Þjóðviljinn - 01.12.1966, Síða 8

3 SÍÐA — ÞJÖÐVTUINN — Kmmíuáagat' 1. áeeem'be* J966L
LEONARD GRIBBLE
17
sfcæöu: vegna þess að konur
voru hrifnai' af honum.
— Harmngjan góöa! tauiaöi
JflL
Pat lei-t reiöilega á hann- —
Já, en þannig var það nú ein-
mitt, sagöi hún nístandi röddu-
—• Haim þurfti ekki annað en
lyfta lítla fingri og þær hlupu
etrax upp um hálsinn á horaum-
— Pat! Nú var það Morrow
sem amdmaetti. Hann var staðinn
upp og horfði á hama með reiði-
svip. — Gerirðu þér ljóst hvað
þrú ert að segja? Veiztu hvað....
Hún hvaesti á hann eins og
slanga- — Ég veit nákvæmlega
hvað ég er að segja. Það var eit-
ur í orðum hennar. — Þér var
lítið um hann, PhH. Jill héma
var ékJd hrifin af honum held-
ur. En mér féll vel við hann
og ég skammast mfn ekkert fyr-
ir að viðurkenna það!
Morrow hörfáði undan þess-
ari árás- Slade fylgdist með
þessu af athygli og velti fyrir
sér hver væri tilgangur stúlk-
unnar- Hann vissi að það hlaut
eitthvað að búa undir þessu. Hún
var að látast af einhverjum sér-
7
lOIj
URA OG
SKARTGRIPAVERZL
KORNELlUS
JÓNSSON
SKÓIAVORDI'STIG Ö - SIMI: 16586
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
( SÍMl 24-9-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og 6nyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
DÖM .U R
Hárgreíðsla við allra hæf)
TJARNARSTOFAN
Tjarnargðtu 10. Vonarstrætls-
megin — SímJ 14-6-62.
stökum ástæðum — og honum
gramdist að vita ekki hvers
vegna.
— Þér heimsóttuð . hann á
föstudagskvöld. var ekki svo?
spurði hann-
Spurningin kom henni alveg á
óvart. Hún féll saman eins og
blaðra, sem gat er stungið á,
Andiit hennar varð líflaust og
hún sýndist hálflömuð. hugsaði
Slade.
— Þér vitið það þá Ifka, sagði
hún hljómlausri röddu-
— Það er aHtaí einfaldast að
segja sannleikann. sagði Slade-
Hún leit á hann biðjandi
augum- — En það breytir engu
um það sem ég sagði. Ég var
ekki í íbúðinni hans í gærkvöld.
Þér heyrðuð sjálfur hvað Jill
sagði-
Hún var leynilögreglumannin-
um mjög reið og henni tókst
ekki til fulls að leyna þeirri
reiði. Hún vissi — og allir sem
inni voru vissu, að fulltrúinn
hafði fengið hana til að t®la af
sér og koma upp um lýgi.
Hún hafði logið, þegar hún
sagði að hún hefði ekki komið í
íbúð Doyces kvöldið áður. Og
lygin var orðin uppvís- Hún
hafði meira að segja flækt Jill
Howard inn f þetta með því að
neyða hann beinlínis til að sam-
sinna orðum hennar-
— Auðvitað voruð þér þar
ekki, sagði Slade og reis á fæt-
ur — Ég held annars að við
ættum að halda áfram, Clinton..
Jæja, ég þakka fyrir hjálpina og
— kaffið. Við sjáumst seinna,
herra Morrow-
Leynilögregluþjónamir gengu
til dyra. Jill Howard reis á fæt-
ur og opnaði fyrir þá. Hún
fylgdi þeim fram á stigapallinn
og hallaði hurðinni á eftir sér.
— Þér megið ekki taka Pat
of hátíðlega, Slade fulltrúi, sagði
hún. — Hún á það tfl að vera
dálítið dramatísk. Þér skuluð
ekki buast við of miklu af
henni-
— Það geri ég aUs ékki, saigði
Slade og brosti, en bros hans
hvarf fljótlega. — En mér fellur
illa að sjá tilgerðarlegan
stelpukjána koma öðrum í vand-
ræði með því að beimta af þeim
stuðning, þegar sfzt skyldi.
Dökkhærða stúlkan neri sam-
an höndum.
Jólasaga barnanna
— Við stótjnm hana, herra
herra Slade.
— Ég held ekfci að neinn skilji
lygara, sagði hann fastmæltur,
JiH leit bdðjandi á hana. —
Eö þótt hún hefði verið uppi í
íbúðinni, þá skiptir það engu til
eða frá — það er óhugsandi!
Hún elskar ......
Henni tókst í tíma að þagna
og forða sér frá því að lenda
í ógöngum- Slade klappaði henni
á herðamar.
— Þér emð vinkonu yðar
betri en engin, ungfrú Howard!
sagði hann og sneri sér frá
henni.
dinton gekk á eftir honum út
að bflnum. — Það er sagt að
líkur sæki líkan heim, sagði yf-
irlögregluþ jón n inn • — Ætli
þessar tvær séu ekki undamtékn-
ingin sem staðfestir regluna.
