Þjóðviljinn - 20.01.1967, Síða 5

Föstudagur 20. jenúar 1967 — ÞJÓÐVTLJINN
SlÐA 5
Dyra-
bjöllunni
er hringt
Þann 24. nóvember var hald-
ið samkvæmi í Madrid.
Listgagnrýnandinn Moreno Gal-
van fékk allmarga vini sína i
heimsókn fyrri hluta dags.
Þeirra á meðal leikskáldið Alf-
onso Sastre, skáldiS JesusLop-
ez Pacheco, skáldsagnahöfund-
inn Armando Lopez Salinas og
tvo lögfræðinga, Rato og Man-
uel Lopez, sem nýlega hafði
afplánað tuttugu daga fangels-
isvist fyrir að taka þátt íkröfu-
göngu fyrir utan bandaríska
sendiráðið í sambandi við at-
ómspregjuna sem Kanar týndu
við suðurströnd Spánar. Gest-
irnir komu með vín og góð-
gæti, menn voru í góðu skapi,
en um leið var einhvers konar
óviss spenna í lofti. I hvert
sinn sem hringt var að dyrum
hlupu tveir eða þrír til aðopna,
en það kom jafnan í ljós að
þar fóru nýir vinir með vxn
og kökur. Enginn vafi gat á
því leikið að það var búizt við
öðrum.
Þeir komu kl. 10,20.
' Þrír herramenn í borgaraleg-
um fötum með stórar möppur
úr plasti, auðsjáanlega hissa á
þessari glaðværð og mannfjölda.
Húsráðandi, Moreno Galvan,
kynnti þá fyrir viðstöddum, en
þeir höfðu bersýnilega lítinn á-
, huga á þeim nöfnum sem nefnd
voru.
Foringi þeirx-a sneri sér að
Moreno Galvan.
— Ætlið þér að borga eða
eigum við að gera lögtak?
‘Rato svaraði, að skjólstæð-
ingur sinn óski ekki eftir bvi
að borga.
— Því þá það? spyr embætt-
ismað-urinn gramur. Moreno
Galvan er ekki fátækur maðux
— Ég er ekki fátækur, segir
Galvan. — En ég sé ekki neina
ástæðu til að borga.
Mennirnir þrír skoða húsa-
kynni með fagmannssvip:
margar .bækur, falleg húsgögn.
Gestirnir fylgjast með ranti-
sókninni, sumir hlæjandi, aðrir
reiðir, og gerðu háðskar at-
hugasemdir:
Þarna eru tvö eintök af „E1
Capital". Takið annað þeirra.
Fógeti byrjar að taka saman
lista og hefjast nú ákafarsam-
ræður. Hvert er verðmæti bóka?
Menn koma sér saman um 25
stykki, þær stærstu. Verðmætu
gömlu borði er hafnað, vegna
þess, að það er ormétið. I stan
þess taka verðir laganna venju-
legt nýtt skrifborð. Auk þess
er lagt hald á: ritvél höfund-
arins, 8 grammófónplötur, plötu-
spilara, kæliskáp, þvottavél og
tvo hægindastóla. Upphæðin
sem átti að tryggja á þennan
veg var um 10 þúsund pesetar.
Og hver var ástæðan?
I febrúar leið átti að halda
í Baeza minningarhátíð um hið
mikla spænska skáld, Antonio
Machado, sem var lýðveldis-
sinni í borgarastyrjöldinni og
Carabanchel-fangelsið, þar sem margir spænskir menntamenn hafa setið af sér sektir, þeirra á meðal Alfonso Sastre.
allt til dauðadags 1939. Erlendir
gestir og spænskir mennta-
frömuðir sti-eymdu til Baezatii
að hlýða á Ijóð skáldsins og
vera viðstaddir afhjúpun á
minnismerki um hann. En
„borgarvörðurinn“ var þar
mættur og hleypti upp hátíð-
Degi síðar, 25. nóvember, k1.
14,30 er barið að dyrum
hjá leikskáldinu Alfonso Sastre.
Fyrir utan standa þrír menn
og veifa dómsúrskurði.
— Við eigum að fremja hús-
rannsókn.
Þeir fara eftir laganna bók-
Einn hinna óboðnu gesta, sá
við ritvélina, er orðinn
þreyttur á hjálpfýsi Evu. A!lt
í einu hendir hann einhverju á
borðið og hrópar:
— Þið eruð kommúnistar?
Eva útskýrir, kurteis og alúð-
leg.
Dönsk blaðakona lýsir tveim svipmyndum úr lífi
spænskra menntamanna — sem heldur vilja fara
í fangelsi en borga sektir fyrir .yfirsjónir' sínar.
inni með ofbeldi. Ýmsir þátt-
takenda, þeirra á meðal Mor-
eno Galvan voru handteknir og
dæmdir i sektir. Hann hefur
þegar setið af sér í fangelsi
aðra af tveimur sektum fyrir
slíkar „yfirsjónir". Spænskir
menntamenn virðast yfirleitt
kjósa heldur að fara í fangelsi
en borga þær sektir semstjórn-
arvöldin dæma óþæga menn i.
