Þjóðviljinn - 21.07.1964, Blaðsíða 8

3 ÖÐA
Veronica brosti og sleikti
mimnvikið með tungubroddin-
um. Ég aetla að minnsta kosti
að fá hana til að hætta bessu,
hugsaði Jack, ef ég á eftir að
kynnast henni nógu vel.
— Nei, mér datt það r hug,
sagði hún. — Jæja — Hún burst-
aði hæstánægð brauðmola af
pilsimu sinu. — Ég skrifa hon-
um bréf og segi honum að haga
sér eins og maður. Ég skal
skrifa honum settlegt og kulda-
legt bréf. • Það kemur kannski
vitinu fyrir hann.
— Já, kannski, sagði Jack
efablandinn. Þegar þessi á-
kvörðun hafði verið tekin, varð
hann allt í einu gagntekinn
sterkri þrá til hennar. Hann sat
og hélt um hönd hennar og
horfði á grannan, olíubrúnan
hálsinn sem reis upp úr peysu-
hálsmálinu og minningin um
daginn áður varð ótrúlega lif-
andi. — Við skulum koma heim
á hótelið mitt, sagði hann.
Veronica hristi höfuðið. Guð
?rrrirai- góður, ætlar hún nú að
fara að gera sig kostbæra. Það
er einum of mikið.
’ —- Nei, sagði hún. — Það get-
ur verið að hann sé þar að
njósna um okkur, þetta svín.
— Jæia. förum þá heim til
þín, sagði hann.
Hún hristi höfuðið aftur.
— Það er ekki hægt. Ég er á
litlu fjölskylduhóteli. Þér yrði
ekki hleypt inn. Það er allt fullt
af þýzkum prestum. Þeir eru
mjög siðavandir.
— Hvað gerum við þá? spurði
Jack. — Bíðum eftir myrkrinu
og finnum okkur friðsælan
runna í Borghese-garðinum?
— Á morgun flyt ég til vin-
konú minnar, sagði Veronica.
— Hún vinnur allan daginn,
svo að íbúðin stendur auð.
— Hvað gerum við þangað til
á morgun? spurði Jack.
Veronica hló. — Geturðu ekki
beðið?
— Nei.
— Það get ég ekki heldur.
Hún leit á árið sitt. — Ég er
upptekin næstu tvo tímana. Ég
kem unp til þin klukkan fimm
— Varstu ekki að segja að
það gæti verið að hann væri
þar að njósna um okkur? sagði
Jack.
HÁRGRFin^t AN
Hírgre'ðslu og
snyrtistofa STETNU og DÖDO
Baugavegi 18. ITT h. flyfta)
SÍMT 24816
P E R M A Garðsenda 21
SÍMIt 33968 Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
Dömurt Hárgreiðsla við
allra hæfi
TJ ARN ARSTOFAN
Tjarnargötu 10 — Vonarstræt-
ismegin — SlMT: 14662
HARGREIÐSLUSTOFA
AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
Laugavegi 13. — SÍMI: 14658.
— Nuddstofa á sama stað.
— Ekki klukkan fimm, sagði
hún.
— Hvemig veiztu það?
— Á hverjum degi klukkan
fimm er hann hjá sálfræðingn-
um sinum, sagði Veronica, safn-
aði saman föggum sínum og
stóð upp. Ekkert getur hindrað
hann í því. Hafðu engar á-
hyggjur. Hann kemur ekki á
þeim tima. Hún laut fram og
kyssti hann. — Ég ætla að fara
út á undan, sagði hún. — Biddu
fimm mínútur. Ef ske kynni ..
Hann sat og horfði á hana
ganga til dyra, hún kastaði síðu,
dökku hárinu aftur fyrir aðra
öxlina, hún vaggaði sér ögn
meira í mjöðmunum en venju-
lega, vegna þess að Jack var
að horfa á hana og vegna þess
að tveir þjónar horfðu á þana;
Iitlir fætumir í háhæluðum,
támjóum ítölskum skóm fram-
leiddu ögrandi taktfasta smelli
á mósaíkgólfið.
Hamingjan góða, hugsaði
Jack, þegar dyrnar lokuðust á
eftir henni og hann hallaði sér
afturábak í stólnum til að biða
þessar fimm varúðarmínútur,
hvað er ég .búinn að flækja
mér inn í? Og borgar þetta sig?
Þegar Jack kom út-úr veit-
ingahúsinu sagði hann Guido að
hleypa sér úr við sendiráðið og
taka sér svq frí til klukkan átta
um kvöldið. Af forvitni spurði
hann Guido hvað hann ætlaði
að gera við þennan tíma. — Ég
fer heim, sagði Guido rólega.
