Þjóðviljinn - 01.09.1965, Blaðsíða 8

3 SlÐA — ÞJÖÐVTLJINN — Miðvilcudagur í. BeptemÖer W65.
kastalinn
EFTIR HARRY
HERVEY
allan tímann — með hverjum
kvenmanninum af öðrum — Qg
þú, blessaður aulinn, hafðir
enga hugmynd haft um það. Nei,
það var ekkj hugrekki þitt sem
fékk þig til að fara frá hon-
um. Það var særð hégómagimi,
sem þú þurftir að nostra við
og fela fyrir umheiminum. En
hvers vegna hjúpaðirðu brott-
för þina þessum feiknarlega
leyndardómi? Rétt eins og nokk.
ur einasta manneskja hefðj á-
huga á því hvers vegna þú
fórst eða hvers vegna!
RÓSA SAVOY: (með örvænt-
ingu sem er ósvikin aldrei þessu
vant) Ertu ekkj bráðum búin
að kvelja mig nóg?
RÓSA TILLMAN: (rödd henn-
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu 02 snyrtistola
Steinu og Dódó
uaugaveaí 18 ril hæð (lyfta)
SÍMI' 24-6-16
PERM A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Oarðsenda 21 SÍMI 33-9-68
D Ö M V R
Hárgre'ðsla vlð allra hæfi
TJARNARSTOEAN
Haraargötu 10 Vonarstrætis-
megin — Simi 14-6-62
Hárereiðslustofa
Austurbæiar
Marla Guðmundsdóttli
uauaavegi 13 simi 14-6-58
Nuddstofan err á sama stað
ar er orðin veikari) Jú — nú
yfirgef ég þig — og læt þig
sjálfa um að kvelja þig ...
RÓSA SAVOY: (örvílnuð) Já,
en hvað á ég að gera?
RÓSA TILLMAN; Þú hefur
alla asvi verjg einráð — það
verðurðu einnig að vera nú
70
RÓSA SAVOY: Ég get ekki
farið aftur til Demetriosar ...
RÓSA TILLMAN: Og sættir
við Róbert koma ekkj til greina.
En geturðu haldið lífinu áfram
ein? Heldurðu að þú getir aft-
ur unnið Lance? Og getur son-
arástin nægt þér?
RÓSA SAVOY; Það ætti hún
að geta ..
RÓSA TILLMAN; (með enn
veikari röddu) En getur hún
fengið þig til að gleyma De-
metriosi?
RÓSA SAVOY: Ég veit það
ekki . . . ég veit það ekki...!
RÓSA TILLMAN: Nei — þú
þræll vergirainnar .. .
RÓSA SAVOY: (signir sig)
Heilaga guðs móðir, blessuð
meðal kvenna —
RÓSA TILLMAN: (heyrist nú
naumast lengur) Já — nú get-
urðu beðið, tæfan þín — vegna
þess að þú heldur að það hafi
rét.t leikræn áhrif!
RÓSA SAVOY: Mér er alvara
— ég sver ...
RÓSA TILLMAN: (með daufu
lokaandvarpi) Þótt þú særir við
guð og alla hans heilögu engla,
tryði þér samt enginn!
(Smám saman leysist andinn
— Rósa Tillman — upp og Rósa
Savoy, konan af holdi og blóði
verður eftir í tómu rökkrinu.
Loks er hún alein; nú gaeti hún
tal'að ótrufluð — en hún þegir
— og það er augljóst að henni
líður ekki vel. Það er eins og
hún vænti þess að þjónn komi
inn á sviðið og bindi endi á
iþessa spennu með því að til-
kynna: „Maturinn er framreidd-
ur, frú“ — og síðan gætj tjald-
ið fallið. En ekkert slíkt gerist,
og loks grípur hún til gamals,
útslitins bragðs; hún lætur fall-
ast niður á píanóstólinn og slær
fálmandi og hikandi nokkra
tóna úr laginu við „Ah, fors’é
lui“, meðan. . .)
Tjaldið fellur hægt.
2.
