Þjóðviljinn - 10.09.1964, Blaðsíða 8

2 SlÐA
ÞlðÐVIUINN
Fimmtudagur 10. september 1964
irmi upp stigann að skrifstofu
sinni eftir matinn. Fámáll, hrana-
legur, gáfaður, ríkur, tryggur,
ofþreyttur. Um það bil þúsund
manns höfðu verið við jarðar-
för hans, flestir himinlifandi yf-
ir fráfallinu. Mestu hamingjuár
í ævi Carlottu ...
— Fólk hefur mismunandi
hamingjuskeið í lífi sínu, sagði
Carlotta. — Sumir eiga það milli
tvítugs og þrítugs, aðrir milli
þrítugs og fertugs. Aðrir aldrei,
geri ég ráð fyrir. Ég komst að
raun um að ég gat verið ham-
ingjusöm eftir fertugt.
— Lukkunnar pamfíll, sagði
Jack.
— Hvað um þig? spurði hún.
— Hvaða tímabil ævi þinnar
er bezt?
Bezta tímabil ævi hans. Það
hefði verið svo auðvelt að segja
það. Að byrja á kvöldinu með
hundinn og kádilljákinn í inn-
keyrslunni, halda áfram með
morgnana í garðinum í Cali-
fomíu og upphringingarnar frá
Delaney, hinum manninum, sem
var allt öðru vísi, heilsteyptur,
fagnandi, og hætta með stríð-
inu. En hann sagði það ekki.
Þetta var liðið og það gagnaði
engum að rifja það upp. — Ég
er ekki búinn að reikna það út
enn, sagði hann.
— Kemur það þér á óvart
þegar ég segi, að ég var örvíln-
uð þegar allt fór í hundana hjá
okkur? spurði Carlotta.
— Já, dálítið.
— Hvað hélztu þá að ég væri?
— Tja, sagði Jack. — Ef ég
ætti að segja það í einu orði,
þá myndi ég einna helzt segja
ágjöm.
Carlotta leit af honum og út-
um gluggann. — Það er víst
ekki sérlega fallegt, eða hvað?
— Nei, sagði Jack. — Það er
það ekki.
— Ég vildi ekki að þú færir,
sagði Carlotta og sneri sér aft-
ur að honum. — Og lögfræð-
ingarnir gerðu ráð fyrir þvi, að
ef ég gerði þér þetta of út-
gjaldásamt, þá myndirðu kannski
hugsa þig um, ekki fiana að
neinu ...
— f ástamálum, sagði Jack,
er ævinlega skynsamlegaSt að
ráðfæra sig við lögfræðing.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu og
snyrtistofu STEINU og DÓDÓ
Laugavegi 18. III. h (lyftaj —
SÍMI 2 46 16
P E R M A Garðsenda 21 —
SÍMI: 83 9 68 Hárgreiðslu og
snyrtistofa.
D ö M U B i
Hárgreiðsla við allra hæfi —
TJARNARSTOFAN. — Tjamar-
götu 10 — Vonarstrætismegin —
SIMI: 14 6 62.
HARGREIÐSLUSTOFA
AUSTURBÆJAR — (María
Guðmundsdóttír' Laugavegi 13.
— SlMI 14 fi - M'i'ddctnfa á
sama stað.
— Þú mátt ekki gera gys að
mér, Jack, sagði hún. — Þú
sagðir í símann. að þú hataðir
mig ekki.
— Já, en ég sagði ekkert um
að ég hataðf ekki lögfræðinginn
þinn. Og reyndar man ég ekki
til þess að þú — jafnvel þegar
þú vissir að ég kæmi ekki aft-
ur — ég man ekki til þess að
þú sendir mér skeyti og segð-
ir að þetta væri allt saman
spaug og sendir mér peningana
aftur ...
— Ég vildi refsa þér, sagði
hún. — Og á þeim tíma var ég
of langt niðri. Og ég hafði
hræðilegar fjárhagsáhyggjur. Ég
hafði aldrei lagt neitt fyrir og
ég átti ekki eyri. Karlmaður
getur alltaf bjargað sér. .
— Já, ég bjargaði mér dæma-
laust vel, sagði Jack. — Sum
árin hef ég meira að segja efni
á að kaupa mér.tvenn föt.
— Ég varð að fá öryggi. sagði
Carlotta og sem snöggvast var
rödd hennar önug og kvartandi
og minnti Jack á dagimn í
sjúkrahúsinu í Virginíu. — Eins
og málum var háttað þá, hefði
ég endað sem mella eftir tvö
ár, sagði hún. Nei, ekki á götu-
horni eða í hóruhúsi, en mella
samt sem áður. Hún brosti
beisklega. — Hlutabréfin þín
Og verðbréfin björguðu mér frá
þvi. Hefur Wall Street nokkurn
tíma gert þarfara verk? Þú ætt-
ir að vera fagnandi yfir því að
þér skyldi takast að bjarga mér.
