Þjóðviljinn - 17.10.1964, Page 10

]Q SÍÐA
ANDRÉ BJERKE:
EIN-
HYRNINGURINN
dálítið sem er alveg jafnfallegt
í dagsbirtu. Eignm við að koma
á hótelið?
Hann ætlaði að svara: Mér
þykir það leitt.. Það er ekki
hsegt .. Ég verð að fara aftur
á skrifstofuna .. Á stefnumót
klukkan 3 .. Og hann sagði:
— Já. gerum það.
Hann var f því helvíti sem
hann hafði búið sér sjálfur. Og
því miður var líka dásamlegt að
vera þar.
Gram var að skreiðast í rúm-
ið. Hann og Rigmor sváfu enn
í sama herbergi og honum var
raun að því. En það var ekki
hægt að breyta neinu um það
meðan Bibbi átti heima hjá
þeim. Það væri grunsamlegt ef
hann færi að breyta einhverju
um það núna.
Hann gætti þess að hátta sig
meðan Rigmor var frammi í
baðherbergi að búa sig undir
nóttina. Honum sýndist hann
hafa einhverjar undarlegar,
rauðar rákir á bakinu og herð-
unum. Og stundum voru merki
eftir tennur Bibbíar greinileg á
hálsinum á honum eins og auð-
lesin skrift. Elzta prentlist
heimsins: ástarbitið.
Það var því um að gera að
flýta sér í náttfötin og vefja
trefli um hálsinn. (Þetta haust-
kvef getur verð varasamt). Þeg-
ar Rigmor kom inn í slopp. lá
hann makindalega og duldist
bakvið bók.
Hann var að lesa eftirlætis-
heimspeking sinn. Schopenhauer
Þar var ævinlega huggun að fá
í eymdinni. því að hjá Schop-
enhauer er enga von að finna
um manninn Hann var einmitt
að lesa kaflann um Metafysik
kynástarinnar.
— Gunnar! sagðí Rigmor.
Heyrðirðu þetta hljóð?
Nei. hann heyrði ekkert. Hann
var að lesa:
.... f miðri örtröðinni sjáum
við augnaráð tveggja elskenda
mætast í þrá? En hví svo leyni-
lega. hræðslulega og undirfurðu-
lega? Vegna bess að bessir elsk-
endur eru svikarar. en leitast
eftir bvf f laumi að endurvekia
alla evmdina og neyðina. Annars
tæki betta skiótan endi og bað
vilia þau hindra eins og aðrir
hafa gert á undan beim ..
— Nú hevrðist það aftur! Hún
virtist dálítið óttaslegin. Hvað er
þetta?
Nú hevrði hann hað líka.
Langt. marrandi hljóð — af
neðri hæðinni Hann ieit uripúr
Scbonenhauer bungbúinn á svin
Voru betta ekki útidvmar’ Æ!tli
Bibbi sé ekki að koma heim ..
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu og
snyrtistofu STETNtl og dOdO
Laugavegi 18 fTT b flvftað
SfMT ”48 16
P E R M A Garðsenda 21 -
SfMT’ 33 0 68 Hárgreiðslu og
snvriistofa
D 0 M 0 R »
Hárgreiðsla við allrs hæfi -
TJARNARSTOFAN - Tiarnar
götu 10 — Vonarstrætismegin -
SIMT' 14 6 62
H ARGREIÐSL USTOF A
AUSTURBÆ.IAR - TMaria
Guðmundsdóttir’ Laugavegi 13
— StMT- 14 6 56 - Nuddstofa á
sama stað
Nú marraði í þriðja sinn. Nei,
þetta kom úr bamaherberginu,
sagði Rigmor.
— Hvað þá? Hann leit á
klukkuna. Hvað er stelpan að
gera á fótum klukkan tólf á
nóttu? Farðu niður og athugaðu
hvað hún er að gera.
— Getur þú ekki farið, Gunn-
ar? Röddin var biðjandi.
— Þú ert móðirin. sagði hann
þurrlega. Og þú hefur sagt að
ég ætti að láta þig um að ann-
ast barnið. Hann sneri sér aft-
ur að eymdinni og neyðinni og
hinum elskandi svikurum.
Rigmor hikaði andartak. Svo
batt hún beltið fastar um slopp-
inn og fór fram. Frammi á gang-
inum hafði bilað Ijósapera; hún
17
þreifaði sig niður stigann með
höndina við vegginn. Hún var
með hjartslátt Hún hafði allt-
af verið dálítið myrkfælin.
Á hæðinni fyrir neðan stanz-
aði hún fyrir utan dyrnar að
bamaherberginu og hlustaði.
Þaðan heyrði hún ekkert hlióð.
Við hvað var hún hrædd? Inn-
brotsþjófa? Nei. eitthvað ann-
að sem bún vissi ekki nafnið
á. Henni fannst eitthvað vera
inni hjá dótturinni núna. Eitt-
hvað sem ekki átti þar að vera.
Hún opnaði dymar snögglega.
