Þjóðviljinn - 15.07.1964, Blaðsíða 5
Mlðvikudagor T5. JúSí 1991
Friðjón Stefánsson:
Fáein orð um Þýzka
alþýðulýðveldið
Mig langar til þess að vekja
athygli á ágætri grein um
Austur-Þýzkaland eftir Pál
Bergþórsson. sem birtist í
sunnudagsblaði Þjóðviljans 12.
júlí.
Því miður heyrir til fremur
sjaldgæfra atburða að sjá góða
blaðagrein um Austur-Þýzka-
land. Aftur á móti hefur fyr-
irferðarmikið lesmál óhróðurs,
blekkinga, rangfærslna og lygi
verið birt um þetta ríki í
Alþýðublaðinu, Vísi, Morgun-
blaðinu og Tímanum, svo og
öðrum afturhaldsmálgögnum,
þau tæp 15 ár' síðan Þ.A.L.
(Þýzka alþýðulýðveldið) var
stofnað. Ef það lesmál yrði allt
fært saman í eina bók, þá
yrði það hræðilega stór bók,
svo stór bók, að ég get ekki
ímyndað mér að skemmri tíma
en heilt ár tæki að lesa hana.
En hamingjan hjálpi sálará-
st"“ ’ -ss manns, er legði sig
í lestur, þegar hann
si' p frá honum. Enda
þau skr'f að mestu leyti ætl-
uð t 1 þess að rugla dómgreind
þeirra, er lesa.
Páll, sem er þekktur fyrir
að véra maður glöggur og
heiðariegur, gerir þarna grein
f 'r þeirri skoðun sinni, að
lífskjör í Þ.A.L. og á íslandi
muni ekki óáþekk — nema
hvað þessi lífskjör nást ekki á
Islandi án gífurlegrar yfirvinnu,
sem er aftur á móti óþekkt fyr-
irbæri i Þ.A.L. Hann styður
þessa s.koðun sína skýrum rök-
urh, en hann hefur dvalizt í
Austur-Þýzkalandi i sumar.
Hann seg'r svo í greinarlok
af sinni alkunnu hógværð, að
ef til vill sé ekki af miklu
að státa fyrir Austur-Þjóð-
verja, þótt þeir hafi náð sömu
—--------------------------—<s>
Islandsmót í
handknattleik
Islandsmót í handknattleik
fer fram í Hafnarfirði seint í
júlí. Þátttaka tilkynnist sem
a.lra fyrst, eigi síðar en 21.
júlí til Hallsteins Hinrikssonar
sími 50685. Þátttökugjald 50 kr.
fyrir hvern flokk. Nánar aug-
lýst síðar.
Fimleikafélag Hafnarf jax-ðar.
velmegun og íslendingar. Þó
sé þess að gæta. að fyrir tæp-
um tuttugu árum höfðu Is-
lendingar eins rúman fjárhag
og nú en Austur-Þjóðverjar
tóku við landi sínu eftir
hörmungar stríðsáranna.
Já, Austur-Þjóðverjar tóku
við landi sínu í rústum, hálf-
hrundum borgum, eyðilögðum
atvinnutækjum, vannærðu og
sjúku fólki o.s.frv.
Það væri freistandi að leggja
þá spurningu fyrir þá. sem
einhver tæki hafa til þess að
hugsa með, hvernig umhorfs
myndi á Islandi í dag, ef við
hefðum tekið við landi okkar
fyrir tæpum tuttugu árum í
hliðstæðu ástandi og Austur-
Þjóðverjar tóku við sínu landi.
Ef við hefðum tekið við
Reykjavík, Akureyri og Hafn-
arfirði að hálfu leyti sem rúst-
um. eyðilögðum atvinn'utækj-
um og öðru eftir því. Og ef
við hefðum svo auk þess bú-
ið við sameiginleg landamæri
með ríki, sem vann okkur allt
það ógagn, er það mátti.