Leðurblökur flögruðu fram og
aftur um ljósgeislann á vasa-
Ijósi, sem hreyfðist hægt eftir
djúpum kjallaranum undir kast-
alanum. Þegar eigandi ljóssins
hafði fundið klefaraðirnar,
slökkti hann á Ijósinu; síðustu
árin hafði hann fengið þjálfun
í að sjá í myrkri. Leðurblökurn-
ar héldu áfram að flögra um
eyrun á honum; en hann tók
naumast eftir því, hann var van-
ur að ferðast milli þessara
hviku, ósýnilegu vera á þjóð-
veginum í Guiana á koldimmum
hitabeltisnóttum. En nú var
hann ekki í Guiana, sagði hann
ánægður við sjálfan sig. Hann
var frjáls — og á leið til ham-
ingjunnar.
Hann brosti annarlegu brosi,
þegar honum varð hugsað um
hátíðamáltíðina í baðkjallaran-
um. Hann var útsmoginn ná-
ungi, þessi Girghiz, og auðvitað
hafði hann skémmt sér við það
í kvöld að leika Kött-og-mús!
Auðvitað hafði enginn tekið eft-
ir því nema hann og greifinn,
en samt sem áður hafði það
verið býsna óþægilegt. — Ég er
viss um að hinir gestirnir hefðu
gaman af að heyra um dvöl yð-
ar í Suðurameríku. Mjög
skemmtilegt! En hann hafði
bro:jað hógværu brosi og hugsað
með sér; Já, vinur sæll, og það
er ýmislegt fleira sem þeir
hefðu gaman af að heyra! En
ég segi ekki neitt — ekki í svip-
inn! Skemmtu þér bara — á
minn kostnað! Ég skal minnást
þess, þegar ég geri upp reikn-
ingana —_ ég, sem kalla mig
Lescale! Ég brosi að ísmeygi-
legum háðsglósum þínum —
þær eru meinlausar hjá þeim
ruddaskap sem ég hef orðið að
venjast! Ég smjatta á gómsæt-
um mat þínum — ég sem hef
orðið að gleypa í mig hunda-
fæðu fangelsisins! Ég læt vín
þín leika um tungu mína —
ég, sem hef með græðgi sleikt
blóðið úr sprungnum vörunum!
Ég hvíli alsæll í mjúku rúminu
þínu — ég, sem hef þúsund
nætur legið andvaka á hörðum
trébekk! Og í fyllingu tímans
mun ég þakka þér fyrir allt
þetta — með því að tæma
bankainnstæðu þína í notaleg-
heitum!
Þegar hann kom að fanga-
ganginum, nam hann staðar og
starði á röðina af hurðum. Hann
minntist einmanalegra fangat
klefanna á Ile St. Joseph; þótt
eklri væri hægt að sjá upp í
hiniininn gegnum rimlana í St.
Josephs fangelsinu — þar var
aðeins að sjá upp í götótt þak og
mjóan gang, sem varðmaður
vappaði um. Og þar voru dym-
ar ekki opnar heldur. Það var
einmitt þess vegna sem hann
hafði komið hingað fyrsta dag-
inn — til að gista fangelsi, sem
ekki gat haldið honum inni.
En það var ekki þess vegna
sem hann var hér nú.
Hann gekk áfram eftir hrör-
legum fangelsisganginum, og
þegar hann gekk framhjá
hlekkjunum sem hengu njður úr
mosagrónum veggjunum, gat
hann ekki staðizt þá freistingu
að snerta þá. Hann kveikti á
Ijósinu og leitaði að ákveðnum
dyrum. Þegar hann hafði fundið
þær, gekk hann innfyrir og
slökkti um leið ljósið á ný.
Loftið í klefanum var þrungið
einkennilegum dýraþef, blönd-
uðum ilmi af kryddi og hita-
beltisjurtum. Þetta æsti hann.
Þetta minnti hann á ilminn af
konunni, sem hafði boðizt hon-
um á þessum stað; og sjúklegt
ímyndunarafl' lét nú birtast hon-
um í sama tilgangi. Hann rétti
fram hendurnar í myrkrinu og
strauk þeim yfir brjóst hennar
og niður mjaðmir hennar ....
