Þjóðviljinn - 04.02.1967, Síða 6

g SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 4. febrúar 1Q6L
23
sá ekkert lengur nema þykka,
dökka hárið og líkama hennar
sem engdist í kjökri, sem nísti
hjarta hans. Eins og hár turn
sem allt í einu hrynur til grunna,
hafði hún fallið í rúst í gráti og
örvæntingu.
Trent reis á fætur, andlit hans
var fölt og stillilegt. Með til-
gangslausri smámunasemi setti
hann umslagið sitt nákvæmlega
á miðjuna á litla, gljáfægða
borðinu. Hann gekk til dyra,
lokaði þeim hljóðlaust þegar
hann gekk út og andartaki síð-
ar var hann að stika gegnum
regnið, burt frá Hvítþiljum, á
engan sérstakan áfangastað og
án þess að sjá neitt, sál hans í
uppnámi af þeirri áreynslu sem
það kostaði hann að bæla nið-
ur og fótumtroða þá áköfu löng-
un sem hafði gripið hann í við-
urvist smánar hennar, til að fall-
ast á kné hjá henni. biðja fyrir-
gefningar, úthella orðum — hann
vissi ekki hvaða orðum en vissi
þó að þau höfðu brunnið á vör-
um hans — glatað sjálfsvirðingu
sinni að eilífu og sigrast á þess-
ari kennd sem næstum hafði
sigrað hann, með því að líta
með fyrirlitningu á eymd henn-
ar, með því að tala tilgangslaus-
um ástarorðum til konu. sem átti
eiginmann sinn enn ógrafinn,
konu sem elskaði annan mann.
, Slíkir voru töfrar tára henn-
ar að þeir lífguðu um stund það
sem hjarta hans hafði vitað um
en hann mátti ekki láta lifna.
Því að Philip Trent var ungur
maður, yngri að anda en að ár-
um, og líf hans og starf. sem
hafði miðað að því að skerpa
skynfæri hans og kenndir, hafði
búið hann illa undir það sem að
höndum bar hjá flestum okkar
snemma á þroskaaldrinum — og
er ekki annað — eins og hann
sagði við sjálfan sig — en próf-
raun á siðferðisþrek og vilja-
styrk.
XI. KAFLI
(Óbirtur hingað til)
— Kæri Molloy: — Þetta
skrifa ég, ef ske kynni að ég
hitti ekki á þig á skrifstofunni.
Ég hef komizt að því hver myrti
Manderson, eins og kemur fram
í skýrslunni hér á eftir. Það
var mitt vandamál; þitt að á-
kveða hvernig það skyldi hag-
nýtt. Hér er ótortryggður maður
ákærður fyrir að hafa haft hönd
í bagga um glæpinn, allt að því
sakaður um sjálft morðið, svo
að ég geri ráð fyrir að þú munir
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18, III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
ekki birta þetta fyrr en hann
er tekinn höndum, og ég held
að ekki sé löglegt að gera það
eftir á, fyrr en búið er að kalla
hann fyrir rétt og dæma hann
sekan. Þá kann að vera að þú
ákveðir að birta það og ef til
vill geturðu fyrir þann tíma
notfært þér að einhverju leyti
þær staðreyndir sem ég hef tínt
til. Það ákveðurðu sjálfur. En
viltu hafa samband við Scotland
Yard og sýna þeim það sem ég
hef skrifað? Ég er hættur öllum
afskiptum af Manderson málinu,
og ég óska þess heitt og innilega
að ég hefði aldrei komið nálægt
því. Hér kemur svo greinargerð-
in.
P. T.
Marlstone, 16. júní.
Ég byrja þessa frásögn, hina
þriðju og sennilega hina síðustu
handa Record um morðið á
Manderson, með blönduðum til-
finningum Ég finn til léttis,
vegna þess að í tveim fyrri
greinargerðum mínum var ég til-
neyddur vegna málsrannsóknar-
innar að halda leyndum stað-
reyndum sem hefðu. ef birtar
væru, getað vakið ugg hjá viss-
um manni og ef til vill orðið til
þess að hann kæmist undan, því
að hann er bæði djarfur og ráð-
snjall. Þessar staðreyndir mun
ég nú festa á pappírinn. En ég‘
verð að játa að ég er ekki hrif-
inn af þessum svikum og öfug-
snúnu snilli sem ég verð nú
að lýsa. Ég fæ óbragð í munn-
inn af því, rétt eins og eitthvað
rotið og ógeðfellt búi undir
sjálfu leyndarmáli glæpsins, sem
ég held mig hafa leyst.
