Þjóðviljinn - 24.12.1963, Side 8

8
SlÐA
HðÐVILJINN
Þriðjudagur 24. desember 1963
• •
• •
TVO JOLAKVOLD
Allir eiga sínar minningar um liðin aðfanga-
dagskvöld. Þær minningar eru að vonum ærið
mismunandi. Hér á eftir segir dönsk kona frá
't'veimur jólakvöldum sem hún hefur upplifað
og trúað dagbók sinni fyrir — en þó með 47 ára
millibili. Og á þeim 47 árum hefur jólahald
greinilega tekið miklum breytingum.

Kæra dagbók.
Á þitt fyrsta blað ætla ég að
skrifa um dásamlegustu jóla-
kvöld sem ég hef lifað. Jóla-
tréð okkar var fagurlega skreytt
og snérist í sífellu — allveg af
sjálfu sér. Og það skrítna við
það var að það söng jólasálm.
Liklega hefur verið falin spila-
dós í því, en ég hafði ekki tíma
til að athuga það. Og allar
gjafirnar! Ég er nú blátt áfram
alveg frá mér numin, já og
það eru hin víst líka.
Ég gaf pabba þykka sokka

Hafið gát á
kertaljás-
unum
Pátt er skemmtilegra við
jólaundirbúninginn en að taka
fram jólaskrautið og setja það
upp. Mislitar jólatrésseríur
iiafa nú leyst kertin af hólmi,
en flestum mun finnast log-
andi feertaljós tilheyra jóla-
skreytingunni, þótt þau séu
ekki höfð á jólatrénu sjálfu.
Kertastjökum er komið fyrir
hingað og þangað um íbúðina
og óneitanlega geta kertaljósin
fremur en rafmagnsseríurnar
komið okkur í hátíðlegt jóla-
skap. — En kertunum fylgir
alltaf mikil eldhætta. Mörgum
verður á, að skreyta kerta-
stjaka með greni, bómull, silfei-
pappír eða öðrum álíka eldfim-
um hlutum. Af þessum sökum
verða árlega fjölmörg bruna-
tjón. Litil og falleg kertaljós
geta þannig valdið sorglegri
eyðileggingu á jólahátíðinni. —
sé þeim ekki komið fyrir á rétt-
an hátt. Enda þótt slíkir brun-
ar hafi ekki í för með sér þær
hörmungar að hús brenni til
grunna, eða eyðileggi mikinn
hluta innbús, skerðir það jóla-
gleðina ef brunagat kemur á
stól, dúk eða gólfteppi. Hafið
þess vegna vakandi auga með
kertaljósunum nm hátíðarnar.
sem ég prjónaði sjálf. Annar
þeirra var að vísu eilítið styttri
en hinn, en ég vona að hann
taki ekki eftir því. (Ég átti
ekki meira gam). Mömmu gaf
ég ullarbol og handskjól.
Ég sjálf fékk heitustu ósk
mína uppfyllta: alvöru lífstykki
sem er reimað saman á bakinu,
— það er yndislegt! Friöa
frænka gaf mér útsaumaðan
dúk og 12 servíetur. Hún sagði
annars að það væri tími til
kominn að fara að hugsa fyrir .
heimanfylgjunni minni, þar
sem ég væri orðinn 16 ára.
Auk þess fékk ég vettlinga.
saumakassa með öllu tilheyr-
andi, tvenna svai’ta uUarsokka
silfurnælu (ekta), þrennar ull-
arbuxur, ástarsögu og þessa
dagbók, sem ég er að vígja.
Þau hin fengu líka næstum
allt sem þau óskuðu sér helzt.
Valdimar litli bróðir fékk sög,
lítinn upptrekktan bfl, matrósa-
föt, sokka, svarta reimaða skó
og 12 tindáta.
Aumingja mamma fékk svo
til eingöngu nytsama hiluti:
,,prímus“, blómavasa sem Valdi
bjó sjálfur tH, en ég held að
hún hafi verið ánægðust með
nefgleraugun og hanzkana sem
pabbi gaf henni.
Pabbi fékk borðlampa, skinn-
fóðraðan fótapoka, (hann þjáð-
ist af stöðugum fótakulda),
axlabönd úr silki og flösku af
Rætt um jólaundir-
búning og matnrgerð
heimatilbúnum j arðaberj alík j -
ör.
Maja, vinnukonan okkar,
fékk sannarlega sitt af hverju
líka, peninga, 12 metra af
sængurveralérefti, svuntuefni
og sálmabók í ekta skinnbandi.
Hún hafði aldrei fengið svona
mikið í jólagjöf áður og grét
af gteði.
