Þjóðviljinn - 16.11.1966, Blaðsíða 8

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvíkudagur 16. nóvember 1«66.
LEONARD GRIBBLE
5
sem mér datt í hug. Hann þagn-
aðí og horfði á Milne, sem
beygði sig dýpra yfir veika
manninn. — Hvað er þetta?
Hvað hafið þér uppgötvað?
Milne rétti úr sér. Hannsneri
náfölu og svitastokknu andlitinu
að þeim. — fig er hræddur um
að það sé um garð gengið, herra
Kindilett, sagði , harm og dró
Hárgreiðslan.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III haeð (lyfta)
SÍMl 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMI 33-968
D ö M U R
Hárgreiðsla við allra hæö
TJARN ARSTOFAN
Tjarnargötu 10. Vonarstrætls-
megin — Simi 14-6-62.
handklœðið yfir andlitið á
Doyce.
— Hamingjan góða! Eruð þér
vissir um það? hrópaði Whittak-
er og færði sig nær.
Milne kinkaði kolli og leit á
Raille, sem stóð eins og lamað-
ur Þjálfari Arsenal hafði séð
mörg l£k fyrir meira en þrjá-
tíu árum, þégar hann barðist í
iieimsstyrjöldinni fyrri.
Hann hefur alls ekki kom-
izt til meðvitundar, síðan hann
datt út' af.
Pélatgsfbrmennimir tveir störðu
á liggjandi veruna og síðan hvor
á annan-
— Það verður líkskoðun og
mikið blaðaumtal og yfirheyrsl-
ur, tauteði Whittaker. — Nú
held ég að ég skilji hvað þú
áttir við áðan, Framk .... Hann
þagnaði, þegar hann varð hans
var að þjálfaramir tveir störðu
á harm. 'Hann varð að taka á-
kvörðun og það var ekki auð-
velt.
— Frank, sagði hann.' — Við
verðum að horfast í augu við
staðreyndir. Doyce er dáinn-
Dauða hans hefur borið að hönd-
um með undarlegum hætti. að
ekki sé meira sagt. Ég er vfst
tilneyddur að setja mig f sam-
band við lögregluna.
Orð hans voru eins og steinn
sem féll á kyrnan vafcnsfíöt,
Kindilett stirðnaði. Það kom á-
hyggjusvipur á andlit hans-
Kuldajakkar og úipur
i öllum stærðum.
Góðar vörur — Gott verð.
Verzlurdn O. L.
rraðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu),
— Þú átt þá við — það vott- i
að fyrir skelfingu í rödd hans.
— Þú heldur. að — að ....>.
Hann gat ekki komið orðunum
útúr sér. Þetta var alltof fá-
ránlegt, alltof ótrúlegt.
— Ég held það sé bezt þú ,
veröir hér kyrr, ef einhverjir
blaðamenn koma hingað að
spyrjast frétta, Frank- Segðu
sem minnst. Ég fer upp á skrif-
stofuna og hringi í Scotland
Yard. Þetta er trúlega mál fyrir
Þó.
Sfcundarkom stóð Kindilett og
starði sljólega fram fyrir sig
eins og hann hefði ekki heyrt
hvað hinn maðurinn sagði- En
allt í einu tók hann á sig rögg-
— Já, Tom, tautaði hann. —
Ef þú heldur að það sé það
bezta ......
Whitteker horfði á hann undr-
andi, en fór síðan útúr herberg-
inu án þess að segja fleira.
Þrem mínútum síðar . heyrðist
smellur í heymartólinu við eyra
hans um leið og samband komst
á t>g skýr rödd sagði: — Scot-
land Yard.
— 3 —
Sjötíu þúsrmd áhorfendur
komast ekki út af leikvamgin-
um á fáeinum mínútum. Lög-
regla og váralögregla var kvðdd
á staðinn til að aðstoða — við
neðanjarðarbrautina voru langar
biðraðir, á Avenell Road moraði
af gangandi fólki og úr hliðar-
göfcum streymdu bílar, sem lagt
hafði verið bar meðam á leikn-
um stóð. Aflmargir leigubíl-
stjórar höfðu ætlað að grípa
tækifærið og sameina það nyt-
sama því skemmtilega og reyndu
nú að ryðja sér braut með bíla
sína gegnum mannþröngina, sem
sinnti fúrðu lítið öskrandi bíl-
flautunum og krassandi munn-
legum athugasemdunum. Blaða-
sölustrákar hrópuðu fullum
hálsi og tókusán atfláts við pen-
ingum í skiptum fyrir blöð sín,
Yfir þrönginni hékk ský af tó-
baksreyk-
— Haldið nú áfram, gott fólk!