— Það er ég, sagði Jack ró-
lega. — Það er einmitt það
sem ég er, fagnandi.
— Mig skortir ekki peninga
framar, sagði Carlotta. — Kutz-
er sá fyrir því. Og ef þii ert í
vandræðum, þá veiztu hvert þú
getur farið og — fengið lán.
Jack hló.
— Gerðu eins og þér sýnist,
sagði hún og yppti öxlum. — Þá
skaltu ekki leita til mín. En
heyrðu mig nú, Jack, þú getur
ekki sært mig. Ég er búin að
segja þér það — nú er röðin
komin að mér að vera hamingju-
söm.
— Ég er almennt þekktur,
sagði Jack, sem maður sem vill
helzt af öllu að allar konurnar
hans séu hamingjusamar.
— Þú ert andsnúinn, Jack,
sagði hún. — Ég var að yona að
þetta yrði öðru vísi. Ég var að
vona að við gætum verið vinir
þegar við hittumst. Þegar allt
kemur til alls eftir öll þessi
ár . ..
Jack sagði ekkert.
— Þér líkar ekki orðið vinir,
sagði hún.
— Mér gerir hvorki að líka
þáð né mislíka.
— Það særir mig ekki, sagði
Carlotta. — Það er ekki hægt
að særa mig lengur. En þú verð-
ur aldrei fullkomlega hamingju-
samur, fyrr en þú lærir að líta
á mig sem vin.
— Ef þú ert orðin Christian
Scientist. sagði Jaek — þá aug-
lýsirðu það á furðulegasta stað.
Sankti Pétur einblínir á okkur.
— Hvaða álit sem þú kannt
að hafa á mér. sagði hún. — þá
er ég fegin því að ég' skýldi
hitta þie Til þess að biðja þig
fyrirgefningar á —
— Á hverju eigum við að
byrja? sagði Jack hranalega.
— á deginum á sjúkrahús-
inu í Virginíu, sagði Carlotta og
lét sem hún heyrði . ekki orð
hans. — Hann hefur angrað
mig alltaf síðan. Það var versta
frammistaða ævi minnar. Ég
kom þangað til að róa þig, til
að loifa þér að allt yrði í lagi
þegar þú kæmir heim, til að
segja þér að ég elskaði þig; og
þegar ég sá þig svo, fann ég til
svo mikils samvizkubits, að ég
kom ekki upp orði af því sem
ég ætlaði að segja. Ég lét það
eftir mér að vera eigingjörm,
volandi og heimskuleg tæfa. Ég
vissi vel hvað ég var að gera,
en ég gat ekki annað. Ég grét
alla leiðina til Washington í
lestinni.
— Það var stutt ferð, sagði
Jack ósnortinn.
Bíllinn nam staðar og þau
fóru út og Jack bað Guido á
frönsku að bíða eftir þeim, þau
yrðu trúlega ekki lengi burtu.
— Á þessu bjargi ætla ég ,að
byggja kirkju mína, sagði Jack
þegar hann og Carlotta gengu
yfir súlnatorgið og meðfram
dómkirkjunni að kapellunni.
— 1 þessari bók stendur,
sagði Jack og strauk Baedecker-
heftið, að bezta birtan til að
66
skoða kapelluna, sé að morgni
dags. Hann skimaði kringum sig
í grárri vetrarbirtunni. Kannski
eiga þeir við júnímorgun? Við
komum alla vega á skökkum
tíma, finnst þér ekki?
Hann hafði komið þarna tvisv-
ar áður, en í bæði skiptin hafði
verið fullt af fólki og áhrif
myndanna höfðu blandazt áhrif-
um allra ferðamannanna, sem
tróðust og hvísluðu allt í kring-
um hann. Nú var þama mjög fátt
fólk, tveir svartklæddir menn
sem sátu þögulir á hiiðarbekk
og fáeinir stúdentar, sem gengu
hljóðlega yfir nakið gólfið. Nú
fann hann hve andrúmsloftið
var magnað. Listaverk höfðu
aldrei fyrr haft slík áhrif á
hann. Þetta var eins og að horfa
niður í djúpan eldgíg, sem var
kyrr í svipinn, en hættulegur, ó-
útreiknanlegur, lifandi undir ró-
legu yfirborðinu.
Áhrifin voru ekki trúarleg
heldur. Þau voru miklu frem-
ur trúlaus, fannst honum. Þegar
hann var búinn að horfa á loftið
í, kapellunni, gat hann trúað á
Michelangelo, en hann gat ekki
trúað á guð.
Hold, sögðu • málverkin, hold.
Maðurinn í holdi, Guð í holdi,
maður skapar mann, maður
skapar guð, allir leyndardómar
eru eins, síbiljurnar og spá-
mennirnir eru jafnrétt og jafn-
röng, trúðu á það sem þér sýn-
ist og á eigin ábyrgð.
