Þjóðviljinn - 28.08.1963, Blaðsíða 10

Sundhöll Hafnarfjariar 20 ára
★i A morgun á Sundhöll
Hafnarfjarðar 20 ára af-
mæll en hún var opnuð sem
úti sundlaug 29. ágúst 1943.
Árið 1951 var hafizt handa
um að byggja yfir laugina og
-<S>
Skáloferð
ÆFR
Farið verður I skálann laugar-
daginn 31. ágúst kl. 5 frá Tjarn-
argötu 20. Komið í bæinn kl. 6
á snnnudag. Kvöldvaka laugar-
dagskvöldið.
Félagar: Leggjumst öll á eitt
tn að gera skálann vistlegri fyr-
ir veturinn. Skrifið ykkur á list-
ann i félagsheimilinu. Sími 17513.
SKÁLASTJÓRN.
var því verki lokið í júní-
mánuði 1953.
★ Laugin er 25x8.40 m að
stærð og er vatnið í henni
hitað upp með rafmagni. Við
Sundhöllina er einnig stórt og
gott sólskýli.
ic Að undahförnu hafa farið
fram miklar endurbætur á
húsinu og tækjum Sundhallar-
innar og hefur húsið verið
málað bæði utan og innan.
-Jr Á þessum 20 árum hafa
verið afgreidd samtals 1.035-
670 böð í Sundhöllinni, þar
af 595,774 vegna almennings-
tima og 439.896 vegna sund-
náms skólanemenda.
Forstöðumaður Sundhall-
arinnar er nú Yngvi Rafn
Baldvinsson og hefur hann
gegnt því starfi sl. 15 ár.
Stakt áhugaleysi
,varnar!iðsmanna'
1 Tímanum í gær birtist frétt
undir fyrirsögninni Slætt og kaf-
að í Reyðarvatni. Segir þar frá
tilraunum til að finna lík banda-
ríkjamannsins Antonio Mereedi,
sem drukknaði í Reyðarvatni fyr-
ir nokkru.
1 Tímagreininni segir, að
.,varnarliðsmenn“ hafi komið
upp eftir með þyrlu og kafara.
Þetta er hreinn uppspuni. Það eru
vinnufélagar og aðstandendur
hins látna, sem að leitinni hafa
staðið. Hinsvegar hafa liljur
Vallarins frá upphafi sýnt ein-
stakt áhugaleysi um þessa leit,
og tæpast unnt að segja að
„varnarliðsmenn" hafi drepið
hendi í Reyðarvatn, hvað þá kaf-
að.
Feoursti garður Hafn-
arfjarðar 1963 valinn
Fyrir skömmu gekkst Fegr-
unarfélag Hafnarfjarðar fyr-
ir vali fegursta garðsins þar
í bæ og varð garðurinn að
Arnarhrauni 35, eign hjón-
anna Guðmundu GuðbjörnS'
dóttur og Ásgeirs Guðbjarts-
sonar fyrir valinu að þessu
sinni.
Þjóðviljanum hefur borizt
greinargerð dómnefndarinnar
fyrír valinu og fer hún hér á
eftir:
Eins og á undanfömum Ar-
um gekkst Fegrunarfélag
Hafnarfjarðar fyrir skoðun
trjá- og blómagarða í bænum.
Þrátt fyrir óhagstætt tíðarfar
í ár, eru márgir garðar
smekklegir og vel hirtir, og
nýjir garðar í uppbyggingu
sem lofa góðu 5 framtíðinni.
Dómnefndin hefur valið garð-
inn að Amarbrauni 35, eign
hjónanna Guðmundu Guð-
bjömsdóttur og Ásgeirs Guð-
bjartssonar, sem fegursta
garðinn í Hafnarfirði árið
1963.
Viðurkenningu hlutu eftir-
taldir garðar: í vesturbæ,
garðurinn Merkurgötu 7, eign
hjónanna Rebekku Ingvars-
dóttur og Jóns Andréssonar.
I miðbæ, garður Erluhrauni 8,
eign hjónanna Rósu Lofts-
dóttur og Björns Sveinbjörns-
sonar. I suðurbæ, garðurinn
Tregt gengur að
afferma Hallaren
ÁLABORG 27/8. Hafnarverka-
menn í Álaborg létu í kvöld í
annað sinn undan kröfum fólks
á hafnarbakkanum og hættu að
afferma sænska skipið Hailaren-
sem kom fyrir skömmu til Dan-
merkur með vörur frá Suður-
Afríku. I gærkvöld hættu þeir
starfi sínu af sömu ástæum.
Vinnuveitendur við Álaborgar-
höfn segja að nú sé beðið eftir
að fimmtán verkamenn bjóði sig
fram til að vinna verkið.
