Þjóðviljinn - 21.12.1965, Blaðsíða 12

Jósafat Arngrímsson
ÁSAÞÓR
KYNDILL
VIKING TRADING CO
ISFÉLAG KEFLAVÍKUR
KASSAGERÐ SUÐURNESJA
PRENTSMIÐJA SUÐURNESJA
ENDURSK. OG LÖGFRÆÐI-
SKRIFSTOFA SUÐURNESJA
Executive Manager
Head Office
Hafnargötu 26
Keflavfk — Iceland
Ph. 1881 — 1760 — 2042
1790
PUBLISHER
RETIL STORES WHOLESALE
IMPORT - EXPORT AGENTS
FISH FREEZING PLANT
PACKAGES MANUFACTUR-
ERS
PRINTING SHOP
REAL ESTATE OFFICE
CERTIFIED PUBLIC ACC-
OUNT AND LAWYER OFFICE
Nanfspjald Jósafats Amgrimssonar er lagt var fram í málflutningi fyrir Sakadómi Rvíkur.
Jósafatsmólið tekið til dóms sJ. laugardag:
Dómur væntanlegur eftir áramót
■ Málflutningi í Jósafatsmálinu lauk klukkan átján
á laugardagskvöld fyrir Sakadómi Reykjavíkur og
hafði þá málflutningur staðið samfleytt í fjóra daga
eða ríflega tuttugu og fimm klukkustundir, — sækj-
andi reifaði mál sitt á tæpum fimmtán klukkustund-
um, — fjórtán klukkustunda aðalræða innan við
klukkustund við fyrri umferð ver'jenda. Verjendur
töluðu einnig tvisvar og stóð sá málflutningur sam-
tals ríflega tíu klukkustundir, — þar af talaði Áki Jak-
obsson, verjandi Jósafats Amgrímssonar, um sex
klukkustundir, — stóð seinni varnarræða hans yfir um
eina klukkustund. Verjendur kröfðust allir sýknu fyr-
ir skjólstæðinga sína.
■ Síðan var málið tekið til dóms og er dómsúr-
skurðar að vænta í málinu einhvemtíma eftir áramót.
Mjög þótti skipta í tvö
hom með málflutning verj-
enda, — Áki Jakobsson hag-
aði málsvörn sinni eins og
tíðkast fyrir engilsaxneskum
kviðdómi og sló óspart á
mannlega strengi og kallaði
til dsemis Jósafat íslenzkan
Dreyfus.
Verjendur auðaaðila héldu
sig við gamla íslenzka hefð
í málsvöm og beindu máli
sínu til dómara og reifuðu
málið með þurrum lagaút-
skýringum.
í seinni vamarræðu sinni
réðist Áki af mikilli heift
að saksóknara ríkisins og
sagði Áki að saksóknari hefði
ekki valdið hlutverki sínu
sem embættismaður við
málsupptekt í rannsókn, —
hefði hann borið ébyrgð á
því, að íslendingum var
gengdarlaust mokað í fang-
elsi til gæzluvistar á sama
tíma og bandarískir aðilar að
málinu hefðu gengið lausir og
horfið hver eftir annan úr
landi og sloppið við yfir-
heyrslur, — hefði aðeins einn
Bandaríkjamaður verið yfir-
heyrður af íslenzkum dóms-
aðilum í málinu.
Og Áki varpaði fram þess-
ari spurningu:
Hvemig má það vera um
íslenzkan mann hjá íslenzku
dómsvaldi í gæzluvist, að
hann er látinn játa á sig
meira en efni standa til, —
svona meðferð hefði formaður
fulltrúaráðs Sjálfstæðisfélag-
anna á Suðumesjum fengið
hjá dómsvaldinu, — þetta er
eins og fyrir austan tjald hjá
Stalin gamla.
Fim málsvörn
I málsvöm verjenda gekk
það eins og rauður þráður
í gegnum málflutning að gera
sem minnst úr skjólstæðing-
um sínum til þess að undir-
strika aukaaðild fjögra á-
kærðra gagnvart málsaðild
Jósafats.
Verjendur aukaaðila töluðu
um Reykjanesgoðann á stalli
og goðiun hafi fallið af stall-
inum, — Jósafat hafi verið
höfuðpaurinn og byggt upp
kerfi, sem hafi hrunið í rúst,
þegar hann var settur í
gæzluvist. Þá hafi Jósafat
sem áhrifamaður í Sjálfstæð-
isflokknum vaðið í lánastofn-
anir og tekið þar út fé nær
að vild sinni og hafi hann
haldið á öllum þráðum í al-
máttugri hendi sinni enda
vanastur því að vera einráð-
ur um málefni sín.