í fyrstu frásögn minni lýsti
ég hvernig málum var háttað
þegar ég kom hingað snemma á
þriðjudagsmorgni. Ég sagði frá
hvernig líkið fannst og hvernig
það var á sig komið og minnt-
ist á fáeinar kenningar manna
á staðnum í sambandi við það;
lýsti umhverfi hins látna og kom
með allnána lýsingu á athöfn-
um hans kvöldið fyrir dauða
hans. Ég minntist einnig á eitt,
sem einhverjum kann að hafa
þótt athyglisvert, — að mun
meira magn en Manderson var
vanur að drekka hafði horfið úr
flösku í stofu hans síðan hann
sást síðast á lífi. Daginn eftir,
þegar líkskoðunin fór fram,
sendi ég frásögn af því sem fram
fór í réttarsalnum. Sá dagur er
ekki enn á enda, þegar ég skrifa
þessar línur. og nú hef ég lokið
rannsókn. sem leitt hefur mig
beint til þess manns sem hlýtur
að þurfa að standa fyrir máli
erson.
Til viðbótar því furðulega að
Manderson hafði farið óvenju
sinu til að hreinsa sig af sekt
í sambandi við morðið á Mand-
snemma á fætur til að fara út
og mæta dauða sínum, var
tvennt smávægilegt í sambandi
við þetta allt, sem hlýtur að hafa
vakið furðu þúsunda sem lásu
um málið i blöðunum og aug-
Ijóst var frá því fyrsta. í fyrsta
lagi var það, að þótt líkið hefði
fundizt svo nærri húsinu, hafði
enginn sem inni var heyrt hróp
né nokkurn hávaða að utan.
Manderson hafði ekki / verið
keflaður; skrámurnar á úlnlið-
um hans bentu til átaka við and-
stæðing hans og að minnsta
kosti einu skoti hafði verið
hleypt af. (Ég segi að minnsta
kosti einu, vegna þess að það er
staðreynd að þegar morð er
framið með byssu, einkum ef
átök hafa átt sér stað, þá missir
morðinginn af andstæðingi sín-
um að minnsta kosti einu sinni).
Þetta virtist enn furðulegra, þeg-
ar ég komst að þvi, að Martin,
kjallarameistarinn, átti bágt með
svefn, heyrði afarvel, og svefn-
herbergisgluggi hans var opinn,
en hann sneri næstum beint að
skúrnum, þar sem líkið fannst.
Hitt atriðið sem mátti telja
furðulegt, var að Manderson
skyldi skilja gervitennur sinar
eftir hjá rúminu. Hann virðist
hafa farið fram úr og klætt sig
að fullu, sett á sig hálsbindi, úr
og festi og farið síðan út án þess
að muna eftir að setja upp í
sig góminn sem hann hafði bor-
ið upp í sér árum sarhan og á
voru allar sýnilegar tennur í
efri gómi. Allir sem nota góm
af þessu tagi vita vel að það
verður nær ósjálfráð athöfn að
setja hann upp í sig um leið og
vaknað er af svefni. Hann er ó-
missandi til að tala með, borða
með. að ekki sé minnzt á ytra
útlit.
En hvorugt þetta virtist
benda til neins sérstaks. Þetta
vakti aðeins hjá mér grun um
að þarna leyndist eitthvað und-
ir niðri, eitthvað sem gerði
leyndardóm morðsins á Mander-
son enn dularfyllri.
Og nú mun ég víkja áð því,
sem kom mér fljótlega á slóðina,
sem svo snilldarlega hafði verið
reynt að dylja.
Ég hef þegar lýst svefnher-
bergi Mandersons, fábrotnum
húsgögnunum sem stungu í stúf
við fataeignina og skóbirgðirnar
og hvernig það opnaðist inn í
herbergi frú Mandersons. Á
efri skóhillunni fann ég sam-
kvæmt ábendingu rúskinns-
skóna, sem Manderson hafði ver-
ið i kvöldið áður en hann dó. Ég
hafði litið yfir skóröðina, ef til
vill mestmegnis vegna þess að ég
hef áhuga á skófatnaði, og allir
þessir skór voru frábærlega úr
garði gerðir. En alhygli mín
beindist fljótlega að dálitlu sér-
stöku við þetta par. Þetta voru
léttir reimaskór, með þunnum
sóla og engum táhettum og mjög
fallega unnir eins og allir hin-
ir. Þessir skór voru gamlir og
höfðu verið mikið n'otáðir;' en
þeir höfðu verið vel burstaðir
ög settir á skótré eins og allir
hinir skórnir og litu mjög .þokka-
lega út. Það sem athygli mína
vakti var dálítil rifa í leðrinu
ofan til, í vikinu, þar sem reim-
uðu hlutarnir tveir risa frá yfir-
leðrinu. Þar reynir á þegar ein-
hver treður sér í aðskorinn skó
af þessu tagi og venjulega er
stangað vandlega yfir þennan
viðkvæma hluta af skónum. Á
báðum skónum sem ég var að
skoða. hafði saumurinn brostið
og leðrið undir gefið eftir. Þetta
voru ekki. stórar rifur, hálfur
sentímetri á hvorum skó og
brúnirnar höfðu mætzt aftur
þegar ekki reyndi lengur á, og
varla hefði nokkur tekið eftir
þessu nema sérfræðingur í skóm.
