Þjóðviljinn - 28.08.1964, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 28.08.1964, Blaðsíða 4
SIÐA MðÐVILIINN Föstudagur 28. ágúst 1964 Otgefandi: Saroeiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokk- urinn. — Ritstjðrar: Ivar H. Jónsson, Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guömundsson. Ritstjóri Sunnudags: Jón Bjamason. Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson. Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja, Skólavörðust. 19, Sími 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kl 90,00 á mánuði. 0SVIFNI C<tjórnarblöðin gerðu utanríkisráðherranum Guð- ^ mundi í. Guðmundssyni þann óleik að prenta með stórum fyfirsögnum að ráðherrann hefði not- að tækifærið þegar honum var boðið til Noregs og Finnlands og sagt þarlendu fólki þau tíðindi helzt af íslandi að nú væri andstaða gegn þátttöku íslands í Atlanzhafsbandalaginu varla lengur til, og eins væru menn ekki framar því mótsnúnir á íslandi að hafa í landi sínu bandaríska herstöð og bandarískan her, Segja má að vísu að íslend- ingár hafi vitað fyrir afstöðu þessa ráðherra til vandamálsins hvort segja beri satt eða ekki, en sú afstaða er m.a. skjalfest í þingtíðindum varðandi makkið við brezka ráðamenn um landhelgismálið. r Tslendingar vita líka, að ummæli utanríkisráð- herrans um afstöðuna til Atlanzhafsbandalags- ins og bandarískrar hersetu á íslandi, sé rétt með þau farið í blöðum, eru tilhæfulaus ósannindi stjórnmálamanns, sem er að reyna að afsaka ára- tuga leppmennsku sína við bandarísk stjórnarvöld og reynir að gera alla íslenzku þjóðina samseka. 'um undirlægjuháttinn við hið ágenga hernaðat- stórveldi, er ruðzt hefur með herstöðvar og her |til ‘friðsamrar og vopnlausrar þjóðar; Ráðherrarín virðist heldur ekki hafa haft fyrir því að nefna nokkurt atriði máli sínu til stuðnings, enda ekki hægt um vik. Engin breyting hefur t.d. orðið á einbeittri og hiklausri andstöðu Sósíalistaflokksins og Alþýðubandalagsins og Þjóðvarnarflokksins við þátttöku íslands í hernaðarbandalögum og við herstöðvar á íslandi. Og allir íslendingar vita að fjölmargir flokksmenn annarra flokka og fylgjendur eru eindregnir hernámsandstæðingar, og fara ekki dult með það. Sjálfur mætti ráðherr- ann minnast þess, hvern fögnuð það vakti í Al- þýðuflokknum vorið 1956 þegar þingmenn hans fluttu ályktuninæ á Alþingi, þar sem krafizt var brottflutnings hers af íslandi. Og þeir menn eru enn til í Alþýðuflokknum og meðal fylgjenda hans sem eru ekki stoltir af því hvernig einmitt Guð- mundur í. Guðmundsson hefur gengið fram fyrir skjöldu til þess að rígbinda flokkinn við undir- lægjuhátt gegn erlendu stórveldi og herstöðva- ræfilmennsku. Andstaðan gegn herstöðvastefnunni er sízt minni en áður. En annað hefur breytzt. Formælend- ur hinna erlendu herstöðva telja að þeim sé að verða óhætt að varpa frá sér hræsnisgrímunni, sem höfð var meðan verið var að smeygja her- stöðvafjötrinum á þjóðina. Þeir eru nú farnir að lauma því í blöð sín og ræður að erlendar her- stöðvar á íslandi sé eðlilegur og sjálfsagður veru- leiki, þeir eru farnir að hrósa sér af skömminni. Sú ósvífni ætti að vera öllum hernámsandstæð- ingum hvöt til þess að efla barátfuna fyrir ís- lenzka málstaðinn, efla þau stjórnmálasamtök sem vilja herstöðvarnar burt, og efla Samtök hernáms- andstæðinga úr öllum flokkum og utan flokka, sem einmict nú stefna til landsfundar til samráðs og öflugr'"- ’-'irátþi gegn smán erlendra herstöðva á íslenzki grund. — s. Valdimar S. Long kaupmaður Minningarorð Valdimar S. Long, frum- kvöðullinn að starfsemi fé- lags vors, er horfinn úr hópi vorum. Anda þeirra hugsjóna, sem honum voru kærastar, viljum vér leit- ast við að varðveita og hlúa að þeim, svo að þær megni að þroska hvern þann, er auðga vill anda sinn og þjálfa hönd sína til hvers kyns nytsemdarverka. Fyrirbænir vorar fylgja honum. Þakkir vorar skulu honum færðar, og kveðjur vor allra felast í eftirfar- andi orðum eins hinna eldri Magnamanna, Ólafs Þ. Kristjánssonar, skólastjóra í Flensborg. Málfundafélagið Magni. í dag kveðja Hafnfirðingar og fjölmargir aðrir vinir, góðan dreng og genginn, Valdimar Sigmundsson Long, kaupmann í Hafnarfirði. Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju í dag. Valdimar andaðist laugar- daginn 21. þ.m. eftir stutta sjúkrahúsvist að Vífilsstöðum, rúmlega áttræður að aldri. Hann fæddist 9, jan. 1884 á Seyðisfirði. Foreldrar hans voru Ingibjörg Jóhannesdóttir frá Vallakoti í Reykjadal og Sigmundur Long íMatthiasson gestgjafi á Seyðisfirði og s ð- ar í Winnipeg, ættaður frá Stakkahlíð í Loðmundarfirði. . Foreldrar Valdimars fluttu, sem fyrr segir, til Ameríku og bjúggú' þar til æviloka, en "Vátöímar ólst upp hjá afa sín- um, Jóhannesi Magnússyni í Vallakoti og konu hans Ás- dísi Ólafsdóttur. Fyrsti skólaferill Valdimars Long var í unglingaskóla Sig- urðar Jónssonar, Yztafelli, nokkrar vikur 1896—97. Að austan kom hann til náms í Kennaraskólann í Reykjavík og lauk þaðan prófi 1909, <*> Aftur leggur hann leið sína austur á land og verður skóla- stjóri barnaskólans í Neskaúp- stað í Norðfirði 1909—1914. Eftir það kveður hann heim- kynnin á Austurlandi og flyzt vestur á land til Hnífsdals og er þar kennari ^1915—1916. Dvöl Valdimars vestra varð ekki langvinn og þaðan heldur hann til Hafnarfjarðar og þar hefur hann dvalið og starfað til æviloka. Þegar til Hafnarfjarðar kom hóf Valdimar verzlunarstörf hjá Einari Þorgilssyni kaup- manni og útgerðarmanni. Eink- um starfaði hann við bóksölu- deild verzlunarinnar, en þeim málum var hann gjörkunnug- ur, bókfróður og ávallt fús og velviljaður leiðbeinandi þelm, er bókmenntum unnu. Sjálfur stofnaði Valdimar eigin verzlun 1927 og voru bækur jafnan í öndvegi í verzl- un hans, allt til þess að hann seldi þann hluta verzlunarinn- ar Oliver Steini fyrir nokkrum árum. Hann var um áratugi um- boðsmaður Ríkisútvarpsins í Hafnarfirði, Happdrættis Há- skóla íslands, Sjóvátrjrgginga- félags íslands; óg margir fleiri aðilar fólu honum trúnaðav- störf. Valdimar var formáður skóla- nefndar bamaskólans í Hafn- arfirði 1933—1942. Komu þar að góðu haldi meðfæddir kenn- arahæfileikar. þekking og starfsrevnsla í Neskaupstað og | Hnífsdal, enda naut skólinn j öruggrar forystu í formanns- starfi Vaídimars. Auk alls sem hér hefur ver- ið minnzt á, og fjölmargs ann- ars, sem Valdimar hefur unnið sér til ágætis, sem of langt yrði upp að telja, hygg ég áð í Hafnarfirði lifi lengst orð- stír Valdimars í sambandi við stofnun Málfundafélagsins Magna. Hann átti frumkvæði að stofnun félagsins ásamt Þor- leifi Jónssyni. Leituðúst þeir félagar við að sameina hin ó- líkustu flokkaöfl til samstöðu og samtaka um málefni, er mættu verða bæjarfélaginu í heild til heilla. Máífundafélagið Magni átti frumkvæði og forystu um varðveizlu og ræktun Hellis- gerðis í Hafnarfirði, eins sér- stæðasta og fegursta skrúð- garðar hér á landi. Enn í dag annast Magna- menn umsjón og rekstur Hell- isgerðis. < Vaidimar Long var formað- ’ ur Magna 1920—1925 og 1931. Árið 1928—1929 var hann ritstjóri vikublaðsins Brúar- innar í Hafnarfirði. Það var gefið út og ri'tað í sama anda og Magnamenn unnu að vel- ferðarmálum bæjarfélagsins Valdimar var ritfær og hag- mæltur vel en lét fátt frá sér fara fyrir 'almenningssjónir annað en lausavisur í Stuðla- málum II., 1927. Árið 1912 kvæntist Valdimar Arnfríði Sigurrósu Einarsdótt- ur, kennara, en hún er látin fyrir nokkru. Þau eignuðust þrjú böm, Einar verzlunar- stjóra, Ásdísi er þau misstu sex ára gamla og Ásgeir, vél- stjóra, nú verkstjóra í Reykja- lundi. Valdimar Long var bjartur yfirlitum, skemmtinn í við- ræðum, prúðmenni mikið og laus við alla yfirborðsmennsku. Hann var mannkostamaður, velviljaður og vildi hvers manns vanda leysa, er til hans leituðu. Hans sakna margir, en fagna um leið að hafa átt þess kost að kynnast á