Þjóðviljinn - 17.07.1966, Síða 10

é
EINKAUMBOÐ
VERÐLÆKKUN
hjólb
slöngur
kr
670x15
820x15
500x16
070
kr
148
kr
kr
500
150
kr
625
kr
115
650x20
kr
900
kr
241
750x20
kr
047
kr
266
TRADIIMG
SIMI 17373
io StDíi « í*JÖÐVTIjJINN — Sunnttdagtir Tt j&í 1966
Maöur meö skegg . . . ‘‘ — Þórður þakkar hafnarstjóranurri fyr ,
ir upplýsingarnar og fer aftur til Maud- „Kannski er þetta smá-
spor að fara eftir ........ Maður með skegg var einn á skip-
inu ....... Ég held að bezt væri að spyrjast fyrir hjá AMS.
Þeir hafa varla svo marga menn með ekegg“.
SKOTTA
4802 — Þórður vill íá að vita meira- Voru mennimir frá AMS
lensgi an bocð í skúTu Stanleys? Og var einn þeirra kannski leng-
ur en hjzrir? Maðurinn hugsar sig um. „Já, það getur verið ...
Verkamennknjr sem ég þekki vcra fljótt búnir ........ En dag-
iooÆffteSst2KiJenaa einn. vóHirkij sem ég hef aldrei sóð áður.
Hefði ég ekki eytt svona miklum peningum í þig Skotta, væri
bíllinn fyrir löngu kominn í viðgerð_______
Iðntlnenial
IHMUAKKAR
RÚSKINNSJAKKAR
fyrir dömur
fyrir telpur
Verð frá kr. 1690,00
VIÐCíKÐIR
LEÐURVERKSTÆÐl
ÚLFARS ATLASONAR
Bröitugötu 3 B
Sími 24678.
Önnumst ísuóur og
viðgerðir á flestum stærðum
4»
Útvegum eftir beiðni
flestar stærðir hjólbarða
á jarðvinnslutæki
Gúmmívmnustofan h.f.
Skipholti 35 - Sími 30688
og 31055
CLAUDE CATTAERT:
ÞANGAD
SEM
GULL-
FISKAR
FARA
skýll. Við förum þangað einu
sinni á ári á allra sálna messu-
Mamma stendur fyrir framan
hana með samanbitnar varir að
hugsa um Patrick. Pabbi gengur
£ krmgum hana, lítur á chrýsan-
temumar í pottunum sitt hvor-
um megin við dymar og hvísl-
ar að þær séu ekki ailtof vel
ffirtar eins og hann þurfi að
borga mikið fyrir það.
Rétt hjá kapellunni er brotinn
marmaralegS'teinn með stúlku-
nafni — Isabelle de Eréville. dó
úr tæringu átján ára- Ég er állt-
af að velta fyrir mér, hvort
móðir hennar hafi grátið mikið
yfir henni.
Miss kom aftur inn í herberg-
ið og opnaði hlerana. Sólskinið
flæddi yfir gólfteppið og upp
undir Ibft; bleik og gul blómin
á veggjumum sýndust allt í einu
upplituð- Það hefur ekki verið
skipt um veggfóður ámm sam-
an og þar sem það er rifið bak
við húsgögnin, sést í annað vegg-
fóður jafn hræðilega Ijótt fyrir
innan. I fyrsta skipti flaug mér
í hug að Patrick hafði dáið í
þessu svefnherbergi. Hafði hann
verið hrifinn af þessum bleiku
og gulu blómum? Sjálfri fínnst
mér þau andstyggileg.
Miss bjó um rúmið, þurrkaði
síðan ryk af og kvartaði yf ir hit-
anum og óveðrinu sem aldrei
kom. Hún færði sig að arinhill-
unni og þurrkaði af litlu mott-
unni sem á stendur stytta af
Bt. Theresu frá Lisieux — gjöf
frá ömmu, þegar ég fór í fyrsta
cinn til altaris.
Hársrreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu Off Dódló
Laugavegi 18 III hæg Tlyftal
SÍMI 24-6-16.
P E R M A
Hárgreiðslu- o» snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
DÖMUR
Hárgreiðsla vtð allra hæfl.
TJARNARSTOFAN
Tjarnargötii 10, Vonarstrætls-
megín ■— Sími 14-6-62.
Hárgreiðslustofa
Austurbæjar
Maria Gnðmnndsdóttir
Laugavegi 13 — Siml 14-6-58
Nuddstofan er á sama stað.
3. ÐAGUR
— Þú hefur beðið bærúmar
þínar í morgun, vona ég?
Af hverju „vona ég“? — Já,
Miss, svaraði ég- ’
— Allar?
— Já, Miss.
Hún hló aulalega----Þú skrökv-
ar, og ef þú héldur, að ég viti
það ekki ........ en ég, þegar
allt kemur til alls......
Þegar allt kemur til alls
hvað? Ef hún vissi að ég skrökv-
aði, hvers vegna spurði hún mig
þá á hverjum morgni?
Ég er ekki sérlega hrifin af
því að segja ósatt, en ég hef
tékið eftir því að fullorðið fólk
er ekki hrifið af sannleikanum;
hann sýnir að þú ert ekki
hræddur við það og það líkar
því ekki- En þessi vanalega lygi
mín bætti ekkert úr skák þenn-
an mttrgun- Miss var að komast
í geðvonzkuham. Einu sinni í
mánuði verður hún jafnvel enn
hræðilegri en vanalega. Theresa.
