Þjóðviljinn - 01.03.1963, Blaðsíða 7

Það átti svo að heita við
valdatöku Kennedys að kalda
stríðinu væri lokið.
En hvort sem því er lokið
eða ekki, hefur kalda stríðið
sýnt sig eiga þá ælingja, scm
erfitt verður að ráða niðurlög-
um þeirra. Einn þessara kalda-
stríðsælingja er uppgangur
hernaðarstefnu Vestur-Þýzka-
lands.
Samhliða hernaðarstefnunni
er uppeldi barna og unglinga
í vestrænum löndum orðið
vandamál. Kalda stríðið hefur
reynzt slæmur uppalari.
Við getum fylgzt með upp-
eldi unglinga í öðrum löndum
af fréttum eða eigin reynzlu.
Rétt um það bil sem nazist-
arnir voru að láta heyra til sín
aftur í Vestur-Þýzkalandi svo
ekki varð um villzt hverjir
væru þar á ferð. gisti ég nokkr-
ar nætur í Þýzkalandi, m.a.
eina nótt í Slesvig Holstein.
Mér er minnisstætt frá þeim
stað að mér varð ekki svefn-
samt um nóttina fyrir öskri í
unglingum sem ráfuðu um
stræti bæjarins. Hljóðin sem
þeir gáfu frá sér voru svo ógn-
þrungin að ég hefði aldrei hey”t
annað eins til unglinga.
í skýrslum alþjóðasambands
lýðræðissinnaðra kvenna er
sagt frá atburði sem kom fyrir
þýzkan uppeldisfræðing, konu
nckkra, sem bar fram tillögur
um friðsamlega lausn Þýzka-
landsvandamálsins á Friðarsam-
bandsþingi. Henni segist svo
frá að hún hafi ekki fengið að
ljúka máli sínu fvri.r unglingum
á áheyrendbekkjunum, sem
bauluðu og öskruðu til bess að
ekki hevrðist til hennar. Þeg-
ar hún fékk aftur hljóð spurð’
hún öskurmennina hvaða lausn
beir hefðu á málinu og ef þeir
hefðu éinhverjá lausn þá
skyldu beir koma fram með
hana. En þá brá svo við að
steinhtióð varð. Þeir höfðu ekk-
ert ti 1 n-rlanna að leggja.
Æskulýðsmótið í Finnlandi i
súmar gaf ungHngum kalda
striðsins tilefni til að láta til
sín heyra. Æskulýðsmótið var
sótt af ungu fólki frá öllurn
heimimun. Ályktanir þingsins
vóru gegn stríði og með af-
vopnun. Afvopnun og friður
virðast vera verstu orðin í hug-
u.m bes'nra katdastríðsu.nglinga
Þegar fóikið af æskulýðsmótinn
fór gönfiu um höfuðborg Finn-
lands ru.ku pabhadrengirnir uot>
til handa og fóta og réðust að
göngufólkinu og hösuðu sér
eins og ælingium kalda stríðs-
ins sæmir. Einn mótsgesta hef-
ur lýst bessurrí aðförum i Hóð
Það er snvézka skáldið Évtú-
gipuVó T hýtt úr pn-V-'
er kvæðí hans eithvað á
V-p-c tot»
Það er ekkert vont fólk tii
en rniskunnarlanst skal ég
segia vkk'm
án bess pð ásaka eestgiafa
mína:
allar hjóðir eiga S’+t. úrhrak
Eg æ*'« að seeía frá bessn—
fjrriri’flertii náung'im
wiýðíð rnclí rnfnu.
Ég þnkWi nez’.smann af bók-
um og kvi.kmyndum
en hér stóð ég hann að verki.
, :Nazisminn tuggði tyggigúmtní'
með hávaða.
Hann var öskrandi,
bólugrafinn og hárið úfið
og hefði ég ekki verið komm-
únisti fyrir
hefði ég það kvöld
orðið kommúnisti.
Við sem gengum Hvalfjarðar-
göngu urðum ekki hissa á
fregnum af nazistum Finrílands.
Við höfðum nefnilega orðið fyr-
ir fylgd íslenzku hernaðarsinn-
anna allt frá náttstað en þð
rækilegast frá Elliðaám 03
heim í Miðbæjarskóla. Varð-
bergsbörnin fóru með kínverja-
sprengjum, ákeyrslum, orgum
og óhljóðum og voru sannír
fulltrúar herstöövarinnar. Með-
an á útifundlnum við Miðbæi-
arskólann stóð. þyrptust þeir að
Tjarnargötu 20 og brutu rúður
Þegar talað var við unglingana
sögðu þeir frá einhverjum
„Þeim“ sem undirbúið höfðu
skríislætin. Og þegar sagt var
við börnin að ,.Þeir“ hlytu bara
að vera einhver skrill. hljóðaði
svarið uppá allt annað. „Þeir“
voru fínir menn. Einn „Þeirra'
var meira að segja alþingis-
maður.