— Og leik við börnin mín þrjú.
— Ég á líka þrjú böm, sagði
Jack.
— Það er tilgangur lífsins,
sagði Guido og ók burt.
Varðmaðurinn við dyrnar var
ungur og hávaxinn og minnti
Jack á efsta bekk í menntaskóla.
Hann var með heiðursmerki frá
Kyrrahafinu og Kóreu og Silf-
urstjörnu og Purpurahjarta.
Hann var rjóður í kinnum og
brosti hlýlega og sakleysislega
til Jacks og virtist alltof ungur
til að hafa tekið þátt í neinni
af þessum styrjöldum og alltof
hraustlegur til að hafa særzt.
Eitthvað i fari hans og útliti
kom Jack til að hugsa nm Bre-
sach. Hvað brallair þú utan
vinnutíma, hugsaði Jack um
leið og hann gekk inn í húsið,
hvaða dyra gætirðu í fristund-
unum, hvenær ferðu til sálfræð-
ingsins? ... ._
Jack nefndi nafn sitt við
stúlkuna við afgreiðsluborðið og
sagði hvern hann vildi finna og
tveim minútum seinna sat hann
; ritvélaglamri á skrifstofu upp-
lýsingaþjónustunnar við skrif-
borðið hjá Hanson Moss, ungum
manni sem verið hafði mörg ár
í París áður en hann var flutt-
ur til Rómar.
ftalski maturinn gerði Moss
feitari og honum virtist liða
vel, dálítið kryppluðum og metn-
aðarlausum bakvið skrifborðið.
þar sem ítölsk dagblöð lágu í
haugum. Eftir fimm mínútna
kurteisishjal, þar sem þeir gáfu
hvor öðrum upplýsingar um
fjölskyldumar og .Tack., skýrði
frá því að hann væri i Róm í
stuttu leyfi o*g Moss kvartaði
yfir því að ítölsku davblöðin
réðust á stjórnarstefnn Banda-
ríkjanna á hverjum degi, na-
kvæmlega eins og bau frönsku.
nema á lélegra máli, sagði Jack
ÞIÚSVILIINN
hontrm hvers vegna hann væri
kominn. — Ég þekki mann sem
heitir Holt, sagði Jack, — Frá
Oklahoma. Hann á oliufélag.
Kannski nokkur stykki.
— Utanríkisþjónustan gerir
sitt ýtrasta fyrir oliufyrirtæki,
sagði Moss alvarlegur. — Það
veit hver ítali. Hvað liggur hon-
um á h.iarta? Hafa þeir staðið
hann að því að skipta fimm
dala seðli á svarta markaðnum?
— Hann langar til að ættleiða
bam, sagði Jack.
— Af hverju vill hann það?
spurði Moss. — Sem minja-
grip úr ítalíuferðinni?
Jack útskýrði í sem fæstum
orðum nokkuð af vandkvæðum
Holts. Honum fannst ástæðu-
laust að segia Moss frá sex ár-
unum í Joliet. — Það hlýtur
að vera einhver. hér sem getur
tekið svona mál að sér, sagði
Jack. — Mér datt í hug að þér
gætuð gefið mér ráð.
Moss klóraði sér í höfðinu.
— Ég hefði haldið, að Kem í
sendiráðinu væri rétti maðurinn.
Þekkið þér hann?
— Nei, það held ég ekki,
sagði Jack.
Moss tók simann og valdi
númer. — Herra Kem, sagði
hann. — Þetta er Moss i upplýs-
ingadeildinni. Vinur minn er
staddur hjá mér og þarf afi fá
smá úrlausn. Herra Andrus.
NATO í París. Hann er hér í
stuttri heimsókn. Gætuð þér
tekið á móti honum núna? Kser-
ar þakkir. Hann hringdi af.
— Nú er ég búinn að smyrja
tannhjólin, sagði hann. — Segið
vini yðar, að ef hann á smá-
oliulind sem hann þarf ekki að
nota, þá skuli ég fúslega ta'ka
hana að mér fyrir hann.
24
— Sjálfsagt, sagði Jack.
— Biðið annars hægur...
Moss rótaði í blöðunum á skrif-
borðinu sínu og fann þar kort.
— Samuel Holt, sagði hann.
— Er það hann?
— Já.
— Ég er boðinn í kokkteil-
veizlu hjá honum í kvöld. Hann
leit á kortið. — Palazzo Pavini.
Það er ekki dónalegt, ha? Kom-
ið þér þangað?
— Já, sagði Jack.
— Ágætt, sagði Moss. — Þá
sjáumst við aftur. Varið yður
á Kem. Hann er durtur.