þjónustustúlkan, segir að það sé
vegna tíðanna — kvenfólk virð-
ist annaðhvort fá þær eða böm-
Miss hreyfði sig snöggt og
St- Theresa ruggaði á mottunni
en svo féll hún með höfuðið á
undan niður á marmanaflísarnar
kringum arininn; ’brotin fluga
í allar áttir ásamt vatnsgusun-
um. Mér stóð alveg á sama, ég
hef engan áhuga á dýrlingum,
þeir eru hvort sem er alttof
margir.
Miss sneri sér að mér. —
Þetta er allt þér að kenna! hróp-
aði hún.
Þetta gekk nú fulllangt!
— Það fer svo mikið fyrir
þessari krukku. Hún þefaði af
gruggugu vatniwu. — Og það
er hræðileg ólykt úr henni, það
er ekki heilsusamlegt að hafa
þetta inni í svefnherfoergi, og
auk þess er þessi fisfatr næst-
um dauður.
— Nei, alls ekki, hann er bara
sofandi sagði ég og reyndi að
róa hana-
— Ég er viss um það! Miss
sneri sér að glugganwm og tók
allan heiminn til viðtals- — Rétt
eins og fiskur sofi!
— Ég ætla að fara með hann
að vatninu og setja hann í það
seinna, umlaði ég.
Miss var skelfilega örg; —
Hvað þá, í þessum hita? Láttu
ekki svona kjánalega. Og það á
þessum degi, — að hugsa um fisk
þegar afí minn .... Ég skal sýna
þér hvað það á að gera við
hann-
Hvað kom afi fiskinum við?
Miss tók krukkuna og fór út
úr herberginu með hana- Ég hélt
hún ætlaði að skipta um vatn,
svo að ég var kyrr þar sem
ég var-
Aftur var dyrabjöllunni hringt.
Það var læknirinn, hann hafði
komið dálítið seint. Lágt glamr-
ið í talnabandi sysbur Philom-
éne heyrðist aftur fara framhjá,
og úr hinum endanum á gang-
inum heyrðist skolað niður úr
salemisskál- Miss kom inn í her-
bergið, tómhent-
— Hvar er fiskurinn?
Miss hafði róazt, hún bældi
niður bros.
Það er undarlegt hvað bögn
getur orðið megn og erfitt að
þola venjulegt smáhljóð; ég
hefði viljað gera hvað sem var
til að hindra baraið hinum meg-
in í að gráta og lækninn í að
hvísla frammi í ganginum. Ég
horfði á Miss án bess að sjá
hana £ rauninni. Dálitill dún-
hnoðri úr púðurkvastanum henn-
ar hékk titrand! á hárunum á
vörtumri; mig langaði til að
teygja út höndina og taka hann.
En svo þaut ég allt í einu og
inn ganginn, en mér fannst
eins og ég kæmist ekkert á-
fram, eins og mig væri að
dreyma.
Það heyrðist enn í vatnskass-
anum, vatnið var enn að renna í
skálina og nokkrir dropar voru
á góifdúknum. Hljóðin otanör
húsagarðinum bárust inn um
efri hluta lítaða gluggans-
— Ö, ef lni ferð frá mér
fer hjarta mitt úr skorðum.
Eldabuskan á þriðju hæð var
að syngja Le Tango des Fau-
vettes. Hún. er dvergur og stend-
ur á hlaða á gömhim viðskipta-
skrám til að ná upp í pottana
og enginn bakar betur en' hún.
Hundurinn á fyrstu hæð var að
gelta og ungbarnið á fyrstu hæð
var að komast í æsing.
Ég settist á gólfið; gólfdúkur-
inn var kaldur og límdist við
lærin á mér. Mér var kalt þrátt
fyrir hitann, og krosslagði hand-
leggina og rak andlitið niður
í hann. Ég man aldrei eftir því
að hafa orðið svo reið og ég
sagði hájfkæfðri röddu: — Guð
minn góður. eitthvað verður að
gera!
Já,. en hvað? Ég gat -varla
stungið mér niður í skálina að
bjarga gullfiskinum. Ég sá hann
fyrir mér fastan í frárennslis-
pípunni, súpandi hveljur; það er
kannski heimskulegt, en ég gat
,ekki afborið það- Ég var með
kökk í hásinum — maður kafn-
ar kannski ekki af harmi, en á-
reiðanlega af reiði- Ég vætti
fingurinn og skrifaði ofsalega á
vegginn, skítur, skítur. skítur.
Stafirnir glönsuðu nokkur and-
artök, runnu síðan saman við
flagnaða, gráa málninguna —
snyrtiherbergið hefur aldrei ver-
ið málað vegna þess hvað það
er dýrt að lifa. Það skipti ekki
máli, því að það er annað
frammi í anddyri, fallegt og
hreint. handa gestum.
Ég óskaði þess að ég væri einn
af þessum skólastrákum sem
krota Ijót orð og dónaskap á
veggi með litkrítunum sínum.
Ég hefði skrifað með stórum
fitöfum á hvert einasta hús við
götuna, í allri borginni.
Dvergeldabuskan var aftur að
syngja:
— Ó, ef þú ferð frá mér,
fer hjarta mitt úr skorðum.
Mér fannst hún voðalega vit-
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIRS
LINDARGÖTU 9 • REYKJAVÍK •SÍMI. 22122 — 21260