Verjendur aukaaðila- út-
hrópuðu þannig vanvizku
skjólstæðinga sinna að þeir
hafi nánast verið eins og
hræddar hænur og ekki vit-
að sitt rjúkandi ráð, þegar
stjómarheilann vantaði f
fyrirtækjakerfið.
Af mikilli heift reyndi Áki
hinsvegar að gæða fyrmefnda
aukaaðila nokkurri persónu-
legri reisn og hældi þeim á
hvert reipi fyrir gáfur og
stjómsemi.
Sérstaklega varð þessa vart
í málflutningi hjá Aka fyrir
hönd Jósafats og Ama Guð-
jónssonar fyrir hönd Eyþórs
Þórðarsonar, — lögmennimir
voru þar fyrir utan að munn-
höggvast fram á göngum fyr-
ir hönd skjólstæðinga sinna
í hléum á málflutningi og
kom þar margt fróðlegt f
ljós.
Gáfumenn með
samvizkuhiúp
I fyrri varnarræðu Áka
hellti hann sér yfir Eyþór og
taldi hann hafa svikið félaga
sinn með framburði í yfir-
heyrslum urh málið og hafi
hann brugðið yfir sig hjúpi
vanvizku við aðild málsins
og léki hálfvita í málinu. Þar
væri nú annað upp á ten-
ingnum, þar sem Eyþór væri
bráðgáfaður og virkilega
flinkur í grein sinni og mik-
ill dugnaðarmaður, — einn
af forystumönnum iðnaðar-
manna á Suðumesjum og hafi
til dæmis gegnt prófdómara-
stöðu við Iðnskólann í Kefla-
vík.
Eyþór væri einn af þessum
djúpvitru mönnum og væri
leitun að öðrum eins gáfu-
manni þar syðra.
Ami Guðjónsson hóf máls-
vörn sína með því að gera
sem minnst úr þessum gáfna-
vitnisburði skjólstæðings síns
og hafi Eyþór verið starfs-
maður Jósafats og nánast
þræll hans, — Jósafat hafi t.d.
hirt helminginn af kaupi
hans, — hefði ekki verið ann-
að verk hjá Jósafat en skrifa
reikningana og framvisa þeim
og fyrir þau verk, sem Ey-
þór hafi unnið og reiknuð
voru á tvo dollara fyrir tím-
ann, hafi Jósafat hirt helm-
inginn eins og siðar kom
fram. Þá hafi Áki haldið því
fram, að Eyþór hafi verið í
vitorði með Jósafat í samn-
ingamakki við Kanana. Ámi
vitnaði hinsvegar í framburð
Jósafats sjálfs sem lá fyrir
í málinu, þar sem Jósafat
sagði við Eyþór: „dettur þér
í hug, að þú vitir allan sann-
leikann í þessu máli“.
Falsaði hundrað
nöfn á dag
Eyþór mun þegar í upphafi
hafa skýrt rétt frá hlutdeild
sinni í nafnafölsunum og hafi
Jósafat fengið Eyþór til þess
að falsa fimm nöfn, þegar
Jósafat hafði á þessum tima
falsað 135 nöfn á framliggi-
andi plöggum og stundum 100
nöfn ýmissa manna á dag
en það tilheyrði bókarastarfi
Jósafats í Civilian klúbbnum
að sögn Jósafats sjálfs.
Þá lagði Árni fram nafn-
spjald Jósafats Amgrímssonar
og taldi það hefja Jósafat í
húsbóndasætið og þjónaði það
málsvörn aukaaðila í málinu.
Ur ýmsum áttum bárust
upplýsingar um veldi Jósa-
fats á sínum tíma á Suður-
nesjum og sem upprennandi
stjömu á stjórnmálahimni
íslendinga.
Jósafat var formaður full-
trúaráðs sjálfstæðisfélaganna
á Suðumesjum og hafði þeg-
ar náð mikilvægri áhrifa-
stöðu á þeim vettvangi. Þann-
ig hafi Jósafat látið mála
flokksmerki Sjálfstæðisflokks-
ins á stofuvegg heima hjá
sér, — hafi fálkinn haft þar
tveggja metra vænghaf og
þótt illvígur á því málverki.
Er Pétur Ben.
kiaftaskúmur?