Og alílur sá dásamlegi matur
sem við borðuðum, ég þoli
varla að hugsa um hann!
24. desember, 1962
Kæra gamla dagbók.
Nú eru liðin 47 ár síðan ég
vígði þig. Ég ætla að fagna
afmælisdegi þínum með því að
lýsa þessu jólakvöldi. sem ég
eyddi hjá Evu dóttur minni
og fjölskyldu hennar.
Ég ætla að byrja á því að
telja upp hvað ég fékk í jóla-
gjöf. Evu tókst að komast að
minni leyndustu ósk: hún gaf
mér árs-tilvísun að einni beztu
snyrtistofu borgarinnar! Og
sannið þið til, þess verður ek-ki
langt að bíða að ég líti út fyr-
ir að vera 20 árum yngri en
ég er! Frá Friðrik tengdasyni
mínum fékk ég támjóa ítalska
skó með háium hæítum, og
Bjössi, þessi spréllligosi, gaf
mér abstrakt málverk eftir
sjálfan sig. . . .
Friðrik gaf sjálfum sér nýj-
an sportbfl. Sá gamli var orð-
inn ársgamall og þess vegna
kominn ,úr tízku.
Eva fékk meðal annars ferð
til Kanaríeyjanna og hálsband
úr gulli fyrir kjölturafckann
sinn frá eiginmanninum. Bjössi
gaf henni málverk og frá Línu
fékk hún stórt glas af frönsku
ilmvatni og kjól. Ég gaf henni
bókina Grannur án sultar og
hún varð svo hrifin af henni
að hún tók hana með sér í
rúmið.
Gjafirnar drifu að Línu litlu
úr öSilum áttum. Hún er nú
lí-ka aðeins 16 ára og sólskins-
barnið okkar. Hún fékk tvo
kjóla, peysur, blússur, rús-
skinnsjakka, fjögur gullarm-
bönd, skíði, stóra mynd af
Luis Armstrong (ég held að
það hafi glatt hana mest af
öllu) og síðast en ekki sízt
ferðatæki. hún týndi nefnilega
sínu gamla á Italíu i fyrra-
sumar.
Hún skoðaði litlu útskornu
trésleifina sem ég gaf henni
í krók og k-ring, og ætlaði að
springa úr hlátri þegar ég
sagði henni að þetta væri not-
Framhald á 10. síðu.
Ekki ails fyrir löngu var
blaðamaður Þjóðviljans á fundi
hjá Kvenfélagi Langhol-tssókn-
ar. Þar spjallaði Þórunn Pá'ls-
dóttir húsmæðrakennari um
jólaundirbúning og jólamat-
reiðsiu. Brýndi hún mjö-g fyrir
húsmæði-um að varast að fara
of geyst í sakirnar hvað jóla-
undirbúninginn snertir og hvað
hún alltof a-lgengt að húsmæð-ur
nytu ekki jólahátíðarinnar
söfcu-m ofþreytu. Einkum fannst
henni hreingerningar og bakst-
ur vilja ganga út í öfgar.
Hreingerningar mættu sem bezt
bíða til vorsins og á fiestum
heimilum væri hreinasti óþarfi
að baka meira en tvær til
þrjár smáköikutegundir og þrjár
til fjórar tertur.
En flestar húsm-æður hafa
lí-klega þegar lokið þessum und-
irbúningi svo ástæðulaust er að
fara nánar út í þá sálma.
Jólamatreiðs'luna vildi Þór-
unn hafa sem fyrirhafnar-
minnsta fyrir húsmæður og
lagði eindregið til að húsmæður
hættu öilum kreddum í því
sambandi! Til að spara hús-
móðurinni uppvaskið um há-
tíðarnar sagði hún að sjálfsagt
væri að bera potta og pönnur,
sem maturinn væri soðinn í, á
jólaborðið.
Til gamans setjum við hér
upp smámatseðil sem Þórunn
hefur samið og telur vel fallinn
til að hafa sem jólamáltíð
Máltíð þessi hefur þá megin-
kosti fyrir húsmæður, að hana
má hafa tilbúna með margra
klukkustunda fyrirvara og upp-
vaskið verður sáralítið.
1. réttur Síldarsnitta.
2. réttur Ostakarfa.
3. réttur Steik m. kartöflum
og grænmeti.
4 réttur Ábætiskaka.
Síldarsnitta.
Kringlótt rúgbrauðssneið er
smurð, síld skorin niður og
lögð á raðir sneiðarinnar. Sax-
aður laukur og rifin epli sett
í miðjuna. Rjómi látinn yfir og
síðan eplabiti eða tóma-tbiti.
Ostakarfa.
Smjöri og rifnum osti er
blandað saman til hel-minga,
ýmsum bragðefnum bætt í.