Ég veit um fólk sem var á-
horfandi að skrílslátunum við
Miðbæjarskólann og Tjamar-
götuna. Fyrir því fólki fór likr
og fyrir Evtúsjenkó, hefði það
ekki verið hernámsandstæðing-
ar bá, hefði það á bví kvöldi
orðið hemámsandstæðingar. Þ->
var þetta ort:
Þó að næði um Nató enn
nenia frá, kommadóti,
bá standa á Varðbergi vaskir
menn
nteð vasana fulla af grjóti.
(G)
Virðingarleysið fyrjr mannrétt-
indurr. er börnunum kennt af
beirn aðila sem þarf á ungling-
um með þessháttar uppeldi að
halda. Kröfumar um afvopnun.
frið, mannsæmandi lífogmann-
réttindi á að kæfa með skríls-
látum, og rökþrota stjórnmála-
menn beita fyrir sig börnum
Kjörorð Vestur-Þýzkalands
eftir striðið er að gleyma verði
stríðsglæpnum. Það hefur tekizl
svo vel, að engin önnur þjóð
er eins illa að sér í glæpasögu
nazistanna í stríðinu eins og V-
Þjóðverjar. Kaldastríðspostul-
amir leyfa engan óhróður um
glæpinn.
Okkur skilst samkvæmt þess-
ari gleymsku að (Vestur)
Þjóðverjar hafi orðið fyrir
miklu ranglæti í stríðinu. Þeir
eru á ný farnir að belgja sig
út um landvinninga í austurveg
og teknir til við sína fyrri iðju
að bera í stríðið. Það er ekki
lítill íburður. Skýrslur herma
um sem þakklætisvótti fyrir vei
unnið verk. Sexhundruð milljón
mörk fara árlega í þessi heið-
urseftirlaun. Við heyrum líka
og lesum að það er ráð á öðru
og er það ekki lítið ískyggilegt:
80 njósnastofnanir hafa aðsetur
í Vestur Berlín og þar er unn-
ið að því að senda menn inn
í Þýzka alþýðuríkið og veiða
sálir. Það er ótrúlegt en satt
að hverjum þeim sem veiðir
eitt fórnardýr er borgað frá 50
upp í 5000 mörk í verðlaun, að
ekki sé talað um hvað þeir fá
mikið sem flýja yfir landamær-
in.
1 síðari heimsstyrjöld var það
óskiljanlegt öfugmæli að Þjóð-
verja vantaði bæði landrými og
fleira fólk. Og nágrannar beirra
fóru ekki varhluta af að vita
hvernig þeim tókst að nð
hvorutveggja. Þeir óðu yfir
Eftir Drífu Viðar
að ausið sé í hernaðaruppbygg-
ingu Vestur-Þýzkalands meira
en hundrað milljörðum marka.
Árið 1961 fóru „bara“ 12 millj
arar marka til hernaðarupp-
byggingar. Samkvæmt tölum
UNESCO er Sambandsiýðveldi ”1
hinsvegar á svo lágu stigi i
mennta- og skólamálum að það
er hið 57. í röðinni í heiminum
og meðal annars á lægra stigi
en Suður Ameríkuríkin sem
aldrei hafa verið talin til fyrir-
myndar í menningarmálum
Auk þess er ástandið svo lélegi
í heilbrigðismálum samkvæmt
skýrslum UNESCO, að dauði
kvenna af völdum barnsburðar
er hæstur allra Evrópulanda og
er það vegna ónógrar heilsu
gæzlu og harkalegs vinnuþræ'-
dóms.
Afturámóti er ráð á ýms^
öðru. Um 20.000 manns sen:
tóku þátt í glæpnum. störfuðu
m.a. í fangabúðunum og ann-
arstaðar, eru nú á háum laun-
annarra lönd og tókst að kvelja
þjóðimar svo, að það var ekki
mannsbarn í Evrópu sem komst
undan að vita af þeim til ills
Þjóðverjar höfðu þá þegar allt-
af verið órétti beittir.