Öldugötu 11, eig. Herdís
Jónsdóttir. Ýmsra annarra garða
væri vert að geta bæði fyrir
smekklega notkun blóma og
runna, og einnig góða hirð-
ingu, þó eru áberandi enn þeir
garðar sem á undanförnum
ámm hafa skarað fram úr og
hlotið viðurkenningar.
Dómnefndina skipuðu
þessu sinni garðyrkjumennim-
ir Jónas Sig. Jónsson, Guðjón
H. Bjömsson Hveragerði og
Björn Kristófersson Skipholti
12 Rvík.
Þriðjudagur 27. ágúst 1963 — 28. árgangur — 181. tölublað.
Lægsta tilboðið í
Fosvogsholræsið
37 milljón kr.
TJm helgina voru opnuð til-
boð í byggingu holræsis þess
sem Reykjavíkurborg ætlar að
láta gera í Fossvogi en það verð-
ur mjög mikil framkvæmd. Inn-
kaupastofnun Reykjavíkurborgar
gekk ,frá útboðinu og er þetta
stærsta verk sem hún hefur boð-
ið út.
Alls bámst 5 tilboð þar af
tvö frá sama fyrirtækinu. Hæsta
tilboðið hljóðaði hinsvegar upp
á 56 milljónir króna.
Innkaupastofnunin vinnur nú
að því að yfirfara og reikna út
tilboðm áður en ákvörðun verð-
ur tekin um hverju þeirra verð-
ur tekið.
Holræsi þetta á að liggja eftir
Fossvogsdalnum út í Skerjafjörð
og mun Kópavogskaupstaður
einnig hafa not af því og taka
þátt í kostnaðinum að sínum
hluta.
Týndur — fundinn.
í gærkvöld auglýsti lögregl-
an eftir sjötíu og eins árs göml-
um manni úr Kópavogi, sem í
nokkra klukkutíma hafði verið
„týndurí. Þegar blaðið hafði tal
af lögreglunni um ellefu-leytið
í gærkvöld var gamli maðurinn
kominn fram heill á húfi.
Strokkur vakinn
til lífsins á ný
Starfsfólk Sundhallar Hafnarfjarðar. Talið frá vinstri: Alfreð And-
erson, Klara Sigurgeirsdóttir, Yngvi Rafn Baldvinsson, forstjóri,
Auður Sigurbjörnsdóttir og Guðni Bjarnason. — (Ljósm. Haukur
Sigtryggsson).
I sumar var gerð tilraun með
að bora i hvcrinn Strokk í
Haukadal og hefur það borið
þann árangur að hann er nú far-
inn að gjósa á ný eftir langa
hvíld.
Geysisnefnd fékk jarðhitadeild
raforkumálaskrifstofunnar til
þess að bora í hverinn Strokk,
sem er skammt frá Geysi í
Haukadal, með þeim árangri, að
Strokkur er nú tekinn að gjósa
á ný eftir um hálfrar aldar
svefn. Hafa gosin mælzt allt að
35 metra há. Strokkur var áður
fyrr mesti goshver í Haukadal
næst á eftir Geysi og er gosum
hans víða lýst í hinum eldri
ferðabókum. Á seinni hluta 19.
aldar urðu gos hans treg. unz
nýtt líf færðist í þau við jarð-
skjálftana miklu á Suðurlandi
1896. Eftir aldamótin dró þó aft-
ur úr gosunum unz þau hættu al-
veg upp úr 1915 eða um líkt
leyti og gos Geysis. Með borun
40 metra djúprar holu niður úr
botni Strokks hefur uppstre.ymi
heits vatns aukizt, vatnið stigið
upp í hina fomu skál, sem er
svipuð Geysisskálinni, og gos
hafizt að nýju. Gosin eru mjög
tíð, án þess að sápa sé látin í
hverinn, — koma með fárra mín-
útna millibili. Þau eru mishá og
ná sum allt að 35 metra hæð.
Engra breytinga hefur orðið
vart á öðrum hverum við borun-
ina í Strokk.
Morgunblaðið, bflarnir
og benzínverðið
Það hefur farið mjög i
taugarnar á ritstjórum Morg-
unblaðsins, að Þjóðviljinn
hefur bent á það, að bílainn-
flutningur til Iandsins hefur
farið langt fram úr því sem
skynsamlegt má teljast það
sem af er þessu ári, og standa
þessar „vörubirgðir" jafnvel
mánuðum saman á geymslu-
svæðum fyrirtækja hér, áð-
ur en innflytjandanum tekst
að selja bílinn. Á sama tíma
er. svo verið að undirbúa sölu
á stórvirkum framleiðslu-
tækjum eins og togurum úr
landinu, og ætti jafnvel Morg-
unblaðið að geta séð. að sú
stefna er ekki vænleg til
frambúðar.