Enn minna bar á því að þar sem
yfirleðrið var saumað við sól-
ann hafði einnig reynt á saum-
förin. Við tána og utanvert á
báðum skóm hafði mætt á þess-
um saum, þannig að sporin sá-
ust greinilega þegar aðgætt var.
Þetta gat aðeins táknað eitt
— einhver hafði notað þessa skó,
sem hafði of stóran fót fyrir
þá.
Nú var það augljóst við fyrstu
sýn að Manderson var dæma-
laust vel búinn til fótanna og
hann var jafnvel dálítið hégóm-
legur í sambandi við netta og
þunna fætur sína. Ekkert annað
par í skósafni hans bar þessi
sömu merki; hann hafði ekki
troðið sér í of þrönga skó. Ein-
hver annar en Manderson hafði
verið í þessum skóm og verið í
þeim nýlega; brúnirnar á rifun-
um voru ferskar.
Möguleikinn á því að einhver
hefði verið í þeim eftir lát Mand-
ersons var hverfandi; það voru
aðeins tuttugu og sex stundir
síðan líkið fannst, þegar ég skoð-
aði skóna; og hver aetti svo sem
að vera í þeim? Það var ekki
líklegt heldur að neinn hefði
tekið skó Mandersons trausta-
taki og eyðilagt þá fyrir hon-
um, meðan hann var á lífi. Og
hann hefði ekki valið þessa skó,
þegar um svo marga aðra var
að velja. Auk þess var ekki um
aðra karlmenn að ræða én kjall-
arameistarann og ritarana tvo.
En ég hugsaði ef til vill ekki
S Æ N G U R
Endurnýjum gömlu sæng-
urnar, eigum dún- og fið-
urheld ver og gæsadúns-
sængur og kodda af ýms-
um stærðum
Dún- og
fiðurhreinsun
Vatnsstig 3. Simi 18740.
(örfá skref frá Laugavegi)
veitingahúsið
ASKLIR.
jiÝnnu
YÐUR
SMUR.T
BRAUÐ
& SNITTUR
ASICUR
suðurlandsbraut Uf,
sími38550
SMURSTÖÐIN
Kóp a vogshálsi
Sími 41991
Opin frá kl. 8—18.
A föstudögum kl. 8—20.
☆ ☆ ☆
HEFUR ALLAR
algengustu smurolíuteg-
undir fyrir diesel- og
benzínvélar.
Guðjón Styrkársson
AUSTURSTRÆTJ 6
Sími 18354
bæstarettarlögmaðui
SERVÍETTU-
PRENTUN
SÍMI 32-101.
Auglýsið í
Þjóðviljanum
Saumavélaviðgerðir
Ljósmyndavéla-
viðgerðir
— FLJÓT AFGREIÐSLA —
S Y L G J A
Laufásvegi 19 (bakhús)
Sími 12656.
Sími 19443
Hamborgarar
Franskar kartöflur
Bacon og egg
Smurt brauð og
snittur
SMÁRAKAFFI
Laugavegi 178.
Sími 34780.
Smurt brauð
Snittur
brauð boer
við Óðinstorg.
Sími 20-4-90.
Viðgerðir
á skinn- og
rúskinnsfatnaði.
, .irr.v,r." .
Góð biónusta
Leðurverkstæði
Úlfars Atlasonar.
Bröttugötu 3 B
Sími 24-6-78.
SÍMASTÓLL
Fallegur - vandaður
Húsgagnaverzlun
AXELS
EYJÓLFSSONAR
Skipholti 7 Sími 10117
; r... ::.v ' f ’
Sængurf atnaður
— Hvítur oc mislitUT —
■’! *
ÆÐARDUNSSÆNGUh
GÆSADÚNSSÆNGUE
DRALONSÆNGUR
*
SÆNGURVER
LÖK
KODDAVEB
Skólavörðustig 21
♦elfur
Laugavegi 38
Skólavörðustíg 13
ÚTSALA
*
Veitum mikinn
afslátt af
margskonar
fatnaði.
#
Notið tækifærið
og gerið góð
kaup!
BRIDGESTONE
HJÓLB ARÐAR
Síaukin sala
sannar gæðin.
BiRIDGESTOKB
veitir aukið
öryggi í akstri.
BRI DGESTONE
ávallt fyrirliggiandi.
GÖÐ ÞJÓNUSTA
Verzlun og viðgerðir
Gúmmbarðinn h.f.
Brautarholti 8
Sími 17-9-84
FRAMLEIÐUM
ÁKLÆÐI
a allat tegundir bfla.
OTUR
Hringbraut 121
Sími 10659
VB [R 'VúuxuTett
t