— Því slík breytni vekur vissa
athygli erlendis. Dómarinn í
Baeza var svo klókur, að hann
kvað á um lögtak ef Galvan
greiddi ekki sektina.
Galvan tók sem sagt síðari
kostinn. Mánuði síðar voru þeir
hlutir sem hald var lagt á seld-
ir.
-«>
Tvö rít um lögfræðileg efni
TÍMARIT
Þjóðviljanum hafa nýlega
borizt tvö síðustu hefti af
þeim tveim tímaritum um lög-
fræðileg efni, sem gefin eru
út hér á landi: „Úlfljóti“.
timariti lögfræðinema í há-
skólanum, og Tímariti lög-
fræðinga, sem Lögfræðingafé
lag fslands gefur út.
Það er Orator, félag laga-
nema, sem gefur út Úlfljót.
Komu tvö hefti út á síðast.a
ári og var það nítjándi ár-
gangurinn, en tveir tugir ára
eru á þessu ári liðnir síðan
tímaritsútgáfa lögfræðinema
hófst. Hefur blaðið komið út
óslitið síðan 1947, árgangarn-
ir misjafnlega viðamikíir eins
og gengur, en útgáfan þó oft-
ast nær með talsverðum
myndai'bi-ag. Var Olfljótur um
skeið eina tímaritið um lög-
fræðiefni sem út kom hér á
landi og þar hafa birzt fjöl-
margar fræðilegar greinar sem
lögfróðum mönnum hefur
þótt fengur að fá á prent og
haft hagnýtt gildi.
í 1. tbl. 19. árgangs tJlf-
ljóts ritar Gaukur Jörundsson,
fulltrúi yfirborgardómara,
grein um vernl mannréttinda
og náttúrurétt; Nordisk rátt-
Theódór Líndal.
gemenskab och noi'disk lag-
stiftningssamarbete nefnist
grein sem birt er á sænsku
eftir Gustaf Petrén, fyrrum
kennara í lögfnæði við há-
skólann í Stokkhólmi, núv.
starfsmann eða einskonar
framkvæmdastjóra Noi lur-
landaráðs.
í 2. tbl. árgangsins er aðai-
efnið grein Magnúsar Thor-
oddsens fulltrúa yfirborgar-
dómara um „gi-ennd“; bregð-
ur höfundur þar í löngu má’.i
upp mynd af þeirri þróun.
sem átt hefur sér stað og
leitt hefur til takmörkunar eð»
þrengingar á umráðarétti eig-
anda yfir fasteign sinni, vegna
þess tillits, sem taka verður
til hagsmuna- nágranna hans
eða samfélagsins.
í báðum fyrrgreindum heft-
um Úlfljóts er svo sagt frá
félagsmáálum laganema í há-
skólanum, prófum í lögfræði-
deild o.fl.
Tímarit Iö.gfræðinga er,
eins og mörg önnur rit hér
á landi, á eftir áætlun; það
eru 1. og 2. hefti ársins 1965
sem Þjóðviljanum bárust á
dögunum.
Af efni 1. heftis er helzt að
geta greinar Hjálmars Vil-
hjálmssonar ráðuneytisstjóra
um sýslumenn á Jónsbókar-
tímabilinu 1264 — 1732, grein
eftir George D. Brabson.
bandarískan lagaprófessor, sem
flutti fyrirlestra og hafði sam-
talsæfingar um lögfræðileg
efni við lagadeild háskólans
haustmisserið 1965. Nefnist
grein Bandarikjamannsins
„Mannréttindakenningin í ljósi
sögunnar og amerískrar lög-
gjafar“.
í 2. hefti skrifar Jónatan
Þórmundsson fulltrúi sak-
sóknara greinina „Afbrota-
fræði — hjálpargrein refsirétt,-
ar“ og Theódór B. Lírdal
prófessor „Upphaf áfrýjunar-
heimildar".
í báðum heftunum eru rakt-
r nokkrir dómar bæjarþings
't.eykjavfkur 4—9 ára gamlir
Fleira efni er í heftunum. Rit
stjóri Tímarits lögfræðinga e?
Theodór B. Líndal.

staf. Til húsrannsóknar þaif
tvö vitni. Þeir verða að bíða
þar til þau standa í stofunni:
húsvörðurinn og ungur maður i
borgaralegum klæðum, en í
hermannastígvélum, hann er i
fyrstu taugaóstyrkur eins os
hann haldi sjálfan sig sekan.
