Þjóðviljinn - 08.10.1963, Síða 7

Þriðjudasrur 8. oktober 1963
H6BVIUIHN
SfÐA 7
Sjálfmenntaður korn-
rœktarfrœðingur minn-
ist 125 ára afmœlis
Ályktun sambandsstjórnar ÆF um æskulýðsmál:
Æskan á heimtingu á því að krðfum
hennar sé hrundið í framkvæmd
Fyrir skörremu héla Saida-
lidod Saidmlrzoéfft einn af
íbúum þorpsins Sizhd i fjall-
héruðum Pamír upp á 125
ára afmæli sitt.
öldungur þessi er frægur
í heimkynnum sínum og víð-
ar í Sovétríkjunum fyrir at-
huganir og rannsóknir sínar
í kornrækt, en honum hefur
tekizt að rækta hveiti-af-
brigði, vetrar-hveiti. sem
venjulega gengur undir nafn-
inu ,.bobilo“ sem þýðir „afi“.
Þetta hveiti-afbrigði þolir
bæði vetrarfrost og þurrka á
sumrum og hefur náð góð-
um þroska í harðbýlum
fj allahéruðum.
Þetta hveiti-afbrigði hefur
verið þrautreynt og ræktað
á ökrum samyrkjubúanna í !
Pamir-héraði. í 1500 til 3300 ■
metra hæð yfir sjávarmál. :
Meðaluppskera á hvem hekt- j
ara hefur verið 150 ti!l 180 j
skeffur.
■
■
■
Saidalidod Saidmirzoéff j
nýtur nú í hárri élli hvíldar ■
á dvalar- og hressingarhæli :
í Sizhd-þorpi. Fjölmargir af- j
komendur hans eru búsettir:
í þorpinu. synir hans þrír og ■
fjórar dætur, 24 barnaböm og ■
77 bamabama- og bama- j
barnabamaböm.
Á myndinni sést Saidalidod ■
Saidmirzoéff, sjálfmenntaður ■
búfræðingur, ræða við ung- j
herja úr Sizhd-þorpi í Par- j
mírhéraði.
Eins og Þjóðviljinn
hefur áður skýrt frá í
fréftum, var sambands-
stjórnarfundur Æsku-
lýðsfylkingarinnar —
sambands ungra sósíal-
ista — haldinn dagana
28. og 29. september s.l.
Á fundinum mættu
’fulltrúar frá flesfum
deildum sambandsins,
fjölmörg mál voru þar
til umræðu og mikill
áhugi ríkjandi hjá
fundarmönnum.
Ýmsar ályktanir voru
gerðar á sambands-
stjórnar'fundinum, m.a.
sú um æskulýðsmál,
sem hér 'fer á eftir:
„Sagt er: æskan er spillt.
Það er bent á ljót atvik.
Umvöndun skortir ekki. En
-e>
Flugfargjöld innan Sovét-
ríkjanna þau lægstu í heimi?
IIÉÍIÍ
Fjórir sænskir flugmenn, sem nýkomnir eru
heim úr nokkurra daga kynnisför til Sovétríkj-
anna, láta blöðin hafa það eftir sér við heimkom-
una, að þar eystra sé óvenjuleg gróska í flug-
málum og reyndar nú þegar svo komið að flug-
vélar séu eitt langmest notaða samgöngutækið
innanlands.
Sem dæmi um hina öru þró-
un flugmálanna í Sovétríkjun-
um síðustu árin er það nefnt,
að fyrir átta árum, árið 1955.
hafi hið öfluga sovézka flugfé-
lag Aeroflot flutt samtals 8
milljónir faraþega með flug-
vélum sínum, en á síðasta ári,
1962, hafi farþegatalan verið
komin upp í 30 milljónir. Og
á yfirstandandi ári er búizt
við að farþegafjöldinn
enn um 35 af hundraði.
Þyrlur almennt
i notkun
aukist
um sem áður var getið, Göte
Lindgren fonmaður félags at-
vinnuflugmanna í Svíþjóð.
sagði í blaðaviðtali að flug-
fargjöld á innanlandsleiðum
í Sovétríkjunum væru senni
lega nú þau lægstu. sem tíðk-
uðust í heiminum. T. d. væri
hægt að fljúga milli Moskvu
og Leningrad fyrir 13 rúblur
(rúblan = um 45 krónur ís-
lenzkar).
Lindgren sagði ennfremur,
að það hefði vakið mikla at-
hygli Svíanna. hversu aimennt
væri farið að nota þyrlur á
styttri flugleiðum í Sovétríkj-
flugu til dæmis í þyrlu milH
hinnar frægu baðstrandar
Sortij við Svartahaf og Adler-
flugvallarins, 45 kflómetra
langa leið. Fargjaldið á þess-
ari flugleið var ein rúbla.