Það hafi verið fyrst og
fremst verk Jósafats að koma
í veg fyrir framboð Péturs
Benediktssonar, bankastj. fyr-
ir síðustu alþingiskosningar og
kallaði hann Pétur í ræðu
ábyrgðarlausan kjaftaskúm og
hafi Jósafat haldið fram Axel
Jónssyni og gert hann að
bingmanni fyrir Reykjanes-
kjördæmi, — hafi Jósafat
bótt Axel viðráðanlegri en
Pétur til bess að víkja hon-
um til hliðar, þegar tími Jósa-
fats væri kominn til þing-
mennsku á Alþingi Islend-
inga.
Þá hafi Jósafat þótt Pétur
njóta of mikils frændastyrks
í slíku brölti.
Jósafat hafi ekki verið bú-
inn að safna nógum auði
fyrir slíkt stjómmálalegt
klifur og þurfi mikið fjár-
magn til þess að að láta að
sér kveða innan Sjálfstæðis-
flokksins, — oghafi hann unn-
ið markvíst að slfkri auðsöfn-
un og gengið rösklega til
verks á undanförnum árum.
Sumum Bandaríkjamönnum á
Vellinum hafi líka þótt viss-
ara að hafa hægt um sig gagn-
vart Jósafat og töldu sumir
líklegt, að Jósafat yrði orð-
inn forsætisráðherra á ís-
landi eftir 1970, — þeir könn-
uðust líka við- ýmsa kosti
í fari Jósafats, sem minntu
þá á stiórnmálamenn f Suð-
ur Ameríku, — þessi algjöra
hollusta við Bandaríkjamenn
ásamt broti af einræðisherra
í manngerðinni.
Oístopi í ætt við
Sturlunga
Þá hefur Jósafat haldið á
lofti ættemi sínu og hafa þeir
bræður gumað af vestlenzkum
ættartölum, — rekja þeir
hindrunarlaust ættartölur sín-
ar til breiðfirzkra jungherra
og óróinn og ofstopinn er i
ætt við Sturlunga. Það hefur
hinsvegar kviknað lítt á per-
um bandarískra hershöfðingja
við slíkar upplýsingar eða
annarra bandarískra ráða-
manna um lengri eða skemmri
tíma á Vellinum.
Öllum kom verjendum
saman um, að panik hafi ríkt
í kringum þetta mál og réð-
ist Áki af mikilli heift á
þrjú dagblöð 1 því sambandi
og taldi þau hafa skapað
þessa panik, — hafi Póst-
stjórnin ekki vitað sitt rjúk-
andi ráð og Guðmundur,
sparisjóðsstjóri hafi dregið sig
inn í skel sína og gagnrýndi
Guðmundur Ingvi jafnframt
málsmeðferð í rannsókn á
þessu stigi. Guðmundur Ingvi
kvað Þórð Halldórsson hafa
verið fómardýr kerfisins, —
þrauthugsaðs kerfis, sem
Jósafat var búinn að koma
upp til þess að hafa alltaf
í veltunni hjá fyrirtækjum
sínum um 2.5 miljónir króna.
Sagði lögmaðurinn, að
Þórður hefði af nærri tveggja
ára reynslu getað treyst því,
að ávísanir frá Jósafat yrðu
innleystar í Sparisjóði Kefla-
víkur, þegar þær yrðu sýnd-
ar þar. Ekki sagði Guðmund-
ur Ingvi, að skjólstæðingur
sinn hefði fengið grænan eyri
í þóknun. Lögfræðingurinn
sagði hinsvegar, að pósturinn
hafi fengið á annað hundrað
þúsund krónur í gjöld fyrir
póstsendingamar og að yfir-
menn póstmálanna í Reykja-
vik hafi alltaf vitað um
þessar sendingar og lagt
blessun sína yfir þær þangað
til kerfið sprakk, — þ.e. þeg-
ar Jósafat var settur inn út
af verktakamálinu.
Póstmálastjórn
rugluð
Páll S. Pálsson hélt því
fram, að póststjórnin hafi
aldrei látið reyna á það að
fá tékkana yreidda hjá Spari-
sjóði Keflavíkur og hefði
ekkí framselt þá með undir-
ritun og hefði Sparisjóðurinn
orðið að greiða þá út, —
allir töldu póststjómina geta
sjálfri sér um kennt, að hún
hefði gerzt frystihúsiaeigandi.
— panik hafi ríkt hjá for-
stöðumönnum stofnunarinnar
eins og fleirum.