Ostasmjörinu sprautað á kex
og önnur kexkaka lögð ofaná
og hún einnig sprautuð með
ostas-mjörinu. Skreytt með k-irs-
uberjum eða vínberjum. Hald
á körfuna má búa til úr málm-

pappír. Ostakörfumar eru sett-
ar í fat og það skreytt með
berjum ostbitum og appelsinu-
bitum.
Steíkin.
Nauta- eða lam-bakjöt er
steikt á venjulegan hátt, sett
í ofnsk-úffu ásamt grænmetinu
og málmpappír lagður þétt yfir,
Skúffan sett í vollgan ofn og
helzt steikin þannig heit og
tilbúin á borðið. Borin fram í
ofnskúffunni. Sósa er búin til
á venjulegan hátt og borin
fram í pottinum.
Ábætiskaka,
3 egg
150 gr. sykur
1/2 bol'li hveiti
1/2 bolli kartöflumjöl
1/2 teskeið lyftiduft.
Venjulegt sykurbrauðsdeig,
hæfilegt í tvo botna.
Vanillukrem.
2 eggjarauður
2% dl. mjólk
2matskeiðar sykur
3 blöð matarlím
1 teskeið vanilla.
1% d'l. rjómi.
Matarlímið er meðhöndlað á
venjulegan hátt. Allt látið i
pott og hrært í þar til þykknar.
Síðan kælt og þeyttum rjóma
blandað saman við.
Kreminu er smurt á tertu-
botninn. 3 epli afhýdd skorin til
helminga, fræhúsin tekín burt
og eplin soðin i sykurlegi þar
tfl þau eru meyr. Sveskjur eda
ber sett í miðjuna. Eplin lögð
ofaná kremið. Rjómanum
sprautað á og kakan skreytt
með ávöxtum.
Ilitið á húsbunaðinn hjá okkurj
samband
húsgagna
framleiðenda
lekkert heimili án húsbúnaðarl
laugavegi 26
simi 20 9 70
Ráðning bridgeþrautar
Ef þú hefur gefizt upp, þá
eru hér þrjár ráðleggingar,
áður en þú lítur á sjálfa
ráðninguna. 1. Gefðu and-
stæðingunum laufaslag í
öðrum slag. 2. Gefðu austri
eða vestri tígulslag í þriðja
siag. 3. Athugaðu vel lauf
eða hjartaútspil í þriðja
slag.
Norður drepur trompút-
spilið og spilar laufi. Aust-
ur á slaginn og spilar tígul-
tiu, og á slaginn. Suður
drepur á ásinn næsta tígul
og spilar hjartadrottningu.
Vestur leggur kónginn á og
norður trompar. Suður
trompar lauf, spilar hjarta-
gosa, vestur lætur ásinn, og
norður trompar. Austur fær
laufslag gefinn, suður og
vestur kasta tígli. Suður
trompar 4. lauf hátt, vestur
kastar siðasta tíglinum, svo
hann geti trompað yfir ef
suður reynir að trompa
iauf eða tígul með lág-
trompi. Suður spilar hjarta-
níu, vestur leggur tíuna á og
norður trompar. Norður tek-
ur trompið af vestri og aust-
ur er í kasfcþröng. Austur
geymir hæsta tígul og hæsta
iauf en verður að kasta
hjartanu. Suður trompar
lauf eða tígul og á síðasta
slaginn á hjartasjöið.
Aðrir möguleikar frá
þriðja slag.
Vestur drepur tígultíuna
af austri og trompar út.
Norður drepur en sagnhafi
getur aðeins fengið átta
slagi á tronjp. Austur kast-
ar tígli. Suður trompar lauf
og spilar hjartadrottningu.
Vestur lætur kónginn og fær
slaginn, norður kastar tígli.
Vestur er nú endaspilaður;
hann verður annaðhvört að
spila upp í tígulinn eða gefa
slag á hjartagosann.
Sama endaspil kemur upp,
ef austur spilar laufi í þriðja
slag. Suður trompar, spilar
hjartadrottningu. vestur
leggur á, og norður trompar.
Suður trompar lauf hátt, en
vestur kastar tígli. Suður
spilar trompi, trompar lauf,
og vestur verður að
kasta hjarta. Suður spilar
lijartagosa, vestur leggur á
og norður kastar tígli. Vest-
ur spilar fcígulkóng, fær þann
slag og er endaspilaður.
Ef austur spilar hjarta í
þriðja slag, þá vinnur sagn-
hafi spilið á víxltrompi.
Ekki svo erfitt, þegar
maður er búinn að leysa
þrautina.
GLEÐILEG JÓL!