Við þuríum ekki að vera
sterk í rökrænni hugsun til
þess að sjá, að líkurnar til
þess að við byggjum þá við
hin aumustu lífskjör, þær eru
miklar — að líkurnar til þess
að v'ð svo mikið sem nálg-
uðumst að búa við eins góð
lífskjör og Austur-Þjóðverjar
búa við nú. þær eru engar —
þ.e.a.s. reiknað með sama
stjórnarfari og við höfum haft,
Þannig geta staðreyndirnar og
brjóstvit okkar slangazt illi-
lega á við það, sem „stóra
bókin“ hefur verið að reyna
að innprenta okkur í fimmtár,
ár.
Mætti ég að lokum benda
&r> að hér er . félag,. íslenzk -
þyzka menningarfélagið, sem
hefur það markm'ð að halda
uppi menningarsambandi við
Þ.A.L. og fræðslu úm það.
Þetta félag er nú í örum vexli.
hefur meira en tvöfaidað með •
limatölu sína siðastliðið hálft
annað ár. Það er öllum opið,
sem kynnu að vilja stuðla að
eða njóta hlutlausrar fræðslu
um það sósíalska ríkið, sem
næst okkur liggur og skyldast
er okkur að menningu.
ÞIÚÐVILIINN
SÍÐA g
Nær 110 km hraða á klukkustund með 150 farþega
•fci Fyrir nokkru var ,,svif-
bátur“ af nýrri gerð tekinn
í notkun í Sovétríkjunum.
Þetta er allstórt skip; á að
geta borið 150 farþega og er
knúið tveim hverfihreyflum,
samskonar og notaðir eru á
hinum frægu sovézku Iljúsín-
flugvélum og skrúfuþotum.
Báturinn á að geta náð 110
kílómetra hraða á klukku-
stund.
Það var Rostislav Alexjef
sem teiknaði þennan nýja
„svifbát“, en Alexjef þessi
átti einmitt einna mestan
þátt í því að fullkomna
„svifbátana" í upphafi. Eru
aðeins tiltölulega fá ár síð-
an fyrstu ,,svifbátarnir“
komu fram á sjónarsviðið og
notkun þeirra hófst.
★I Nú mun langstærsti
,,svifbáta“-floti í heirni vera
í Sovétríkjununi. Mörg
hundruð slík farartæki eru í
ferðum á ám og vötnum þar
eystra og er ganghraði bát-
anna flestra um 70 km. á
klukkustund.
HVCRS CKA SI6LFIR3-
IN6AR AÐ 6JALDA?
Innilokun og jarðýtuvegur er þeirra hlutskipti í samgöngumálum
Það er kunnara en frá þurfi
að segja að samgöngumál
Siglfirðinga eru erfið viður-
eignar. Ekki er nóg með
að veðurfar og snarbrött fjöli
auki á þá ei'fiðleika, heldur
eru þeir menn, sem stjórna
samgöngumálunum, ráða fram-
kvæmdum í vegagerð og við-
haldi vega, einhverjir mestu
fjandmenn SiglLrðinga í sam-
göngumálum þeirra, eða hverju
öðru nafni á að nefna þá af-
stöðu þeirra, sem Skarðsvegur-
inn er ljósasti og sannasti vott-
urinn um? Eða hvers eiga Sigl-
firðingar að gjalda, hvað veld-
ur því, að þeim er boðið upo
á það ár eftir ár að aka þenn-
an fjallveg í því ástandi að
í öllum öðrum byggðarlögum
væri hann talinn lítt fær öðr-
um farartækjum en jarðýtum?
Tíminn, sem vegurinn á að
teljast opinn, er 4—5 mánuðir.