Nú eru þeir búnir að taka
upp sömu valdapólitík og fyrir
síðari heimsstyrjöld. Þeir við-
urkenna ekki nein landamæri
Þeir heimta að ráðizt verði inr.
í önnur lönd. Þá skiptingu sem
sigrað Þýzkaland lét sér lynda
eftir stríð viðurkenndu þeir
ekki lengi og stofnuðu með að
stoð Nató sérstakt vesturþýzkt
riki með aðsetri i Bonn. Austur-
býzlca alþýðuríkið sem síðar var
stofnað er ekki til i þeirra auc-
um.
Nærri má geta að fólkinu
Evrópu standi ekki á sama þeg
ar það heyrir ummæli ýmissa
ráðamanna og fyrrverandi ráða-
manna V-Þýzkalands svo sem
eins og Strauss. Adenauers.
Blancks. Hinrich Kopf, Gerst-
Frá Hvalíjarðargöngu Samiaka
hernámsandstæðinga í fyrra-
vor. Göngumenn eru að' leggja
af stað frá Hvitanesi í Hval-
íirði.
— ★ —
enmeiers. Gerstenmeier sam-
bandsþingsforseti segir í apríl
1962 m.a.: „Við viðurkennum
ekki núverandi landamæri. Við
viljum fá Þýzkaland aftur eins
og það var 1937“.
Árið 1961 sagði Strauss land-
vamarráðherra: „Heimsstyrjöld-
inni síðari er ekki lokið“.
Enn segir Strauss: „Við verð-
um að hætta á allt, líka stríð.
til þess að ná takmarki okkar“
Hinrich Kopf: „Við teljum
okkur hinn skilyrðislausa rétt
til þess svæðis sem liggur að
okkur. Krafa Slesíuhreyfingar-
innar „Frelsi handa Slesíu" er
líka krafa okkar“.
Hinsvegar hafa ráðamenn V-
Þýzkalands alltaf hafnað frið-
arsamningum og hverskonar
samningaumleitunum milli ríkja.
Yfir 100 tilboð Austurþýzka Al-
þýðuríkisins hafa verið hunjJ§-„
uð éins bg þaú fiáfi aldiæi kom-
ið fram, af því að þýzka Al-
þýðuríkið er ekki til í augum
vesturþýzkra st.iórnmálarnanna.
Það eru ekki bara síömu orð
og sami áróður og hjá Hitler.
heldur em þarna sömu menn
að verki sem lögðu Evrópu f
eyði fyrir 23-4-5 árum.
Landakrafa V-Þýzkalands e»
núna ráðandi krafa allra stjóm-
málaflokka á vesturþýzka
sambandsþinginu. Til þess að
halda þessari stefnu uppi borg-
ar ríkisstjórnin gífurlegum her
af skipuleggjandi félagssamtök-
um sem vinna að stríði. Allt
miðar að einu marki: að koma
fólki í stríðsham og undirbúa
sálræna þörf fyrir styrjöld.
Ummæli stjórnmálamannanna
miða líka öll að sama marki.
Atvinnumálaráðherra Waltor
Stein segir í Wurzburg 14. maí.
„Við megum ekki gleyma því.
að Þýzkaland þarf aftur land-
svæði. Það er ekki meira land-
rými hjá okkur. Við munum
fínna landið hjá nágrannaþjóð-
unum sem ekki þurfa á þessu
landssvæði að halda. Handan
Við landamærin bíða mannauð®"
landssvæði okkar".
1961 segir Kai Uwe von Hass-
el í Slesvig Holstein: „Við vili-
um fá aftur hin gömlu þýzku
yfirráðasvæði. Árið 2000 barí
ekki að verða 83. ár október-
byltingarinnar í heiminum“.
Þarna er landakrafan notuð
um leið og andkommúnisminn
óg allt falið bakvið kröfuna um
„réttinn til heimkynna“. (endn
bótt þeir yfirgefi heimkvnni sin
fvrir borgun og biaðamenn séu
alltaf viðbúnir einmitt á þeim
stað sem flóttamennirnir koma
fram.)
Núna á ekki að heyja styriöld
með hinum velgerðu og þa'-
bekktu vopnum Þýzkalarids.
skriðdrekum og fluevélum eöa
gasofnum. Nú eru það Kjarn-
orkuvopn sem eiga að tala. svo
frantaralýður Evrópu fái loksins
"ki.lið að hér koma eneir venju-
’egir menn. hér koma Þjóðver.t-
’r. Og hafa nú með höndum
’-nargfalt öfiugri gjöreyðingar-
'æki en áður.
