Þjóðviljinn - 11.08.1964, Blaðsíða 7

Þtáajudagttr 11. ágúst 1964
MðÐVIUINN
StÐA J
Norræna góitemplaranám
skeiðið tókst ágætlega
Hvar er nú
Skúli fógeti?
■ Dagana 17. — 28.
júlí sl. stóð í Reykja-
vík og á Akureyri mjög
fjölmennt góðtemplara-
námskeið eins og skýrt
hefur verið frá í frétt-
um. Þátttakendur komu
frá Norðurlöndunum
öllum, langflestir frá
Svíþjóð en fæstir frá
Færeyjum, alls um
hálft annað hundrað.
Frumkvæðið að þessu
hafði Norræna góð-
templararáðið, en fram-
kvæmdastjóri þess er
Svíínn Karl Wennberg,
þaulvanur forústuverk-
um á sviði félagsmála
og mikill skipuleggjari
þeirra. Slík námskeið
hafa verið haldin und-
anfarið á Norðurlönd-
um og nú var röðin
komin að íslandi.
Námskeiðið var opnað að
morgni 18. júlí. í>að' gerði for-
maður undirbúningsnefndar-
Kviknaði í
Borgars júkrahúsinu
Slökkviliðið var i gær kall-
að á vettvang í Borgarsjúkra-
húsið í Fossvogi. Höfðu iðnað-
armenn verið að kveikja kop-
arrör en eldurinn hljóp í ein-
angrun á miHi þil.ia. Talsvert
varð að rífa af einangrunar-
efninu til þess að komast fyrir
eldinn en skemmdir urðu að
öðru leyti engar.
Um helgina var eldar laus i
rusli á bak við húsið númer
76 við Hverfisgötu. Var ruslið
allt í kassa og urðu engar
skemmdir á mannvirkjum.
innar hér, séra Kristinn Stef-
ánsson, áfengisvarnarráðunaut-
ur, bauð gesti velkomna og
flutti ávarp. Einnig flutti Bald-
ur Möller, ráðuneytisstjóri á-
varp og kveðju frá ríkisstjórn-
inni, en Þrúður Pálsdóttir, ó-
perusöngkona, söng okkur lög
við undirleik Ragnars Björns-
sonar. Til húsa var námskeiðið
í Hagaskóla.
Tilhögun fundarhalda
Fundir hófust hvern dag kl.
9 árdegis. Flutti þá valinn
maður langan og fróðlegan
fyrirlestur, oftast í tvennu
lagi, en á eftir var spurninga-
tími, og oft spurt um margt.
Nokkru eftir hádegi flutti
Baldur Jónsson, magister,
frseðsluþátt flesta dagana, um
íslenzka tungu og bókmenntir.
Svo hófust fundir hópanna, en
þeir voru 12. Á kvöldin voru
samkomur bæði til skemmtun-
ar og fróðleiks um bindindis-
starfsemi landanna.
Fyrirlesarar
Þeir voru þessi: Erlendir:
Ragnar Lund, fræðslustjóri,
ræddi æskulýðsvandamál Norð-
urlanda. Öystein Söraa, rit-
stjóri, ræddi áfengislöggjöf
Norðurlanda. John Forsberg,
ræddi samstarf góðtemplara á
Norðurlöndum. Þessir voru frá
Svíþjóð, Noregi og Finnlandi.
Hinir íslenzku: Jón R.
Hjálmarsson, skólastjóri, ræddi
sögu íslands, Baldur Jónsson,
magister, ræðuefni hans áður
getið. Benjamín Eiriksson,
bankastjóri, ræddi efnahag og
atvinnulíf þjóðarinar. Björn
Th. Björnsson, listfræðingur,
ræddi íslenzka list. Guðmund-
ur Kjartansson, jarðfræðingur,
ræddi jarðfræði íslands. Stein-
grímur J. Þorsteinsson, próf-
essor, ræðuefni hans var bók-
menntirnar og þjóðin.
Tilganguy námskeiðsins var
ekki eingöngu sá, að ræða
bindindi og áfengismál, heldur
fyrst og fremst að efla nor-
ræna samstarfið á því sviði-og
reyndar alla vega, gefa er-
lendu gestunum færi á að
kynnast landi og lýð og fræð-
ast nokkuð um hvort tveggja.