Hann var mettur af mat og
drykk — en hugur hans tærðist
af óseðjandi, holdlegri ástríðu,
sem átt hafði upptök sín um
borð í fangaskipinu. sem hafði
flutt hann tdl St. Laurent, og
hafði tært hann alla tíð síðan.
Þag hafði byrjað fyrir átta ár-
um, skömmu eftir að skipið
hafði lagt úr höfn í Frakklandi;
hann hafði náð í dagblað —
fangavörður hafði selt honum
það fyrir sígarettu, en hafði
svikið hann og látið hann fá
gamalt eintak — og einmitt
þegar hann var að bölva því
Ferðir alla
virka daga
Frá Reykjavík kl. 9,30
Fró Neskaupsfað kl. 12,00
AUKAFERÐIR
EFTIR
ÞÖRFUM
FLJUGIÐ með
FLUGSÝN
til NORÐFJARÐAR
ÁÆTLU NARFLOG
FIUGLEIGA
FLUGSKÓU
FLUGSYN
• ■ SÍMAR: 18823 18410
þórður
sjóari
4611 — Þórður, Rudy og Juan hlaupa að dælunni. Hún er stönz-
uð og búið að loka opinu ..... Skyldi Gatot hafa gert þetta? —
„Hafi Gatot lokkað þá ofan í gryfjuna og stanzað dæluna“, segir
Juan rólega, „er varla nokkur von um björgun. Vatnið stígur
upp að opinu. Þeir hafa drukknað eins og rottur.“ — „Kannski”,
segir Þórður, ,,en við verðum samt að gera allt sem í okkar valdi
stendur. Kannski er en,n hægt að bjarga þeim.“ — Þeir taka yfir-
breiðsluna af hröðum handtökum og Þórður og Rudy fara niður
stigann, sem liggur að námugryfjunni.
SILVO gerir silfriö spegil fagurt
SKOTTA
,þVuðvitað held ég alltaf áfram að vera bezta vinkona þín o
þú mín.., við vitum alltof mikið hvor um aðra“.
BYGGINGA
VÖRUR
★ Asbest-plötur
★ Hör-plötur
'k Harðtex
★ Trétex
'k Gips þilpiötur
k Weilit-einangrunarplötur
★ Alu-kráft aluminpappfr
til húsa-einangrunar
k Þakpappi , tjöru og asfait
k lcopal pakpappi
★ Rúðugler
MARS TRADING £0. H.F
KLAPPARSTÍG 20 SfMI 17373
Veiðileyfi
S Ferðaskrifstofa vor getur útvegað og selt veiði-
S leyfi í: Langavatn: Vatnið er á gullfallegum stað
S í Borgarfirði. Bílvegur liggur af þjóðveginum
§ ca. 13 km. akstur. Bátar á vatninu. Silungur á-
S gætur og stór. Auk þess er hægt að veiða í Langá
5 ofanverðri og Gljúfurá ofanverðri og svoköliuðum
5 fljótum, Verð sanngjarnt. Hægt að gista í Borgar
g nesi, Varmalandi eða Bifröst.
S Vötn á Melrakkasléttu: Skerjalón, Vellankötlu-
§ vatn, Örfaralon, Suðurvatn og Langatjörn nyrst
5 á Melrakkasléttu. Ágæt stangarveiði. Hægt að
S fljúga á Kópasker og gista þar. Örstutt frá
5= Kópaskeri. Óviðjafnanlegt umhverfi Miðnætursól
H i júní.
5 Þeir sem hafa hug á að fá veiðileyfi geta snúið
g sér til ferðaskrifstofu okkar og munum vér þá
5 sjá fyrir allri fyrirgreiðslu.
LAND5HN ^
FERBASKRIFSTOFA
Skólavörðustíg 16, II. hæð
SÍMI 22890 BOX 465 REYKJAVÍK
'lliiir
mmmim