lífsleiðinni svo heilsteyptum og góðum dreng og vér kveðjum [ dag. Sonum hans og öllum ástvin- um sendum vér innilega hlut- tekningu og samúðarkveðjur. A.B. Himinn skær við heiðarbrún heilsar tæru sundi. Utar blær við árdags-rún unn í værum blundi. Valdimar S. Long, höfundur þessarar stílhreinu morgunvísu, var fæddur á Seyðisfirði 9. janúar 1884, og var því rúm- lega áttræður er hann lézt eft- ir langa vanheilsu 19. ágúst sl. Foreldrar hans voru hjónin Sigmundur Matthíasson Long og Ingibjörg Jóhannesdóttir. Var Sigmundur þá gestgjafi á Seyðisfirði, en fór ekki löngu seinna til Vesturheims og átti þar heima til dauðadags, á- gætlegaogreindur: maður? .fróð- ur um marga hluti og prýði- lega ritfær. En Valdimar flutt- ist á öðru ári norður í Fnjóska- dal með móðurforeldrum sínum, Jóhannesi Magnússyni og Ás- dísi Ólafsdóttur. Ólst hann upp hjá þeim og þó einkum hjá ömmu sinni á Illugastöðum og víðar. Er Ásdísj ömmu hans þann veg lýst, að hún hafi ver- ið góð kona og vitur. Snemma bar á því, að Valdi- mar var greindur og bók- hneigður, og var honum komið í' unglingaskóla til Sigurðar Jónssonar í Yztafelli veturna 1896 og 1897, þótt ungur væri, nokkrar vikur eftir hátíðar hvorn vetur. Anharrar skóla- göngu átti Valdimar ekki kost á unglingsárum sínum, en bæk- ur las hann eftir föngum. Árið 1901 fluttist1 Valdímar til Norðfjarðar °S vann þar við verzlun í nokkur ár. Vorið 1908 sótti hann um skólavist í kennaradeild Flensborgarskól- ans í Hafnarfirði, þá 24 ára gamall. En það sumar var kennaradeildin lögð niður, en Kennaraskóli íslands tók hins vegar til starfa í Reykjavík um haustið. Var ákveðið, að þeir menn, sem sótt höfðu um skóla- vist í kennaradeildinni í Flens- borg, skyldu fá vist í Kennara- skólanum og ljúka kennara- prófi eftir einn vetur, eins og var í kennaradeild Flensborg- arskólans, en Kennaraskólinn var hins vegar þriggja vetra skóli. Voru 32 nemendur í þessum bekk um veturinn, og má segja, að það hafi verið valin sveit; þar voru meðal annarra svo þjóðkupnir menn sem Helgi Hjörvar rithöfundur, Jörundur Brynjólfsson alþing- ismaður. Magnú's Stefánsson skáld (Örn Arnarson) og Þor- steinn M. Jónsson skólastjóri. í þessum hóp var Valdimar S. Long og útskrifaðist hann með ágætri einkunn vorið 1909. Þegar að loknu kennara- prófi tók Valdimar að sér stjórn barnaskólans á Norð- firði (síðar Neskaupstað). ýar hann þar skólastjóri í 5 ár, en síðan var hann skólastjóri í Hnífsdal í einn vetur. Ætia ég, að honum hafi farnazt vel í þessu starfi, því að hann var maður athugull og stilltur í framkomu, laginn stjómandi og snemma glöggur, á menn. Til Hafnarfjarðar fluttist Valdimar árið 1916 og ’átti þar heima síðan. Vann hann jafn- an við skrifstofustörf eða Framhald á 9. síðu. Norrænt hótelskólamót haldið / Reykjavík Eins og skýrt hefur verið frá í fréttum blaðsins, var nor- rænt hótelskólamót haldið hér í Reykjavík sl. mánudag og briðjudag, 24. og 25, ágúst, en þessi mót eru' haldin til skipt- is á Norðurlöndunum annað hvert ár, síðast í Málmey i Svíþjóð árið 1962. Á móturr bessum er rætt um málefn-' hótelskólanna, greint frá o° rætt um ýmsar nýjungar é sviði kennslu og kennslufyrir- komulags, framhaldsmenntun og fleira. Á ihótinu í Reykjavík mættu 14 erlendir fulltrúar, 6 frá Svíþjóð, 5 frá Danmörku. “2 frá Noregi og einn frá Finn- landi, auk 8 íslenzkra fulltrúa Myndin var tekin síðari mótr- ■ daginn á Hótel Sögu og sjás' Ibar m.a. nokkrir íslenzku fr' s<trúanna: Lengst til vinstrj - ^Nalldór , S. Gröndal. annar ' vinstri Haraldur Tómasson . við borðsendanrt1 vinstra meg- in Pétur Daníelsson. Lengst til hægri eru þeir Janus Halldórs- son og Sigurður B. Gröndal, en aðrir fulltrúar íslands á fund- num voru þeir, Tryggvi Þor- 'innSson, skólástjóri Mat- veina- og veitingaþjónaskól- "■s, Böðvar Steiíiþórsson, Lúð- Úiálmtýsson og Magni -■’ndsson. (Ljósm. Þjóðv. A.K.).

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.