Fyllsta öryggis gætt
Annars fóru flugmennimir
fyrst og fremst til Sovétrfkj-
anna til að kynnast flugþjón-
ustunni þar og öryggismáium
á sviði farþegaflugsins. Heim-
sótfcu þeir flugþjónustu- og
radarstöðvar í Moekvu. Volgo>-
grad, Rostof og víðar og var
það álit þeirra að þar væri
öryggis gætt í hvívetna. Á
sumum sviðum toldu Svíamir
að Rússar stæðu þeim nokk-
uð framar, m.a. að því er
snertir aðflug við flugvelli,
menntun og þjáifun flugliða
o.fl Einnig væri lækniseftir-
lit með flugmönnum mjög til
fyrirmyndar.
raunhæfar lausnir vantar.
Unga fólkið er mann-
dómsmeira eldri kynslóð-
um. En tímarnir eru breytt-
ir. Samfélagið er lítt mót-
að. Af því sýpur ungling-
urinn seyðið. Hann hefur
ekki ástæðu til að fagna
tækni tuttugustu aldar. Hún
er sjálfsögð. En ungling-
urinn veit ekki annmarka
þess frelsis fjármagnsins,
sem umlykur hann. Pen-
ingar fást með vinnu. Allt
alþýðufólk vinnur, jafnvel
bömin. Lífsglaður leikur<$>
er gamaldags. Skemmtanir
eru seldar á markaði. Aug-
lýsingin skapar beztu sölu-
vöru. Tómstundir eru dýr-
ar og ber að nýta vel. Al-
gleymi hins keypta unaðar
veitir hagstæðustu nýting-
arprósentu. Þessvegna fara
unglingar í Þjórsárdal ann-
arlegra erinda, í stað þess
að þreyta huga eða hönd í
keppni og frjálsum leik.
Hvar skal staðar nema?
Hvernig skal stefna til
uppbyggingar en ekki nið-
urrifs? Æskulýðsijylkingjin
vill benda á nokkur skjót-
virk úrræði. Við beinum
kröfum okkar til þeirra,
sem þyngsta ábyrgð bera.
Önnur æskulýðssamtök
þurfa að sameinast um
þetta.
1. Bannið bamavinmi með
öllu.
2. Takmarkið vinnu ung-
linga við sex stundir á
úag.
3. Tryggið öllum ungling-
um sumarleyfi.
4. Verið ábyrg fyrir ppp-
eldi æskunnar — gerið
æskuna ábyrga fyrir eig-
in samtökum.
5. Hlúið að félögum æsku-
fólks með fjárstyrkjum.
6. Hættið að byggja brenni-
vínshof — reisið æsku-
lýðshallir.
7. Öll fjárplógsstarfsemi
meðal æskunnar skal
varða við lög.
Þessum kröfum skal hrund-
ið í framkvæmd. Æskan á
heimtingu á því. Og mun
hún þá ekki valda von-
brigðum.
Þjóðskipulag einkagi'óð-
ans metur einskis mann-
leg verðmæti. Vinnuaflið
er eina markaðsvara verka-
mannsins. Hann er þræll
stritsins. Æskumaður úr al-
þýðustétt verður leiksopp-
ur ómennskra afla. Það er
höfuðmeinsemdin. Sam-
virkni og sósíalismi verða
að leysa íhald og óstjórn
af hólmi. Það eitt er fulln-
aðartrygging jákvæðu upp-
eldisstarfi. Og um leið
verða ávextir vinnunnar
sjálfkrafa eign verka-
mannsins. Samkeppni pen-
inganna er rutt úr vegi.
Það er erfitt að ganga á
móti tíðarandanum: ein-
staklingshyggju, gróða-
kapphlaupi, sölumennsku
og vinnuþrældómi. En sé
umbylting þjóðfélagsins
nauðsynleg til að vernda
manndóm komandi kyn-
slóða, þá skal svo verða.“
Be/tir sér fyrir því
að reglum um úti-
vist barna sé fylgt
Bamavemdarnefnd Reykja-
víkur hefur beðið Þjóðviljann
að birta eftirfarandi um úti-
vist barna á kvöldin:
Á fundi bamavemdamefnd-
ar Reykjavíkur sem haldinn
var 30. september sl. var sam-
þykkt að beita sér fyrir því,
að reglum um útivist bama
verði fylgt og skorar á foreldra
að sinna þeirri skyldu sinni.
Skammdegið fer í hönd og
samkvæmt reynslu eykst
þá slysahættan og af-
brotum bama fjölgar. Með
auknu eftirliti og strangari
gæzlu á reglum um útivist er
hægt að draga úr slysahætt-
unni og fækka afbrotum. Það
hlýtur að vera áhugamál allra
foreldra.
Ákvæði um þessi atríði eru
í 19. gr. lögreglusamþykktar
Reykjavíkur, en hún er svo-
hljóðandi:
Lögreglustjóra er heimilt
að banna öllum óviðkomandi,
sem ekki eiga brýnt erindi,
umferð út í skip, sem liggja
í höfninni frá kl. 20 — 8 á
tímabilinu 1. október til 1.
maí, en frá kl. 22—8 á tíma-
bilinu 1. maí til 1. október.