Yfir göfcuna! GóðíáHeg hvatning-
art>rð lögreglurmar virtust ekki
bera mikinn árangur- Fólks-
straumur á leið af knattspymu-
keppni rennur furðu hægt á-
fram. Þegar fólk er búið að
horfa á leikinn, er eins og að-
eins eitt komisfc að hjá því —
að frétfca um úrslit allra ann-
arra leikja um allt land-
— Chelsea aftur — ........ —
Það var nú meira burstið hjá
The Wolves! ....... Hvemig fór
með Wednesday? .......... Black-
pool sigraði einu sinni enn ....
— Eru skozku úrslitin í þessu
blaðS þama? ......... Hvað um
Rangers og Aberdeen?
Úralitin eru síðan borin sam-
an við getraunaseðlana- Spum-
ingum er svarað snöggt og af-
dráttairlaust.
Þessi millileikur tekur sinn
tíma áður en áhuginn beinist
aftur að nýafstaðinni keppni.
Kveikt er í nýrri sígarettu og
umræðumar hefjast — stundum
æstarstundum þrungnar hreppa-
oólitík, en kæruleysislegar erú
þær aldrei.
Og allan tírnann er þessi setga
kvoða. sem breiðzt hefur um
alla götuna húsveggjanna á
milli á leið inn í neðanjarð-
arbrautimar, áætlunarbilana
strætisvagnana og einkabílana-
Menn tmðast áfram og sfcugga
hver við öðrum, troða á tánum
hver á öðrum og olnboga sig á-
fram þar sem hægt er- Lestim-
ar eru að springa utanaf far-
þegum sínum. Sígairetten er
slegin útúr mönnum og glóðin
brennir gat á fötin. Maður hall-
ar sér yfir næsta mann, sem er
honum alveg ókunnugur.
— Þú verður að fyrirgefa
þetta, lagsi-
— Allt í lagi, góði. Við þurf-
um öll að komast heim.
Loftið er metteð af tóþaks-
reyk, mannaþef og molluhita-
En allir skemmta sér vel og
brandaramir fljúga- Hvað sem
fyrir kemur og hversu illa sem
fer um mannskapinn, þá vinnur
ekkert bug á góða skapinu- Þessi
heimferð eins og síld í tunnu er
aðeins liður f skemmtun dags-
ins. Því fleira fólk, því meiri
tmðningur og því meiri ánægja
fyrir einstaklinginn.
— Þetta var metaðsókn í dag,
var það ekki? .... Jú, það hlýt-
mr að vera! .... Ég er svei mér
feginn að ég missti ekki af þessu
.... Segjum tveir!
Og menn umbera fófcaspark-
ið og stimpingarar og marblett-
ina og pústrana með eins kon-
ar hreykni. Það er lokasönnun
þess að tímanum hafi ekki verið
sóað, að leikurinn hafi verið
þess virði að horfa á harm,
vegna þess að allir aðrir vildu
sjá hann og þetta á reyndar
við um allt keppnistímabilið.
Auðvitað kvarta einstaka
menn yfir troðningnum. En hrn-
ir raunverulegu knattspymu-
áhugamenn sem stenda undir
stóru knattspymuliðunum og
gera Englandi kleift að halda
úti atvinnuliðum, hafa aðeins
fyrirlitningu á slíkri geðvonzku.
Og eins og hver önnur eðlfleg
flóðbyigja eftirskilur knatt-
spymuþvagan smápolla hér Og
þar, hópa sem halda áfraim að
ræða um einstök atriði leiksins
á götuhomi. Og í Highbury hím-
ir að sjálfsögðu alltaf talsverður
mannsöfnuður við inngangirm
að leikvanginum.