Adenau.er segir þann 25
aprfl 1960:
-------------------- SlÐA 7
„Hver sá sem vill koma upp
vestur-þýzkum sambandsher án
þess að útbúa hann slíkum
vopnum (kjamorku), hefur
drýgt synd, sá er heimskingi,
eða eitthvað ennþá verra“.
Auk þess segir h - r n í sept.
1962: „Vestur-þýzki :ambands-
herinn þarfnast kjamorku-
vopna. Án kjamorkuvopna get-
um við ekki sent æskulýð okk-
ar í stríðið".
Blanck, fyrrverandi stríðs-
málaráðherra, lýsti yfir fyrír
sitt leyti, að nann vissi ekki
hvort þýzki herinn gæti enn
sem komið væri gert útaf við
sovétherinn, en hann væri
nægilega öflugur til þess að
vinna sigur á herjum Vestur-
Evrópu.
Við höfum það eftir þeirra
eigin heimildum að verið sé að
koma upp 40 eldílaugabataljón-
um með aðstoð Bandaríkja N-
Ameríku. Eldflaugamar fá V-
Þjóðverjar keyptar í Bandaríkj-
unum auk þess sem þeir koma
upp hjá sér sínum eigin eld-
flaugavopnum og kjamorku-
vopnum. Þeir krefjast að þau
verði staðsett á iandamærum
Alþýðuríkisins. Þeir nazista-
hershöfðingjarnir Speidel, Heus-
jnger, Förtsch og I-Ieye eru að-
alstjómendur vesturþýzka hers-
ins sem er sterkasti aðilinn i
Nató. Það er blekking ein þeg-
ar vestrænir valdhafar þykjast
geta haft hemil á vesturþýzku
hernaðarstefnunni. Með aðstoð
Nató er einmitt vesturþýzki
herinn orðinn sterkasta hernað-
araflið í Evrópu.
Hvernig er svo umhorfs
heimafyrir í Þýzkalandi. auk
þess sem heilbrigðis og menn-
ingarmál eru á lægsta stigi og
á lægra stigi en nokkursstaðar
annarsstaðar í Evrópu? Hvem-
ig er svo frelsið og lýðræðið?
17 árum eftir endalok naz-
istaherradæmis Hitlers erj
þama sömu dómaramir að
dæma menn og málefni.
Skuggaliðið er allt í valdastöð-
um og hefur nú nóg að gera
að dæma þá menn sem vinna
að iriði.
Stríðsglæpamennirnir fá hæstu
eftirlaun, en þeir sem voru f
andspymuhreyfingunni gegn
Hitler eru settir í fangelsi. Nú
éru riöfn andspyrnumanna um
heim allan á svörtum listum
hjá nazistum Vestur-Þýzka-
lands.
Það bíður ekkert nema tugt-
hús þeirra, sem berjast fyrir
friði. Við ættum ekki að gleyma
því að fyrsta fórnarlamb Hitl-
ers sem drepið var. var kona úr
friðarhreyfingunni.
Skýrslur alþjóðasambands lýð-
ræðissinnaðx-a kvenna segja að
árið 1956 hafi 15 af hverjum
100.000 verið undir refsivendi
laganna á pólitískum gmnd-
velli. Síðan hefur talan stöðugt
farið hækkandi. Þeim sem beri-
ast fyrir friði er ekki gert kleift
að lifa mannsæmandi lífi. beir
eru gerðir gjaldbrota. séð er
fyrir að þeir verði ærumeiddir
opinberlega svo þeir fái hvergi
atvinnu. Líf þeirra er lagt í rúst.
Svo mikið er á sig lagt til þess
að þýzkir hermenn fái aftur að
vaða yfir iöndin í þessum eina
leik sem þýzkum nazist.um þyk-
ir boðlegur: Stríði.
Kgffwisin
^eisinin *V
fwwíHmni
Akureyri í gær. — Mikið var
um dýrðir hér dag á öskudag-
in og setti litla fólkið svip sinn
á bæinn að venju. Krakkamir
gengu um í stórum hópum.
klædd litsterkum búningum og
blésu í instrúment og sum báru
sverð og skildi með ógnvekiandi
mvndum og hver sæigætisbúðin
féll eftir aðra fyrir einbeittum
árásum og var allt gefins benn-
an dag.
Kötturinn var sleginn úr tunn-
unni og æruverðugir góðborg-
arar óttuðust jafnvel um líf sitt.
Margir önduðu léttara. þegar
betta herskáa. fólk var komið
í bólið sitt og farið að dansa
Tndíánadans í draumalandinu.
k.