Þjóðviljinn - 13.12.1966, Page 10

Þjóðviljinn - 13.12.1966, Page 10
10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — ÞrK^wdagtg m úesatSxx! »08. LEONARD GRIBBLE 27 vikunni sem leið kom Svíi frá Stokkhólmi til að l;ta á okkur- Þeir komu hing-að að tala við mig, þeir fóru víðar. Bæði Raille og Kindilett voru með honum allan tímann. Það er mikil vinna 'að halda þessu í gangi — halda liðinu saman og gæta þess allan tfmann, að allir séu í albezta formi og reiðubúnir til að taka þátt í svona keppni eins og á laugardaginn. Setchley talaði af tilfinningu. Það leyndi sér ekki að hann hafði áhuga á íþróttagrein sinni og það var líka auðskilið að maður af hans tagi myndi leggja áherzlu á það að fá leikmenn á borð við Doyce í liðið- Setchley hugsaði á sama hátt óg margir vísindamenn, — hann var efnis- hyggjuiþaður — ekki draumóra- maður. — Eftir þessa skýringu á ég miklu auðveldara með' að hugsa um klúbbinn ykkar sem starf- andi heild, eins og þér tókuð sjálfur til orða. sagði Slade. Setchley kinkaði kolli- — En svo ég víki að hinni raunverulegu ástæðu fyrir komu yðar hingað, fulltrúi, hélt hann áfram og breytti um svíp- — Aconitínið, sem við áttum hér i rannsóknarstofunni. er horfið. Ég veit ekki hvað orðið hefur um það og Tompkins veit það ekki heldur, Við höfum verið að lOÍjI URA OG SKARTGRIPAVERZL KORNELfUS JONSSON SKOLAVORÐUSTiG 8 - SÍMI: 18588 Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó Laugav. 18 III hæð (lýfta) Sími 24-6-16 PERMA Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21. SÍMI 33-968 reyna að rifja upp fyrir okkur hvenaer við sáum það síðast — en við komumst efcki nær þvi en fyrir sex vikum. Ég veit vel, að það gagnar yður lítið við rann- sóknir yðar, en á hinn bóginn vil ég ógjaman halda að það sé okkar Aconitin, sem — hann lyfti lófunum þreytulega. — Má ég sjá eiturskápinn? spurði Slade. — Já, auðvitaið Við skulum koma þangað undir eins- Tom- pkins er að vinna við eitthvað. Hann gekk á undan þeim inn í stærra herbergi, þar sem alls staðar skein á glös og málm- Á zinkklæddu vinnuborði logaði á gastæki og ungur maður með gleraugu íiélt tilraunaglasi með lituðum vökva upp að loganum. Hann leit ekki upp þegar þeir komu inn. Það var ekki fvrr en Setchley ávferpaði hann, að hann sneri sér við. — Þetta eru léynilögregluþjón- arnir frá Scotland Yarjd, Tomp- kins- Þeir eru kt>mnir tiT að komast að þvi hvað orðið hefur af Aconitíninu okkar. < Unsi maðurinn drap tittlinga bakvið bykk gleraugun og brosti. — Mér þykir það mjög leitt, sagði hann. — en ég hef enga hugmynd um það. Það er ekki í skápnum þama og það er hvergi annars staðrr hér í rannisóknar- stofunni Setchlev sýndi þeim eitur- skápinn. Hann var fastur á vegg vfir litlu borði. Hann opnaði hann með lykli. Á mjóum hill- unum voru raðir af glösum og krukkum með snyrtilegum mið- urr á. — Hér var Aconitínið, sagði hsnn og benti á eyðu í röðinni í einni hillunni — Hvað er langt síðan þið fenguzt við þessar tilraunir, sem þér minntUzt á? sagði Slade. — O, það er svona misseri síð- an. En Tompkins man greinilega, að krukkan var bama fyrir sex vikum. Aðstoðarmaðurinn setti til- rtaunaglasið frá sér í grind, skrúf- aði niður( í gasinu og gekk til þeirra. — Já, það er alveg rétt, stað- festi hann. — Ég yfirfón. allt saman fyrir sex vikum, og þá var það þama. — Og þér hgfið enga hugmynd um hvenær það var