Þama er um að ræða fóík
með dellu. rithandasafnara og
aðdáendur einstakra leikmanna-
Nokkrum klukkutímum eftir
leikslok standa sumir þama enn,
óbugandi í ákvörðun sinni.
Þetta em eins konar atvinnu-
áhorfendur, innsti kjami knatt-
snyruáhorfenda. Þerr fylgja liði
sínu á sama hátt og máfur eltir
ákveðið skip, látlaust og án
nokkurra truflana.
Meðan á öllu þessu stendur
var enn mefra um að vera í
búningsherbergjunum. Aðeins
fáir af leikmönnum Arsenal
tóku eftir áhyggjusvipnum á
andliti Milnes þegar hann kom
inn eftir hina minnisstæðu
keppni við Tróju. Þegar Milne
tók við tebollanum i sem efnhver
rétti honum, var Joe Mercer
einmitt að gefa félögum sínum
yfirlit yfir leikinn og leggja
dóm á andstæðingana-
— Þeir jafnast á við bezta
fyrstudeildariið sem við höfúm
keppt við í ár, sagði hann loks-
Swindin kfnkaði kolli. —
Hann hefur svei mér kraft í
spymunni hann Doyoe, það verð
ég að segja! Ég sá alls ekki
boítann fyrr en hamn lá í net-
inú.
— Bredge er skolli seigur lika,
greip Lesfie Compton fram í ym
leið og hann færöi sig úr leir-
ugri treyjunni. — Hann setti
éinn svip á sóknina hjá þeim.
— Hvað skyWi armans hafa
orðið að Doyce, sagði haegri
framvörður, Alex Forbes, hugsi
á svip- Hann hélt utanum annað
hnéð á sér. — AIM í einu slokkn-
aði hann útef eins og ljós.
— ViH nokkur meira te? kall-
aði Goring frá borðinu við dym-
ar Hann lyfti tekathnum upp
að Ijósum kollinum-
— Heyrðu, Pete, hrópaði
Laurie Scotf. — Þú varst rétt
hjá Doyce .... Hvað kom eig-
inlega fyrir hann?
— Hef ekki hugmynd um það.
Ég gat ekki séð að neinn kæmi
nálægt honum. Bill — Goring
hækkaði röddina og sneri sér að
þjálfaranum — Veiztu hvað kom
fyrir hægri bakvörðinn þeirra?
Það var eins og Milne hefði
ekki heyrt til þeirrai. Hann var
að tala við Denis Compttm og
smurði olíu á hendumar á hon-
um. Hann hellti meiru í lófa
sér og neri öklann á útherj-
anum þar til hann var orðinn
rauður og gljáandi.
— Bill! kallaði miðframherj-
inn affcur.
— Já. hvað? Milne leit í átt-
ina til hans en hélt áfram að
nudda-
— Hvað kom fyrir Doyce?
Hefur þú heyrt nokkuð um það?
— Ég veit ekki befcur en hann
sé ennþá í lækningastofunni,
sagði þjálfarinn.
Leikmennimir fóru inn í stóra
baðherbergið og innan skamms
bergmálaði það af röddum
; þeirra og hrópum. Alex Forbes
tvísté undir ísköldu steypibað-
inu- Allt í einu þaut hann und-
ar. því, þreif handklæði og hvarf
inn í búningsherbergið. Á eftir
honum komu hinir, hristu vatn-
ið úr hárinu og slógu á herðam-
air hver á öðrum. Þeir vom há-
. værir og hressilegir meðan þeir
þurrkuðu sig og nudduðu hraust-
i lega. Milne stikaði á miTli þeirra
■ og stríddi þeim sem voru nú að
— Allar stelpur á okkar aldri eru vitlausar í stráka. en þú ert
vitlaus í mat!
LATID EKKI SLYS
HAFA AHRIF A
FJÁR HAGSAFKDMU YDAR
Loðfóðraðir leður- og rúskinnsjakkar
fyrir dömur og herra
Verð frá kr. 4.450,00.
Leðurverkstœðið
Bröttugötu 3 B. — Sími 24-6-78.
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIR
LiNPARGÖTU 9 • REYKJAViK • StMI 22122
21260
xu.