Inni var aðeins dauft tungls-
ljós. Og glugginn var opnn Það
hlaut að vera það sem bau
höfðu heyrt: Að glugginn var
opnaður héma niðri. Þarna stóð
Myrth í rósótta náttkjólnum
sínum og horfði út í garðinn.
Hún leit ekki við þegar móðirin
kom inn.
— Myrth! Hvað í ósköpunum
ertu að gera?
Ekkert svar Hnöttótt höfuðið
með tíkarspenunum stóð eins og
stytta við opinn gluggann. Hún
var alveg niðursokkinn í eitt-
hvað fyrir utan. Rigmor hraðaði
sér að glugganum og leit út.
Það var tindrandi björt haust-
nótt og tunglsljósið lá eins og
slæða yfir trjánum í garðinum.
Flísalagður stígurinn skein eins
og silfurband í blásvörtu gras-
inu. Hver einasti skuggi var
skarpur og hreyfingarlaus Eða
hreyfðist eitthvað þarna við
laufskálann? Aðeins daufur
andblær í laufinu.
— Hvað á þettg^ að þýða,
Myrth? Af hverju ertu ekki í
rúminu þínu?
Bamið starði stöðugt á stóra
silfurdiskinn yfir Eikibergsásn-
um. Hann varpaði fölum
draumabjarma á litla andlitið:
augun voru eins og í sælli
leiðslu. Allt í einu benti hún
beint á tunglið:
— Sjáðu, mamma! Púkk er að
ganga á tunglsljósinu!
Hamingjan góða, það var
þessi sama ímyndun hennar. Allt
frá því að hún fékk þessa brúðu.
hafði hún staðhæft að hún hefði
komið til hennar úr Álfalandi.
Það hefði verið tilgangslaust að
útskýra fyrir henni að slíkt væri
ekki annað en heimskuleg hjá-
trú. Því að Myrth var sjö ára
gömul og vissi sijt af hverju
um álfana.
— p>ess vegna er hann með
svona stóra fætur. mamma. svo
að hann geti gengið á tungls-
geislunum án þess að sökkva-
Rigmor litaðist um í herberg-
inu. Hún kveikti á litla borð-
lampanum gáði undir koddann
og rótaði í rúmfötunum.
— Hvað hefurðu gert af Púkk?
Hann er ekki hérna!
ÞJÓÐVILJINN
Laugardagur 17. október 1964
— Ég var að segja þér að
hann væri þama úti. Myrth
hrópaði fagnandi: Jæja nú er
hann að koma til baka!
— Viltu hafa þig upp í rúm-
ið undir eins! Rigmor hrópaði
líka, af taugaóstyrk. Þú sem ert
með hálsbólgu og svo stendurðu
hé rí næturkulinu, berfætt ofaní
kaupið! Þú getur orðið fárveik.
Mynduga mamman gerði sig
líklega til að loka glugganum.
Hún gat aldrei síðar áttað sig
á því sem nú gerðist. Því að
henni brá svo mjög. að hún
hlaut að hafa ruglazt í ríminu;
ekki var ólíklegt að ímyndun
hennar hefði seinna hjálpað dá-
lítið upp á minnið. En það sem
hún þóttist hafa séð, var þetta:
Um leið og hún hallaði #lugg-
anum aftur, kom Púkk þjótandi
utanúr nóttinni — langt að —
og hann smeygði sér inn þrönga
rifuna Búms! Þama sat hann í
gluggakistunni, virtist næstum
enn með vind f topphúfunni, úf-
inn eftir hraðann gegnum rúm-
ið. Og hann horfði á hana svörtu
perlunum tveimur. sem minntu
á íkomaaugu.
Rigmor lét fallast niður í stól;
henni sortnaði fyrir augum; það
munaði minnstu að það liði yf-
ir hana. Það leið drykklöng
stund áður en hún jafnaði sig.
Hún stundi: Hvað ertu eiginlega
að gera? Hvemig dettur þér í
hug að gera mér svona bilt við?
Dóttirin var hin rólegasta.
Hún lokaði glugganum með
mestu ró. tók Púkk undir hand-
legginn og gekk að rúminu sínu.
— Nú ætlum við að fara að
sofa. Góða nótt, mamma!
Rigmor var komin aftur upp
í syefnherbergið og hún var í
miklu uppnámi.
— Það er satt, Gunnar! Hann
var þar ekki og allt í einu kom
hann þjótandi utanúr tungls-
ljósinu. Gegnum opinn glugg-
ann!
Myrth hefur auðvitað haft í
honum band. heyrðist uppúr
Schopenhauer.
— Band? Ég sá ekkert band!
— Það var af því að þér varð
svo hverft við að þér datt ekki
í hug að gá að því. Hann var
karlmaður og rökhyggjumaður.
— Kannski .. Jú. það hlaut
að vera skýringin. Þett--. bætti
dálítið úr skák. en ekki full-
komlega. Hvað sem því líður, þá
er þetta dá-lítið óeðlilegt. Gunn-
ar Veiztu það. að Myrth er hætt
að vera með vinkonum sínum?
Hún fer meira og meira einför-
um. Hún er næstum eingöngu
með Púkk!