Allan þennan tíma er umferð
um hann mjög mikil, — það
er skrönglazt yfir ruðningana
og urðina til að komast í
samband við akvegakerti
landsins, — yfir ófærurnar
verða siglfirzkir. vörubílar að
seiglast með vömr og bygging-
arefni og einnig þungir rútu-
bílar. Það mætti því ætla, að
sanngjarnt væri, að lokun
vegarins í 7—8 mánuði ársins,
yrði bætt upp með sérlega
góðu viðhaldi hans og um-
hirðu þenna stutta tírna yfir
sumarið. En það er öðru nær
en að slíkt sé álit ráðamanna
vegamálanna. Um það ber
sjálfur vegurinn vitni, og í
sumar hefur hann verið verri
en nokkru sinni fyrr, enda
heimtaður hærri vegaskattur
af siglfirzkum bílstjórum en
nokkru sinni fyrr.
Hver einasti bílstjóri, sem -
ekur þennan réttnefnda jarð-
ýtuveg, undrast stórlega að
svo þjóðhagslega þýðingar-
miklu byggðarlagi, sem Siglu-
fjörður 'svo san'narlégá' er yf-
ir sumarið, skuli boðið upp á
aðra eins svívirðu, sem þenn-
an veg. Þeir undrast þá þolin-
mæði siglfirzku bílstjóranna.
að hafa ekki gripið til örþrifa-
ráða til að knýja fram úrbæt-
ur, og hafa sumir hverjir bent
á ýmsar leiðir í því skyni.
Og það eru vissulega á kreiki
meðal siglfirzkra bílstjóra ýms-
ar hugmyndir um að vera ekki
aðgei'ðarlausir öllu lengur. Hin-
ir vísu vegamálastjórar syðra
og nyrðra mega vel vita það,
að til eru ýmsar aðferðir til
~að---stöðva umferð stund- .og
stund, og landsmenn þurfa
ekki að hrökkva í kút, þó sú
frétt berist einhvern daginn,
að - 'Umferð um Skarðsveginn,
hafi verið stöðvuð í mótmæla-
skyni við þá fjandsamlegu
stefnu sem vegamálastjórnin
hefur gagnvart samgöngumál-
um Sigfirðinga og lýsir sér al-
veg séi'staklega í viðhaldi og
umhirðu Skarðsvegarins þá
Framhald á 7. síðu.
14. DAGUR.
Skrýddist þá allur fjöldi kennimanna og gekk út úr borg-
inni með skrín og helga dóma og gerðu fagra prósessíón-
em (skrúðganga). En Væringjar gerðu og mikla líkferð. Var
þá líkkistan borin hátt og tjaldað yfir pellum, borin þar yf-
ir merki mörg. En er slíkt var borið inn um borgarhliðið,
þá skutu þeir niður kistunni um þvert hliðið borgarinnar fyrir
hurðirnar. Blésu þá Værmgjar í alla lúðra sína herblástur
og brugðu sverðunum. Þusti þá allur Væringjaher úr her-
búðmum með alvæpni Qg hljópu þá til borgarinnar með ópi
og kalli.
En munkar og aðrir kennimenn, þeir er út höfðu gengið
i líkferð þessa, kepptust hvorir við aðra, að fyrstir og
fremstir vildi út ganga að taka við ofrinu, þá var þeim nú
hálfu meira kapp á því að vera sem first Væringjum, því
þeir drápu hvern þann, er þeim var næst, hvort er hann var
klerkur eða óvígður. Væringjar gengu svo um alla borgina
þessa, að þeir drápu mannfólkið, en rændu alla staði í borg-
inni og tóku þar ógrynni fjár.
Þá er Haraldur var kominn til Miklagarðs utan af Jórsala-
landi, fýsti hann að fara í Norðurlönd til óðala sinna. Hafði
hann þá spurt, að Magnús Ólafsson, bróðursonur hans, var
orðinn konungur í Noregi og svo í Danmörku. Sagði hann þá
upp þjónustu við Grikkjakonung. En er Zóe dro;ttning varð
þessa vör, varð hún reið mjög og hóf upp sakagiftir við
Harald.