Þjóðviljinn - 16.04.1966, Blaðsíða 8

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 18. aprfí 1968.
i,
lagði á áður en ég gat sagt
fleira.
En ég var ekki af baki dott-
inn. Ég hringdj samstundis á
símstöðina og gaf upp nafn mitt
— Ég var rétt í þessu ag tala
vig kunningja minn og ég þarf
ef til vill ag ná sambandj við
hann aftur. en ég veit ekki
hvaðan hann hringdi. Getið þér
séð það?
Stúlkan á sveitasimstöðinni
sa'gði liðlega og hiklaust: —
Já, já herra Carstairs. Hann
hringdi úr símaklefanum hérna
fyrir utan. Hann fór rétt í
þessu . . •
Ég bölvaði næstum af gremju.
þótt likumar hefðu ekki verið
miklar.
— Skollans vandræði. Nú veit
ég ekkert hvar ég get nág í
hann.
En þá var heppnin rétt einu
sinni meg mér eins og oftar i
sambandi við þetta mál. Ég var
varla búinn að sleppa orðinu.
þega'r stúlkan sagðj hressilega:
— í>að get ég sagt yður. Ég er
viss um að hann vinnur' hjá
Desmond — þér vitið, svo sem
fimmtíu mílna veg út með
Gunajadi veginum. Ag minnsta
kosti kemur hann alltaf hingað
meg Desmondfólkinu.
— Jæja það var prýðilegt.
í>akka yður kærlega fyrir
Ég blessaði stúkuna rrieg sjálf-
um mér og frjálslyndi það sem
ríkti hjá stofnun pósts og síma
út urfi landsbyggðina. Hún hafði
sagt mér einmitt það sem ég
hafði reynt sv'' ákaft að fiska
eftir hjá Wellman og nú hafði
ég sæmileg spil á hendinni
gagnvart Lyon Ég gæti sýnt
honum og sannað, að hann gæti
ekkj svo auðveldlega komizt af
án mirinar hjálpar.
Ég slökkti ljósig og fór út
fyrir °g settist í svalt rökkrið
Það var hægur andvári sem
bærði runnagróðurinn litið eitt.
Ég hafði um margt eg hugsa,
og ég hlýt að hafa setig þarna
í meira en klukkutíma. Og þeg-
ar ég var í þann veginn að fara
inn. sýndist mér ég sjá hreyf-
ingu niður við hliðið. Ég ein-
blíndi á staðinn f>ar var ekk-
ert að sjá. Aðeins hlýtt og hvísl-
andi myrkur. En eins og ævin-
lega, þegar maður ímyndar sér
hreyfingu í runnum að kvöld-
iagi. virðist manni foi-mlaus
ógnun búa i hverjum skugga.
Þessi Clegg með dulbúnu ógn-
anirnar var víst farinn að fara
í taugarnar á mér sagði ég reiði-
lega við sjálfan mig. Ef hann
færi að iðrast þess hve mikið
hann hefði sagt mér, ef hann
héldj að honum stafaði h*tta af
mér . . . En þetta var hræðilegt.
fmyndanir og þreyta geta stund-
um gert manni grikk En þetta
yar þó í annag skiptig sem mér
hafði fundizt ejnhver leynast í
skugganum. og það kæmj ekki
að sök þótt ég orðaði það við
Lyon. Því miður myndi það ekkj
hjálpa mér í svipinn — ég var
aleinn og vamarlaus. En samt
sem áður gat ég ekkert gert,
annag en láta Lyon vita strax
og ég fengi tækifæri til.
Ég ákvag að gera það en þeg-
ar ég fór inn til að hátta fór
ég í dökka regnkápu utanyfir
náttfötin mín og laumaðist út
um bakdymar. Ég læddist í
skjólj við runnana Qg læddist
kringum húsið, hlustaði og skim-
aði og rýndi inri í hvern skugga.
Auðvitag var ekkert ag sjá.
Ég fór til baka og hafði mig
inn í húsið. og aldrei þessu vant
þótti mér gott að geta læst dyr-
unum. En þó ákvað ég að taka
enga svefntöflu í þetta sinn
inn svaraði í símann og é*
spurði hvort Lyon væri kom-
inn úr borginni. Hann sagði að
hann værj kominn, en hann
hefði brugðið sér frá sem
snöggvast.