fjarlægt? — Ef það var fjarlægt — nei, sagði Tompkins- — Hvað eigið þér við með þessu? spurði Slade hvössum rómi. — Ef það var fjarlægt? — Jú, hreingemingakonan hefði getað orðið fyrir óhappi óg þagað yfir þvi. — Þá er ekki líklegt að aðeins þessi eina flaska hefði lent í slysinu, sagði Slade. — Ætli það hefðu þá ekki fylgt fleiri á hill- unni. Tompkins kinkaði kolli—Tja, það er kannski nokkuð til í því. Hann virtist ekki hafa sérlega mikin.n áhuga á rannsóknum lögreglumannanna. Clinton horfði hneykslaður á hann eins og framkoma hans væri beinlínis móðgandi. — Þér hafið víst ekki sjálfur knallað þessa flösku? spurði hann gramur- Tompkins brosti alúðlega til hans. — Nei, ekki svo ég viti til, sagði hann kæruleysislega og gekk aftur til vinnu sinnar. Slade var skemmt. Það var s.ialdan sem Clinton mistókst að ná viðbrögðum hjá fólki sem hann spurði. Hann sneri sér aft- ur að Setchley, — Það var á mánudaginn í fyrri viku sem Morrow kom hingað í sambandi við tryggingu, var það ekki? Setchley kipraði saman augun, — Jú. — Kom hann líka hingað inn? Efnafræðingurinn hikaði and- aatak, en sagði svo: — Jú, hann gerði það reyndar. Það var borð- ið þarna sem ég skall á um leið og ég rann. — Var hann nokkurn tíma einn héma inni? — Heyrið mig nú, fulltrúi, ég verð að mótmæla — — Hverju? Setchley yppti öxlum i upp- gjöf. — Æ, hvað þýðir þetta svo sem? sagði hann þreytulega. — En þér eruð á eftir röngum manni! Hann var einn hérna inni í eina eða tvær míútur, en ég get fullvissað y.ður um að — Hapn yppti öxlumnh 1 aftur þreytulega- Hann sá það af svip Clintons, að stóri og þrekni lög- regluþjónninn var hæstánægður með gang málsins- — Og hvað um Kindilett, þeg- ar hann kom hingað ásamt Raille og sænska framkvæmda- stjóranum — kom hann lfka hingað inn? — Já, en ekki einn. Ég var að tala við Sviann megnið af tímanum. — Og þér hafið ekki verið að horfa á eiturskápinn? — Nei, auðvitað ekki. — Aðstoðairmaðu r yðar? — Spyrjið hann heldur sjálf- ir- En þegar Tompkins gat loks slitið sig lausan frá tilrauna- glasinu, sem hann var að hita upp, hafði hann ekki tekið eftir neinu heldur. Slade átti ekki erfitt með sð trúa orðum manns- ins. Þeir fóru aftur inn í skrif- stofu Setchleys- — Hvað græðið þið svo á þessu? spurði efnafræðingurinn. — Nú hafið þið þó að minnsta kosti nokkur stykki sem hægt er að gruna — mig, Morrow og Raille. Af hverju kallið þið ekki liðið saman, svo að hægt sé að velja úr! Hlátur hans var dá- lítið óeðlilegur. Slade korrj. honum á óvart með því að skipta alveg um umtals- efni. — Hverjum var Mary Kind- ilett trúlofuð? Frá Raznoexport, U.S.S.R. Jótasaga barnann* Wált Disney 1. Jólasveinninn útsfcýrir máiið tyni Mjallhvít. — Það er ekki hægt að ljúka við dúkkumar fyrr en við fA*BTgí'.tsteinana. — Nú er von mín bundin við dverg- ana sjö. Það voru nefnilega eimi sinni glitsteinar í gömlu námunni þeim. 3. — Við skulum athuga það! S KOTTA Við skulum koma í plötúbúðina, það eru alltaf einhverjir strák- ar þar að skoða plötur. Kenwood Chef fylgir: Skál, þeytari, hnoðari, hrærari, sleikjari, og . myndskreytt uppskrifta- og leiðbeiningabók. VERÐ KRÓNUR 5.900,00. Viðgerða- og varahlutaþjónusta. . v HEIIDVEBZIUNIN HEKLA hf KaMa/akkar og Hgm í öllum stærðum. Góðar vöKur — Gott verð. Verzlunin Ó L. rraðarKeissundi inioti Þióðleikhúsinu).

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.