Hún þama glókolla myndi ekki
hika við að ljúga hvenær sem
henni sýnist svo — og treysta
því að þau hin stæðu með
henni.
Slade ók af stað- — Hún er
hrædd við eltthvað, Clinton;
hrædd við að missa atvinnuna,
hrædd við Morrow eða okkur —
ég vert það ekki. Hún fór á kost-
um ■ þama uppi, en þó kom hún
upp um slg að lokum,
— Og hún hefur ekki bætt
um fyrir Morrow. sagði Clinton.
— Hann þýtur beint til hennar
og þau hafa sýnilega verið að
rífast áður en við komum. Svo
reyna þau að jafna þetta og sú
litla, dökbhærða er ósköp leið
yfir öHu saman. Hún býr ann-
ar til ágætis kaffi!
— Ef mér skjátlast ekki, bá
hefur Glókoll&n okkar veðjað á
fleiri en einn hest- Hún neitaði
þvi að hún væri trúlofuð Morr-
ow, vegna þess að hún veit ekki
hvað við vitum mikið um sam-
band. hennar við Doyce. Og hún
er nógu útsmogin til að reyna að
koma sér undan öllu saman. Já,
hún er sannarlega séð og útund-
ir sig- Ef Morrow gætir sín
ekki, getur hún komið honum í
illa klípu-
— Já. og það verður sennilega
um áttaleytið í fyrramálið, sagði
dinton spámannlega- Hann gaut
augunum á starfsbróður sinn og
beið eftir svari.
En harun varð fyrir vonbrigð-
um í þvi.
— 8 —
Meðan Slade ók eftir Edg-
ware Hmd datt Clinton í hug,
að það væru ýmsar spurningar,
sem húsbóndi hans hefði ekki
lagt fyrir Morrow áður en þeir
fóru. Eins og skákmaður, sem
teflir djarft, sagði hann kæru-
leysislega: — Af hverju fórum
við einmitt á þessum tíma?
— Heldurðu, að við hefðum
getað haft meira upp úr þeim?
-r- Það logaði býsna glatt und-
ir katlinum, sagði yfirlögreglu-
þjónninn. — Það hefði hæglega
getað soðið uppúr!
Slade brosti. — Ég býst við
að svo hafi farið.
Clinton gaut til hans augunum
og nýjum skilnlngi brá fyrir í
svipnum. — Já, nú skil ég, >ú
komst þeim af stað og" lætur
þau svo um hitt- Þú gerir ráð
fyrir að þau lendi í ærlegu rifr-
.ildi og það endi á einhverju....
Já, ójá. Hann kinkaði kt>lli með
spekingssvip. — Hínn nagándi
efl hefur sin áhrif í leyrrum.
— Það var og, sagði Slade
hugsi-
Þetta var ekki heldur fjarri
lagi. Þegar leynilögreglumenn-
imir voru famir 'sleppti Morr-
ow fram af sér beizlinu. Hann
leit reiðilega á Pat og hrópaði:
— Hvað átti þessu lygi að
þýða? Hver er sannleikurinn
eiginlega?
Reiðileg rödd hains og fas
hans allt sýndi, að hún yrði að
koma með játningu til að bæta
fyrir sér í hans augum- Phil
Morrow var í undarlegu hugar-
ástandi, sem var henni fram-
andi. Hún varð að fara mjög
gætilega.
Hún vildi ekki missa hann.
Hann var gott gjaforð í hennar
augum- Hann hafði ágætar tekj-
ur, áleit hún, og hún þóttist þess
fullviss að hann myndi sjá
sómasamlega fyrir eiginkonu.
Hún hafði alítaf getað vafið
h’onum um fingur sér.
Hún elskaði hann ekki — hún
t
KuUajakkar og úlpur
í öllum stærðum.
Góðar vörur — Gott verð.
^ *
Verzlunin O. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
Eftir Walt Disney
1- Dúkkumar hafa engin augu! Glit- ekki ennþá komnir frá Moogoo Go- þaðan. Kannski er eitthvað að þair.
steinamir sem við ætluðum að Go námunni! 3. Já, það gengur á ýmsu í námuimi!
nota fyrir augu í dúkkumar eru 2. — Ég hef ekki femgið nei-n ski’laboð
SKOTTA
— Þú hefur greinlilega farið út með þvengmjórri stelpu. Sætis-
ólarnar ná ekld utan um mittið á mér.
TRABANT EIGENDUR
Viðgerðarverkstæði
Smurstöð
Yfirförum bílinn
fyrir veturinn.
FRIÐRIK OLAFSSON, vélaverkstæði
Dugguvogi 7. Sími 30154.
VORUTRYGGINGAR
<§níinenlal
Úfvegum eftir beiðni
flestar stærðir hjólbarða
á jarðvinnslutæki
Önnumst ísuður og
viðgerðir á flestum stærðum
Gúmmívinnusfofan h.f.
Skipholti 35 — Sími 30682
og 31055 ^
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500