Þetta mun hafa lánazt ágæt-
. j.. Það gat engan veginn
leynzt, að þessi stóri hópur
fór fagnandi leiðar sinnar
heim. Þótt sól skini ekki alla
dagana, fengu ferðamennirnir
yndislega sólskinsdaga, bæði
syðra og fyrir norðan á Akur-
eyri, í för þar austur um
sveitir til Mývatns, í Öimmu-
borgir og víðar, einnig fór frá
Reykjavík austur um sveitir
til þess að líta á gróðurhúsin
í Hveragerði, svo og Geysi,
Gullfoss, Laugarvatn, Skál-
holt og fleiri staðk Markvert
þótti þeim það, að koma á
fallegan stað, vel byggðan, upp
til sveita og fjalla, þar sem
voru fimm skólar. Þeir skoð-
uðu aflstöð Hitaveitu Reykja-
víkur, Reykjalund, Hellisgerði,
söfn og ýmislegt í Reykjavík
og nágrenni. Á norðurleiðinni
sáu þeir rækilega svip lands-
ins, því að þá var fagur sól-
skinsdagur.
Borgarstjórn veitti rausnar-
legan miðdegisverð, og var frú
Auður Auðuns, forseti bæjar-
stjórnar, í forsæti og flutti á-
varp. Ríkið veitti rausnarleg-
an miðdegisverð að Geysi,
góða máltíð fengu þeir að
Laugarvatni, veizlu hjá templ-
urum í Hafnarfirði, einnig hjá
Reykíavíkurtemplurum að
Jaðri, sumarheimili þeirra.
Norræna félagið og góðtempl-
arareglan bauð þeim til sam-
kvæmis í Sigtúni (Sjálfstæðis-
húsinu). Þar var forseti fé-
iagsins, Gunnar Thoroddsen,
ráðherra og frú hans í for-
sæti, og ráðherrann flutti á-
varp. Stórstúka íslands og
bæjarstjórn Akureyrar bjuggu
þeim veizlu, einnig1 Kaupfélag
-Eyfirðinga og þá þriðju templ-
arar þsr nyrðra.
í þessum samkvæmum voru
oftast ýms ágæt skemmtiatriði,
úrvals einsöngvarar, sýningar
á litskuggamyndum frá ýms-
um stöðum á landinu, þar á
meðal tilkomumiklum eldgös-
um, og töluvert var um ræðu-
höld bæði erlendra og inn-
lendra . í þessum samkvæmum.
Sunriudaginn 19. ivxlí hiýddu
námskeiðsgestir, á þriðja
hundrað manns, messu í Bessa-
staðakírkju; biskupinn herra
Sigurbjörn Einarsson flutti stól-
ræðuna, en sóknarpresturinn,
sr. Garðar Þorsteinso^n var
Kristinn Stefánsson
Iíari Wennberg
fyrir altari. Forsetinn herra
Ásgeir Ásgci.. on, bauð nokkr-
um gestanna í stofu og flutti
ávarp. Veitingar komu þar
ekki til mála, þvi allur hópur-
in átti þá á eftir að drekka
kaffi i Hafnarfirði.
Flestir erlendu gestanna
höfðu aldrei komið til lands-
ins áður, varð þetta allt þeim
þvi mikil og minnisstæð land-
kynnig.
Geysimikill undirbúningur
hafði farið fram bæði hér og
erlendis. Helztu fo-uctumenn
námskeiðsins voru: Karl
Wennberg, framkvæmdastjóri,
sr. Kristinn Stefánsson, og
Ólafur Þ. Kristjánsson, skóla-
stjóri, stórtemplar. Þeim til
aðstoðar og samstarfs voru
auðvitað ýmsir nefndarmenn.
(Fréttatilkynning
lítillega stytt).
Það var verið að flytja
maðkað mjöl til landsins.
Þetta hefur áður skeð. Af þvi
er mikil saga. Þá sögu gerði
Skúli fógeti, og lét hann gera
stórhefndir fyrir athæfið.
Mjölið kom þó úr náðarfaðmi
Dana og átti að vera gott
handa íslendingum, líklega á
alþjóðamælikvarða. Skúlr sagði
nei upp í opið geðið á þessum
ftlþjóðamælikvarða á íslending-
um, og eftir það töldust Is-
lendingar frekar menn með
mönnum. Nú er komið maðkað
korn til landsins aftur. og nú
er það úr náðarfaðmi Banda-
ríkjanna. Aftur er kominn al-
þjóðamælikvarði á Islendinga
í möðkuðu korni. Segja Islend-
ingar ekki nei? Er ekki ein-
hver Skúli fógeti í landinu sem
segir nei við þessum nýja
mælikvarða á þjóðinni? Nei
það er enginn Skúli fógeti í
landinu. Nú eru það ráðsnjallir
menn sem geta gert príma
korn úr þessum maðkblandna
innflutningi. Eiturgufur eru
látnar ganga í gegnum komið.
og eftir það hreyfa maðkamir
sig ekki, og þá er komið
príma!
Er verið að skrifa þetta á
ofanverðri 20. öld, eða hefur
tíminn fa.rið afturábak? Eitt-
hvað hefur farið afturábak
þegar annað eins getur skeð.