— Ég er alveg sammála um, að
eitthvað verður að gera. Hann
leit upp og sem snöggvast virt-
ist hann hafa ósvikinn áhuga á
fjölskyldu sinni. Það er ekki
hægt að láta þessa brúðu stjórna
hér öllu á heimilinu. Þetta er
sjúklegt!
— Finnst þér að við ættum
að tala um það við sálfræðing
— eða bamalækni?
— Já. þú skalt gera það — á
morgun.
— Hvern á ég að tala við?
— Axel Broch. Hann er sér-
fræðingur í erfiðum bömum.
Ég skal panta tima fyrir þig.
Gram hvarf aftur bakvið bók-
ina. Hann var kaupsýslumaður
og forstjóri. Þegar hann hafði
gefið fyrirmæli, sáu réttir aðil-
ar um hitt. Og allt óþarfa um-
tal var ónauðsynlegt.
En Rigmor lá með lokuð augu
og sá fyrir sér undarlegt ,íkoma-
augnaráð undan gulri topphúfu.
Hún var eirðariaus. Eftir nokkra
stund sagði hún uppburðariítil í
rómnum: Heyrðu, Gunnar ..
Hann svaraði ekki. Hann var
óaðgengilegur. Eiginkona nær
engu sambandi við 42ja ára
gamlan eiginmann sem er flækt-
ur er í metafýsik kynástarinnar.
Rigmor var komin innfyrir
dyrnar. sem á var virðulegt
messingsskilti:
Dr. AXEL BROCH
Taugaveikluð og erfið böm
Viðtalstími kl. 13—15.
Hún hafði setið býsna lengi
í biðstofunni; þar var talsverð-
ur hópur af mæðrum á undan
henni. Því að á miðri 20. öld-
inni er talsvert um erfið böm
í vesturhluta Oslóborgar. og þar
er alltaf mannmargt í biðstofum
tízkubarnalæknanna.
Loks komst hún inn til hans.
Broch læknir var mjög vin-
gjarnlegur maður um sextugt;
allt fas hans gaf til kynna um-
burðariyndi gagnvart mannlegri
náttúra og rauðleitur litarhátt-
ur hans gaf einnig til kynna að
í einkalífinu var hann ekki al-
veg ókunnur lífinu heldur. Nú
sat hann í viðkunnanlegum lækn-
isstellingum bakvið stóra skrif-
borðið, meðan hann hlustaði á
frásögn frúarinnar. Hann fitlaði
við gullblýant og öðra hverju
krotaði hann eitthvað á blað.
Hann hafði rétt í þessu lagt
fyrir hana mikilvæga spurningu.
— Nei, doktor Bi'och, svaraði
Rigmor. Við höfum ekki gefið
henni brúðuna eða neinn annar
sem við vitum um. Hún hlýtur
að hafa fundið hana einhvers
staðar úti.
— Já. já. — það kemur stund-
um fyrir Barnalæknirinn neri
hökuna hugsi.
— Og sjálf segir Myrth að
Púkk sé álfur, sem kemur úr
tunglsljósinu, hélt hún áfram.
— Já, einmitt: úr tunglsljós-
inu — ? Hann smjattaði á orð-
unum og íhugaði þau faglega.
Svo hallaði hann sér snögglega
fram og benti á hana með gull-
blýantinum: Hvernig er sam-
bandið milli yðar og eigin-
mannsins?
Hún leit niður. dálítið
hvumsa. Verð ég — ? byrjaði
hún hikandi.
— Já. ég er hræddur um það,
frú mín góð. Læknisröddin var
alúðleg en myndug. Barn endur-
speglar alltaf vandamál for-
eldranna. Mér skilst að sam-
bandið sé ekki í góðu lagi?
— Nei, það er — ekki í góðu
lagi. Rigmor hugsaði sig um.
Og það var einmitt þegar það
varð erfitt fyrir alvöru — fyrir
um hálfu ári — að Púkk var allt
í einu kominn í dótið hjá
Myrth.
Allt frá hatti oní skó
H ERRÁDEILD
N gjj —II
CONSUL CORTINA
bílaleiga
mac núsar
skipholti 21
sfmar: 211*^0-21185
eJ-íaukur ^ju&mundóóon
HEIMASÍMI 21037
SKOTTA
/■o-fe
„Hvert einasta skipti, þegar ég brenni af eða missi boltann
stafið þér nafnið RÉTT, en þcgar ég skora, þá... “
FERDSZT
MED
LANDSÝK
• Seljum farseðla með flugvélum og
skipum
Greiðsluskilmálar Loftleiða;
• FLOGIÐ STRAX - FARGJALD
GREITT SÍÐAR
• Skipuleggjum hópferðir og ein-
staklingsferðir
REYNIÐ VIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN
LAND S YN ^
TÝSGÖTU 3. SÍMI 22890. — P.O. BOX 465 — REYKJAVÍK.
UMBOÐ LOFTLEIÐA.
Kartöflumús * Kókómalt * Kaffi * Kakó.
KR0JN - BtJÐIRNAR.
Sendisveinar óskast
Hafið samband við skrifstofuna, sími 17-500.