Unglingum innan 16 ára ald-
urs er óheimill aðgangur að
almennum knattborðsstofum,
dansstöðum og öldrykkjustof-
um. Þeim er óheimill aðgang-
ur að almennum veitingastof-
um, ís-, sælgætis- og tóbaks-
búðum eftir kl. 20.00, nema í
fylgd með fullorðum, sem ber
ábyrgð á þeim. Öll afgreiðsla
um söluop til barna eftir að
útivistartíma þeirra er lokið,
er óheimiL Eigendum og um-
sjónarmönnum þessara stofn-
ana ber að sjá um, að ungl-
ingar fái þar ekki aðgang né
hafist þar við fram yfir það,
sem leyfilegt er. Ákvæði þessi
eru þó ekki þ\á til fyrirstöðu,
að unglingax megi hafa afnot
af strætisvagnaskýlum.
Börn yngri en 12 ára mega
ekki vera á almannafæri
seinna en kl. 20 frá 1. októ-
ber til 1. maí og ekki seinna
en kl. 22 frá 1. maí til 1.
október nema í fylgd með
fullorðn'um. — Böm frá 12
—14 ára mega ekki vera á
almannafæri seinna en kl. 22
á tímabilin'u frá 1. október til
1. maí og ekki seinna en kl.
23 frá 1. maí til 1. október,
ncma í fylgd með fullorðnum.
Þegar sérstaklega stendur
á, getur borgarstjómin sett
til bráðabirgða strangari regl-
ur um útivist bama allt að
16 ára.
Foreldrar og búsbændur
barnanna skulu, að viðlögðum
sektum, sjá um að ákvæðum
þessum sé framfylgt.
«■
w SfjM ? [ilrj'SH
Steyptir 180 metrar
Neskaupstað 5/10 — f sumar j aðalgötunni í kaupstaðnum.
var steyptur 180 metra ltafli á! er á Hafnarbraut. R.S.
Oft bilar Grettir
Það
Sandgerði 4/10 — Dýpkunar-
skipið Grettir hefur unnið hér
við dýpkun fyrir framan
bryggjuna og upp með henni
sunnan megin undanfarið daga,
en hefur nú orðið að hæ'.ta
vegna bilunar á öxlum í skófl-
unum. Grettir er nú til viðgerð-
ar í Reykjavík. Talsvert hefur
verið sprengt í höfninni seinni
hluta sumars og var dýpkunar-
skipið nú komið á vettvang til
þess að hreinsa og grafa dýpri
rennu upp með bryggjunni. Tal-
in er þörf á að lagfæra inn-
siglinguna líka. H.H.
v Jj|
I
KÆRKOMIÐ TÆKIFÆRI
í aldarf jórðung hefur
Þjóðviljinn verið málgagn
íslenzkrar alþýðu og þeg-
ar á allt er litið, verður
ekki annað sagt en hann
hafi rækt það hlutverk
sitt með hinum mesta
sóma. Auðvitað höfum við
oft haft ýmislegt við blað-
ið að athuga á þessum
árum og ekki alltaf skor-
ið gagnrýni okkar á því
sviði við nögl, en hitt
verðum við að viðurkenna
og þakka, að Þjóðviljinn
hefur ávallt verið örugg-
ur málsvari í hagsmuna-
baráttu verkalýðsins,
venjulega því betri mál-
svari sem meira hefur
verið í húfi.
☆ ☆ ☆
Meðlimir verkalýðs-
hreyfingarinnar eru vel-
flestir sammála um nauð-
syn þess að eiga sér sjóði
til að grípa til þegar árás-
irnar á lífskjörin knýja
hana til verkfalla, eins
ættum við að geta orðið
sammála um það að engu
minni nauðsyn er, undir
þeim tilfellum að eiga sér
málgagn, sem mætir rógi
andstæðingsins um bar-
áttu okkar, skipuleggur
hana og leiðir.
Það er þetta verkefni
sem Þjóðviljinn hefur
innt af hendi í aldarfjórð-
ung og þess vegna líta
launþegar úr öllum flokk-
um á hann sem sitt mál-
gagn. Þessvegna veit ég
að fjöldi launþega lítur á
það sem kærkomið tæki-
faeri að eiga þess kost að
verða aðilar að þeirri
fimm hundruð þúsund
króna gjöf, sem ákveðið
hefur verið að færa hon-
um nú í þessum mánuði.
Minnumst þess, góðir
félagar, að efling Þjóð-
viljans er ekki veiga-
minnsti undirbúningurinn
undir þá baráttu, sem við
óhjákvæmilega eigum nú
fyrir höndum til vernd-
unar lífskjaranna sem
liggja undir áföllum fyr-
ir dýrtíðarflaumnum.
BJÖRN BJARNASON.