á o.kurverði. Sjö her-
bergja íbúð í nýbyggðu húsi
á Fifth Avenue kostar þannig
hálfa sjöttu milljón króna og
um 800.000 krónur í fastan
viðhaldskostnað á ári.
Þetta hefur eðlilega haft i
för með sér að viða er orðið
erfitt að fá fólk til að taka
íbúðir á leigu i nýbyggingum
og ganga eigendur jafnvel svo
langt að bjóða hálfs árs ókeyp-
is not af íbúðum sínum gegn
því að menn bindi sig til að
halda þeim áfram. Þetta virðist
þó ekki hafa borið tilætlað-
an árangur og að sama skapi
sem eftirspurn eftir íbúðum í
nýjum húsum þverr, eykst hún
eftir gömlum íbúðum. sem
byggðar voru á tímum, þegar
vandvirkni var meira í háveg-
um höfð en nú.
Vlð birtum hér í þættinum
í fyrradag ummæli konu, sem
lýsfi óánægju sinni y.fir háu
verði'- aðgöhgumiðá ' að barna-
sýningum Þjóðleikhússins
„Dýrunum í Hálsaskógi“. í íok
greinarinnar var beðið um álit
þjóðleikhússtjóra. og hann lét
ekki standa á svörum. Hér fara
á eftir meginsjónarmið þau
sem Gúðlaugur Rósinkranz
kvað hafa ráðið mestu við á-
kvörðun leikhússins á miða-
verðinu:
— Ég mótmæli því ekki að
verð miðanna er hærra en leik-
húsið. hefði kosið, sagði þjóð-
leikhússtjóri, — dýrustu sætin
kosta 60 krónur (að viðbætt-
um söluskatti) og þau ódýrustu
40 krónur. En svo hefur verið
vandað til sýningarinnar að
kostnaður við hana er óhjá-
kvæmilega mikill. Leiktjöldin
eru t.d. einhver þau viðamestu
sem enn hafa verið sett upp á
sviði Þjóðleikhússins, búningar
skrautlegir og mikill fjöldi sem
þátt tekur i sýningunni. Því
er ekki að neita að unnt hefði
verið að komast af með eitt-
hvað minna, en við teljum að
Látlaus og falleg svart-hvít
tvídkápa frá Markaðnum. Eina
skrautið er svart flaucl á krag-
anum.
bömin eigi ekki síður rétt á
því að til leiksýninga sé vand-
■að eftir. beztu fóngum, og eins
á höfundurinn, hinn ágæti
Thorbjörn Egner. það sannar-
lega skilið að verki hans sé
sýndur fullur sómi. Þessvegna
var það ákveðið að fara í öllu
eftir fyrirmælum höfundar um
leiktjöld. búninga. og annan
sviðbúnað. þó að aukinn kostn-
aður hlytist af. énda er hér um
fyrstu sýningu þessa ágæta
leikrits á sviði að ræða.
— Hitt ræður svo heldur
ekki litlu um ákvörðun að-
göngumiðaverðsins, bætti þjóð-
leikhússtjóri við, að leikhúsið
hefur mjög takmarkað fé til
reksturs síns. Síðastliðin 4 ár
hefur leikhúsið ekkert framlag
fengið frá því opinbera um-
fram skemmtanaskattinn. Þess
vegna ®r ekki um annað að
væða en reyna að fá inn sem
mestar tekjur af aðgöngumiða-
sölu — eða loka húsinu ella.
— Nei, sagði þjóðleikhús-
stjóri, við hefðum svo sannar-
lega viljað að miðaverðið þyrft’
Framhald á 10. síðu.
Hallfríður Konráðsdóttir með
platínuljóst hár. Hárgreiðsla
Árdís Pálsdóttir, Hárgreiðslu-
stofan Femína.
Guðný Árnadóttir með mjög
vinsælan háralit. iökkjarpan.
Hárgreiðsla: Jórunn Andersen,
Hárgreiðslustofan Raffó.
4