Alfonso Sastre er nýkominn
af kaffihúsi þar í grennd þar
sem hann situr jafnan og skrif-
ar og hann er látinn 'sýná hvað
hann er með í vösunum. Hann
dregur það fram — smáirseðl-
ar með minnisgreinum o.s.frv.
— Er þetta allt og sumt?
Þeir bei-ja vasa hans utan,
meðan hann lyftir höndum.
Veski hans er tæmt og inni-
haldið rannsakað gaumgæfilega.^-
Meðal annars verður hann að
gera nákvæma grein fyrir
kvittun fyrir ábyrgðarbréfi til
útlanda. öll nöfn verður að út-
skýra nákvæmlega, bæði nú og
þær fjórar stundir sem hús-
rannsóknin varir.
Þeir reka augun í hillu, ,sem
segulbandsspólur liggja á. Alf-
onso Sastre útskýrir, að þetta
séu upptökur sem kona hans,
Eva Sastre félagsfræðingur.
hefur gert á Kúbu, en þar hef-
ur hún verið í rannsóknarferð
í fjóra mánuði. Um sama leyti
kemur hún heim, og nú tekur
hún að sér að vísa til vegar í
íbúðinni, meðan Alfonso situr
þögull og verður æ órólegri, að
lokum að taugaáfalli kominn.
Þeir byrja á þvi að athuga
bækuruar. Eva útskýrir
kurteislega: þarna er kveðskap-
ur, héma leikrit, þarna sagn-
fi’æðileg rit. Hún leggur áherzlu
á að hér sé um vinnubókasaín
að ræða. Yfirmaður mannanna
þriggja, kurteis i fyrstu, breytir
smám saman um tón. Hann
tekur fram bækur hér og þar
og segir kalt:
— Eitthvað er þetta rauðliða-
legt.
Einn tekur að sér hljómplöt-
urnar, nokkrar eru rússneskar.
Eva þýðir:
— Þetta er Prokoféf og þetta
er Skrjabín, þetta eru þjóð-
lög. Hún verður ao spilanokk-
ur segulbönd frá Kúbu, svo og
plötur — á einni þeirra er af
tilviljun pólitískur baráttusöng-
ur, einn af þeim „röngu“.
Þriðji lögreglumaðurinn skrifar
endalausa lista yfir hitt og þetta,
hinir tveir víkja nú aftur að
bókum og handritum.
Nú er komið að svefnher-
berginu: minnisgreinar, bréf,
bækur. Þegar öllu hefur verið
snúið við þar, fer dyravörður-
inn að kvarta:
— Ég hef ekki vanrækt stari
mitt í öll þessi tólf ár. Og
ég hef ekki heldur fengið morg-
unmat í dag.
Lögreglumaður nr. 1 með á-
herzlu:
— Við ekki heldur.
Allt í einu er komið að hon-
um að æpa — og nú að Alf-
onso.
— Þið eruð kommúnistar!
Alfonso svarar rólega:
— Nei, við erum ekki komm-
únistar. Við erum marxistar.
Annar segir:
— Við i lögreglunni vitum nú
hvað við sjáum.
— Ég get ekki borið ábyrgð
á- því hvað lögreglan heldur
mig vera, svarar Alfonso.
Eftir þennan árekstur skipta
géstirnir skyndilega um aðferð,
reyna að vera gamansamir, en
tekst illa. Foringinn opnar bóka-
skáp og segir:
— Svo það er héma sem þið
geymið sprengjurnar.
— Nei, segir Eva, þær em i
þessum þama.
Að lokum er maðurinn við
ritvélina búinn með listann.
Húsráðendur eru látnir skrifa
undir.
Af þeim hlutum sem gestirn-
ir taka með sér til nánari at-
hugunar má nefna: Kaflar af
handriti bókar Evu Sastre um
Kúbu, sýnishorn af upptökum
hennar þaðan.
Húsráðendur verða að pakka
þessum hlutum inn sjálfir.
Ég spyr foringjann hvað nú
muni koma fyrir vini mína.
Nada, nada, segir hann. No-
. thing.
Þegar þau hjónin koma heim
um kvöldið finna þau orð-
sendingu frá lögreglunni: M,æt-
ið á tilgreindum stað og tíma
og hafið með vegabréf frú
Sastre.
Ruth Malinowski.
Plaslmo
ÞflKRENNUR OG NIDURFALLSPÍPUR
RYÐGAR EKKI
ÞOLIR SELTU OG SÓT,
ÞARF ALDREI AÐ MÁLA

MarsTradingCompany hf
LAUGAVEG 103 — SlMI 17373
Kuldajakkar og úlpur
i öllum stærðum. Góðar vörur — Gott verð.
Verzlunin Ó. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
JSí«w—....
enginn borðkrókur án
sólóhúsgagna!

S 0 L 0 H 0 S G ti R H
i Ba . BaiiIilUB
•••’ SvBudwlxhrput 10 Igtgnl IþréHohólll tími 3«58S
r
*