„Lúxus“-vandamálið
Morgunblaðið kallar skrif
Þjóðviljans um þetta „fjand-
skap“ við að almenningur hafi
„frelsi til að eignast eigin bif-
reið“— og skrifar um það
heilan leiðara í gær! Koma
þar fram miklar vangaveltur
ritstjórnar um það, hvort það
skuii teljast „lúxus“ að menn
eigi lítinn einkabíl. Þetta
merka viðfangsefni Morgun-
blaðsritstjóranna er ekki nýtt
af nálinni. Þann 3. júlí s.l. ár
birti blaðið ritstjómargrein,
sem bar heitið „Eru bílar
lúxus?“ Var vandamálíð þar
þæft og hnoðað fram og aftur
og niðurstaðan varð, að ekki
væri rétt að telja þá til siíks
vamings. Þá kom og í ljós, að
þessi vandlega yfirvegun stóð
í sambandi við endurskoðun
tollskrárinnar, sem bá stóð
( yfir.
Eftir þessar vangaveltur
kornst leiðarahöfundur Mogg-
ans í fyrra að þeirri niður-
stöðu. að fyrst bílar væru
ekki „lúxus“ væri í rauninni
sjálfsagt að hækka benzínverð
og stórauka þannig neyzlu-
skattana á þeim fjölda. sem
hefur hin margvíslegustu not
af bifreiðum sínum. Og ná-
kvæmlega það sama endur-
tekur sig í gær. Þar heimtar
leiðarahöfundur Moggans
benzínhækkun og er það >
fullu samræmi við þá stefnu
ríkisstjómarinnar að auka
skattpíninguna sem mest á
þeim sviðum, sem verst koma
við allan almenning.
Bifreiðir hér og
í öðrum löndum
Nú liggur það ratrnar í aug-
um uppi, að bílar gegna mik-
ilvægara hlutverki í sam-
göngumálum okkar en ann-
arra þjóða. Þeir eru að heita
má einu farartækin hér á
landi, þar sem aðrar þjóðir
hafa aftur á móti i borg og
bæ þéttriðið jámbrauta- og
sporvagnakerfi. sem er tiltölu-
lega ódýrt í notkun fyrir al-
menning. Almenningsvagnar
hér svara á engan hátt til
þeirrar þjónustu, sem borgar-
ar annarra landa hafa af þeim
samgöngutækjum, og því hef-
ur reynzt nauðsynlegt fyrir
okkur að nota bifreiðir þeim
mun meira. Þar af leiðir
einnig að hátt benzínverð
myndi koma þyngra niður
á almenningi hér en í öðrum
löndum.
Þær hækkuðu við
„tollalækkunina“!
Það hefur aftur á móti al-
veg tvímælalaust Verið í sam-
ræmi við hinar margítrekuðu
yfirlýsingar ritstjórnar Morg-
unblaðsins um að litlar einka-
bifreiðar væri ekki lúxus”, að
einmitt ýmsar tegundir þess-
ara bifreiða hækkuðu nokk-
uð í verði við tollbreytingam-
ar. sem gerðar voru á sl. vori.
Þar var þess vandlega gætt.
að tollalækkanimar væm
fyrst og fremst á lúxusvörum.
Tollatekjur ríkissjóðs af bif-
reiðainnflutningi hljóta því að
v’era býsna háar, og er þeirri
skoðun hér með komið á
framfæri við ritstjóra Morg-
unblaðsins, hvort ekki væri
nær að verja hluta af þeim
til að byggja upp vegakerfi
landsins í stað þess að hækka
benzínverð.
Og þá verður bíllinn
„lúxusbifreið“. . .
En þrátt fyrir margyfirlýsta
sannfæringu ritstjóra Morg-
unblaðsins um, að bílar séu
ekki lúxus” þá bregður þvi
nú samt fyrir á síðum hans,
ið þetta skolast eitthvað til.
Þannig kom það t.d. fyrir í
fyrrasumar. þegar fram-
reiðslumenn á veitingahúsum
stoðu í vinnudeilu, að eftir-
farandi gat dð líta á síðum
Mogga: . . . „Á meðan þrifu
verkfallsverðir — virðuleg-
ustu þjónar úr öðmm veit-
ipgahúsum, sem sumir hverjir
komu akandi í lúxusbifreiðum
á staðinn — suma diskana af
borðum".
Það er sko ekki sama í
hvaða t.ilgangi bílnum er ekið.
Hann verður að „lúxusbif-
reið” ef . . .
4