Kern var stórvaxínn rauna-
mæddur maður með þunnt hár,
stórt nef og hinn sígilda maga-
veikisvip. Fötin hans voru svört
og sæmandi mannl í utanríkis-
þjónustunni, flibbirm stífaður.
skrifborðið dæmalaust snyrtilegt
með bakka fyrir skjöl og öllu
raðað homrétt. Augu hans voru
sorgbitin, tortryggin og gulleit
og hann sat bakvið skrifborð-
ið sitt og virtist kúga ritara
sína og vera mjög óljúft að gefa
vegabréfsáritanir til Bandaríkj-
anna. Undanfarin ár hafði Jack
oft og iðulega séð andlit eins
og Kerns og eigendur þeirra
andlita höfðu ævinlega verið
menn, sem litu á alla útlend-
inga sem raunverulega eða vænt-
anlega óvini Bandaríkjanna. Það
sást á Kern að hann vissi hvað
á bakvið bjó, og það var ekki
fallegt. Hann heyrði hinn rétta
undirtón bakvið dísætar raddir
umsækjenda; hann sá tviskinn-
unginn og undirferlið.
— Hvaða hagsmuna hafið þér
að gæta í þessu máli, herra
Andrus? spurði Kem, þegar
Jack var búinn að útskýra fyr-
ir nonum hver Holthjónin væru
og hvers vegna þau vildu ætt-
leiða bam. Spumingin og radd-
hreimurinn gáfu greinilega til
kynna að hverjir sem hagsmun-
ir Jacks kynnu að vera, þá væru
þeir sennilega óheiðarlegir.
— Engra sérstakra hagsmuna,
sagði Jack. — Herra Holt er
aðeins einn af vinum mínum.
— Jæja, sagði Kem. — Vinur.
Og þér hafið þekkt hann lengi?
— Nei, sagði Jaek. Hann gat
ekki sagt að hann hefði í fyrsta
sinn hitt hann um miðnætti
kvöldið áður. — Mér datt bara
í hug, að persónulegt viðtal
gæti komið að gagni — kannski
flýtt dálítið fyrir.
— Persónulegt viðtal. f munni
Kems hljómaði þetta eins og
verið væri að bjóða mútur.
— Það er skiljanlegt. Þannig er
mál með vexti að við höfum
engar algildar reglur í þessum
málum, en við erum ekki alltof
hrifnir af svona ráðstöfunum.
Böm, mismun^ndi trúarbrögð
. . . Kem lagði hendumar var-
lega og ógnandi upp á gljáfægt
skrifborðið. — Það getur allt-
af haft hvimleið eftirköst. En
ef þetta er vinur yðar og þér
eruð vinur Hanson Moss . . .
Þetta er auðvitað okkar ; milli
— en það eru menn Ítalíumeg-
in sem ég gæti sett mig í sam-
band við.
— Það væri mjög vinsamlegt
af yður, sagði Jack, sem vildi
gjaman komast burt.
Kern horfði rannsakandi á
Jack yfir skrifborðið. —,Og þér
eruð reiðubúinn til að ábyrgjast
— héma, hæfni umsækjend-
anna?
Jack hikaði. — Já, auðvitað,
sagði hann.
— Það verður þungt á met-
unum, sagði Kern með hljóm-
mikilli röddu. Hann opnaði
skúffu og tók udp möppu og
lagði hana á borðið f.vrir fram-
an sig. — Satt að segja er mál-
ið þegar komið til mín, sagði
hann. Hann opnaði möppuna og
athugaði innihaldið þegjandi i
heila mínútu. — Það eru viss
skilyrði sem umsækjendur verða
að fullnægja. f fyrsta lagi
heilbrigðiskröfur.
— Ég er viss um að þau eru
fullkomlega heilbrigð, sagði
Jack í skyndi. •
— ítalska stjórnin heimtar
sagði Kern og las álútur uppúr
skjölunum fyrir framan sig,
— heimtar að eiginmaðurinn sé
meira en fimmtugur að aldri
og hafi vottorð frá ítölskum
lækni, með tilheyrandi vitnum,
að sami eiginmaður sé ófær um
að eignast afkvæmi. Með öðrum
orðum — hundrað prósent ó-
frjór. Kem brosti gulu brosi tiT
Jacks. — Haldið þér að vinur
yðar geti útvegað slíkt vottorð?
Jack reis á fætur. — Ef yð-
ur stendur á sama, herra Kem,
sagði hann, — þá vil ég heldur
biðja herra Holt að koma sjálf-
ur og tala við yður. Hann var
fús til að gera margt fyrir
Maurice Delaney, en honum
fannst til fullmikils ætlazt, að
hann færi að ábyrgjast hundrað
prósent ófrjósemi miljónamær-
ings.