Og á veggnum við hliðina á
altarinu höfðu líkamir gömlu
kraftajötnanna sem engjast á
dómsdegi undir skuggsælum
líkama Rrists hátt uppi undir
hvelfingunni svipaðan boðskap
að bera. Hinar frelsuðu sálir
til hægri handar Kristi voru
ekki sýnilega frábrugðnar hin-
um fordæmdu sálum sem voru
dregnar niður í helvíti til vinstri
handar Kristi. Frelsun var
duttlungar dyravarðarins, sem
úthlutaði aðgöngumiðunum síð-
asta i daginn.
Málverkin minntu hann á
aðra mynd — Tiziean? Tiepojo? —
sem hann hafði einu sinni séð
í Milano. „La Fortuna“, ef hann
misminnti ekki, og það var
mynd af fallegri konu sem gekk
áfram með vinstra brjóstið nak-
ið. Úr geirvörtunni á bera brjóst-
inu fossaði mjólkurstraumur upp
í hóp af sælum og brosandi
manneskjum, þá sem höfðu
heppnina með sér í lífinu. Heill-
andi og skringileg og raunveru-
leg næring. En hægra megin við
fallegu konuna ’var hópur fólks
í nauðum; sá hópur var rekinn
áfram með svipu sem konan hélt
á í hægri hendi. Hinir óheppnu.
Þeir sem komu á skökkum tíma
eða höfðu keypt rangan að-
göngumiða og fengu þurru
hægri geirvörtuna og svipuna.
Alveg jafnraunvei-ulegt. Setjið
það upp í kirkju, hugsaði Jack.
Það væri álíka viðeigandi. Skir-
ið myndina hinn fyrsta og síð-
asta og eina rétta Dómsdag.
dökka mynd Michelangelos,
minntist hann þeirra mynda
sem hann hafði séð skömmu
eftir stríðið, af þúsundum naktra
kvenna sem gengu • fyrir SS-
lækna í þýzkum fangabúðum.
Læknirinn rannsakaði konum-
ar fljótt og í skyndi, ákvað á
tíu sekúndun hvort konurnar
hentuðu til erfiðisvinnu eða ann-
ars sem Þjóðverjar notuðu slík-
ar konur til, og gaf merki. Kon-
urnar sem hann hafði frelsað
voru látnar fara í röð og lifðu
af þennan daginn. Konurnar sem
hann sendi í aðra röð, voru
sendar í ofninn. Kannski, hugs-
aði Jack, og horfði á reykþyr-
ilinn af líkömum bakvið altar-
ið, kannski er guð SS-læknir og
Michelangelo vissi það.
Hann hugsaði um Despiére
serrt var fæddur og skírður kaþ-
ólikki í Bayonne og grafinn sem
slíkur þennan sama morgun í
Afríku, og umhugsunin um Des-
FERÐIZT
MEi
LANDSÝN
9 Seljum farseðla með flugvéfum og
skipum
Greiðsluskilmálar Loftleiða:
• FLOGIÐ STRAX - FARGJALD
GREITT SÍÐAR
• Skipuleggjum hópferðir og ein-
staklingsferðir
REYNIÐ YIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN
LAN O SVN t
TÝSGÖTU 3. SÍMI 22890. — P.O. BÖX 465 — REYKJAVÍK.
ÍJMBOÐ LOFTLEIÐA.
SENDILL
Unglingur getur fengið góða atvinnu sem sendill
á skrifstofu vorri. Umsækjendur snúi sér til skrif-
stofustjórans.
Upplýsíngar ekki gefnar í síma.
Áfengis- og tóbaksverzlun ríkisins.
TILBOD
Tilboð óskast í akstur með skólabörn og strætis-
ferðir Innri-Njarðvík — Ytri-Njarðvík — Keflavík
frá 1. okt. n k-
Tilboðum sé skilað á skrifstofu Njarðvíkurhrepps
Þórustíg 3, Ytri-Njarðvík, fyrir 20. sept. n.k.
Nánari upplýsingar í síma 1202 eða 1473.
Sveitarstjóri Njarðvíkurhrepps.
TILBOD
Tilboð óskast í vatnsgeymir fúr járni ca. 350 tm.)'
í Ytri-Njarðvík.
Skilyrði að vatnsgeymirinn verði fjarlægður.
Nánari upplýsingar í síma 1202 eða 1473.
Tilboðum sé skilað á skrifstofu Njarðvíkurhrepps
Þórustíg 3, Ytri-Njarðvík, fyrir 20. sept. n.k.
Sveitarstjóri Njarðvíkurhrepps.
Sendisveinn óskast
strax, bæði fyrir og eftir hádegi.
Sími 17-500.
VÖRUR
Kartöflumús - Kokómalf - Kaffi — Kakó.
KRGN * búðírnar.
FERDABÍLAR
9 tll 17 farþega Mercedes-Benz hðpferðabílar af nýjustn
gerð, til lcigu í lengri og skemmri ferðir. — Afgreiðsla
alla virka daga. kvöld og um helgar 1 síma 20969.
HARALDUR
EGGERTSSON,
Grettisgötu 52.
\
i