— Vitið þér hvert hann fór?
Hann neitaði þv; meg ýktu
kæmleysi og ég skildi svo sem
vel ag hann vissi það en ætlaði
ekki að segja frá því. Ég bað
hann ag segja fulltrúanum að
ég hefði hringt og hefði áhuga
á að ná sambandi við hann sem
fyrst.
Ég hringdi til Masseyfóiksins
í þeirri von að hann væri ef til
vill kominn þangað. Frú Bates
anzaði. Hún sagði geðvonzku-
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snvrtistofa
Sieinu nn Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyftaj
SÍMI 24-6-16
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SlMT 33-968
D 0 M U R
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjarnarg"tu 10 Vonarstrætis-
megin — Sfmi 14-6-62.
Hárureiðslnstoia
Austurbæiar
Maria Guðmundsdóttjr
Laugavegi 13. Simi 14-6-58.
Nuddstofan er á sama stað.
ÞRETTÁNDI KAFLI
Og þá erum við komin að
miðvikudeginum.
Það virtist næstum ótrúlegt að
aðeins þr;r dagar væru liðnir frá
dauða Masseys. Svo margt hafði
gerzt. Það hafði varla liðið svo
klukkutími að eitthvað væri
ekki um ag vera, og é2 var
lega að hún hefði ekki séð hann
og hefði ekki löngun til þess.
Eftir þetta gat ég ekki ann-
ag gert en bíða, en biðin varð
ekkj löng— innan við tíu mín-
útur. Hann hefði með engu
móti getag fengig boðin friá mér
svo ag ég gat mér þess til að
hann hefði' verið kominn af
stag iil mín. Kunnuglegur bíll-
inn stanzáði fyrir utan og hann
kom inn og brosti syfjulega og
á eftir honum kom hinn
tryggi Barrows. sem virtist bú-
inri að fýrirgefa mér að ég hafði
næstum komið honum til að ríf-
ast við yfirmann sinn. Hann
kinkaði kolli til mín vingjarn-
lega. og Lyon sagði:
— Jæja, hér erum við enn
komnir. Enn að snuðra. Hvern-
ig er hejlsan?
— Prýðjleg, sagði ég glað-
lega. — Nokkrar nýjar fréttir?
— Ekkert merkjlegt.
— Hvað segir majórinn? Hef-
ur hann — gefig skýrslu? Eða
er óleyfilegt að bera fram þess
konar spurningar?
Hann otaði að mér áminning-
arfingri og brosti.
— Það er óleyfilegt að svara
þeim. Hann settist. — Ég verð
stundum að halda mig við fyr-
irmælin, skiljið þér. En þetta
þreyttur eftir alla þessa óvenju-, y^Ur hann hefur
iccr.i Vvrravfinírn fvri— T-voc»ir-i_ i sagt okkur annað en það
sem við vissum áður en við tók-
um hann með pkkur.
— Og þið vitið þá ekki enn
legu hreyfingu. Þrátt fyrir bækl-
un mína. stafaði þreytan þó
miklu fremur af andlegri spennu
en líkamlegri áreynslu. Eflaust
hafði þetta svipuð áhrif á hitt
fólkið en að undanskildum
Clegg — og ef til vill Davíg —
þá sýndi það þess litil merki.
Ég vonaðj að það sæist ekki
heldur á mér, því að ég vildi
að Lyon héldi ekki að é2 hefði
lagt of mikið að mér. Ég vildi
að hann skildi ag ég værj enn
fullur áhuga. enn reiðubúnn til
að veita aðstoð og ég hafði á-
kveðið það um nóttina að
gleyma þeirri andúg sem ég
hafði fundig til á honum Qg ná
sambandi við hann eins fljótt
og unnt væri Og skömmu eftir
klukkan nlu hringdi ég á lög-
reglustöðina Yfirlögregluþjónn-
hvers vegna hann fór út þama
um kvöldið?
— Aðeins það sem hann sagði
okkur. „
— Og þér trúðuð honum ekki.
Hann hnussaði og fitjað; upp
á nefið eins og hann fyndi
slæman þef.
— Það er dálítið erfitt að
kyngja því.
Ég hafði reynt eftir beztu
getu ag láta ekk; á neinu bera.
en nú var ég tilbúinn að leika
út háspili mínu.