— Gott og vel. Kem reis líka
á fætur. — Þér heyrið frá mér.
Þegar Jack gekk aftur áleiðis
til gistihússins, fann hann til
ótrúlegs léttis yfir að vera laus
við Kem og kominn út af skrif-
stofu hans. Opinberar skrifsto.f-
ur, hugsaði hann með viðbjóði
og mundi eftir sinni eigin
skrifstofu. Þær eru hin raun-
verulega gróðrarstía uppreisna
og stjórnleysis.
IN
Klapparstíg 26
Sími 1 9800
o
BILALEIGAN BILLINN
RENT-AN-ICECAR
SÍM118833
(Conóui (Cortina
'OjerctAry C?ómet
lCúóóa-jeppar
2ephyr 6
• BÍLALEIGAN BÍLLINN
HÖFÐATÚN 4
SÍMI18833
ÞriSjudagur 21. júlí 1964
Skrá yfír umboðsmenn
ÞjóSviljans úti á lanái
AKRANES: Arnmundur Gíslason Háholti 12. Sími 1467
AKUREYRI: Pálmi Ólafsson Glerárgötu 7 — 2714
BAKKAFJÖRÐUR: Hilmar Einarsson.
BORGARNES: Olgeir Friðfinnsson
DALVÍK: Tryggvi Jónsson Karls rauða torgi 24.
EYRARBAKKI: Pétur Gíslason
GRINDAVÍK: Kjartan Kristófersson Tröð
HAFNARFJÖRÐUR: Sófus Bertelsen
Hringbraut 70. Sími 51369.
HNÍFSDALUR: Helgi Björnsson
HÓLMAVÍK: Árni E. Jónsson, Klukkufelli.
HÚSAVÍK: Amór Kristjánsson.
HVERAGERÐI: Verzlunin Reykjafoss h/f.
HÖFN, HORNAFIRÐI: Þorsteinn Þorsteinsson.
ÍSAFJÖRÐUR: Bókhlaðan h/f.
KEFLAVÍK: Magnea Aðalgeirsdóttir Vatnsnesvegi 34.
KÖPAVOGUR: Helga Jóhannsd. Ásbraut 19. Sími 40319
NESKAUPSTAÐUR: Skúli Þórðarson.
YTRI-NJARÐVÍK: Jóhann Guðmundsson.
ÓLAFSFJÖRÐUR: Sæmundur Ólafsson.
ÓLAFSVÍK: Gréta Jóhannsdóttir
RAUFARHÖFN: Guðmundur Lúðvíksson.
BÚÐÁREYRI. REYÐARFIRÐI: Helsi Seljan.
SANDGERÐI: Sveinn Pálsson, Suðurgötu 16.
SAUÐÁRKRÓKUR: Hulda Sigurbjörnsdóttir,
Skagfirðingabraut 37. Sími 201.
SELFOSS: Magnús Aðalbiamarson. Kirk'juvegi 26.
SEYÐISFJÖRÐUR: Sigurður Gíslason.
SIGLUFJÖRÐUR: Kolbeinn Friðbjarnarson,
Suðurgötu 10. Sími 194.
SILFURTÚN, Garðahr:. Sigurlaug Gísladóttir, Hof-
túni við Vífilsstaðaveg.
SKAGASTRÖND: Guðm. Kr. Guðnason. Ægissíðu.
STOKKSEYRI: Frímann Sigurðsson, Jaðri.
STYKKISHÓLMUR: Erl. Viggósson.
VESTMANNAEYJAR: Jón Gunnarsson, Helga-
fellsbraut 25. Sími 1567.
VOPNAFJÖRÐUR: Sigurður Jónsson.
ÞORLÁKSHÖFN: Baldvin Albertsson.
ÞÓRSHÖFN: Hólmgeir Halldórsson.
Nýir áskrifendur og aðrir kaupendur geta snúið sér
beint til þessara umboðsmanna blaðsins.
FERÐIZT
MEÐ
LANDSÝN
•%
# Sefjum farseðla með ffugvélum og
skipum
Greiðsfuskilmáfar LofHeiða:
# FLOGIÐ STRAX - FARGJALD
GREITT SÍÐAR
# Skipufeggfum hópferðir og ein-
stakfingsferðir
REYNIÐ YIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN jSSS^
LAN D SYN ^
TÝSGÖTU 3. SÍMI 22890. — P.O. BOX 465 — KEYKJAVÍK.
UMBOÐ LOFTLEIÐA.
AugjýsiB í ÞjóSviljanum
filWI
Sími 17-500.