Það er þó sagt að ekki eigi að
bjóða mönnum kornið. Hvers
vegna ekki? Er eitthvað f und-
irvitund ..Skúla fógeta“ sem
tekur heima í endurminningu
gamais tíma? Vill þjóðin virki-
lega ekki éta maðkað kom sem
er orðið príma eftir blásýru og
aðrar heilnæmar eihargufur.
sem vegið hafa að möðkunum,
svo þeir liggja steindauðir og
búnir til brauðgerðar? Ætlar
þjóðin virkilega ekki að ganga
undir sinn alþjó.ðlega mæli-
kvarða nú á 20. öldinni og eta
sit.t maðkaða korn? Jú, hún
ætlar að gera það. En það á að
gefa það mjólkurkúnum.1 reið-
hestunum. verðlaunahrútunum
o.s.frv. og taka siðferði þjóðar-
innar gilt fyrir því. að ekki
slæðist svo sem ein padda ofan
í svo sem einn mann. Aum-
ingja skepnumar eiga að gjalda
þess að nú er siðferði þjóðar-
innar maðkað mjöl. Þær eiga
að gjalda þess, að ríú eru á-
byrgðarmenn þeirra slíkir pilt-
ar, að þeir geta gefið þeim
blásýrueitrað dauðra maðka
mjöl án þess að skamm-
ast sín. Er til dýravemdunar-
félag? Er til nokkur maður í
þessu landi? Ætla bændur
landsins að sýna hvaða menn
þeir eru? Ætla þeir að gefa
skepnunum mjölið og maðk-
ana, eða ætla þeir að minnast
þess sem Skúli fógeti gerði?
BenedKst Gfslason frá Hofteigi.
E. s. Svo maðkað er mjölið.
að þetta komst upp fyrir. að
maðkamir höfuð skriðið út um
grisjumar í pokunum. — B. G.
Malar fyrir
2 miíjónir
krónaádag
Teigi í Vopnafirði. 8/8 — Bænd-
ur hér í Vopnafirði flýta sér nú
með heyskapinn til þess að geta
komizt í atvinnu. brúargerð,
hafnargerð eða í síld. Heyskap-
ur hefur gengið sæmilega, þó
hefur verið leiðinda tíðarfar og
rigning undanfarið en i júlí kom
ein vika mjög góð og náðu menn
þá upp miklum heyjum.
Unnið er nú að brúargerð yfir
Hofsós og vegagerð yfir Hellis-
heiði milli Vopnafjarðar og Hér-
aðs og styttist þá leiðin mikið
milli síldarstaðanna hér á Aust-
urlandi.
Sildarverksmiðjan hér á Vopna-
firði hefur malað fyrir um tvær
miljónir króna flesta daga í
sumar síðan í júní en heldur er
daufara hljóðið í mönnum á síld-
arplönunum.
Afarmikill ferðamannastraum-
ur hefur verið hér i sumar og
veiði allgóð a.m.k. { HofSós og
Selé. Þannig fékk veiðimaður
21 lax á tveim dögum i
Hofsá. — G. V.
33. DAGUR
Og fór svo nokkrum sinnum milli þeirra. Þá tók Einar að
hafa fjölmenni um sig heima, en pó mikrí fleiri, þá er hann
fór til býjar, svo að konungur var þar fyrir. Það var eitt
sinn, að Einar fór inn’til býjar og hafði lið mikið, langskip
ótta eða níu, og nær fimm hundrudum manna. En er hann
kom til bæjar, gekk hann upp með lið það. Haraldur kon-
ungur var í garði sínum og stóð úti í loftsvölum og sá, er lið
Eínars gekk af skipum.
Einn dag var átt mót í bænum, og var konungur sjálfur á
mótinu. Hafði verið tekinn í býnum þjófur einn, og var hafð-
ur ó mótinu. Maðurinn hafði verið fyrr með Einari, og hafði
honum vel getizt að manninum. Var Einari sagt. Þá þóttist
hann vita, að konungur myndi eigi manninn láta undan
ganga fyrir þvi að heldur, þótt Einari þætti það máli skipta.
Lfet þá Einar vopnast lið sitt og ganga siðan á mötið. Tek-
ur Einar manninn af mótinu með valdi.
Eftir þetta gengu að beggja vinir og báru sáttmál milli
þeirra. Kom þó svo, að stefnulagi var ó komið; skyldu þeir
hittast sjálfir. Mólstofa var í konungsgarði við ána niðri. Gekk
konungur í stofuna við fá menn, en annað lið hans stóð úti
i garðinum. Konungur lét snúa fjöl yfir Ijórann, og var litið
opið ó. Þá kom Einar i garðinn með sitt lið; hann mælti við
Irxlriða son sinn: ,,Ver þú með liðinu úti; við engu mun rr.ér
þá h*tt“. -
4»
*
4
I
1 %