Benedikt Sigurjónsson tal-
aði fyrir Áka Granz og sagði.
að Ákj hefði átt i nokkrum
fyrirtækjum með Jósafat, en
Ák; væri enginn fjármála-
maður.
Hefði Jósafat ætíð séð um
hina fjármálalegu hlið. Þegar
Framhald á 3 síðu
Þriðjudagur 21. desember 1965 — 30. árgangur — 290. tölublað.
Valsstúlkurnar í sókn í fyrri lciknum vift Skogn. — (Ljósm. Þjóftv.
Ari Kárason).
Valsstúlkurnar sigruðu:
Unnu Skogn 12:11 í
■ í gærkvöld fór fram síðari leikur Vals og Skogn i
fyrstu umferð Evrópubikarkeppni kvenna í handknattleik
og sigraði Valur með eins marks mun, 12:11 og vann bví
báða leikina með samtals þrigg’ja marka mun. Halda Vals*
stúlkurnar því áfram í keppninni. Hér á eftir fer um-
sögn Frímanns Helgasonar um leikinn í gærkvöld:
Eftir gangi fyrri leiksins munu
flestir hafa gert ráð fyrir því
að Valur mundi eiga í mi'klum
erfiðleikum að tryggja sér á-
framhald í keppninni en það
fór svo að ±>ær unnu báða
leikina, þann fyrri með tveggja
marka mun, en þann síðari með
eins marks mun, og tryggðu sér
þar með áframhald í keppninni.
Leikurinn í gærkvöld var á
margan hátt svipaður og sá
fýrri, nerna hvað Valsliðið komst
aldrej eins langt yfir í mörk-
um, munurinn var aðeins 1—2
mörk og þær norsku náðu aldrei
lengra en að jafna, en það gerð-
ist nokkrum sinnum, os í hálf-
leik stóðu leikar 5:5.
Það byrjaði ekkí vel fyrir
þeim norsku því á fyrstu mín-
útunum áður en mark var skor-
að brenndu þær af vítakast, en
fyrsta mark Vals kom úr víta-
kasti.
Valsliðið lék mjög svipað og
fyrri daginn, heldur dauflega
og án fjörs sem nauðsynlegt er
í svona húsi Er þar vafalaust
um að ræða vantrú á að úthald-
ið dugi allan leikinn og því
spara þær sig, en þetta þarf að
lagast í áframhaldinu og þá
ekki sízt ef þær mæta sjálfum
dönsku meisturunum sem unnu
síðast Bezt sluppu frá leikjun-
um Sigrún Guðmundsdóttir,
sem var hin skotharða valkyrja,
bæðj úr vítum og eins með
langskotum, og þó var hún
. tekin“ allharkalega — Nafna
hennar Ingólfsdóttir átti og
mjög góða leiki og þá sérstak-
lega í síðarj leiknum og barð-
ist verulega qs hreyfði sig. Ása
Kristinsdóttir kom líka á óvart
í leikjunum. Sigríður Sigurðar-
dóttir var sterk í vörninni en
í sókninni var hún ekki eins
skotvisg og hreyfanleg og und-
anfarið, en hún stjómar vel
liði sínu, og þó voru þær ekki
nógu varfærnar undir lok sið-
ari Ieiksins.
Erla Magnúsd. átti og góða
leiki. Það sem bjargaði Valslið-
inu var stórskyttan Sigrún Guð-
mundsdóttir sem í síðari hálf-
leiknum skorað; 6 af þessum
12 mörkum.
Sigríður skoraði 3. Erla 1,
Ragnheiður Blöndal 1 og Sig-
rún Ingólfsdóttir 1.
Eins og fyrra kvöldið voru
norsku stúlkurnar mun frískari
og líflegrí allan leikinn en þær
vantaði stórskyttur á við Sig-
rúnu. var eins og þær legðu
meira upp úr samleiknum án
þess verulega að nota hann til
að ógna og opna os væru rag-
ar við að skjóta. Þær léku all-
an tímann með fullum hraða,
og eru greinilega i mjög mik-
illi þjálfun.
Beztár í norska liðinu voru
Björg Tangen og skoraði hún 3
mörk og Sigrid Tröite sem skor-
aði 4 Markmaðurinn Skjelten-
mark varði vel
Inger Noröy átti og góðan
leik og sömuleiðis Törresvold,
f heild lék liðið skemmtilegan
handknattleik og fékk ekki enn
út úr leik sínum það sem þær
eiginlega verðskulduðu en það
eru mörkin sem telja. — Dóm-
ari var Aage Gudnitz
F rímann.