— Hvað mynduð þér segja,
ef ég segði yður að saga hans
væri sönn og ég héldi að ég
gæti haft upp á manninum sem
hann ætlaði að hitta?
Lyon sat grafkyrr og hreyf-
ingarlaus eins og myndastytta,
en ég vissi að nú var það ekki
syfjulegur sljóleiki. Hann sat
þannig svo sem tíu sekúndur,
en sagði síðan lágum rómi:
— Ég held ég hafi vanmetið
yður, herra ' Carstairs, Hann
studdi höndunum á , hnén. —
— Hvað hafið þér verið að
bauka?
— Aðeins reynt að hjálpa ty
eftir megni með því að afla mér
þeirra upplýsinga sem ég gat.
Hann var dálítið ásakandi á
svipinn.
— í gær byggðuð þér upp
allsennilegt mál gegn Houston
majór og genguð út frá því að
hann segði ósatt. Þér ætlið þó
ekki að segja mér að þér séuð
að reyna að rífa það niður!
— Ekki endilega. En þér haf-
ið margsinnis haldið því fram.
að hvaða upplýsingar sem væru
kynnu að hafa sitt gildi. Ég
hef haft það í huga.
— Gott. Gott. Hann kinkaði
kolli til s'amþykkis. Auðvitað
hafig þér alveg rétt fyrir yð-
ur. Ég sagði líka. að þér hefð-
uð aðstæður til að vita meira
um málið á, staðnum en við.
Jæja, í sambandi við þennan
mann. Ef þér getið —. Hann
þagnaði um leig og ég gekk
í áttina til dyra — Hvað er
að?
Ég var svo vanur þögninni
að ég hafðj heyrí bílhljóðið á
undan honum Bíllinn var rétt
; þessu að koma í Ijós, gamall
og béyglaður farkostur eins og
bændur á þessum slóðum nota
til að komast leiðar sinnar, og
hann stanzaðj vig hliðið. Lyon
horfði framhjá mér án þess að
rísa á fætur.
— Farj það kolað! urraði
hann. — Við verðum víst að
slá samtalinu á frest. Hver er
að heimsækja yður?
Ég svaraðj ekki. vegna þess
að ég vissi það ekki. Maður-
inn sem út úr bílnum kom var
mér ókunnugur. Hann leit af
lögreglubílnum og á húsið,
virtist hika, en lagði síðan af
stað upp stíginn.
Ég steig út á pallinn. bæði
til ag forðast spurningu Lyons
SKOTTA
Tere/yne-buxur —
Gullubuxur
\
Leðurjakkar — Nylonúlpur — Peysur •
Fermingarskyrtur.
Margt fleira — Gnðar og ódýrar vörur
Verzlunin Ó.L.
TraðarkotssHndí 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
þóröur
sjjóarí
Pabbi segir að þetta sé eini bíllinn í heiminum með svo fín-
um ljósum, að þau ern dýrmætari en bQlinn sjálfur!
&
BYGGINGA
VÖRUR
★ Asbest-plötur
★ Hör-plötur >
★ Harðtex
★ Trétex
★ Gips þilplötur
★ Wellit-einangrunarplötur.
★ Alu-kraft aluminpappír
til húsa-einangrunar
★ Þakpappi, tjöru og asfalt
★ lcopal pakpappi
★ Rúðugler
MARS TRADING CO. H.F.
KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373
SKIPATRYGGINGAR

ÚTGERÐARMENN.
TRYGGJU+J"HVERS KONAR SKIP OG ALLT,
SEM ÞEIM VIDKEMUR
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIR“
REYKJAVÍK SÍMt 22122 — 21260
ILINDARGÖTU 9
wummmmmnmmi
4730 — Mustafa sebur skilyrði: Hann segist skulu sýna hvar
herbergi stúlknanna séu, en fyrst verði að tryggja honum Dg
Madki ráðunauti hans fullt frelsi. Haderi kreppir hnefana, en
honum er víst nauðugur einn kostur. — Sara gamla haltrar inn
skellihlæjandi. „Hahaha, lítið ú.t! Stúlkurnax eru ekki hér leng- .
ur .... Þarna fara þær .... Tveir ókunnir menn komu að j
sækja þær ....“ — Mustafa horfir út á hafið. Hann veit að nú
er leikiurinn tapaður.
Aug/ýsið / Þjóðvi/janum